Na prośbę ks. abp. Stanisława Gądeckiego, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, popierającego inicjatywę Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE) - Diecezja Płocka włącza się w Dzień Modlitw za Ukrainę, w dniu 14 września 2022 roku, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Pragniemy w ten sposób wesprzeć duchowo walczących o wolność i niepodległość Ukraińców, okazać solidarność z cierpiącymi ofiarami rosyjskiej agresji, wołać o sprawiedliwy pokój oraz uwrażliwić wspólnotę międzynarodową na kwestię pomocy uchodźcom wojennym. W modlitwie pamiętajmy również o rosyjskich sprawcach tej napaści, prosząc o ich nawrócenie i opamiętanie.
Niech wspólna Msza św., adoracja eucharystyczna, modlitwa różańcowa czy inne nabożeństwo w parafii w dniu 14 września, wyjedna dar pokoju dla Ukrainy i będzie wyrazem solidarności Europy z narodem ukraińskim.

† Mirosław Milewski, Wikariusz Generalny

W naszym czerwińskim sanktuarium maryjnym, zapraszamy tego dnia w święto Podwyższenia Krzyża Świętego na różaniec z wystawieniem Najświętszego Sakramentu w wyżej wymienionych intencjach o godz. 17.30.

W święto Podwyższenia Krzyża Świętego - Msze Św. w czerwińskiej bazylice o godz. 7.00 i 18.00


https://episkopat.pl/14-wrzesnia-dzien-modlitw-za-ukraine/

Drodzy Rodzice mamy dla Was wspaniałego newsa.
Specjalnie dla Was zorganizowaliśmy kolejną edycję naszych autorskich Bezpłatnych Warsztatów dla Rodziców!
Tym razem odbędą się one w dniach 30 września - 02 października 2022 r. w Czerwińsku nad Wisłą.

Tradycja warsztatów ma już prawie rok i cieszy się ogromnym powodzeniem. Podczas każdej edycji mieliśmy poczucie, że nasza misja ma sens i przynosi wspaniałe owoce, a uczestnicy powracają do swoich domów wyposażeni w narzędzia, dzięki którym łatwiej im budować relacje wewnątrzrodzinne.
Ideą zajęć jest wsparcie rodziców w procesach wychowawczych i wzmocnienie ich kompetencji rodzicielskich, a dzięki temu przeciwdziałanie przestępczości wśród dzieci i młodzieży.

Organizator pokrywa pełne koszty:
- wyżywienia,
- noclegu,
- materiałów szkoleniowych,
- zajęć warsztatowych,
- konsultacji indywidualnych ze specjalistami.

Szczegółowe informacje można uzyskać pod numerem telefonu: 690 389 333
lub pisząc pod adres e-mail: wolontariat@salezjanie.waw.pl

Zgłoś się już dziś wypełniając formularz on-online:
http://wolontariat.salezjanie.waw.pl/warsztaty-dla-rodzicow/
wysyłając e-mail na adres:wolontariat@salezjanie.waw.pl lub dzwoniąc pod numer 690 389 333 w godzinach 9-15 (od poniedziałku do piątku).
Czekamy na Wasze zgłoszenia i do zobaczenia!

http://wolontariat.salezjanie.waw.pl/warsztaty-dla-rodzicow/

https://wolontariat.salezjanie.waw.pl/dla-rodzicow/

W czwartek 8 września 2022 roku obchodzić będziemy jedno z najstarszych świąt maryjnych - Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.
W naszej polskiej tradycji znane jest jako święto Matki Bożej Siewnej.
Jest to również uroczystość odpustowa w naszej czerwińskiej wspólnocie parafialnej.
Msze Święte w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą o godz.: 7.00, 10.00 i 18.00.
Podczas każdej Mszy św. obrzęd poświęcenia ziarna siewnego. Serdecznie zapraszamy.
Z racji odpustu kancelaria parafialna nieczynna.

,,To święto, bardzo drogie pobożności ludowej, skłania nas do podziwiania w małej Maryi najczystszej jutrzenki odkupienia. Widzimy dziewczynkę, taką jak wszystkie inne, a zarazem niezwykłą, ,,błogosławioną między niewiastami’’ (por. Łk 1, 42). Maryja jest niepokalaną ,,córką Syjonu’’, przeznaczoną, by stać się Matką Mesjasza.’’ – Św. Jan Paweł II

Narodzenie Najświętszej Maryi Panny - Matka Boża Siewna

W polskiej tradycji ludowej Matka Boża, której pamiątkę narodzenia obchodzimy 8 września, jest postrzegana jako patronka jesiennych siewów i dlatego nazwano Ją Siewną.
Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny bierze swój początek w Kościele Jerozolimskim. Apokryfy podawały wiele szczegółów dotyczących dzieciństwa Maryi, podkreślając, że przyszła Ona na świat, jako córka starszych już wiekiem małżonków Joachima i Anny, w Jerozolimie, w pobliżu świątyni. Pielgrzymi przybywający do Jerozolimy już od V w. nawiedzali kościół Najświętszej Panny „w miejscu Jej narodzenia”. Tak więc można przypuszczać, że uroczystość poświęcenia tej bazyliki zapoczątkowała święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Obecnie wspomniana bazylika nosi imię św. Anny, a w niej jest czczona figurka Maryi jako małego dziecka. Z Jerozolimy tradycję tego święta przejął Kościół w Konstantynopolu.
W Kościele Zachodnim święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny występuje po raz pierwszy w kalendarzu liturgicznym biskupa Reims w dzisiejszej Francji — Sonnancjusza (614-631). Za pontyfikatu papieża Sergiusza I (687 — 701) to święto nabiera dużego znaczenia, zostaje zaliczone do czterech wielkich uroczystości Maryjnych połączonych z procesją stacyjną (J. Miazek). W dniu 8 września lud rzymski wraz ze swoimi kapłanami gromadził się w kościele św. Adriana, po czym wszyscy z zapalonymi świecami udawali się w uroczystej procesji do bazyliki Matki Bożej Większej. Wierzono, że jak jutrzenka zapowiadała wschód słońca, tak narodziny Maryi zapowiadały bliskie już przyjście na świat Zbawiciela. Dzień narodzin Maryi nie tylko sprawił radość Jej rodzicom, ale stał się radością całej ludzkości, gdyż narodzony z Niej Chrystus pojedna nas z Bogiem i ofiaruje nam pokój, którego świat dać nie może (por. J 14,27).
Joachim i Anna nadali swojemu nowo narodzonemu dziecku imię „Maryja”. Oznacza ono — „pani”. Chrystus jest bowiem naszym Panem, Maryja naszą Panią, Królową nieba i ziemi. „Maryja” — znaczy „piękna, piękna nie tylko ciałem, ale nade wszystko łaską Bożą, przywilejem niepokalanego poczęcia, swoim uduchowieniem. Imię „Maryja” znaczy też „światłość”, bowiem była oświecona bardziej niż wszyscy święci. „Maryja”, to imię według tradycji oznacza „gwiazdę morza”, ponieważ Matka Pana i nas ludzi opiekuje się nami, „rozbitkami zagubionymi na wielkim morzu życiowych niepewności. Maryja świeci jak gwiazda, a my, wpatrzeni w tę jasność, na pewno trafimy do portu zbawienia” (E. Ferenc).
„Narodzenie” Najświętszej Maryi Panny w liturgii Kościoła powszechnego ma rangę święta, natomiast w kościołach pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny obchodzi się uroczystość.
Teksty liturgiczne przybliżają nam tajemnicę „narodzenia”. W kolekcie mszalnej wspomina się, że „macierzyństwo Najświętszej Dziewicy stało się początkiem naszego zbawienia”, dlatego prosimy, aby święto Jej narodzenia utwierdziło nas w pokoju. Modlitwa nad darami zawiera prośbę o oczyszczenie nas z grzechów przez Chrystusa i uczynienie naszej ofiary, w której uczestniczymy, miłej Bogu. W modlitwie po Komunii prosimy Boga, aby w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny napełnił Kościół (którym jesteśmy) swoją radością przez Maryję, która dla całego świata stała się nadzieją i jutrzenką zbawienia. Czytania mszalnej Liturgii słowa przypominają, że Mesjasz będzie pochodził z Betlejem i dzięki temu to miasto stanie się sławne (Mi 5,1-4a); także Bóg współdziała z tymi, którzy Go miłują (Rz 8,28-30). W Ewangelii anioł przekonuje św. Józefa, aby nie bał się, przyjął do swego domu Maryję, bo Ona urodzi Zbawiciela świata (Mt 1,18-23). W Liturgii Godzin (t. IV, s. 1138-1139) św. Andrzej z Krety, biskup w swoim kazaniu tłumaczy znaczenia święta Narodzenia Najświętszej Maryi Panny: „(...) Niech zatem całe stworzenie śpiewa, raduje się i pomnaża wesele dnia dzisiejszego. Mieszkańcy ziemi i niebios niech wspólną święcą dziś uroczystość. Niechaj wspólnie świętują wszyscy na ziemi i w niebie. Dziś bowiem wzniesiony został przybytek Stwórcy wszechświata, dziś stworzenie mocą niepojętego zamysłu Boga przygotowuje nowe mieszkanie Stwórcy”.
Zgodnie z tradycją w dniu 8 września błogosławi się ziarno przeznaczone na siew. W modlitwie błogosławieństwa prosimy: „ Boże, Ty sprawiasz, że wszystkie nasiona wpadłszy w ziemię obumierają, aby wydać plony, które dają radość siewcy i chleb głodnemu. Prosimy Cię, pobłogosław te ziarna i inne nasiona, zachowaj je przed gradem, powodzią, suszą i wszelką szkodą, a ziemię użyźniaj rosą z nieba, aby rośliny z nich wyrosłe wydały obfite plony. Spraw też, abyśmy za przykładem Najświętszej Maryi Panny, która słuchała słowa Twojego i strzegła owocnie w sercu, przynosili plon stokrotny przez naszą wytrwałość w pełnieniu Twojej woli. Udziel nam tego przez zasługi Najświętszej Dziewicy, której narodziny dziś obchodzimy”. Dawniej polscy rolnicy do pobłogosławionego w dniu 8 września ziarna dodawali ziarna wyłuskane z wieńców poświęconych w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, aby uprosić sobie dobry urodzaj. W niektórych stronach Polski rolnicy przed siewem kropili swoje dłonie woda święconą. Pierwszą garść poświęconego zboża rzucali w rolę w formie znaku krzyża, dodając: „W imię Boskie” (O. Kolberg).
W dzień Narodzenia Najświętszej Maryi Panny polecajmy Bogu naszych rolników i ich ciężką pracę, a także za przykładem św. Józefa zaprośmy Maryję wraz z Jej Synem do naszego życia, polecając siebie oraz nasze rodziny Jej przemożnej opiece.
Ks. Stanisław Hołodok

OBRZĘD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA ZIARNA SIEWNEGO I NASION W ŚWIĘTO NARODZENIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY 8 WRZEŚNIA

Po modlitwie po Komunii celebrans może poprzedzić to błogosławieństwo następującą zachętą:
Przed siewem przedstawiamy Bogu Stwórcy ziarno i nasiona. Muszą one najpierw na długo spocząć w ziemi i obumrzeć, zanim wydadzą nowe rośliny na pożywienie dla ludzi i zwierząt. Za przyczyną Najświętszej Bogarodzicy prośmy wszechmogącego Boga, aby temu ziarnu dał moc obfitego plonu, a nam cierpliwą ufność w Jego ojcowską Opatrzność.

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

Po chwili modlitwy w milczeniu celebrans rozkłada ręce i wypowiada modlitwę błogosławieństwa:

Boże, Ty sprawiasz, że wszelkie nasiona wpadłszy w ziemię obumierają, aby wydać plony, które przynoszą radość siewcy i chleb głodnemu.
Prosimy Cię, pobłogosław † te ziarna zbóż i inne nasiona. Zachowaj je przed gradem, powodzią, suszą i wszelką szkodą, a ziemię użyźniaj rosą z nieba, aby rośliny z nich wyrosłe wydały obfite plony.
Spraw też, abyśmy za przykładem Najświętszej Maryi Panny, która słuchała Twojego słowa i strzegła go owocnie w swoim sercu, przynosili plon stokrotny przez naszą wytrwałość w pełnieniu Twojej woli. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.

Celebrans kropi wodą święconą obecnych oraz nasiona. W tym czasie wszyscy śpiewają odpowiednią pieśń, np. Matko Pocieszenia.
Po ukończeniu śpiewu celebrans udziela wiernym końcowego błogosławieństwa i odsyła ich jak zwykle (OB II 294-295).


Litania na święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
(do prywatnego odmawiania)


Kyrie, elejson, Chryste, elejson, Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się z nami.
Synu, Odkupicielu Świata, Boże, zmiłuj się z nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się z nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się z nami.

Święta Maryjo, módl się za nami.
Panno w największym dostojeństwie narodzona, módl się za nami.
Córko królewska z pokolenia Dawidowego, módl się za nami.
Maryjo wszystkich Twoich poprzedników doskonałością przewyższająca, módl się za nami.
Radości, ozdobo sławo Twoich Rodziców, módl się za nami.
Różo nieskalana między cierniem, módl się za nami.
Kwiecie cudowny, którego wonność napełniła ziemię, módl się za nami.
Gołębico niewinna, której głos świat usłyszał, módl się za nami.
Różdżko Aaronowa z korzenia Jessego wyrastająca, módl się za nami.
Gwiazdo morska, która wszystkim drogę wytyczasz, módl się za nami.
Przez proroków przepowiedziana Córko Ojca niebieskiego, módl się za nami.
Przez Aniołów ogłoszona Matko Syna Bożego, módl się za nami.
Oblubienico Ducha Świętego, módl się za nami.

My grzeszni Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, o Maryjo.
Abyś nam od Boga czystą i święta miłość wyprosiła, wysłuchaj nas, o Maryjo.
Abyś serca nasze w duchu Twoim kształtowali, wysłuchaj nas, o Maryjo.
Abyś nam cząstkę światła mądrości Twej udzielić raczyła, wysłuchaj nas, o Maryjo.
Abyśmy z pełni łask Twoich korzystali, wysłuchaj nas, o Maryjo.
Abyśmy Cię naśladowali, wysłuchaj nas, o Maryjo.
Abyśmy przez Ciebie w godzinę śmierci do żywota wiecznego się odrodzili, wysłuchaj nas, o Maryjo.
O Panno, w porodzeniu Najświętsza, wysłuchaj nas, o Maryjo.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

W. Z radością obchodzimy Narodzenie Najświętszej Maryi Panny.
O. Z Niej wzeszło Słońce sprawiedliwości, nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus.

Módlmy się.
Wszechmogący Boże, macierzyństwo Najświętszej Dziewicy stało się początkiem naszego zbawienia. Udziel swoim sługom łaski, aby święto Jej Narodzenia utwierdzało nas w pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Litania (łac. 'litania' pochodzi z gr. słowa 'λιταυεία' błaganie od 'litē' prośba, modlitwa) jest jedna z form modlitwy, używanej w liturgii kościołów chrześcijańskich. Przede wszystkim wyraża błaganie, bądź prośbę o pomoc osób boskich lub świętych.

/zasoby internetowe/

Ja jestem drogą, prawdą i życiem (J 14, 6)
List Pasterski Episkopatu Polski z okazji XII Tygodnia Wychowania

Drodzy Bracia i Siostry,

Już od dwunastu lat w pierwszą niedzielę września kierujemy do Was słowo związane z Tygodniem Wychowania. W dzisiejszej Ewangelii Jezus przypomina swoim słuchaczom: „Nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem” (Łk 14, 33). Te słowa Chrystusa uczą nas, że dojrzała decyzja pójścia za Jezusem wymaga konkretnych odniesień do naszego całego życia, w tym także do dzieła wychowania. Musimy więc pytać siebie nieustannie, w jaki sposób my, jako wychowawcy, rodzice, dziadkowie, nauczyciele, uwzględniamy w naszych relacjach z wychowankami to, że jesteśmy uczniami Chrystusa?

Myślą przewodnią XII Tygodnia Wychowania, który rozpocznie się w naszej Ojczyźnie w przyszłą niedzielę, stanowić będą słowa Jezusa zaczerpnięte z Ewangelii św. Jana: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (J 14, 6). Towarzyszyć nam będzie również postać św. abpa Józefa Bilczewskiego, którego setną rocznicę śmierci będziemy przeżywać w tym roku szkolnym. Urodził się on 26 kwietnia 1860 r. w Wilamowicach, na terenie dzisiejszej diecezji bielsko-żywieckiej, a zmarł 20 marca 1923 r. we Lwowie. Był rektorem Uniwersytetu Lwowskiego i w latach 1900-1923 arcybiskupem metropolitą lwowskim. Św. Józef Bilczewski w swej działalności i nauczaniu wiele miejsca poświęcił sprawie chrześcijańskiego wychowania dzieci, młodzieży i dorosłych. Świadectwem tego są treści wychowawcze zawarte w jego pasterskich listach, które pisał w kaplicy przed Najświętszym Sakramentem.

Konieczność perspektywy wiary w wychowaniu
Św. abp Józef Bilczewski w jednym ze swoich listów napisał: „Istnienie i zadanie człowieka nie kończy się na tym świecie. (…) Dzięki Bogu, że nie, bo gdyby doczesność była nam ostatecznym kresem, to życie nasze, życie ludzkości byłoby najstraszniejszą zagadką” (Św. abp Józef Bilczewski, O Kościele Chrystusowym. List Pasterski do duchowieństwa i wiernych). Życie człowieka nie ogranicza się do doczesności, dlatego chrześcijański wychowawca patrzy na swoje zadania z perspektywy wiary, która sięga poza horyzont tego świata. Dla arcybiskupa Bilczewskiego Kościół jest „szkołą dla nieba”, która w swym programie wychowawczym uwzględnia ostateczny cel istnienia. Takie spojrzenie ratuje przed pesymizmem sianym przez tych, „według których nie warto żyć”, gdyż „życie, według nich jest złem i tylko złem”, i tworzy je tylko „bezcelowe ciągłe cierpienie i straszna nuda” (Św. abp Józef Bilczewski, Młodości! Ty nad poziomy wylatuj! List Pasterski do uczniów szkół średnich i seminariów nauczycielskich). Wiara i zaufanie Bogu wnosi natomiast w pracę wychowawczą optymizm i nadzieję. Życie ma sens. Gwarantem tego sensu jest Bóg, który pomimo obecnego w świecie zła i cierpienia zapewnia nas, że to do Niego należy ostatnie słowo. Sens ma również wychowywanie, także wtedy, kiedy w życiu wychowanków nie widać jeszcze owoców podejmowanych wysiłków. Trzeba oczywiście czynić wszystko, co w naszej ludzkiej mocy, korzystać z dostępnych metod i środków wychowawczych, ale trzeba też pamiętać o modlitwie i powierzeniu wychowanków Bogu, który „mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy” (Ef 3,20).

Decyzje zawsze z Jezusem – Drogą
Uwzględnienie w życiu perspektywy wiary ma też wpływ na podejmowanie przez nas życiowych decyzji. Człowiek, który z wiarą patrzy na życie, w planowaniu swojej przyszłości radzi się zawsze Jezusa, który jest jedyną pewną i bezpieczną Drogą. Dokonując w ten sposób mądrych wyborów dobrze i kompetentnie będzie wypełniał swe obowiązki. Będzie czynił wszystko z oddaniem i z miłością. Powiemy wtedy o kimś takim, że jest to lekarz, nauczyciel, ksiądz, urzędnik z „powołania”. Ten ktoś odnalazł swoje miejsce w życiu i dobrze wykorzystuje swoje predyspozycje oraz talenty w służbie Bogu i dla dobra bliźnich.

Św. abp Józef Bilczewski wychodząc z założenia, że ludzie najlepiej spełniają to, do czego lgnie ich serce, widzi w rozeznawaniu życiowej drogi z Bogiem jeden z najważniejszych elementów formacji własnej: „Strach ogarnia mię na myśl – pisze św. Józef Bilczewski – że całe życie człowieka zależy od dwóch, trzech czy czterech tak i od tyluż nie, wypowiedzianych między dziesiątym a trzydziestym rokiem życia lub nawet wcześniej”. Pochopne decyzje, podejmowane bez głębszego namysłu, wynikające z towarzyszącej im płytkiej motywacji mogą wywrzeć negatywne skutki na całe dalsze życie. Stąd konieczność nieustannego zadawania sobie pytania, czego oczekuje od nas w danej chwili Bóg: „Przede wszystkim mamy zawsze pamiętać o tym, że życie nie jest igraszką losu i nie wedle ślepego układa się trafu. Miłość Boża nas stworzyła, ona też obmyśliła stan, czyli drogę, na której najbezpieczniej i najpożyteczniej możemy spełnić obowiązki na ziemi i zdążyć do nieba”. (Św. abp Józef Bilczewski, Młodości! Ty nad poziomy wylatuj! List Pasterski do uczniów szkół średnich i seminariów nauczycielskich). Życiowe decyzje powinny być zawsze poprzedzone modlitwą i rozeznaniem woli Bożej. Trzeba pamiętać, że poczucie szczęścia i satysfakcja w życiu nie są celem procesu rozeznawania, ale pojawiają się jako „skutek uboczny” dobrych decyzji.

Przemieniające spotkanie z Jezusem – Życiem
Arcybiskupowi Józefowi Bilczewskiemu przyszło kierować archidiecezją lwowską w czasie, gdy Polska po 123 latach zaborów odzyskiwała na nowo utraconą wolność. W listopadzie 1918 roku skończył pisać obszerny list, a właściwie traktat pedagogiczny poświęcony kształtowaniu charakteru, który opublikował jako List pasterski skierowany do uczniów szkół średnich. Bardzo ciekawie zwraca w nim uwagę, że choć na przestrzeni wieków pojawiało się wielu bardzo szlachetnych ludzi, to nikt z nich nie był w stanie urzeczywistnić w swym życiu ideału doskonałego człowieka. Przywołuje przykład Cycerona, który stwierdził, że filozofowie opisali wprawdzie, jakie cechy powinien mieć „idealny mędrzec”, jeśli w ogóle się kiedyś pojawi, ale on, Cyceron, żadnego takiego człowieka jeszcze nie spotkał. Natomiast abp Bilczewski ukazuje Osobę, która stanowi ucieleśnienie tego ideału. Jest nią Jezus Chrystus. Jezus pogodził w sobie w harmonijny sposób to, co może wydawać się nie do pogodzenia: „Jest w Nim prawda bez zarozumiałości, skromność bez afektacji, stałość bez uporu, miękkość bez pobłażliwości, powaga bez wyniosłości, życzliwość bez słabości, umartwienie bez wyszukanej ostrości, pokora razem z godnością, prostota razem z dostojnością, największa ruchliwość obok najgłębszego spokoju, modlitwa, ale i praca, nienawiść do złego, ale współczucie dla złych (…) ukochanie samotności, ale też oddanie się życiu towarzyskiemu, o ile tego wymagało Jego posłannictwo. (…) Chrystus w codziennym obcowaniu z ludźmi był przystępny, pełen szczerości i najwyższej delikatności. (…) Nigdy więcej majestat nie był tak słodki, jak u Jezusa, a dobroć równie majestatyczna” (Św. abp Józef Bilczewski, Charakter. List Pasterski do uczniów szkół średnich i seminariów nauczycielskich).

Prosimy wszystkich Rodziców, Duszpasterzy i Katechetów, by odczytali te słowa jako zachętę do włączenia się w dzieło ewangelizacji, której celem jest budowanie zażyłej więzi z Jezusem. Zróbmy wszystko, by przygotowanie do sakramentów świętych, zwłaszcza sakramentu bierzmowania we wszystkich polskich parafiach miało charakter ewangelizacyjny. Zatroszczmy się o rozwój wspólnot ewangelizacyjnych. Doświadczenie głębokich więzi we wspólnocie, pośrodku której jest Chrystus, otwiera serca i stanowi najtrwalszy motyw trwania w przyjaźni z Bogiem.

Drodzy Bracia i Siostry, każde spotkanie z Jezusem to nie tylko okazja, aby kontemplować Jego Osobę, ale też źródło siły do zmiany życia. Mówią o tym historie ludzi, którzy tego doświadczyli i byli w stanie rozpocząć wszystko od nowa niezależnie od okoliczności życiowych i obciążeń z przeszłości. Wymownym znakiem wobec świata jest sprawowanie przez papieża Franciszka Mszy Wieczerzy Pańskiej w zakładach karnych. Odwiedzając w czasie Światowych Dni Młodzieży w Panamie Ośrodek Karny dla Nieletnich papież Franciszek powiedział: „Jezus przełamuje logikę, która oddziela, wyklucza, izoluje i fałszywie dzieli między dobrymi a złymi. Papież dodał, że „Pan Jezus czyni to stwarzając więzi”.

Ku lepszemu poznaniu Jezusa – Prawdy
W jednym ze swoich listów pasterskich abp Bilczewski zwracając uwagę na dobrodziejstwa płynące z korzystania przez jego diecezjan z usług towarzystw ubezpieczeniowych, przypomina, że trzeba również pamiętać o asekuracji swej duszy na szczęśliwe życie wieczne. Polisa ubezpieczeniowa musi być odnawiana co roku, w przeciwnym razie straci ważność. Tak samo stale trzeba dbać o rozwój wiary, aby być ubezpieczonym „od ognia wiecznego i na szczęśliwe życie wieczne” (Św. Abp Józef Bilczewski, Sumienie. List pasterski w latach wojny 1914-1915).

Dzisiaj coraz wyraźniej widać konieczność szeroko rozumianej troski o formację stałą dorosłych, w tym o poziom wiedzy religijnej. Abp Józef Bilczewski z właściwą sobie przenikliwością pisał: „Nie wystarcza wyuczenie się na pamięć kilku formułek katechizmu czy dogmatyki i etyki. Nic bardziej religii nie szkodzi jak powierzchowna jej znajomość. (…) Choćbyście i najpilniej się uczyli, to ta szczypta wiedzy religijnej, której nabędziecie w szkole, nie może wam starczyć na całe życie” (Św. abp Józef Bilczewski, Młodości! Ty nad poziomy wylatuj! List Pasterski do uczniów szkół średnich i seminariów nauczycielskich). Jako rektor Uniwersytetu Lwowskiego św. Józef Bilczewski wzywał swych studentów, by rozwijali wiedzę religijną poprzez lekturę książek czy słuchanie kazań tak, by zharmonizować znajomość prawd wiary i ich głębokich uzasadnień ze zdobytym wykształceniem (Św. abp Józef Bilczewski, Młodości! Ty nad poziomy wylatuj! List Pasterski do uczniów szkół średnich i seminariów nauczycielskich). Niech każdy z nas postawi sobie pytanie o poziom swojej wiedzy religijnej. Zasada dotycząca ludzkich relacji, w myśl której, jeśli się kogoś kocha, zmierza się do tego, aby go jak najlepiej poznać, obowiązuje także w naszej relacji z Bogiem. Dziś bez przeszkód można dotrzeć do dobrej literatury religijnej w postaci książek i czasopism, działają katolickie rozgłośnie radiowe, dostępne są programy telewizyjne redakcji katolickich. Niewyczerpanym źródłem dobrych treści pogłębiających wiarę jest również internet. Starajmy się korzystać z tych wszystkich możliwości. Szczególnie cenne są organizowane w parafiach spotkania w ramach katechezy dorosłych.

Drodzy Bracia i Siostry,

Zapraszamy Was wszystkich do włączenia się w przeżywanie XII Tygodnia Wychowania w Polsce. Słowa tej zachęty kierujemy do Rodziców, Nauczycieli i Wychowawców, Duszpasterzy i Katechetów, Przedstawicieli środków społecznego przekazu, Parlamentarzystów i Samorządowców odpowiedzialnych za realizację procesu wychowawczego i kształt szkoły w naszej Ojczyźnie.

Niech we wszystkim, co czynimy, towarzyszy nam przesłanie św. abpa Józefa Bilczewskiego: „Panu Bogu dajmy zawsze pierwsze miejsce w naszej myśli i sercu! Nie traćmy Go nigdy z oczu! Niech będzie tą gwiazdą, wedle której mamy się orientować w każdym życia przypadku” (Św. abp Józef Bilczewski, Młodości! Ty nad poziomy wylatuj! List Pasterski do uczniów szkół średnich i seminariów nauczycielskich).

Jakże ważne jest to, byśmy kształtowali serca własne i bliźnich w oparciu o Ewangelię. Tak uformowane serca będą mężne i zdolne do konfrontacji z trudną sytuacją, w jakiej przychodzi nam żyć. Będą też otwarte na drugiego człowieka, co jest tak istotne zwłaszcza dziś, kiedy tak wiele naszych Sióstr i Braci z Ukrainy uciekając przed wojną przybyło do naszego kraju. Przyjmujemy ich z miłością. Niech nigdy nam nie zabraknie tej miłości i potrzeby bliskości z tymi, którzy nas potrzebują. To jest sprawdzian naszej wiary i owoc wychowania w szkole Chrystusa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem.

Na rozpoczynający się wkrótce XII Tydzień Wychowania przyjmijcie Boże błogosławieństwo i zapewnienie o modlitwie w intencji wszystkich polskich Wychowawców oraz tych, wobec których podejmują oni swą posługę.

Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi
obecni na 392. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski,
Zakopane, 6-7 czerwca 2022 r.

Z Bożym błogosławieństwem i Opieką Matki Bożej Pocieszenia pragniemy rozpocząć nowy rok szkolny i katechetyczny 2022/2023 . Uroczysta Msza Św. z udziałem dzieci, młodzieży, rodziców, nauczycieli, katechetów i wychowawców zostanie odprawiona w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą 1 września 2022 r. o godz. 8.30. Informujemy także, że w niedzielę 4 września na Mszy Św. o godz. 10.00 zostaną poświęcone tornistry i przybory szkolne uczniów klas I.
Serdecznie zapraszamy.


Modlitwa o Błogosławieństwo w nauce

Trójco Przenajświętsza, źródło doskonałości, miłości i prawdy. Twój jest świat, stworzenia i ja. Niechaj każde zjawisko i zdarzenie mówi mi o Tobie i Twojej wielkości.
Duchu prawdy, prowadź mnie do coraz lepszego poznania świata i siebie samego oraz sensu istnienia. Daj gorące umiłowanie prawdy, radość w dochodzeniu do niej i męstwo w jej wyznawaniu. Chryste, Ty jesteś drogą, spraw, proszę, aby wszystkie ścieżki i drogi mego życia, na których się znajduję, prowadziły w końcu do Ciebie i bym wraz z Tobą doszedł do domu Ojca. Błogosław i udziel mi wytrwania w zdobywaniu wiedzy i poprawnego jej rozumienia, aby mnie zbliżała coraz bardziej do Ciebie i służyła nienagannie Narodowi i Kościołowi Bożemu. Amen.

+++
Modlitwa o dobre wykorzystanie czasu

Panie Wszechmogący i miłosierny,
który jesteś, byłeś i trwasz na wieki,
do Ciebie należą czas i wieczność.
Przed Tobą tysiąc lat
jest jak wczorajszy dzień, który minął
a życie człowieka podobne do kwiatu,
który rankiem rozkwita,
a wieczorem więdnie i usycha.

Proszę Cię
o łaskę dobrego wykorzystania czasu,
bym nie trwonił bezmyślnie - przez lenistwo
lub nieustanne poszukiwanie przyjemności -
godzin i dni powierzonych mi
dla pomnażania Twoich darów
i pełnienia Twojej świętej woli.

Pozwól mi Panie
tak przeżyć czas mojego życia na tym świecie,
bym po jego zakończeniu
przez całą wieczność mógł się cieszyć Tobą
w Twoim królestwie
nigdy nie kończącej się miłości.
Amen.

+++
Modlitwa o zapał

Panie, czasami nic mi się nie chce
i mam wszystkiego dość.
Kiedy dopada mnie znużenie, obojętność, zniechęcenie,
apatia, nuda lub "smutek tego świata",
nie zostawiaj mnie samego.
Poślij mi anioła, który mnie wyrwie
z leniwego odrętwienia.
Jezu, który napracowałeś się dla naszego zbawienia,
proszę oddal ode mnie wszelką duchową ociężałość.
Usuwaj z serca zgorzknienie,
odnawiaj gorliwość w czynieniu tego,
co dobre, święte, pożyteczne.
Daj świeżość mojej modlitwie, zapał w pracy,
radość w służeniu Tobie i bliźnim.
Naucz mnie mądrze korzystać z daru czasu.
Niech budzi mnie anielskie wołanie:
"zaraz dzień, jeszcze jeden, zrób, co możesz"
Amen.

+++
Modlitwa przed nauką
Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły, dodaj mi zdolności i ochoty, aby ta nauka była dla mnie pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.


O Panie, któryś jest źródłem wszelkiej mądrości i wiedzy, któryś pozwolił mi zdobywać wykształcenie po to, żebym mógł prowadzić dobre i święte życie, proszę Cię, oświeć mój umysł, abym rozumiał wykłady moich nauczycieli, obdarz mnie trwałą pamięcią, abym dokładnie przyswoił sobie to, czego się uczę, wzbudź w moim sercu szczerą chęć poczynienia jak największych, postępów, abym nie zmarnował danego mi dzisiaj na naukę czasu.

Dlatego proszę Cię, Boże, o Twego Ducha, Ducha poznania i prawdy, mądrości i przenikliwości, aby jak największy pożytek przyniosły wszystkie wysiłki, jakie włożono w moje wykształcenie. Zechciej też sprawić, Boże, abym moje studia doprowadził do właściwego celu, jakim jest poznanie Ciebie w Twoim Synu, Jezusie Chrystusie, abym był pewien Twej łaski i mógł wiernie Ci służyć.

A ponieważ obiecujesz oświecić Twoją mądrością skromnych i szczerze pokornych, zaś pysznych tak poniżyć, że zapłaczą się w próżności swoich rozpraw, proszę Cię, Boże, obdarz mnie prawdziwą pokorą, abym umiał być uległy i posłuszny przede wszystkim Tobie, ale również tym, których Ty powołałeś na moich nauczycieli. Jednocześnie tak pokieruj moim sercem, abym wyrzekłszy się wszelkich złych pragnień, gorliwie szukał Ciebie, a za jedyny cel przyjął przygotowanie się do służenia Tobie w tym powołaniu, jakie spodoba Ci się mi wyznaczyć.

Harmonogram: 10 września 2022

Adres: Parafia św. Michała Archanioła w Płońsku
Kontakt: 661475223/785528272 lub mikon8537@gmail.com/sebastianksm2@gmail.com

REJESTRACJA
https://docs.google.com/forms/d/1kthRz_Aw-Q5QerceFzBQgJImZldXvf9otNpfPnREIDU/viewform?ts=62d1b8f9&edit_requested=true

Relikwie błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego zostaną uroczyście wprowadzone do naszego Sanktuarium Maryjnego w Czerwińsku nad Wisłą w poniedziałek, 15 sierpnia po Mszy św. o godz. 12:00. Eucharystii przewodniczył będzie ks. prałat Janusz Mackiewicz, dziekan dekanatu wyszogrodzkiego. Kazanie wygłosi, profesor i były rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie ks. Henryk Skorowski SDB.

Są to relikwie pierwszego stopnia, do których zalicza się pozostałości ciała.
Błogosławiony Stefan Kardynał Wyszyński był człowiekiem modlitwy i wielkim czcicielem Matki Bożej. Bywał często określany “prymasem maryjnym”. Niejednokrotnie zawierzał losy Kościoła, narodu i swoje własne Matce Bożej.
Zapraszamy wszystkich Parafian i Pielgrzymów na uroczyste wprowadzenie relikwii bł. kard. Stefana Wyszyńskiego do naszej czerwińskiej świątyni. Jest to dla naszej wspólnoty wielka radość i łaska od Boga! Módlmy się wspólnie wypraszając wszelkich łask u Wszechmogącego Boga, aby za wstawiennictwem bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia obdarowywał wszystkich ludzi potrzebnymi łaskami dla osiągnięcia Królestwa Bożego.

W poniedziałek 15 sierpnia 2022 roku będziemy obchodzić uroczystość Wniebowzięcia NMP, w polskiej tradycji nazwaną Matki Bożej Zielnej. Jest to uroczystość nakazana, w której jesteśmy zobowiązani do uczestnictwa w Eucharystii. Na zakończenie każdej Mszy Świętej pobłogosławimy przyniesione zioła, owoce, warzywa i kwiaty. W tym dniu przypada również główny odpust w naszej czerwińskiej parafii. Msze święte o godz.: 7.00; 8,30; 10.00; 17.00.
Uroczystej Mszy św. odpustowej na placu przed bazyliką
o godz. 12.00, połączonej z dożynkami dekanatu wyszogrodzkiego, będzie przewodniczył ks. prałat Janusz Mackiewicz, dziekan dekanatu wyszogrodzkiego. Odpustowe kazanie tego dnia wygłosi, profesor i były rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie ks. Henryk Skorowski – salezjanin. Delegacje z wieńcami ustawiają się przed ołtarzem polowym już od godz. 11.40. Zapraszamy również delegacje z naszej parafii do wykonania wieńców dożynkowych.

Serdecznie zapraszamy w wigilię uroczystości odpustowych Wniebowzięcia NMP na uroczystą procesję różańcową z obrazem Matki Bożej Pocieszenia po malowniczych uliczkach Czerwińska nad Wisłą. Procesję poprzedzi Msza Św. sprawowania o godz. 17.00 w Bazylice Zwiastowania NMP. Druhów Strażaków prosimy o pomoc w zabezpieczeniu trasy procesji różańcowej.

Matko Boża Pocieszenia - od wieków czczona w łaskami słynącym obrazie Czerwińskiej Wspomożycielki.
Ty wspomagałaś nasz Naród w zawiłych momentach jego dziejów. Wejrzyj łaskawie także na mnie, moją rodzinę i wszystkich bliskich mojemu sercu.
Pomóż mi rozwiązać trudne sprawy życiowe. Szczególnie proszę Cię o łaskę… /proszę wymienić/...
Niech pomoc otrzymana dzięki Twojemu wstawiennictwu u Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, przyczyni się do większej chwały Bożej. Amen.

W piątek, 5 sierpnia o godz. 21.00 zapraszamy parafian, pielgrzymów wraz z Kołami Żywego Różańca, na Apel Maryjny połączony z modlitwą różańcową – tajemnice światła, z racji przypadającej 375 rocznicy cudownych wydarzeń, które dokonały się przed Obrazem Matki Bożej Czerwińskiej.

Pierwsze cudowne zdarzenie odnotowano dnia 5 sierpnia 1647 r. — niezwykłą jasność bijącą od siedmiu świec, które w zamkniętym kościele same zapłonęły przed obrazem Matki Bożej Czerwińskiej i płonąc nie traciły wosku.
Zdarzenie to W.H. Gawarecki relacjonuje za ks. Barcikowskim w następujący sposób: Roku 1647 dnia 5 sierpnia, o godzinie 9-tej wieczorem dała się widzieć nadzwyczajna jasność w kościele z przyniesionych cudownie z zamkniętej zakrystii siedmiu świec, na sześciu lichtarzach srebrnych, i siódmym mosiężnym zupełnie nieużywanym, postawionych, przy, niewiadomą ręką odsłoniętym Obrazie wynikająca, na co po kilka razy kapłani, i różnego stanu osoby dość znacznym przeciągiem czasu zapatrywali się ze łzami, i pobożnością. /W.H. Gawarecki, Opis topograficzno- historyczny ..., s. 37./

Dziękując Bogu za dobro, które ŚP. Ks. Zbigniew Malinowski SDB spełnił na ziemi, polecajmy Go Bożemu Miłosierdziu!
Miłosierny Boże, spraw, aby Twój sługa kapłan Zbigniew, którego w ziemskim życiu zaszczyciłeś świętym posłannictwem kapłaństwa, radował się wiecznie w niebieskiej chwale. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen

Drodzy Parafianie i Czciciele Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą.
02.08.2022 roku, odszedł do Miłosiernego Pana Ks. Zbigniew Malinowski SDB, były prowincjał inspektorii warszawskiej, założyciel i wykładowca w Salezjańskiej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II stopnia w Lutomiersku, proboszcz w Czerwińsku nad Wisłą w latach 1980 – 1984, autor licznych pieśni o tematyce eucharystycznej i Matce Bożej w tym również Pocieszenia z Czerwińska nad Wisłą – Pani Mazowsza.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę 6 sierpnia 2022 roku o godz. 11.00 w kościele klasztornym pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Lutomiersku.

Dobry Jezu, a nasz Panie daj Mu wieczne spoczywanie!

03 czerwca 2022 r. we wspólnocie zakonnej i szkolnej w Lutomiersku nad Nerem obchodził 60. rocznicę święceń kapłańskich, które przyjął z rąk ks. bp Antoniego Pawłowskiego biskupa włocławskiego, 3 czerwca 1962 w Lądzie nad Wartą wraz z 25-cioma współbraćmi.

Podczas tej jubileuszowej uroczystości padły takie słowa:" Ksiądz Zbigniew Malinowski SDB, to człowiek, który od Boga otrzymał dar tworzenia otaczającego go świata. Jest osobą, która poprzez swój charakter, pracę i dzieła, łączy to, co klasyczne i sprawdzone, z tym, co nowoczesne i nieodkryte. Jest osobą przejrzystą, o silnym charakterze, stały w swoich poglądach. Kochający Ojczyznę – patriota. Dla wielu pokoleń wzór."

W dziedzinie muzycznej ŚP + ks. Zbigniew Malinowski SDB był również autorem licznych opracowań między innymi: Msza na śpiew ludu z towarzyszeniem chóru i organów, Interludia miniatury organowe, Missa cum canto gregoriano na dwa chóry z organami, Impresje organowe, 25 utworów organowych, Miłosierdzie Boże wyśpiewać będę na głos wokalny i organy, 12 nowych opracowań "Ave Maria", Missa Scholastica na scholę i chór męski z organami, On we mnie ja w Nim, Pieśni eucharystyczne i dziękczynne na głos wokalny i organy, Anielskie witanie, Pieśni Maryjne na głos solowy lub chór z organami, Rosarium Virginis Mariae, 20 preludiów organowych, Błogosławiony Jan Paweł II,Śpiewy liturgiczne na głos wokalny i organy, Pieśni Maryjne tom.5.

ŚP. + Ks. Zbigniew Malinowski SDB był również cenionym pisarzem. Spod jego pióra wyszły takie książki jak: Zamyślenia, Przemijanie ma sens, Drzewo życia, Skrzydła anioła, O zmierzchu, Ojczyzna- Ojcowizna - mój Dom.

Wraz z początkiem lipca Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego zainaugurowało kampanię „Wakacje z Zabytkami”, której celem jest prezentacja bogactwa polskich zabytków. W okresie wakacji chcemy zwrócić uwagę na niezwykłą różnorodność polskiego dziedzictwa kulturowego i zachęcić do poznania historii danego regionu, poprzez prezentację wyjątkowych obiektów - pomników historii, budowli sakralnych, zamków, pałaców, ogrodów historycznych, rezerwatów przyrody, zabytków architektury czy techniki. Odkrywaj Polskę i spędź #wakacjezzabytkami!

Wakacje z zabytkami - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl (www.gov.pl)

Mazowieckie - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl (www.gov.pl)

 Czerwińsk nad Wisłą – dawne opactwo Kanoników Regularnych

Zabytek należy do wąskiego grona dzieł architektury w stylu romańskim o najwyższej wartości artystycznej w skali kraju, a realizacje rzeźbiarskie i malarskie, z których słynie, tj.: romański portal i polichromie to unikaty w tej części Europy. Kościół konwentualny jest jednym z najlepiej zachowanych przykładów architektury romańskiej w Polsce. Prezentuje rzadki na terenie Polski architektoniczny typ z dwuwieżowym masywem zachodnim (westwerkiem, zatartym w późniejszych wiekach) i trójabsydowym zamknięciem części wschodniej (absydy rozebrane lub przebudowane). Po raz pierwszy też w budownictwie romańskim w Czerwińsku zastosowano cegłę (miejscowo).

Ok. 2 ćw. XII w. biskup płocki Aleksander z Malonne, wraz z książętami Bolesławem Kędzierzawym oraz Henrykiem Sandomierskim, ufundował opactwo dla kanoników regularnych laterańskich i sprowadził zakonników do Czerwińska. Kościół powstał w poł. XII w. i zachował się z późniejszymi przebudowami. Po pożarze z roku 1328 rozpoczęto przebudowę w stylu gotyckim. Nawy kościoła zasklepiono sklepieniem gwiaździstym, w apsydzie prezbiterium powstała okazała wczesnorenesansowa polichromia. W XVII w. do kościoła pielgrzymowali królowie z dynastii Wazów. Nastąpiła wówczas barokizacja wnętrza kościoła, chóru, sklepienia nawy głównej oraz instalacja manierystycznego głównego ołtarza. W latach 1759–1775 przeprowadzono ostatnie poważne prace remontowe. W 1819 nastąpiła kasata zakonu. Bogaty skarbiec i cenne wyposażenie uległy rozproszeniu. W 1923 r. klasztor objęli Księża Salezjanie. Ich sprowadzenie i założenie tu domu formacyjnego, w krótkim czasie podniosło z ruiny budynki klasztorne.

W ramach programu „Ochrona zabytków” Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wsparło konserwację polichromii ściennej na sklepieniu prezbiterium bazyliki, a także prace konserwatorskie i budowlane w dawnym opactwie - przy barokowej stajni-wozowni (XVII w.).

ul. Klasztorna 23
09-150 Czerwińsk nad Wisłą

Więcej informacji POMNIK HISTORII Czerwińsk nad Wisłą – dawne opactwo Kanoników Regularnych:
 
https://zabytek.pl/pl/obiekty/czerwinsk-nad-wisla-dawne-opactwo-kanonikow-regularnych--2

Apel Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych na sierpień – miesiąc abstynencji 2022

„Posłani w pokoju Chrystusa, budujmy trzeźwą i wolną Polskę” – to hasło w obecnym roku inspiruje nas i mobilizuje do pracy w apostolstwie trzeźwości, a także w duszpasterstwie osób uzależnionych i ich współcierpiących rodzin. W świetle tego przesłania podejmujemy temat reklamy alkoholu, wszechobecnej w naszym życiu publicznym. Jest to poważny problem, który wymaga natychmiastowego rozwiązania.

Ocena aktualnych problemów alkoholowych
Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała raport, w którym znalazła się gorzka ocena obecnej sytuacji: nauka mówi jasno, że alkohol jest jedną z najbardziej szkodliwych substancji dla zdrowia indywidualnego i społecznego. Mimo to jego sprzedaż i promocja są słabiej regulowane, niż w przypadku innych substancji psychoaktywnych. Tymczasem na świecie aż 13,5 proc. wszystkich zgonów osób w wieku 20-39 lat jest związanych ze spożywaniem alkoholu.

Tak wiele mówimy o inflacji, o rosnących cenach i trudnościach w domowych budżetach. A mimo to, co roku Polacy są w stanie wydać na alkohol ok. 40 mld złotych. To równowartość 2/3 wydatków polskiego budżetu na obronność, a zdecydowanie więcej, niż w Polsce wydaje się na naukę i szkolnictwo wyższe.

Wpływ reklamy alkoholu na życie społeczne
Gdy rozumiemy, jak wielka jest skala wydatków alkoholowych, łatwiej nam pojąć, dlaczego producenci tak wiele inwestują w reklamę. W ciągu roku tylko producenci piwa wydają na reklamy kilkaset milionów złotych. Te ogromne środki przeznacza się na tworzenie fałszywego obrazu alkoholu, jako niezbędnego i niezwykle atrakcyjnego elementu ludzkiego życia.

Obecnie reklama alkoholu to nie tylko telewizja, prasa czy radio. Pojawiają się coraz to nowe formy przyzwyczajania ludzi do picia. Marki alkoholowe sponsorują wydarzenia sportowe i artystyczne. Celują przede wszystkim tam, gdzie koncentruje się uwaga i emocje młodych ludzi. Łączą alkohol z radością, wolnym czasem, letnim wypoczynkiem, ale też silnymi emocjonalnie chwilami, jak wspólny mecz na stadionie czy uczestnictwo w dużym festiwalu muzycznym. Coraz większym polem działania producentów są też media społecznościowe. W filmikach i zdjęciach tworzonych przez tzw. influencerów często pojawiają się jawne lub zakamuflowane formy promowania alkoholu. Reklama w internecie i na platformach cyfrowych jest szczególnie niebezpieczna. Opiera się bowiem na precyzyjnej analizie danych o użytkownikach, dzięki czemu można wyświetlać im takie formy promocji, które mają największą szansę wpłynąć na ich zachowania.

Groźnym trendem w marketingu jest promowanie napojów bezalkoholowych. Napoje te mają tych samych producentów i niemal identyczne nazwy i opakowania jak ich alkoholowe odpowiedniki. W ten sposób przyzwyczaja się, zwłaszcza młodych odbiorców, do logotypów, marek i opakowań alkoholu, rzekomo nie reklamując alkoholu. Należy pamiętać, że napój określany jako bezalkoholowy w rzeczywistości może posiadać do 0,5% alkoholu.

Reklamy pokazują świat atrakcyjny, ale gruntownie fałszywy. Widzimy w nich młodych, przebojowych, uśmiechniętych ludzi, radośnie spędzających czas w gronie przyjaciół. Czujemy wspaniałą atmosferę przyjaźni i dobrej zabawy. Alkohol to znak ich wysokiego statusu, udanego życia, znak akceptacji przez przyjaciół i umiejętności doskonałego spędzania wolnego czasu. Alkohol jest w nich ważnym elementem wspaniałych przygód w górach lub na morzu. To znak siły, odwagi, wytrzymałości i prawdziwego męstwa.

Kłamliwość tych wizji dostrzegamy lepiej, gdy zestawimy je z rzeczywistymi sytuacjami codziennego życia. Jakże często docierają do nas informacje o dzieciach zaniedbywanych czy nawet katowanych przez pijanych rodziców. Informacje o nietrzeźwych osobach, które są ofiarami lub sprawcami wielu tragicznych wypadków. Dlaczego tych obrazów nie widzimy w reklamach? Dlaczego mówi się o alkoholu, jako źródle radości, a nie mówi się prawdy, że to także źródło bólu i cierpienia, źródło samotności i poniżenia? Dlaczego reklamodawcy pokazują tylko rozpromienione twarze pijących, a nie pokazują zapłakanych oczu ich ofiar? Dlaczego pokazywani są aktorzy odgrywający ludzi sukcesu, a nie widać autentycznych twarzy młodych, którzy przez alkohol zmarnowali talenty i zaprzepaścili pomyślną przyszłość?

Podobnych zestawień można przywołać bardzo wiele. Musimy przeciwko takim zakłamaniom protestować. Głośno wypowiedzieć nasz sprzeciw wobec manipulacji zwłaszcza najmłodszymi. Nie możemy pozwolić na promowanie wizji świata, w której alkohol jest jedynie pozytywnym zjawiskiem, z którym nie wiążą się żadne niebezpieczeństwa. Reklama alkoholu jest niemoralna. Występuje w niej nagminne posługiwanie się kłamstwem i ukrywanie prawdy o rzeczywistym działaniu alkoholu, a także o skutkach jego nadużywania.

Ochrona narodu, zwłaszcza młodego pokolenia, przed szkodliwym wpływem reklamy alkoholu
Reklama alkoholu wywiera ogromny wpływ na inicjację alkoholową młodych Polaków i systematyczne sięganie po trunki, głównie po piwo. W Europejskiej Deklaracji w Sprawie Alkoholu Światowej Organizacji Zdrowia, którą przyjęto w 1995 roku, znajduje się ważne stwierdzenie: „Wszystkie dzieci i młodzież mają prawo do wzrastania w środowisku chronionym przed negatywnymi konsekwencjami picia alkoholu, i powinni być chronieni przed promowaniem napojów alkoholowych”.

Ochrona młodego pokolenia przed zgubnymi skutkami reklamy alkoholu jest obowiązkiem instytucji państwowych i samorządowych. One powinny poświęcać odpowiednie zasoby finansowe i ludzkie na promocję piękna życia bez alkoholu. Odpowiedzialni za Ojczyznę muszą podjąć zdecydowane działania, szanując wolę rodaków, którzy w większości opowiadają się za całkowitym zakazem reklamy alkoholu, w tym piwa. Powtórzmy za bł. ks. Bronisławem Markiewiczem: „Zdrajcą narodu i wiary jest ten, kto dzieci i młodzież chciałby wychować ze szklanką piwa lub kieliszkiem wina w ręku”. Te słowa są wciąż aktualne. Są skierowane do wszystkich bez wyjątku dorosłych, ale zwłaszcza do rodziców i wychowawców. Te słowa wskazują na wielką naszą odpowiedzialność za wychowanie młodego pokolenia w cnocie trzeźwości. Tylko na fundamencie trzeźwości można budować silną, bogatą i wolną Ojczyznę. Aby tak było, musi zjednoczyć nas wspólna troska o trzeźwość narodu.

Troska Kościoła o trzeźwość narodu
Warto promować postawę licznych kapłanów, biskupów, przedstawicieli zgromadzeń zakonnych, a także świeckich działaczy i członków ruchów trzeźwościowych, dzięki którym jeszcze nie przegraliśmy tej wielkiej walki o trzeźwość narodu. Nie wolno tej ogromnej pracy lekceważyć. Nie wolno jej umniejszać. Nie wolno jej zbywać milczeniem. Trzeba o niej mówić głośno i zdecydowanie. Co stałoby się z Polską, gdyby nie ofiarna praca Kościoła, który od wieków zajmuje się tym zagadnieniem?

Przypomnijmy, że napoje alkoholowe nie są zwykłym towarem. Naukowcy dowodzą, że każda ilość alkoholu jest niebezpieczna dla naszego organizmu. Narodowy Program Trzeźwości podkreśla, że regulacje prawne na poziomie centralnym są niezbędne dla osiągnięcia trzeźwości narodu. Konieczna jest oprócz likwidacji reklamy redukcja liczby zezwoleń na sprzedaż alkoholu, a rynek alkoholowy powinien być regulowany za pomocą cen i polityki fiskalnej. Jest to sprawa pilna i ważna, gdyż spożycie alkoholu dramatycznie rośnie. Dane Światowej Organizacji Zdrowia z 2019 roku wskazują, że w populacji powyżej 15. roku życia na głowę każdego Polaka przypadało prawie 12 litrów czystego spirytusu. A już 8 litrów uznaje się za poziom progowy dla postępującej degradacji narodu.

Wielki apostoł trzeźwości bł. kard. Stefan Wyszyński przypominał, że „Troska o trzeźwość, to Polska racja stanu”. Prosimy rodziny, by były szkołami trzeźwości. Wspólnoty parafialne miejscami ożywionego duszpasterstwa trzeźwości. Instytucje samorządowe i państwowe miejscami autentycznej troski o dobro narodu.

Cenny dar dobrowolnej abstynencji
Tym, którzy nie rozumieją w pełni inicjatywy „abstynenckiego sierpnia”, podjętej przed laty przez pasterzy Kościoła z inicjatywy bł. Prymasa Tysiąclecia, wyjaśniamy, że trzeźwość obowiązuje dorosłych zawsze i w każdej sytuacji. W sierpniu, miesiącu ważnych rocznic patriotycznych i świąt maryjnych, zachęcamy wszystkich ludzi dobrej woli do zachowania abstynencji od alkoholu. Podkreślamy z całą mocą, że abstynencja jest dobrowolnym darem, którego źródłem jest miłość Boga i bliźniego, a także odpowiedzialność za przyszłość polskiego narodu. Podejmijmy tę decyzję w duchu odpowiedzialności za siebie i za Polskę. Za ten niezwykle cenny dar z całego serca dziękuję.

Pamiętajmy zawsze o nauczaniu św. Jana Pawła II, który wzywał do troski o trzeźwość narodu i jak sam podkreślał, był „szczególnie wdzięczny tym, którzy podejmują inicjatywy w tej dziedzinie – zwłaszcza w miesiącu sierpniu”. Prośmy jego słowami: „Maryjo, Królowo Polski, bądź nadal natchnieniem tych wszystkich, którzy walczą o trzeźwość swych bliźnich, o trzeźwość siebie samych. O trzeźwość narodu”.

Łomża, dnia 7 czerwca 2022 r.

Bp Tadeusz Bronakowski

Przewodniczący Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych

Serdecznie zapraszamy na kolejny w tym roku Czerwiński Różaniec Wiślany w Niedzielę 24 lipca 2022 roku.

Uroczystość rozpocznie się o godzinie 15:00 w Przyczółku Wiślanym w Wychódźcu. Następnie drugi brzeg Wisły Secymin oraz Praga i bulwar w Czerwińsku nad Wisłą.
Sterników prosimy, by zadbać o spełnienie wymogów bezpieczeństwa.

Zapraszamy również rowerzystów do czynnego udziału i przejazdu z Wychódźca na Pragę a później do Czerwińska nad Wisłą.

Mamy przyjemność zaprosić na koncert z cyklu "Mazowieckie Koncerty Plenerowe" pod patronatem Burmistrza Miasta i Gminy Czerwińsk nad Wisłą, który odbędzie się w niedzielę 24 lipca 2022 r. o godzinie 18.00 na terenie Ogrodów Salezjańskich przy Bazylice w Czerwińsku nad Wisłą.

„Mazowieckie Koncerty” to wydarzenia integracyjno – plenerowe w stylu pikników rodzinnych, które kończą się wspólną biesiadą i zabawą taneczną.

Artyści Mazowieckiego Wędrownego Teatru w swoim programie wykonają znane i lubiane przeboje muzyki operetkowej, musicalowej i filmowej.

Patronat honorowy nad koncertem objęli Burmistrz Miasta i Gminy Czerwińsk nad Wisłą Marcin Gortat oraz Jadwiga Zakrzewska Przewodnicząca Komisji Kultury i Dziedzictwa Narodowego Sejmiku Województwa Mazowieckiego.

Projekt współfinansowany ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego oraz Miasta i Gminy Czerwińsk nad Wisłą

W niedzielę 24 lipca 2022 r. w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą po każdej Mszy Św. o godz. 7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 17.00 nastąpi poświęcenie pojazdów. Podczas każdej Mszy Św. prosić będziemy Pana Boga przez wstawiennictwo Matki Bożej Pocieszenia i Św. Krzysztofa o łaski i błogosławieństwo dla kierowców oraz wszystkich użytkowników dróg. Serdecznie zapraszamy.


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
MODLITWA POŚWIĘCENIA POJAZDÓW I BŁOGOSŁAWIEŃSTWO KIEROWCÓW

Pan z wami.
I z duchem twoim.
Boże, który mocą swojego słowa stworzyłeś cały wszechświat i dałeś człowiekowi władzę nad całym stworzeniem oraz moc doskonalenia świata według zamysłów Twojej woli; spraw, aby pojazdy, dzieło Twoje i pracy ludzkiej, dzięki Twemu błogosławieństwu służyły dla dobra człowieka, jego pracy i wypoczynku. Za wstawiennictwem Matki Bożej Pocieszenia i św. Krzysztofa, patrona kierowców i podróżujących, ustrzeż Panie wszystkich, którzy będą korzystali z tych pojazdów, od wszelkich nieszczęść duszy i ciała, aby bezpiecznie mogli dojechać do wyznaczonego celu. Niech zebrani tu kierowcy i ich pojazdy będą pobłogosławione dla Twojej chwały i pożytku ludzkiego w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

KOŃCOWE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO (Lb 6,24-26)
Niech Cię Pan błogosławi i strzeże. Amen.
Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą i niech cię obdarzy swą łaską. Amen.
Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem. Amen.
Niech Was tu obecnych błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec, i Syn i Duch Święty. Amen.
*******************************************************************************
Modlitwa kierowcy.
O Panie, daj mi pewną rękę, dobre oko, doskonałą uwagę, bym nie pozostawił za sobą płaczącego człowieka. Ty jesteś Dawcą Życia - proszę Cię przeto, spraw bym nie stał się przyczyną śmierci tych, którym Ty dałeś życie. Zachowaj, o Panie, wszystkich którzy będą mi towarzyszyć od jakichkolwiek nieszczęść i wypadków.
Naucz mnie, bym kierował pojazdem dla dobra drugich i umiał opanować pokusę przekraczania granicy bezpieczeństwa szybkości. Spraw, aby piękno tego świata, który stworzyłeś, wraz z radością Twej łaski, mogły mi towarzyszyć na wszystkich drogach moich.
W imię Ojca i Syna i Duch Świętego. Amen.

Litania do św. Krzysztofa

Kyrie, elejson,
Chryste, elejson,
Kyrie, elejson,
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba, Boże, ~ zmiłuj się nad nami,
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże,
Święta Maryjo, ~ módl się za nami,
Święty Krzysztofie, podświadomie szukający Boga,
Święty Krzysztofie, pragnący służyć Najsilniejszemu Władcy,
Święty Krzysztofie, pracujący dla dobra bliźnich,
Święty Krzysztofie, mężnie walczący z żywiołem,
Święty Krzysztofie, przez Dzieciątko Jezus nawiedzony,
Święty Krzysztofie, dźwigający Tego, który ciężar grzechów świata nosił,
Święty Krzysztofie, cudem zakwitnięcia suchej laski odznaczony,
Święty Krzysztofie, apostołem przez Dzieciątko Jezus mianowany,
Święty Krzysztofie, któryś tysiączne serca pogan przeistaczał,
Święty Krzysztofie, Zwycięzco pokus,
Święty Krzysztofie, bohaterski Męczenniku,
Święty Krzysztofie, Patronie pielgrzymów,
Święty Krzysztofie, Patronie podróżujących,
Święty Krzysztofie, Patronie kierowców,
Święty Krzysztofie, Patronie lotników i marynarzy,
Święty Krzysztofie, Patronie kolejarzy,
Święty Krzysztofie, Opiekunie możny,
Święty Krzysztofie, łaską wysłuchań przez Boga nagrodzony,
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Panie,
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Panie,
Bądź nam miłościw, ~ wybaw nas, Panie,
Od grzechu każdego, ~ wybaw nas, Panie,
Od katastrof lotniczych i innych, za wstawiennictwem św. Krzysztofa,
Od złych przygód w podróży,
Od śmierci nagłej, zachowaj nas, Panie,
Od burz i powodzi,
Od wojen i wszelkich waśni,
My grzeszni Ciebie prosimy, ~ wysłuchaj nas, Panie,
Abyś nam grzechy nasze odpuścić raczył,
Abyś wstawiennictwo św. Krzysztofa za nami przyjąć raczył,
Abyśmy św. Krzysztofa ufnie na patrona swego obrali,
Abyśmy ufni w Jego opiekę ostrożności nie lekceważyli,
Abyśmy wzorem św. Krzysztofa uczynnymi i miłosiernymi byli,
Abyśmy o zbawieniu wiecznym pamiętali,
Abyśmy szczęśliwą śmiercią życie zakończyli,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
K: Módl się za nami święty Krzysztofie.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się:
Wszechmogący Boże, Stwórco świata i ludzi, błagamy Cię przez zasługi św. Krzysztofa o serca czułe dla bliźnich, pozbawione egoizmu i samolubstwa. Niech wzór św. Krzysztofa, który tak wiernie spełniał Twoje przykazania, rozbudzi w nas miłość bliźniego, posiadającą moc szlachetnego regulowania wszystkich spraw na ziemi. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

„Dekalog” kierowcy:

1. Nie będziesz egoistą na drodze!

2. Nie będziesz ostry w słowach, czynach i gestach wobec innych ludzi!

3. Pamiętaj o modlitwie i uczczeniu św. Krzysztofa, kiedy wyruszasz w drogę - umiej też podziękować!

4. Szanuj pieszych!

5. Nie zabijaj - bądź trzeźwy!

6. Zapnij pasy - będziesz bezpieczny!

7. Nie bądź brawurowy w prędkości!

8. Nie narażaj siebie i innych na niebezpieczeństwo!

9. Pomagaj potrzebującym na drodze!

10. Przestrzegaj przepisy drogowe, szanuj pracę wszystkich Służb drogowych i dbających o bezpieczeństwo!


„Przykazania” kierowcy:

1. Piłeś - nie prowadź.
2. Kierowco, zwolnij !
3. Widzisz rowerzystę, zachowaj ostrożność.
4. Rowerzysto, nie jeźdź po pasach.
5. Kierowco, zapnij pasy i zadbaj o to, aby twoi pasażerowie mieli je zapięte.
6. Kierowco, używaj oświetlenia pojazdu.
7. Kierowco, korzystaj z lusterek.
8. Kierowco, wykonuj bezpiecznie manewry! Nie wyprzedzaj w miejscach niedozwolonych.
9. Kierowco, nie używaj telefonu komórkowego podczas jazdy.
10. Kierowco, stosuj się do przepisów drogowych.


Dziesięć „przykazań”, do których powinien stosować się zmotoryzowany katolik:

I. Nie zabijaj.
II. Niech droga będzie dla ciebie narzędziem jednoczącym osoby, a nie śmiertelnym niebezpieczeństwem.
III. Niech uprzejmość, poprawność i ostrożność pomogą ci wyjść z nieprzewidzianych sytuacji.
IV. Okazuj miłosierdzie i pomagaj bliźniemu w potrzebie, szczególnie gdy jest ofiarą wypadku drogowego.
V. Niech samochód nie będzie dla ciebie przejawem władzy, panowania i okazją do grzechu.
VI. Z miłością przekonuj młodych i nie tylko młodych do tego, by nie siadali za kierownicą, gdy nie są w stanie.
VII. Wspieraj rodziny ofiar wypadków drogowych.
VIII. Doprowadź do spotkania ofiary i sprawcy wypadku we właściwym momencie, ażeby mogli przeżyć wyzwalające doświadczenie przebaczenia.
IX. Na drodze chroń słabszego.
X. Poczuwaj się do odpowiedzialności za innych.



10 „przykazań” dobrego kierowcy

I. Prowadź pojazd zawsze tak abyś nie musiał nikogo przepraszać za swoje błędy.
II. Nie utrudniaj życia innym kierowcom.
III. Miej dużo tolerancji dla innych użytkowników drogi.
IV. Nie pouczaj innych.
V. Droga to nie sala sądowa. Nie musisz nikomu niczego udowadniać.
VI. Ustąp innym, nawet gdy prawo jest po Twojej stronie.
VII. Szanuj przepisy drogowe nie tylko z obawy przed karą.
VIII. Nie czyń sekretów ze swoich zamiarów.
IX. Siedząc za kierownicą myśl i przewiduj.
X. Prowadź pojazd zawsze najlepiej jak potrafisz, ale nigdy – na granicy swoich możliwości.


LEGENDA O ŚW. KRZYSZTOFIE

Wedle tradycji, Św. Krzysztof pochodził z Azji Mniejszej, gdzie poniósł śmierć męczeńską w 250 roku, za czasów panowania cesarza Decjusza.
Z powodu braku szczegółowych informacji o św. Krzysztofie, średniowiecze na podstawie imienia "niosący Chrystusa" stworzyło popularną legendę o tym świętym. Według niej pierwotne imię Krzysztofa miało brzmieć Reprobus (z greckiego Odrażający), gdyż miał on mieć głowę podobną do psa. Wyróżniał się za to niezwykłą siłą. Postanowił więc oddać się w służbę najpotężniejszemu na ziemi panu. Służył najpierw królowi swojej krainy. Kiedy przekonał się, że król ten bardzo boi się szatana, wstąpił w jego służbę. Pewnego dnia przekonał się jednak, że szatan boi się imienia Chrystusa. To wzbudziło w nim ciekawość, kim jest ten Chrystus, którego boi się szatan. Opuścił więc służbę u szatana i poszedł w służbę Chrystusa. Zapoznał się z nauką chrześcijańską i przyjął Chrzest św. Za pokutę i dla zadośćuczynienia, że służył szatanowi, postanowił zamieszkać nad Jordanem, w miejscu, gdzie woda była płytsza, by przenosić na swoich potężnych barkach pielgrzymów, idących ze Wschodu do Ziemi Świętej.
Pewnej nocy usłyszał głos Dziecka, które prosiło go o przeniesienie na drugi brzeg. Kiedy je wziął na ramiona, poczuł ogromny ciężar, który go przytłaczał tak, iż zdawało mu się, że zapadnie się w ziemię. Zawołał: "Kto jesteś, Dziecię?" Otrzymał odpowiedź: "Jam jest Jezus, twój Zbawiciel. Dźwigając Mnie, dźwigasz cały świat". Pan Jezus miał mu wtedy przepowiedzieć rychłą śmierć męczeńską. Ten właśnie fragment legendy stał się natchnieniem dla niezliczonej liczby malowideł i rzeźb św. Krzysztofa. Tradycja miała Reprobusowi nadać tytuł "Krzysztofa", czyli "nosiciela Chrystusa" (gr. Christoforos). Pan Jezus po przyjęciu przez Krzysztofa Chrztu świętego miał mu przywrócić wygląd ludzki.


Święty Krzysztof – opiekun kierowców i pielgrzymów, bezpiecznie prowadzi do celu.


Imię Krzysztof wywodzi się z języka greckiego (Χριστόφορος) i oznacza tyle, co "niosący Chrystusa". O życiu św. Krzysztofa brak pewnych wiadomości. Według późniejszych, ale prawdopodobnych świadectw, opartych na tradycji, św. Krzysztof miał pochodzić z Małej Azji, z prowincji rzymskiej Licji i tam ponieść śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza ok. 250 roku. Męczennik, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.
Patron nagłej śmierci. Miał chronić przed kataklizmami, jak pożar, czy powódź. Przez wzgląd na legendę, patronuje flisakom, żeglarzom, podróżnym, pielgrzymom, przewodnikom.
Jest patronem Ameryki i Wilna; siedzib ludzkich i grodów oraz chrześcijańskiej młodzieży, kierowców, farbiarzy, flisaków, introligatorów, modniarek, marynarzy, pielgrzymów, podróżnych, przewoźników, tragarzy, turystów i żeglarzy. Orędownik w śmiertelnych niebezpieczeństwach. W dzień jego dorocznej pamiątki poświęca się wszelkiego rodzaju mechaniczne pojazdy.
W ikonografii Święty przedstawiany jest jako młodzieniec, najczęściej jednak jako olbrzym przechodzący przez rzekę, na barkach niesie Dzieciątko Jezus, w ręku trzyma maczugę, czasami kwitnącą; także jako potężny mężczyzna z głową lwa. Jego atrybuty to m. in.: dziecko królujące na globie, palma męczeńska, pustelnik z lampą, ryba, sakwa na chleb, wieniec róż, wiosła.
Opowieść o nim kojarzy się z magicznym urokiem, jaki zawsze w umysłach ludzi wiązał się z przekraczaniem wody, przechodzeniem "na druga stronę" - drugą stronę mostu, brodu, rzeki. Przejście przez wodę to odwieczny symbol wielkiej przemiany w życiu (chrztu), podjęcia ważnych decyzji, rozpoczęcia nowego etapu w życiu, także symbol... śmierci. W każdej takiej ciężkiej próbie warto mieć przy sobie opiekuna o nadludzkiej mocy - i stąd pewnie się wzięła popularność św. Krzysztofa.
Kult świętego rozwinął się z końcem V wieku. Jest patronem Ameryki i Wilna, patronem mostów, miast położonych nad rzekami, kierowców, przewoźników, flisaków i żeglarzy, podróżników i pielgrzymów, również patronem dobrej śmierci - szczególnie na wschodzie, a obecnie kierowców. Jest jednym z 14 Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów. W dzień świętego Krzysztofa 25 lipca, dzień jego dorocznej pamiątki poświęca się wszelkiego rodzaju pojazdy mechaniczne.
Święto liturgiczne: 25 lipca (w Kościele katolickim), 9 maja (w Kościele prawosławnym).

Więzy Krwi & Boskie DNA. Campo Bosco 2022 to weekendowy festiwal młodzieżowy, odbywający się w Czerwińsku nad Wisłą.

Festiwal zrzesza młodzież w modlitwie i dobrej zabawie w duchu św. Jana Bosko. Ten święty kierował się w swojej pracy niecodziennymi metodami wychowawczymi. Spośród licznych praktyk można wskazać te przemawiające za relacjami rodzinnymi, zawiązywaniem przyjaźni, relacjami międzyludzkimi. Praktyka rozwoju duchowego ks. Bosko znajduje swój wyraz w sposobie świętowania dni świętych, w celebracjach pełnych entuzjazmu i radości, we wspólnotach czy aktywności towarzystw. Jego podopieczni brali udział w licznych wyprawach i wędrówkach, przedstawieniach teatralnych, grach, zabawach, konkursach, zawodach, turniejach, w aktywnościach związanych ze śpiewem, muzyką.

Podobny duch ewangelicznej działalności ks. Bosko zachowany jest na Campo Bosco, podczas którego młodzież weźmie udział w licznych warsztatach, konferencjach, wysłucha świadectw. Nie zabraknie także czasu na zabawę, koncerty, gry i wspólne posiłki.

Hasło tegorocznego festiwalu brzmi: „Więzy Krwi & Boskie DNA”. Zaplanowane są rozmowy o rodzinie – jako przystani i ostoi, trudnościach i problemach mających w niej miejsce.

Zapraszamy wszystkich chętnych do wzięcia udziału w wydarzeniu. W dniach 25 – 28 sierpnia czerwińskie ogrody wypełnią się młodymi ludźmi, którzy pragną wspólnie spędzić czas zarówno na modlitwie, jak i dobrej zabawie.


Więcej informacji o wydarzeniu:

Facebook; Instagram

tel 604 099 576
#campobosko2022
campo.bosko@gmail.com
Campo Bosco - Strona główna | Facebook
https://youtube.com/c/EmausSalezjanie

Co zrobić, żeby się zapisać?

Pobierz i uzupełnij online formularz zgłoszeniowy w formie aktywnego PDF, który znajdziesz poniżej

https://drive.google.com/drive/folders/1u1tJ-tWDBXM7eA4SSPZS6KsDhE7bgcdq

Wypełnione zgłoszenie prześlij na adres e-mail, który znajduje się w formularzu.
Pamiętaj o wydrukowaniu uzupełnionego formularza, który przekażesz następnie podczas rejestracji na miejscu.

Uwaga!
Formularz zgłoszeniowy możesz edytować za pomocą edytora plików PDF, np. Adobe Acrobat.

Liczba miejsc ograniczona, decyduje kolejność zgłoszeń.
Koszt uczestnictwa: 100zł (pakiet uczestnika+obiady).
Prosimy o zabranie ze sobą namiotu, karimaty i śpiwora.
Pole namiotowe wyposażone będzie w ubikacje wolnostojące oraz prysznice.

Do zobaczenia w Czerwińsku nad Wisłą
Nie może Cię tam zabraknąć
#campobosco2022 #salezjanie


Podczas festiwalu Campo Bosco 2022 wystąpi Kuba Jurzyk ze Studia Accantus!
Młody, pełen zapału wokalista, aktor dubbingowy, finalista IV edycji programu "X Factor". Swoim talentem dzielił się na deskach teatru Palladium, w Operze Narodowej i Operze Leśnej w Sopocie. Użycza głosu w bajkach Disneya.

Serdecznie zapraszamy na V Pielgrzymkę Wodniaków Bractwa Św. Barbary ze Wzgórza Czerwińskiego na Wzgórze Tumskie 9 lipca 2022 roku o godz. 6.00. z bulwaru wiślanego w Czerwińsku nad Wisłą.
„Barbaro Święta, o wodniakach czerwińskich pamiętaj”

Karty zgłoszeniowe do pobrania u pana Jacka Fotka. Obowiązkowe spotkanie organizacyjne w najbliższą sobotę 2 lipca 2022 r. o godz. 19.00 w klasztorze.

Pielgrzymka Wodniaków Bractwa św. Barbary do Płocka to wydarzenie duchowe oraz kulturalne. Każdego roku wypływamy na początku lipca. Trasa naszej pielgrzymki wiedzie z Czerwińska, przez Kępę Polską, do Płocka, gdzie w katedrze przechowywane są relikwie św. Barbary - patronki wodniaków.

Ramowy program Pielgrzymki Bractwa Wodniaków św. Barbary
ze Wzgórza Czerwińskiego na Wzgórze Tumskie.
9 lipca 2022 r.

5.15 – zbiórka przy nabrzeżu w Czerwińsku
6.00 – Anioł Pański i wypłynięcie
9.00 – Przystanek w Kępie Polskiej
13.00 – Msza św. w Katedrze płockiej
14.30 – obiad
15.30 – odpłynięcie łodziami

W dniu 3 lipca 2022 r. o godz. 12. 30 będzie miało miejsce w czerwińskim klasztorze, odsłonięcie tablicy pamiątkowej ku czci błogosławionego ks. Józefa Kowalskiego /1911 - 1942/, charyzmatycznego salezjanina, męczennika niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz numer obozowy „P” 17 350, zamordowanego za odmowę podeptania różańca.
To tutaj w czerwińskim klasztorze w latach 1927 – 1928 i 1931 – 1933 rozeznawał
i kształtował swą zakonną drogę powołania salezjańskiego bł. ks. Józef Kowalski SDB.
Uroczystego odsłonięcia tablicy dokona pan prof. Jan Żaryn, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego w przeddzień 80 rocznicy męczeńskiej śmierci błogosławionego ks. Józefa Kowalskiego SDB.
Tablica została wykonana z brązu przez rzeźbiarza Konrada Kocha ze wspólnoty twórców chrześcijańskich Vera Icon i ufundowana przez wspólnotę parafialną z rodzinnej miejscowości błogosławionego ks. Józefa w Siedliskach koło Rzeszowa i naszą czerwińską parafię. Serdecznie zapraszamy.


MODLITWA O UPROSZENIE ŁASK ZA PRZYCZYNĄ Bł. JÓZEFA KOWALSKIEGO SDB

Panie Jezu Chryste, Ty błogosławionemu Józefowi męczennikowi, dałeś udział w swojej męce przez wytrwałe, aż do śmierci znoszenie udręk i prześladowań dla chwały Twojego Imienia. Za jego przyczyną umocnij naszą wiarę i udziel łaski……………….., o którą Cię z ufnością prosimy. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.


MODLITWA O KANONIZACJĘ Bł. JÓZEFA KOWALSKIEGO SDB

Boże Ojcze Wszechmogący w Trójcy Świętej jedyny, wysławiamy Cię i uwielbiamy za to, żeś obdarzył Błogosławionego Józefa heroicznymi cnotami, by mógł realizować swoje młodzieńcze pragnienie świętości.
Prosimy Cię – jeśli to jest zgodne z Twoją wolą – o Jego rychłą kanonizację, abyśmy Jego przykładem umocnieni i orędownictwem u Twego Tronu wsparci, mogli korzystać ze skarbów Twego Miłosierdzia w postaci łask umacniających nas w naszej drodze do świętości. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

*****************************************

Reportaż pt. „Ja mam i muszę być świętym” - Polskie Radio Rzeszów

Zapraszamy do wysłuchania reportażu pt. „Ja mam i muszę być świętym” o błogosławionym księdzu Józefie Kowalskim. W 1941 roku pochodzący z Siedlisk salezjanin został umieszczony w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz. Nazywany jest „Obrońcą Różańca Świętego”.

W Błogosławiony Ksiądz Józef Kowalski zostawał beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w 1999 r.

W reportażu o bł. ks. Józefie Kowalskim opowiadali:

Maria Tłuczek, siostrzenica błogosławionego.
Teresa Wontor-Cichy z Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
ks. Dariusz Bartocha - Dyrektor Towarzystwa Salezjańskiego w Oświęcimiu
ks. Krzysztof Kochanowicz - proboszcz parafii św. Józefa w Siedliskach
Przygotował Łukasz Wacławek:

https://radio.rzeszow.pl/audycje/reportaz-pt-ja-mam-i-musze-byc-swietym

Modlitwa błogosławionego Józefa Kowalskiego
O mój Drogi Jezu, daj mi wolę wytrwania,stanowczą, silną, bym zdołał wytrwać przy swoich postanowieniach świętych i zdołał dopiąć szczytnego ideału świętości,jaki sobie zakreśliłem. Ja mam być i muszę być świętym!”.

/Bł. Józef Kowalski SDB/

Gorliwa praca księży salezjanów wśród młodzieży w parafii św. Stanisława Kostki niepokoiła okupacyjne władze niemieckie. 23 maja 1941 roku wieczorem gestapo aresztowało księdza Józefa Kowalskiego i jedenastu innych salezjanów. Aresztowanych zawieziono do więzienia na Montelupich w Krakowie, skąd po miesięcznych torturach wywieziono do obozu w Oświęcimiu.

Ksiądz Józef Kowalski urodził się 13 marca 1911 roku w Siedliskach koło Rzeszowa. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1922 roku za zgodą rodziców rozpoczął naukę w Zakładzie Salezjańskim im. św. Jana Bosko w Oświęcimiu. Wyróżniał się bystrością umysłu, pilnością oraz duchem apostolskim. Grał na skrzypcach i w orkiestrze dętej, śpiewał w chórze, występował jako aktor w teatrzyku szkolnym. Należał do Towarzystwa Niepokalanej, był przewodniczącym i głównym organizatorem działającego na terenie szkoły Towarzystwa Misyjnego.

Po pięcioletnim pobycie w zakładzie, idąc za głosem powołania wstąpił do nowicjatu salezjańskiego w Czerwińsku nad Wisłą, po ukończeniu którego w 1928 roku złożył pierwszą profesję zakonną. Po studiach filozoficznych i teologicznych w Krakowie, 2 maja 1938 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. biskupa Stanisława Rosponda.

Od 30 maja 1938 roku, aż do aresztowania 23 maja 1941 roku wypełniał obowiązki sekretarza ks. inspektora Adama Cieślara oraz angażował się w pracę duszpasterską w parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach. Głosił kazania i konferencje, spowiadał, prowadził chór młodzieży męskiej, uczył kleryków śpiewu gregoriańskiego, organizował spotkania religijne i sportowe dla zaniedbanych chłopców.

Siłę i moc do wytrwania w dobru i znoszenia różnych prześladowań ksiądz Józef czerpał z głębokiej wiary oraz nabożeństwa Eucharystycznego i maryjnego, których był żarliwym apostołem również w tragicznych warunkach życia obozowego. W tajemnicy na strychach lub w piwnicy 25 bloku odprawiał Msze św. i przewodniczył innym modlitwom. Roznosił też po blokach Komunię świętą dla więźniów. Ksiądz Józef, którego hasłem było cierpieć i być wzgardzonym nie załamał się w niezmierzonym oceanie obozowego cierpienia.

Wspomnienia współwięźniów
Naoczny świadek, współwięzień ksiądz Konrad Szweda podkreśla, że ksiądz Józef zachował w obozie godność człowieka i kapłana i potrafił być sobą, pomagał innym choć był za to bity i jako gorliwy kapłan, mimo surowego zakazu, rozgrzeszał konających, dodawał otuchy zrezygnowanym, pocieszał załamanych. A inny współwięzień – ksiądz Stanisław Garecki – napisał: Ksiądz Józef Kowalski do obozu śmierci, w którym (jak mówili kapo) nie ma Boga, potrafił współwięźniom przynosić Boga.

31 maja 1942 roku po obozie rozeszła się wiadomość, że księża zostaną przewiezieni do obozu w Dachau, gdzie były większe szanse przetrwania. W ostatnich godzinach przed wyjazdem oficer raportowy Palitzch wykluczył z tej grupy księdza Kowalskiego, ponieważ pomimo jego rozkazu nie podeptał swojego różańca. Za karę wcielono go do karnej kompanii, gdzie doznał kolejnych szykan i upokorzeń.

Męczeństwo
3 lipca 1942 roku podczas kopania rowu kapo znęcali się nad księdzem Józefem. Dla zabawy zrzucili go z wysokiego nasypu do głębokiego, bagnistego dołu. Po chwili wyciągnęli go, od stóp do głowy ubrudzonego lepkim błotem i bijąc kijem zaprowadzili do beczki, z której kazali mu wygłosić kazanie. Ksiądz Józef nie wygłosił kazania, ale ukląkł na beczce i odmówił: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Pod Twoją Obronę i Witaj Królowo. Słowa modlitwy, szczególnie Ojcze nasz zrobiły na wszystkich bardzo głębokie wrażenie. Zbity, zmaltretowany, ale niezałamany ksiądz Józef Kowalski z trudem powrócił na swój blok, gdzie ostatnie chwile życia spędził z Zygmuntem Kolankowskim.

Według Zygmunta Kolankowskiego po wieczornym apelu ksiądz Józef modlił się na obozowej pryczy, a potem rzekł do niego: Klęknij i módl się ze mną za tych, którzy nas prześladują. Niedługo po odmówionej modlitwie na salę wszedł kapo i kazał księdzu Kowalskiemu pójść za sobą. Ksiądz Józef Kowalski wiedząc, że to jego ostatnia droga, oddał koledze z pryczy swoją kromkę chleba i poprosił współwięźniów o modlitwę. Przed śmiercią oprawcy swoją ofiarę raz jeszcze w okrutny sposób pobili.. Traktując w nieludzki sposób niewinnego kapłana chcieli go dodatkowo poniżyć i upodlić. Zadali mu śmierć topiąc go w fekaliach.

Święty salezjanin

Karol Wojtyła znał księdza Kowalskiego osobiście z czasów, gdy mieszkał na terenie salezjańskiej parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach w Krakowie. 13 czerwca 1999 roku jako Papież Jan Paweł II podczas uroczystej Mszy świętej na placu Józefa Piłsudskiego w Warszawie, zaliczył księdza Józefa Kowalskiego SDB w poczet 108 błogosławionych męczenników Kościoła Katolickiego z czasów II wojny światowej.

Autor: ks. Jan Krawiec SDB

************************

Męczennik Różańca

13 marca bieżącego roku, przypadła setna rocznica urodzin ks. Józefa Kowalskiego, salezjanina, męczennika Auschwitz. W dniu 13 czerwca 1999 r. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w gronie 108 męczenników ostatniej wojny. Tym samym ks. Kowalski stał się pierwszym polskim salezjaninem wyniesionym co chwały ołtarzy. Wspomnieć trzeba, że Ojciec św. znał osobiście ks. Józefa z czasów, kiedy w czasie okupacji mieszkał na terenie salezjańskiej parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach w Krakowie.


Setna rocznica urodzin salezjanina, męczennika za wiarę staję się dobrą okazją do przypomnienia życiowej drogi, która rozpoczęła się 13 marca 1911 r. w Siedliskach w rodzinie Wojciecha i Zofii z d. Borowiec. Od najmłodszych lat Józef przejawiał oznaki powołania do kapłaństwa wyróżniając się w gronie swoich rówieśników pobożnością, umiłowaniem liturgii, gorliwością w wypełnianiu obowiązków ministranta. W 1922 r. rodzice skierowali go do szkoły salezjańskiej w Oświęcimiu, gdzie zafascynował się postacią ks. Bosko i pogłębiał swoją pobożność, zwłaszcza poprzez nabożeństwo do Maryi Wspomożycielski Wiernych. W tych latach Józef Kowalski zawierzył Matce Najświętszej sprawę swojego powołania.

W 1927 roku Józef wstąpił w szeregi Zgromadzenia Salezjańskiego rozpoczynając pierwszy etap formacji zakonnej w nowicjacie w Czerwińsku. Po rocznym przygotowaniu przy cudownym obrazie Matki Bożej Pani Mazowsza w dniu 24 lipca 1928 r. złożył swoją pierwszą profesję zakonną. Dziesięć lat później, 29 maja 1938 r. z rąk bpa Stanisława Rasponda przyjął w Krakowie święcenia kapłańskie.

Wzorowa postawa ks. Józefa Kowalskiego w okresie formacji seminaryjnej i jego nieposzlakowana opinia wśród współbraci, zadecydowała o tym, że ks. inspektor Adam Cieślar poświęcił mu zaraz po święceniach niezwykle odpowiedzialne stanowiska sekretarza inspektorialnego w Krakowie. Neoprezbiter podszedł do tego wyzwania z charakterystycznym dla niego zaangażowaniem. Ponadto zajął się porządkowaniem Archiwum Inspektorialnego i rozpoczął kurs księgowości. Latem 1938 r. dał się poznać jako świetny organizator hołdu dla Królowej Polski złożonego przez duchową rodzinę księdza Bosko podczas ogólnopolskiego Zjazdu Salezjańskiego w Częstochowie. Równocześnie z realizowaniem zadań powierzonych w inspektoracie ks. Józef poświęcał się katechizacji i pracy wychowawczej w pogotowiu opiekuńczym. Pomagał także w duszpasterstwie w salezjańskiej parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie na Dębnikach. Pracy jak widać mu nie brakowało.

Księdzu Józefowi nie przyszło jednak długo cieszyć się możliwością realizowania powołania salezjańskiego i kapłańskiego wśród młodzieży. Prężną działalność salezjańską w Krakowie w znacznym stopniu ograniczył wybuch wojny i okupacja niemiecka. Rozpoczęły się prześladowania skierowane zwłaszcza w duchownych. Represje nie ominęły salezjanów. W dniu 23 maja 1941 r. jedenastu z nich aresztowano i przewieziono do więzienia na ul. Montelupich, skąd następnie po miesiącu trafili no niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz.

W obozie zagłady ks. Józefa zarejestrowano pod numerem 17350 i skierowano z innymi kapłanami do karnej kompanii. W tych trudnych chwilach zachowywał się godnie i z wiarą przyjmował doświadczenie, które go spotkało. Na nic się nie skarżył. Swoją dobrocią zadziwiał wszystkich. Szybko stał się dla współwięźniów powiernikiem ich trosk, służył im potajemnie sakramentami świętymi, spowiadał odprawiał w tajemnicy msze święte, krzewił nabożeństwo do Matki Najświętszej, opatrywał zmaltretowanych i pobitych. W dniu 8 grudnia 1941 r. wraz z innymi towarzyszami niedoli, w piwnicy bloku nr 5, odmówił „Akt oddania się więźniów oświęcimskich Matce Najświętszej Niepokalanie Poczętej”. Jeden kapłanów, który razem z nim przebywał w Auschwitz, pisał po wojnie: „Ks. Józef Kowalski do obozu śmierci, w którym – jak się wyrażali kapowie – nie ma Boga, on potrafił więźniom przynosić Boga”.

W Auschwitz przyszło ks. Kowalskiemu złożyć największa ofiarę za wierność Panu Bogu i Kościołowi. W czerwcu 1942 r. znalazł się w grupie księży, którzy mieli zostać przewiezieni do Dachau. Ksiądz Józef został jednak z niej wycofany, po niewykonaniu rozkazu podeptania różańca świętego, wydanego przez gestapowca Gerharda Palitzscha. Dodatkowo za posiadanie różańca został ponownie skierowany do karnej kompanii.

Mając świadomość, że idzie na śmierć oddał współwięźniom ostatnią rację żywnościową i pożegnał się słowami „módlcie się za mnie i moich prześladowców”. Zginął 3 lipca 1942 r. w godzinach wieczornych skatowany przez wspomnianego już Palitzscha i utopiony w beczce z fekaliami. Przez współwięźniów został nazwany „Męczennikiem Różańca Świętego”.

ks. Jarosław Wąsowicz SDB