8 grudnia 2018 roku w godzinach południowych powróciła z renowacji na cokół przed Bazyliką Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą, figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, która została ufundowana 8 grudnia 1916 roku przez parafian czerwińskich jako wotum dziękczynne za ocalenie kościoła.
Renowacja figury została przeprowadzona ze środków pieniężnych Wspólnoty Salezjańskiej z Czerwińska nad Wisłą jako dziękczynienie w 95 rocznicę posługi Salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą oraz 50 – lecie ogłoszenia tytułu bazyliki mniejszej Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą.

Na tablicy pamiątkowej jest napis głoszący:

Ukochanej Swej Matce
Za ocalenie Kościoła
w dniu 29 czerwca 1915
Drugim roku Wojny Europejskiej
wdzięczni parafianie czerwińscy
figurę tę wystawili
8 grudnia 1916

W czasie pierwszej wojny światowej 1915 roku trwał na Wiśle front rosyjsko – niemiecki. Niemcy zajmowali pozycję za Wisłą w Młodzieszynie , a Rosjanie stali w Czerwińsku. Dla nich wieże kościoła stanowiły idealny punkt obserwacyjny. Niemcy więc na kościół skierowali całą serię pocisków artyleryjskich, które padały przed, za, obok. Żaden nie trafił w kościół. Parafianie czerwińscy modlitwą i zawierzeniem Matce Najświętszej zawdzięczają ocalenie Kościoła w czasie I wojny światowej.


Maryjo, bez grzechu, bez grzechu poczęta
Do ciebie się uciekamy
Maryjo, bez grzechu poczęta
Za nami wstawiaj się
Jutrzenko zaranna na niebie
Za nami wstawiaj się

Tyś chwałą wieczystą Kościoła świętego
Tyś pierwsza po Bogu Osoba
Maryjo, bez grzechu, bez grzechu poczęta
Do ciebie się uciekamy
Jutrzenko zaranna na niebie
Za nami wstawiaj się

Piękniejsza nad słońce i gwiazdy
Za nami wstawiaj się
Tyś wszystkich zbawionych wieczystą radością
Tyś ludu grzesznego ucieczką
Maryjo, bez grzechu, bez grzechu poczęta
Do ciebie się uciekamy
Piękniejsza nad słońce i gwiazdy
Za nami wstawiaj się

Cudniejsza nad perły i złoto
Za nami wstawiaj się
śliczniejsza nad cedry, nad cedry Libanu
Przez serce Twe Niepokalane
Maryjo, bez grzechu, bez grzechu poczęta
Do ciebie się uciekamy
Cudniejsza nad perły i złoto
Za nami wstawiaj się

Serdecznie zapraszamy, szczególnie dzieci i młodzież do uczestniczenia w Mszach Świętych ku czci Najświętszej Marii Panny „RORATY” w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą, które są sprawowane :

PONIEDZIAŁEK – 7.00

WTOREK – 7.00

ŚRODA – 18.00

CZWARTEK – 7.00

PIĄTEK – 7.00

SOBOTA – 7.00

Nazwa „roraty” pochodzi od pierwszego słowa łacińskiej pieśni na wejście „Rorate coeli” (niebiosa, spuśćcie rosę).
Z Roratami związany jest zwyczaj zapalania specjalnej świecy, nazywanej roratką, symbolizującej Maryję, która jako jutrzenka zapowiada przyjście pełnego światła - Chrystusa.
Warto na nie się wybrać, nawet jeśli są odprawiane bardzo wczesnym rankiem. Szczególnej wymowy nabierają wówczas słowa: „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość…”. Ta Msza jest jednym ze znaków szczególnej obecności Maryi w okresie adwentu, gdyż to Ona oczekiwała Mesjasza w sposób szczególny. Przeżywała Ona adwent oczekiwania jako córka Izraela, jako Matka Pana Jezusa i jako Matka Kościoła
Innym zwyczajem jest umieszczanie w kościele wieńca z czterema świecami oznaczającymi cztery niedziele Adwentu. Z upływem kolejnych tygodni podczas Rorat zapala się odpowiednią liczbę świec. Świece i lampiony tak często używane w liturgii adwentowej wyrażają czuwanie. Nawiązują one do ewangelicznych przypowieści m.in. o pannach mądrych i głupich. Światło jest też wyrazem radości z bliskiego już przyjścia Chrystusa.


Roraty

W adwentowym lampionie
niesionym na roraty,
światło nadziei płonie
jak kiedyś przed laty.

Budzą się wspomnienia
i radość w sercu gra,
na cześć Bożego Narodzenia
płynie wesoła kolęda.

Tradycją jest czekanie
na ten wielki cud
i wspólne kolęd śpiewanie
w Betlejem narodził się Bóg.

Wznieśmy lampiony w górę
niech zapłonie nadzieja,
śpiewajmy wszyscy chórem
wyczekując Bożego Narodzenia.
/Isana/

Film był nagrywany m.in. w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą.
Ks. Piotr w przedmowie do filmu mówił : „Malowniczy Czerwińsk nad Wisłą rozjaśni nam jak szukać prawdziwego pocieszenia i jak nam może w tym pomóc Matka Boża Pocieszycielka.”

Kim jest dla Ciebie Maryja?

To pytanie zadaje w swoim filmie ks. Piotr Śliżewski znany ewangelizator maryjny i pisarz.
Film prowadzi nas po najważniejszych maryjnych sanktuariach w Polsce. Te wyjątkowe miejsca pozwalają nam zbliżyć się do Matki Najświętszej drogą pięknej maryjnej pobożności. Jej obecność w naszym życiu upiększa duchowe życie.
Wejdź na maryjne ścieżki i wraz z księdzem Piotrem udaj się w wyjątkową duchową podróż! Maryja przynosi ukojenie w trudnych chwilach naszego życia! Przekonasz się o tym po obejrzeniu tego wyjątkowego filmu!

Film na DVD (format: DVD-5)

Długość nagrania: 68 minut


O filmie:

Celem naszego filmu jest pogłębienie duchowości maryjnej. Odwiedziliśmy ważne polskie sanktuaria, które poprzez swoją historię, praktykowane w nich modlitwy oraz charakterystyczne wezwania, ukazują piękno maryjnej pobożności. Już sam tytuł mówi sam za siebie: Kim jest dla mnie Maryja?


Miejsca realizacji:

Chcemy naszych odbiorców zaprosić do wyjątkowych przestrzeni, które pozwalają jeszcze mocniej zbliżyć się do Matki Najświętszej i zrozumieć jak Jej obecność jest w stanie upiększyć nasze życie duchowe.
W Miedniewicach, u Matki Bożej Świętorodzinnej, rozważymy jak Matka Boża może nam pomóc w zacieśnianiu więzów rodzinnych.
W sanktuarium Wszechpośredniczki Łask w Niepokalanowie odpowiemy sobie na pytanie, dlaczego Maryja jest najlepszą Pośredniczką w naszych modlitwach do Boga.
Wizerunek Matki Bożej Gidelskiej, uzdrowicielki naszych ciał będzie okazją do przemyślenia, jak modlić się o nasze zdrowie fizyczne.
Najpopularniejsze polskie sanktuarium- Częstochowa, stanie się polem odkrywania miłości do Ojczyzny i wyjaśnienia co tak naprawdę oznacza hasło: Bóg, Honor i Ojczyzna.
Malowniczy Czerwińsk nad Wisłą rozjaśni nam jak szukać prawdziwego pocieszenia i jak nam może w tym pomóc Matka Boża Pocieszycielka.
Warszawa-Siekierki oraz Loretto koło Wyszkowa staną się pięknym tłem maryjnych rozważań drogi krzyżowej. Okaże się, że Maryja miała bardzo ważną funkcję w dziele zbawczym swojego Syna i do tej pory Jej obecność w trudnych chwilach przynosi niezwykłe ukojenie.

O pracy nad filmem:

Realizacja zdjęć trwała prawie rok. Przejechaliśmy setki kilometrów i zajrzeliśmy do wielu niedostępnych dla pielgrzymów miejsc.
Reżyserem, scenarzystą i montażystą jest Andrzej Kocuba, za dźwięk jest odpowiedzialny Michał Kamiński, a pomysłodawcą i wprowadzającym w duchowość maryjną jest ks. Piotr Śliżewski. Autor 5 książek: Jak owocnie uczestniczyć we Mszy świętej? (EsPe), Rozważania różańcowe (HomoDei), Spowiedź. To naprawdę pomaga! (Salwator), Jeszcze tego nie wiesz? Słowa, które zmieniają życie (Syjon), Mała szkoła przebaczenia (św. Wojciech).
Ks. Piotr Śliżewski prowadzi ponad swój autorski kanał na YouTube ewangelizuj_pl oraz założył i prowadzi portale:
Ewangelizuj.pl – chrześcijański portal ewangelizacyjny
Znajdzrekolekcje.pl – największa w Polsce wyszukiwarka inicjatyw katolickich, domów rekolekcyjnych, sanktuariów
DobraSpowiedz.pl – witryna poświęcona sakramentowi spowiedzi
Gregorianka.pl – witryna umożliwiająca zamówienie Mszy świętych gregoriańskich oraz okolicznościowych

01 grudnia 2018 roku w pierwszą niedzielę adwentu wraz z grupa pielgrzymów z Łodzi „ Zawierzam Maryi” odwiedził Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą Ks. Michał Misiak – łódzki streetworker i spowiednik. Należy do wspólnoty "Mocni w Duchu"działającym przy kościele ojców jezuitów w Łodzi. Jest pierwszym w diecezji łódzkiej ulicznym ewangelizatorem. Ks. Michał Misiak jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych łódzkich duszpasterzy. Zajmuje się akcjami ewangelizacyjnymi, w tym także ulicznymi na ulicach Łodzi, także na Piotrkowskiej.

Na zakończenie pobytu modlitewnego w czerwińskim sanktuarium pozostawił wpis:

Czerwińsk, I Niedziela Adwentu A.D. 2018

„ Tu wspominamy poczęcie naszego Pana,
tu wspominamy wielkie victorie naszej Ojczyzny,
tu doświadczamy pocieszenia od Mamy,
i ukochania przez naszego Jana Bosko.
Tu przybywamy i przybywać będziemy, bo tu jak w domu – bezpiecznie, smacznie i radośnie”

Z serca błogosławię Ks. Michał Misiak +++ i Wspólnota Zawierzam Maryi


Ks. Michał Misiak: Uwielbiam być narzędziem Bożej łaski wywiad
Dominika Cicha / 02/04/2018 /

„Ojcze, ostatni raz u spowiedzi byłem 30 lat temu… Ojcze, nie chcę żyć… Chcę się rozejść z mężem… Chcę zrzucić sutannę…”. Od kilku lat słyszy takie słowa podczas nocnych Spacerów Miłosierdzia. Czym są i dlaczego zależy mu, by odbywały się w całej Polsce, opowiada ks. Michał Misiak, łódzki streetworker.

Dominika Cicha: Ile kilometrów pokonuje ksiądz podczas Spaceru Miłosierdzia?

Ks. Michał Misiak: Raz włączyłem sobie Endomondo i okazało się, że zrobiłem 16. A to jest tempo bardzo wolniutkie, krok za krokiem… Ale jak się tak drepta wokół kościoła, to po 5 godzinach czuć ciężar w nogach.

Nie ma nawet kilku minut przerwy w tym dreptaniu?

Bóg non stop posyła człowieka. Ktoś kończy i zaraz pojawia się ktoś nowy. Spowiedź zaczyna się we wtorki o 20.00 i trwa nieraz do 1.30. Ale oddaję to Panu Bogu, bo cieszę się, że mogę odczuć służbę dla Jezusa. To wielka satysfakcja. O to właśnie chodzi, żeby człowiek na 100 procent pracował dla Niego, a potem usłyszał: dobra robota, idź, odpocznij nieco. Z chęcią zawijam się później do domu i kładę spać. Chociaż nieraz kusi mnie jeszcze, żeby pochodzić po ulicy…

I nierzadko ksiądz tej pokusie ulega?

Do 3.00 jeszcze chodzę. Szczególnie na Piotrkowskiej, gdzie są kluby nocne. Kiedy ludzie widzą księdza w sutannie w nocy, to nie sposób nie zareagować, czegoś nie krzyknąć, nie zaczepić. Jestem Bogu za to wdzięczny, bo od razu jest pretekst, żeby poprowadzić wartościowe rozmowy. To nie są spotkania bezowocne. Zawsze ten człowiek jest dotknięty łaską.

Kim są ludzie, którzy przychodzą na Spacery Miłosierdzia?

Najwięcej jest młodych mężczyzn, między 30 a 40 r.ż. Skończyli studia, próbują życia i jakoś im się nie układa. Chcą wystartować – czy w rodzinie, czy jakimś innym powołaniu, czy w biznesie. Po tym, jak się wyszaleją, szukają czegoś poważnego, nie chcą już grać, ale żyć na serio. Szukają swojego męstwa. Nocą, w Bogu.

Osoby, które ksiądz wtedy spotyka, zjawiają się „przypadkowo”?

Kto się zjawia pod kościołem, miał taką intencję, żeby się wyspowiadać. Chociaż są wyjątki. Kiedyś pewien mężczyzna jechał na motorze i widział, że spowiadam. Zaparkował i czekał na swoją kolej. Wyspowiadał się tylko dlatego, że mnie zobaczył. Ja też nie pytam, kto skąd się dowiedział, jaką ma motywację. O nic nie pytam. Jak przychodzi człowiek, przyjmuję go takim, jakim jest. Słucham. Tutaj każdy może się czuć bezpieczny, anonimowy, ile chce, to powie. Nikt nikogo nie ocenia, nie ciągnie za język.

Dlaczego niektórzy wolą spowiadać się z dala od konfesjonału?

Kto nie chodzi do kościoła, ma problem, barierę do pokonania. Nowa przestrzeń, nowa rzeczywistość, klękanie. Nie pamięta formułki, nie wie, czy można bez niej. Wstydzi się. Przestrzeń przed kościołem, forma spaceru i rozmowy, jest dla takiego człowieka wielkim ułatwieniem. Wyjściem ku niemu. Spacery Miłosierdzia nie są dla ludzi ze wspólnot, tylko dla osób, którym nie po drodze z Kościołem.
To, że spacery odbywają się po zmroku, też nie jest bez znaczenia.
Ludzie są już po pracy, mają czas, mogą się wyrwać z domu. Ale sam kontekst nocy też jest bardzo pozytywny. Tak jak Nikodem przyszedł w nocy do Jezusa ze swoimi dylematami, tak i tutaj przychodzi wielu takich Nikodemów. Prezesi firm, dyrektorzy, osoby, które bardziej są kojarzone ze środowiskiem ateistycznym. Pojawia się wiele prostytutek, gejów, lesbijek.

Ta noc musi być dla nich wyjątkowa.

Stwarzamy takie możliwości, żeby penitent czuł się jak najbardziej komfortowo. To, co jest sprawą drugorzędną, czyli miejsce i czas, chcemy dostosować do człowieka. Ale w sprawach pierwszorzędnych nie ma tutaj innego traktowania. Rozgrzeszenie musi się wiązać z wyznaniem grzechów i szczerym żalem. Dlatego nie wszyscy są zdolni przyjąć rozgrzeszenie. Większość o tym wie i nie jest zaskoczona.

Po co więc taka spowiedź bez rozgrzeszenia?

Ten człowiek to rozumie i jest wdzięczny, że ksiądz go wysłuchał, że nakładam na niego ręce, że poświęcam mu czas i modlę się za niego. Że nie jest potępiony. Nie dostaje rozgrzeszenia, a jest bardzo szczęśliwy – to jest niesamowite. Bóg działa nawet wtedy. Daje jakąś łaskę pocieszenia, pokoju. Widzę po tych ludziach, jak odchodzą przemienieni.

Widuje ich ksiądz po latach?

Często mi się zdarza, że spotykam człowieka w opłakanym stanie, bliskiego śmierci, w depresji, z myślami samobójczymi. Modlę się za niego, a potem kontakt się urywa. Mam takie powołanie, że nie mogę być pasterzem, komuś towarzyszyć. Jestem powołany przez Boga jako siewca. Zasieję – idę dalej – zasieję – idę dalej… Nie jest mi dane patrzeć na owoce tego, co robię. Ale Bóg od czasu do czasu dopuszcza, że widzę po latach osobę, z którą już miałem kontakt, i której Bóg dał kolejną szansę. Bóg dał jej szansę, ale posłużył się w tym księdzem.
Dla mnie to jest zwyczajna posługa niezwyczajną łaską. Po prostu daję swoje nogi, ręce, głos, żeby Bóg się mógł nimi posłużyć. To, że ludzie się nawracają, to nie jest zasługa żadnego księdza czy ewangelizatora, ale Boga. Jemu trzeba oddać chwałę. Fajnie, jeśli człowiek chce oddać się Bogu do dyspozycji. On czeka na takich ludzi. Chce zrobić dużo dobra, ale często nie ma kim. Jest dużo kibiców Jezusa, fanów, ale mało zawodników, którzy robiliby to, co On chce.

Co musi zrobić taki kibic, żeby stał się uczniem?

Zatrzymać się i zrobić krok w głąb. Przestać być tym, który jest na trybunach, ale uczestniczyć w życiu Bożym, wejść do gry, dać się poprowadzić. Jest dużo możliwości. Przede wszystkim trzeba się modlić. Słowo Boże mówi, że tam, gdzie Mistrz, tam będzie i uczeń. Więc jeżeli Jezus był na ulicy – i my musimy być na ulicy. Jeżeli cierpiał, my powinniśmy tego doświadczać. Jeżeli On był głodny, zmęczony, nie miał czasu odpocząć, to jeżeli jest coś takiego w naszym życiu po dobrej pracy – to jest OK. Jeżeli On był na Kalwarii, to my też będziemy. Jeżeli On był w Kanie, to my też mamy czas, żeby się bawić.

Wróćmy na chwilę do wakacji 2016…

Z niewyjaśnionych do końca przyczyn miałem udar pnia mózgu. W czasie urlopu dużo nurkowaliśmy w morzu. Kiedy przyleciałem do Polski, od razu po wejściu do domu doświadczyłem wielkich zawrotów głowy, odjęło mi mowę, opadła mi lewa powieka. Wezwałem karetkę. W szpitalu stwierdzili, że mam udar pnia mózgu. Śmiertelny – jak mówił lekarz i czym wystraszył moją mamę. Po 4 dniach wszystkie objawy minęły. Mogłem się już pionizować, mimo że dla lekarzy to było niewytłumaczalne. Po kolejnych 3 dniach wypisali mnie ze szpitala. Do tej pory funkcjonuję normalnie. Pan Bóg dał mi tylko taką pamiątkę, że w prawej stronie ciała nie czuję do końca temperatury i bólu. Specjalnie mi to zostawił, żebym pamiętał, że to była poważna sprawa. W ogóle mi to nie przeszkadza. Funkcjonuję tak jak przed udarem, a nawet lepiej, bo pobiłem swój rekord w wyciskaniu na ławeczce – 90 kg, przebiegłem takie trasy ultramaratonu, których wcześniej nie biegałem…

I wbiegł ksiądz na Rysy!

Też. (uśmiech)

Ten cud zmienił księdza spojrzenie na codzienną służbę?

Wcale. Czułem się kochany przez Boga i chroniony przez Niego przed udarem i po udarze. Dla mnie nie było to nic nadzwyczajnego. Ale dla świata, mojej rodziny, księży, biskupa – już tak. Ten cud nie zbudował mojej wiary. Miałem zaufanie do Boga i cały czas mam. Takie rzeczy się zdarzają w życiu wierzących.

Boi się ksiądz czasem, w tej nocnej pracy streetworkera?

Nie. To się wiąże z charyzmatem, który dostałem w czasie diakonatu. Przy święceniach Duch Święty obdarzył mnie darem męstwa. Polega on na tym, że jeżeli w imię Jezusa czynię coś, co teoretycznie może być niebezpieczne, nie czuję lęku. Kiedy idę ciemną ulicą i słyszę, że w bramie się ktoś bije, przeklina, to skręcam w tę bramę. Mogę rozdzielić bijących się ludzi i mi serce mocniej nie zabije. Bóg daje mi odwagę, trzeźwe myślenie.

Ile razy podczas nocnej ewangelizacji oberwał ksiądz w zęby?

Dwa razy dostałem w twarz. Ale jak na 8 lat to całkiem nieźle.
Naprawdę, nigdy nie czuje ksiądz strachu? W tych ciemnych zaułkach, klubach nocnych, wśród ludzi uzależnionych od dopalaczy, narkotyków?
Kiedyś miałem takie doświadczenie: dwóch chłopaszków biło jednego człowieka, ale uciekli. Biegłem za nimi z nastawieniem, że jak ich dogonię to zrobię im krzywdę. I kiedy do nich podchodziłem, nogi zaczęły się pode mną uginać. Wtedy sobie uzmysłowiłem, że ja nie chcę pełnić woli Bożej, tylko ich ukarać. Zrozumiałem, że Bóg tego nie chce, dlatego mi odebrał męstwo. Przeprosiłem Go w duchu i odwróciłem się na pięcie.

Niektórym nogi uginają się przed spowiedzią. Co z tym zrobić?

Trzeba się modlić o dar męstwa. Bóg chętnie go daje. A że spowiedź jest czymś dobrym, to chętnie go udzieli.

Dlaczego warto namawiać księży do organizowania Spacerów Miłosierdzia?

Księża, który uczestniczą w takich spacerach mówią, że to są niesamowite spowiedzi, bardzo szczere, głębokie. Kapłaństwo księdza, który tak posługuje, się rozwija. On widzi moc Bożą w skumulowanych przypadkach. Widzi, jak mocno Bóg interweniuje. Widzi w ludziach głód głębszego życia. Oni chcą naprawdę Boga zaprosić do wszystkich swoich przestrzeni. To wszystko usensownia naszą posługę. Życzę wszystkim kapłanom, którzy są wypaleni, którzy mają może kryzys powołania, aby podjęli takie spacery. Przez taką posługę Bóg może dać im odczuć smak kapłaństwa, który ich zachwyci i odnowi ich życie.


Litania nocy

Przez noc Twojej męki, gdy cierpiałeś za nas, Jezu prosimy Cię.

za Twój Kościół, / który w nocy tego świata / czeka na Ciebie, swojego Oblubieńca...
za Twój lud według ciała, za Izrael, / który w nocy słucha Twojego słowa / i czeka na Jutrzenkę Twego Królestwa...

za narody pogańskie, / w nocy jakby po omacku / szukające Ciebie...
za ludy, / skazane przez noc totalitarnych poglądów / na ucisk i kłamstwo...

za naszych braci i siostry, prześladowanych za wiarę, / którzy muszą chronić się pod płaszcz nocy, żeby się do Ciebie modlić; // za tych, którzy w środku nocy wdzierają się do ich domów, / za ich prześladowców zaślepionych przez nienawiść; / za tych, którzy nie wiedzą co czynią...

za tych, którzy nie umieją nas kochać, / tych, których my kochać nie potrafimy; / za naszych wrogów i za tych, którzy źle o nas myślą...

za chorych, za tych którzy w szpitalach tę noc spędzają w cierpieniu; / za tych którzy walczą ze śmiercią / i tej nocy umrą nie ujrzawszy blasku jutrzenki...

za bojących się, za tych, którzy nie będą mogli zasnąć i którym noc wydaje się nie mieć końca, / za kuszonych, by popełnić samobójstwo / i na czas nocy podporządkowanych mocy księcia ciemności...

za prostytutki, których miłość kupowana jest w ciemności nocy; za wpadających w pułapkę rozpusty i narkotyków,
za złodziei i przestępców, / czyniących zło / pod osłoną nocy...

za przebywających w więzieniu, / za torturowanych i pozbawianych godności, / za skazanych na śmierć, którzy oczekują na noc swego skazania...

za biednych bez domu, / za tych, którzy tej nocy / błąkają się samotnie pośród obojętności innych ludzi...

za niewidomych, których noc nigdy się nie kończy, / za chorych umysłowo / w nocy ich obłędu...

za tych, którzy trudzą się pracując, / za podróżujących / w niepewności nocy...

za mieszkańców tego miasta i tej diecezji, którzy tej nocy będą spali, / za nasze rodzeństwo i rodziców; / za tych, których kochamy i których Ty chronisz w ich śnie; // za wszystkie parafie tego miasta...

za rodziny, które odpoczywają w zaciszu swoich domów, / za kobiety które tej nocy / wydadzą na świat swoje dzieci...

za naszego papieża , biskupa, kapłanów, diakonów i cały lud chrześcijański…

za naszych zmarłych braci i siostry, / którzy jeszcze nie wkroczyli / w światło Twojej Chwały...

za nas grzeszników, / którzy pośród ciemności / zbliżamy się do światła Twojego dnia bez zachodu słońca...

Boże Nieba, Ty objawiłeś siebie jako Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa i nasz Ojciec, dlatego śpiewamy Tobie:

Ojcze nasz...

Bo Twoje jest Królestwo...
Boże, Nieśmiertelny niech rozjaśni swe Oblicze nad nami i będzie nam łaskawy, niech Pan wzniesie swe oblicze w naszą stronę i ześle nam Twój pokój, Ojciec, Syn i Duch Święty
Zgromadzenie: Amen.

W życiu dostaje dużo od Boga
wszystko mnie nieustannie stwarza
rodzi ducha...

dziękuję
za życie
za to, że mam o czym z Tobą rozmawiać,
i co składać Tobie Boże w ofierze.


Encyklopedia PWN

streetworker wym. striterker «osoba pracująca na ulicach wielkich miast i samodzielnie docierająca z pomocą do narkomanów, prostytutek, bezdomnych itp.»

Zadaniem streetworkera jest pomoc bezdomnym, dzieciom ulicy, alkoholikom, nakromanom, prostytutkom i osobom dotkniętym różnymi innymi formami patologii społecznych bezpośrednio w miejscu ich przebywania np. w pustostanach.
Streetworker w swojej pracy stara się przede wszystkim być dobrym pedagogiem. Stara się uświadomić potrzebującemu, że jego obecny stan nie jest sytuacją naturalną i niezmienną. Pomaga mu odkryć, że jest osobą twórczą i przy odrobinie wysiłku może poprawić swoje położenie.
W swojej pracy stara się wykorzystać wszystkie dostępne zasoby żeby doprowadzić do usamodzielnienia potrzebującego i jego ponownej integracji w społeczeństwo.
/źródła internetowe Spe Salvi/

24 listopada 2018 roku w Klasztorze Salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą, odbyła się poplenerowa wystawa artystyczna „ Czerwińsk” zorganizowana przez plastyków z Sochaczewa, Błonia i Warszawy. Wystawa ta zainicjowała jednocześnie współpracę z Bankiem Spółdzielczym Vistula oraz współpracę z władzami samorządowymi Gminy Czerwińsk nad Wisłą. Koordynatorem wystawy był Piotr Czarnecki a moderator wystawy Jadwiga Orczyk-Miziołek i Grupa artystyczna BO.
Poplenerowa wystawa jest efektem pracy uczestników pleneru malarskiego, który odbywał się w malowniczo położonym klasztorze w Czerwińsku nad Wisłą, a jego efektem jest wiele prac wykonanych w różnych technikach, a także ikony. Pisaniu tych ostatnich sprzyjała sceneria klasztoru czerwińskiego. W wrześniowym plenerze udział wzięli zarówno profesjonaliści jak i amatorzy, których łączy miłość do sztuki.
Na prezentowanej wystawie można było podziwiać malarstwo m.in. Barbary Derdy, Elżbiety Duńskiej, , Jadwigi Orczyk-Miziołek, Elżbiety Powroziewicz, Barbary Rowdal, Anny Sobierajskiej, Piotra Czarneckiego oraz Alka Kiziniewicza.

Od niedzieli 2 grudnia w Kościele rozpoczynamy Adwent (łac. adventus – przyjście), okres przypominający oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Jednocześnie jest to czas poprzedzający pamiątkę pierwszego przyjścia – Wcielenia, czyli Narodzin Jezusa Chrystusa.
Pragniemy Was Drodzy Parafianie i Pielgrzymi zaprosić do wspólnotowego przeżywania okresu adwentu w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą.

• W Pierwszą Niedzielę Adwentu 2 grudnia, poświęcenie opłatków na stół wigilijny. Możliwość nabycia świecy wigilijnej "Cartias". /Cena 12 duże i 6 zł małe/

• Msze Święte ku czci Matki Bożej - Roraty: poniedziałek, wtorek, czwartek, piątek i sobota o godzinie 7.00 oraz środa o godzinie 18.00 .

• od piątku 29 listopada, zapraszamy na Nowennę przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, podczas Mszy św. o godzinie 18.00 dni powszednie; /17.00 niedziela/

• W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, 8 grudnia /piątek/ Msze Św. w Bazylice Zwiastowania NMP o godz. 7.00, 10.00 i 18.00. O godziny 12.00 do godziny 13.00 zapraszamy na Godzinę Łaski.

• Rekolekcje Adwentowe w naszym Sanktuarium rozpoczynamy w Trzecią Niedzielę Adwentu - Niedziela GAUDETE, czyli 16 grudnia. Rekolekcje będą trwały do wtorku 18 grudnia a głosić je będzie ks. Jacek Wilczyński SDB salezjanin – ze wspólnoty czerwińskiej ”

***********************************
LITANIA NA ADWENT

/ do prywatnego odmawiania/
Kyrie, elejson! Chryste, elejson!
Kyrie, elejson! Chryste, usłysz nas!
Chryste, wysłuchaj nas! Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Jezu, Słowo przedwiecznego Ojca, przez które wszystko się stało, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Mesjaszu obiecany w dawnym Przymierzu, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Mesjaszu obiecany przez proroctwa i oznajmiony przez Aniołów, zmiłuj się nad nami.
Jezu, upragniony przez narody, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Zbawicielu wysłany na ten świat przez Ojca, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Zbawicielu oznajmiony przez Ducha Świętego, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Synu Maryi Panny, zmiłuj się nad nami.
Jezu, który stając się człowiekiem, uczyniłeś nas...
... uczestnikami Boskiej natury, zmiłuj się nad nami.
Jezu, nasze zbawienie i nadziejo, zmiłuj się nad nami.
Jezu, nasz Emmanuelu, czyli Boże nasz z nami, zmiłuj się nad nami.

Bądź nam miłościw, przepuść nam, Jezu. Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Jezu.
Od wszelkiego złego, wybaw nas, Jezu. Od wszelkich grzechów, wybaw nas, Jezu.
Od zatwardziałego i fałszywego serca, wybaw nas, Jezu.
Od wszelkich złych nałogów, wybaw nas, Jezu.
Od wszelkiej złości, wybaw nas, Jezu.
Od złej śmierci i potępienia, wybaw nas, Jezu.
Przez Twoje święte przyjście, wybaw nas, Jezu.
Przez świętą tajemnicę Wcielenia Twego, wybaw nas, Jezu.

W dzień sądu, my grzeszni, prosimy Cię, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś nas zechciał uwolnić od naszych grzechów, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś zechciał przygotować w nas godne dla Ciebie mieszkanie, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyśmy zawsze mogli się cieszyć jedynie w Tobie, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś nas zechciał zawsze bronić i osłaniać ramieniem Twojej mocy, wysłuchaj nas, Jezu.
Abyś nas uczynił współdziedzicami Twojego Królestwa, wysłuchaj nas, Jezu.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę. Niech jak deszcz spłynie z obłoków.

Módlmy się:
Boże, Ty widzisz, z jaką wiarą oczekujemy Świąt Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy przygotowali nasze serca i z radością mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

/Tekst za: 100 Litanii. Ks. J.L. Kontkowski SJ /

************************************
Adwent

Adwent (z łac. adventus - przyjście, przybycie) to okres w roku liturgicznym, który rozpoczyna się od I Nieszporów niedzieli po sobocie XXXIV tygodnia Okresu Zwykłego, a kończy przed I Nieszporami uroczystości Narodzenia Pańskiego w wieczór 24 grudnia. Trwa od 23 do 28 dni i obejmuje cztery kolejne niedziele przed 25 grudnia. Stanowi pierwszy okres w każdym nowym roku liturgicznym.

Adwent składa się z dwóch odrębnych okresów:
1. czasu, w którym kierujemy nasze serca ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Jezusa w chwale na końcu czasów (okres od początku Adwentu do 16 grudnia włącznie);

2. czasu bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię.
Zwornikiem wszystkich tekstów liturgii adwentowej obydwu części jest czytanie księgi proroka Izajasza. Czytanie to obrazuje tęsknotę za wyczekiwanym Mesjaszem.

Pierwsze ślady obchodzenia Adwentu spotykamy w IV w. między innymi w liturgii galijskiej i hiszpańskiej. Z pewnością Adwent nie istniał, dopóki nie ustalono stałej daty świąt Narodzenia Pańskiego. Została ona wyznaczona dopiero w II połowie IV wieku. W Hiszpanii pierwsze wzmianki o przygotowaniu do obchodu Narodzenia Pańskiego (choć nie jest ono określane mianem Adwentu) pochodzą z roku 380. Kanon 4 synodu w Saragossie, który odbył się w tym roku, poleca wiernym, aby od dnia 17 grudnia do Epifanii (6 stycznia) gorliwie gromadzili się w kościele, nie opuszczając ani jednego dnia. W tradycji gallikańskiej Adwent miał charakter pokutny i ascetyczny (post, abstynencja, skupienie), co wspomina św. Hilary (+ 367). W V w. biskup Tours, Perpetuus, wprowadził w Galii obowiązek postu w poniedziałki, środy i piątki w okresie trzech tygodni od dnia św. Marcina (11 listopada) do Narodzenia Pańskiego. W Rzymie okres przygotowania do Narodzenia Pańskiego został wprowadzony dopiero w drugiej połowie VI wieku. Adwent miał tu charakter liturgicznego przygotowania na radosne święta Narodzenia Pańskiego, ze śpiewem Alleluja, Te Deum laudamus, z odpowiednim doborem czytań i formularzy, bez praktyk pokutnych.
Od czasów św. Grzegorza Wielkiego (590-604) Adwent w Rzymie obejmował już 4 tygodnie. Był to czas bezpośredniego, liturgicznego przygotowania na obchód pamiątki historycznego przyjścia Chrystusa. Na początku IX w. Adwent nabiera także charakteru eschatologicznego - staje się czasem przygotowania na ostateczne przyjście Chrystusa. W wyniku połączenia tradycji gallikańskiej i rzymskiej ukształtował się Adwent, jaki przeżywamy do dziś - liturgicznie rzymski, a ascetycznie gallikański (kolor fioletowy, bez Gloria). Formę tę rozpowszechniały klasztory benedyktyńskie i cysterskie. W XIII w. znana ona była już w całym Kościele, do czego przyczyniły się nowe zakony, zwłaszcza franciszkanie.

Teksty liturgiczne Adwentu ukazują postacie Starego i Nowego Testamentu, przez których życie i działalność Bóg zapowiadał i przygotowywał świat na przyjście Jego Syna: Maryję, Jana Chrzciciela, Izajasza. Adwent to czas radosnego oczekiwania na spotkanie z Panem i przygotowania się do niego przez pokutę i oczyszczenie. Dlatego Kościół zachęca do udziału w rekolekcjach, przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania. Adwent nie jest jednak w sensie ścisłym czasem pokuty, tak jak na przykład Wielki Post.

Jak czytamy w "Ogólnych normach roku liturgicznego i kalendarza" z 1969 r.: "Adwent ma podwójny charakter. Jest okresem przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, przez który wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. Równocześnie jest okresem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa kieruje się dusze ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów. Z obu tych względów Adwent jest okresem pobożnego i radosnego oczekiwania".
W czasie całego Adwentu, poza niedzielami i uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP (8 grudnia), odprawiane są Roraty. Ta bardzo dawna tradycja jest nadal w Polsce kultywowana. Roraty to Msze ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiane wczesnym rankiem. Ich nazwa pochodzi od łacińskich słów pieśni często śpiewanej na ich początku - Rorate caeli desuper (Spuśćcie rosę, niebiosa). W czasie Rorat przy ołtarzu znajduje się dodatkowa, ozdobna świeca - symbolizuje ona obecność Maryi. Eucharystia rozpoczyna się przy zgaszonych światłach; zapalają się one dopiero podczas uroczystego hymnu "Chwała na wysokości Bogu". Jest to jeden z nielicznych przypadków w roku liturgicznym, kiedy hymn ten śpiewa się każdego dnia (chociaż wyłącznie podczas Rorat).
Według Abrahama Bzowskiego, dominikanina, wybitnego historyka Kościoła, początek Rorat w Polsce datuje się na XIII wiek. Ich odprawianie miał wprowadzić w Poznaniu książę Przemysł I Pobożny, a w Krakowie, na prośbę św. Kingi, Bolesław Wstydliwy. Największą popularność i szczyt rozwoju Roraty osiągają w XVI wieku. Codziennego udziału w tej Mszy świętej przestrzegali królowie Zygmunt Stary i Zygmunt August, królowa Bona, Anna Jagiellonka i Marysieńka Sobieska. Zygmunt I Stary i Anna, jego córka, starali się o to, aby w kaplicy królewskiej na Wawelu Roraty odprawiane były nie tylko w czasie Adwentu, ale przez cały rok raz na tydzień. Na ten cel przeznaczyli pewne fundusze i w 1545 roku utworzono, przy kaplicy zygmuntowskiej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi, specjalną kapelę śpiewaczą "rorantystów".
Z odprawianiem Mszy św. roratniej wiąże się zapalanie dodatkowej świecy. W dawniejszych czasach przed rozpoczęciem Mszy św. do ołtarza podchodził król, niosąc pięknie ozdobioną świecę, i stawiał ją na najwyższym lichtarzu na środku ołtarza. Podobne świece, lecz już nie ozdobione, przynosili do ołtarza prymas, senator, ziemianin, rycerz, mieszczanin i chłop - przedstawiciele ówczesnych stanów. Każdy z nich, wręczając świecę celebransowi, odpowiadał na jego pytanie: "Gotowy jesteś na sąd Boży?" - "Gotów jestem na sąd Boży".
Od IX w. dla drugiej części Adwentu charakterystyczne są tzw. antyfony "O", ponieważ wszystkie rozpoczynają się od tej właśnie litery: O Sapientia, O Adonai, O Radix Jesse, O Clavis David, O Oriens, O Rex gentium, O Emmanuel. Tak uszeregował je Amalariusz z Metzu (+ 850). Oparte są one na obrazach i symbolach biblijnych. Antyfony te w tłumaczeniu polskim stanowią siedem kolejnych zwrotek dawno śpiewanej pieśni "Mądrości, która z ust Bożych wypływasz". Ich treść obrazuje tęsknotę Izraelitów za Mesjaszem. Stosowane były pierwotnie jako antyfony do Magnificat w Liturgii Godzin. W odnowionej liturgii zachowały swoje tradycyjne miejsce. Ponadto włączone zostały w Mszę świętą jako wersety aklamacji przed Ewangelią.

III Niedziela Adwentu jest nazywana Niedzielą Różową lub - z łaciny - Niedzielą GAUDETE. Nazwa ta pochodzi od słów antyfony na wejście: "Gaudete in Domino", czyli "Radujcie się w Panu". Szaty liturgiczne mogą być - wyjątkowo - koloru różowego, a nie, jak w pozostałe niedziele Adwentu, fioletowe. Teksty liturgii tej niedzieli przepełnione są radością z zapowiadanego przyjścia Chrystusa i z odkupienia, jakie przynosi. Warto pamiętać, że oprócz Niedzieli Gaudete jest jeszcze tylko jedna okazja do używania szat liturgicznych koloru różowego - jest nią Niedziela LAETARE - IV Niedziela Wielkiego Postu.
Zasoby internetowe: www.brewiarz.pl

01 grudnia 2018 r. w pierwszą sobotę miesiąca w godzinach od 10:30 - do 15:30 serdecznie zapraszamy na spotkanie modlitewne do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na „Wieczernik Modlitwy”.
Jest to nabożeństwo dziękczynno - błagalne.
Msza Św. w intencjach Pielgrzymów i Uczestników Wieczernika Modlitwy o godz. 12.00.

Wieczernik Modlitwy poprowadzi ks. dr Paweł Romański, kapelan Katolickiego Stowarzyszenia Konsolata.


Posługę muzyczną podejmuje zespół muzyczny Wspólnoty Dusz Najmniejszych "Najmniejsi" z Łomianek.

www.echomaryi.eu

Zapraszamy również do słuchania Radia Konsolata:

www.konsolata.pl/radio

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

PROGRAM WIECZERNIKA :
Program spotkania:
- Różaniec i Adoracja Najświętszego Sakramentu
- Msza św. w intencji Pielgrzymów
- Przerwa na posiłek
- Modlitwa pod Krzyżem i Koronka do Bożego Miłosierdzia
- Błogosławieństwo indywidualne

O WIECZERNIKACH

Prowadzone są w duchu:

- uwielbienia Boga bogatego w Miłosierdzie,
- wynagradzania Bogu i Matce Najświętszej za wszelkie zło popełniane na świecie.

W intencjach:

- pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Czerwińsku
- ludzi chorych, z prośbą o uzdrowienie duszy
i ciała,
- w intencji rodzin, z prośbą o miłość, jedność
i pokój w rodzinie,
- w intencji Ojczyzny i świata, z prośbą
o miłosierdzie i pokój między narodami.

Uczestnikiem Wieczernika może być każdy wierny, kto:

- ma pragnienie żywej modlitwy we wspólnocie,
- szuka doświadczenia prawdziwej miłości i pokoju Bożego,
- chce wyrazić miłość ku Bogu poprzez ofiarowanie Mu siebie, swojego cierpienia i wynagradzanie za grzechy ludzkości popełniane w dzisiejszym świecie,
- gotów jest okazać miłość bliźniemu poprzez wyproszenie potrzebnych łask

W uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata kończy się Jubileuszowy Rok św. Stanisława Kostki 1568 -2018.
W naszej wspólnocie parafialnej w Czerwińsku nad Wisłą podczas każdej Mszy św. niedzielnej, będziemy dziękować Bogu i Matce Bożej Pocieszenia, przez wstawiennictwo Świętego z Rostkowa, za wszelkie łaski jakie spłynęły na naszą parafię w tym świętym, jubileuszowym Roku.
Po każdej Mszy św będzie możliwość ucałowania relikwii św. Stanisława Kostki.

Diecezjalne uroczystości pod przewodnictwem J.E.biskupa płockiego Piotra Libery, z udziałem biskupa pomocniczego diecezji płockiej Mirosława Milewskiego odbędą się w niedzielę 25 listopada 2018 roku w parafii p.w. św. Stanisława Kostki w Rypinie.
W programie o godz. 15.00 uroczysta Msza Św. koncelebrowana, a o godz. 16.30 „Koncert dla Niepodległej” w wykonaniu Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego.


Modlitwy za wstawiennictwem św. Stanisława Kostki, Patrona Polski



Modlitwa o miłość do Maryi

Boże, któryś świętego Stanisława w cnocie nieskalanej czystości zachował i serce jego serdeczną synowską miłością ku najświętszej Matce Zbawiciela, Maryi Pannie, zapalić raczył, udziel nam łaskawie, abyśmy przez jego zasługi i przyczynę w prawdziwej niewinności i czystości duszy i ciała tobie służąc, codziennie w nabożeństwie ku Maryi postępować mogli. Przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Amen.


Modlitwa o prawdziwą miłość

Boże, który jesteś Miłością i obficie nas nią obdarzasz, wysłuchaj łaskawie próśb naszych i spraw, byśmy – za przykładem Świętego Stanisława codziennie świadcząc o Tobie, życie nasze miłością Boga i bliźniego wypełniali. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa o wierność Bogu

Wszechmogący Boże, który przedziwnym zrządzeniem wybrałeś Świętego Stanisława Kostkę i uzdolniłeś go do wierności Tobie, wejrzyj, na naszą słabość i niestałość. Spraw łaskawie, abyśmy – dzięki wstawiennictwu i opiece Świętego Stanisława – do końca naszego życia w wierności Tobie wytrwali. Amen.

Modlitwa o świętość życia

Boże, któryś wśród wielu cudów swojej mądrości udzielił Stanisławowi Kostce w młodzieńczym wieku łaskę dojrzałej świętości, spraw, prosimy, abyśmy – w przyjaźni z Tobą wzrastając – za wstawiennictwem Świętego Stanisława – przezwyciężali nieprawości nasze i dobrze w życiu czyniąc coraz bardziej upodabniali się do Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa o dar mądrości

Prosimy Cię, Panie, za wstawiennictwem Świętego Stanisława, oświeć światłem swej mądrości umysły nasze i daj nam pomoc potrzebną w nauce, by prawda którą zdobywamy, utwierdziła nas przy Tobie. Spraw, byśmy wykorzystując zdobytą wiedzę, służyli Tobie w braciach naszych i wespół z Tobą pracowali nad doskonaleniem świata. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Modlitwa o zachowanie czystości
Ojcze Niebieski, serdecznie Cię prosimy, oczyść sumienia i za wstawiennictwem Świętego Stanisława racz nas zachować w nieustannej opiece, byśmy, jak On, służyli Tobie w czystości ciała i duszy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa o dobrą śmierć

Wysłuchaj, Panie prośby nasze, które za przyczyną Świętego Stanisława zanosimy: użycz łaski szczęśliwego przejścia do wieczności i radosnego spotkania z Tobą. Wzmocnij w nas wiarę, że po zmartwychwstaniu żyć będziemy w chwale wśród świętych wybranych Twoich. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Litania do św. Stanisława Kostki

Litania została zatwierdzona przed Świętą Kongregację Obrzędów reskryptem z dn. 6 grudnia 1967 r. i opublikowana przez Biskupa Płockiego Bogdana Sikorskiego dn. 12 stycznia 1968 r. w Miesięczniku Pasterskim Płockim.
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, Królowo Wyznawców, módl się za nami.
Święty Stanisławie, gorliwy w służbie Bożej, módl się za nami.
Święty Stanisławie, wierny wyznawco Chrystusa,
Święty Stanisławie, wielki czcicielu Najświętszego Sakramentu,
Święty Stanisławie, wierny Synu Najświętszej Maryi Panny,
Święty Stanisławie, zwycięzco samego siebie,
Święty Stanisławie, panujący nad swymi popędami,
Święty Stanisławie, gorliwy w wypełnianiu powołania,
Święty Stanisławie, mężny wśród przeciwności,
Święty Stanisławie, zwycięzco złych mocy,
Święty Stanisławie, wzorze skromności i czystości,
Święty Stanisławie, wzorze miłości rodziców,
Święty Stanisławie, przykładzie posłuszeństwa,
Święty Stanisławie, wzorze pilności i pracowitości,
Święty Stanisławie, ozdobo życia zakonnego,
Święty Stanisławie, łaską dobrej modlitwy przez Boga obdarowany,
Święty Stanisławie, któryś wierny powołaniu trudną podróż odbył,
Święty Stanisławie, którego także czas wypoczynku do Boga zbliżał,
Święty Stanisławie, w chorobie Ciałem Chrystusa nakarmiony,
Święty Stanisławie, któryś błogosławioną śmierć swoją przepowiedział,
Święty Stanisławie, którego świętość znana jest na całym świecie,
Święty Stanisławie, któryś imię Polski na całym świecie rozsławił,
Święty Stanisławie, któryś Ojczyznę naszą w niebezpieczeństwach ratował,
Święty Stanisławie, patronie młodzieży polskiej,
Święty Stanisławie, wielki synu Mazowsza,
Abyśmy z Bogiem i ludźmi w przyjaźni żyli, uproś nam u Boga.
Abyśmy wolę Bożą wiernie wypełniali,
Abyśmy cnoty Twe naśladowali,
Abyśmy pokusy szatana, świata i ciała zwyciężali,
Abyśmy bez Sakramentów św. z tego świata nie zeszli,
Abyśmy zbawienia wiecznego dostąpić mogli,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K: Prostymi drogami przeprowadził Pan sprawiedliwego
W: I ukazał mu Królestwo Boże
Módlmy się. Boże, który wśród wielu cudów Swej mądrości w młodym nawet wieku udzielasz łaski dojrzałej świętości, spraw prosimy, abyśmy za przykładem św. Stanisława gorliwie czas pracą wypełniając, zdążali do wiekuistego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

/źródło - zasoby internetowe/

W czwartek 22 listopada 2018 roku przypada wspomnienie św. Cecylii - patronki muzyki kościelnej oraz chórów, scholi, poetów, śpiewaków i zespołów wokalno-muzycznych, muzyków, organistów, chórzystów, lutników, a także budowniczych instrumentów muzycznych i organów. Z tej okazji serdecznie zapraszamy do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na uroczystą Eucharystię o godz. 18.00 podczas, której wystąpi Chór Bazyliki Czerwińskiej pod kierunkiem Pana Organisty Przemysława Ziółkowskiego. Mszy Św. przewodniczyć będzie Ks. Proboszcz i Kustosz Sanktuarium Łukasz Piotr Mastalerz SDB.

Panu Organiście – Przemysławowi oraz Scholi Dziecięcej i Chórowi Bazyliki Czerwińskiej z okazji przypadającego wspomnienia - Św. Cecylii, Patronki Muzyki Kościelnej, składamy podziękowania i najlepsze życzenia, aby piękno wykonywanej muzyki zbliżało nas do Boga i ludzi oraz wiele radości, satysfakcji a także takiej zwykłej ludzkiej wdzięczności z pełnionej w naszej parafii posługi. Serdeczne Bóg zapłać za trud i poświęcenie!

Dzień św. Cecylii jest świętem chórów kościelnych. Śpiew jest nieodzowną, integralną częścią uroczystej liturgii. Św. Paweł pisze do Efezjan (5,19): „Przemawiajcie do siebie wzajemnie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach”. Piękne brzmią słowa papieża seniora Benedykta XVI: „Najwyższa posługa muzyki odsłania zasypaną drogę do serca, do centrum naszego istnienia, tam, gdzie styka się ona z istnieniem Stwórcy i Zbawiciela. Gdziekolwiek się to udaje, muzyka staje się drogą prowadzącą do Jezusa; drogą, na której Bóg ukazuje swoje zbawienie”.


22 listopada w Kościele katolickim wspominamy św. Cecylię, czczoną jako patronkę muzyki kościelnej, muzyków, chórzystów i organistów. Jest ona także jedną z najbardziej znanych męczennic.
O życiu Cecylii nie wiemy wiele. Mówi nam o niej nieco pochodzący z V wieku opis męczeńskiej śmierci. Dowiadujemy się z niego, że Cecylia była wyjątkowo piękną i dobrze urodzoną Rzymianką. Żyła prawdopodobnie w III wieku. Nie w głowie były jej romanse, ponieważ zakochała się w Chrystusie i ślubowała mu czystość. Niestety rodzice przeznaczyli ją na żonę możnemu Walerianowi, który był poganinem. Gdy wybranka wyjawiła mu swój sekret, wzruszony pięknem jej serca, również się nawrócił i postanowił ochrzcić. Pierwszego sakramentu udzielił mu w tajemnicy sam papież św. Urban I. Gdy wrócił do Cecylii, zastał ją pogrążoną w głębokiej modlitwie. Zobaczył też jaśniejącego anioła, który ukoronował narzeczonych wieńcami z lilii i róż, prosząc o zachowanie czystości.
Po ślubie Cecylia rozdała ubogim cały swój majątek. Gdy wybuchły prześladowania chrześcijan oboje trafili do aresztu. Żołnierze oczarowani urodą Cecylii błagali ją, by porzuciła chrześcijaństwo, nie chcieli bowiem jej zabić. Pod wpływem jej świadectwa nawróciło się 400 żołnierzy. W końcu jednak poddano ją straszliwym torturom: duszono parą w łaźni. Ona jednak odczuwała to jako orzeźwiający powiew wiatru. W końcu kazano ją ściąć, ale nawet miecz nie zdołał jej zabić, jedynie otworzył ranę. Po dwóch dniach Cecylia się wykrwawiła. Pobożni chrześcijanie ze czcią zebrali jej krew, a ją samą pochowano w katakumbach. W 824 r. odkryto ciało Cecylii, które mimo upływu niemalże 500 lat nie uległo zniszczeniu. Złożono je w bazylice na Zatybrzu, wybudowanej w miejscu, gdzie Cecylia niegdyś mieszkała.
Imię św. Cecylii wymieniane jest w Kanonie Rzymskim. Za patronkę muzyki kościelnej zaczęto ją uważać w średniowieczu. Z tych czasów pochodzą też przedstawienia Cecylii grającej na organach czy lutni. Prawdopodobnie jednak Święta nie grała na tych instrumentach, a łączenie jej z muzyką jest wynikiem błędnej interpretacji jednej z antyfon z Liturgii Godzin. Niewątpliwie jednak jej życie, oddane całkowicie Chrystusowi, było piękną pieśnią uwielbienia Pana.

http://radioniepokalanow.pl/wyjatkowo-skuteczna-modlitwa-do-sw-cecylii/

SKUTECZNA MODLITWA DO ŚW. CECYLII

Cecylio Święta, Patronko Nasza
Dziś chwałę Twoją ziemski chór ogłasza
Strażniczko harmonii,
z tonów czynisz piękny splot
By dźwięcznym, czystym był wspólny głos.
Nauczycielko cierpliwości i wytrwania
Przyjm prośby nasze i błagania
By śpiewało nam się lżej
W swej opatrzności głos każdy miej
Doskonała Pieśniarko, Artystko w Niebiosach
Śpiewasz cudownie, Panu grasz na organach
Odkryj nam uczniom Twym skrawek Nieba
Bo dzisiaj dla Ciebie hymn rozbrzmiewa!
Amen.

LITANIA DO ŚW. CECYLII

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże,
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami.
Święta Cecylio, roztropna dziewico,
Święta Cecylio, o sercu płonącym ogniem Bożej miłości,
Święta Cecylio, apostołko pełna miłości i gorliwości bliźniego,
Święta Cecylio, któraś nawróciła swego małżonka i wyjednałaś dla niego koronę męczeństwa,
Święta Cecylio, któraś swą mową obronną poruszyła serca pogan i doprowadziła ich do poznania prawdziwego Kościoła,
Święta Cecylio, widząca nieustannie Anioła Stróża u swego boku,
Święta Cecylio, której dane było dołączyć swój głos do harmonii niebiańskiego chóru dziewic,
Święta Cecylio, oddająca chwałę Jezusowi swymi melodiami,
Święta Cecylio, jaśniejąca męczennico Jezusa Chrystusa,
Święta Cecylio, cierpiąca przez trzy dni najokrutniejsze męki,
Święta Cecylio, pocieszenie strapionych,
Święta Cecylio, opiekunko wszystkich, którzy Cię wzywają,
Święta Cecylio, patronko muzyki kościelnej
Święta Cecylio, patronko świętych kantorów, organistów, scholi i chórów kościelnych
Święta Cecylio, patronko i pośredniczko wszystkich śpiewaków, muzyków, kompozytorów, autorów, i studentów,
Pozdrawiamy ciebie, o święta Dziewico,
która przelałaś krew swoja w obronie wiary w Jezusa Chrystusa,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami.
Bóg wywyższył świętą Cecylię,
I chwałą ukoronował jej cnoty.
Módlmy się:
O Boże Przedwieczny, który raczyłeś dać nam w osobie świętej Cecylii potężną opiekunkę, dozwól, abyśmy tak jak ona po spędzeniu naszych dni w wierze, niewinności i świętości, mogli osiągnąć krainę zbawienia wiecznego, gdzie wspólnie z nią będziemy mogli Cię chwalić i błogosławić na wieki wieków. Amen.

Jeszcze Polska nie zginęła, kiedy my żyjemy…

Te słowa z naszego hymnu narodowego brzmią jak „Memento” - Pamiętaj abyś żył naprawdę, abyś pozostał wolny, aby twoje serce było niepodległe. Tylko w ten sposób będziemy tworzyć, wolny Naród - niepodległych Polek i Polaków.
Mówi się, że „dzwon żywych woła, błądzących napomina a zmarłych żegna”. W stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości zostaliśmy wezwani głosami tych prastarych dzwonów, które wydały dźwięki dzięki z nowym sercom. Jest to piękny dar naszej wspólnoty parafialnej i ludzi dobrej woli, ale też piękny obraz dzisiejszej uroczystości. Stary dzwon, niesie ze sobą wieki historii, z której wyrastamy, która tworzy naszą tożsamość, a nowe serca, wyrażą nas - kolejne pokolenie synów i córek Polskiego Narodu, który kształtuje swą przyszłość pamiętając o tym kim jest i skąd wyrasta. Niech te dzwony, których głos przez wieki rozchodził się z Czerwińskiego Wzgórza, łącząc swym dźwiękiem brzegi Królowej Polskich Rzek, budzi do życia wciąż nowe pokolenia naszego Narodu i przypomina by pozostawały wierne sobie, Bogu i Ojczyźnie. Jeszcze Polska nie zginęła kiedy tak żyjemy!

Ks. Proboszcz Łukasz Piotr Mastalerz SDB



Trzy, zabytkowe, spiżowe dzwony pochodzą z lat: 1511, 1513 i 1515. Znajdują się w południowej wieży bazyliki Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie w Czerwińsku. Ich głos przez setki lat towarzyszył kolejnym pokoleniom mieszkańców czerwińskiej ziemi.
Dzwony wiążą się z historią Czerwińska - witały króla Zygmunta III w 1593 roku, biły, gdy Władysław IV i Jan Kazimierz powierzali losy swoje i kraju opiece Najświętszej Maryi Panny Czerwińskiej. Dźwięk tych dzwonów towarzyszył mieszkańcom w 1918 roku, gdy Polska odzyskiwała niepodległość.

W niedzielę 11 listopada 2018 roku świętujemy 100 rocznicę odzyskania Niepodległości przez Polskę. Uroczyste Msze św. dziękczynne w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą o godz. 7.00; 8.30; 10.00; 11.30 oraz 17.00 Serdecznie zapraszam do wspólnej modlitwy w intencji naszej umiłowanej Ojczyzny.
Okolicznościowe kazania podczas Mszy Św. o godz. o godz. 7.00; 8.30; 10.00; 11.30 wygłosi Ks. prof. Jan Pietrzykowski SDB – kierownik Zakładu Badań nad Historią Kościoła w Średniowieczu na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Po Mszy św. o godz. 11.30 zapraszamy do sali teatralnej na akademię patriotyczną „ŚPIEWOWISKO” przygotowaną przez Panią mgr Teresę Pietrzak oraz Chór Bazyliki Czerwińskiej pod kierunkiem organisty Bazyliki Czerwińskiej Przemysława Ziółkowskiego.


MODLITWA ZA OJCZYZNĘ KS. PIOTRA SKARGI

Boże, Rządco i Panie narodów,
z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej,
błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna,
chwałę przynosiła Imieniowi Twemu
a syny swe wiodła ku szczęśliwości.

Wszechmogący wieczny Boże,
spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej,
byśmy jej i ludowi Twemu,
swoich pożytków zapomniawszy,
mogli służyć uczciwie.

Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje,
rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym
mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen


MODLITWA ZA OJCZYZNĘ KS. KARDYNAŁA AUGUSTA HLONDA ZA OJCZYZNĘ

O Duchu Święty, swe dary spuść na tych,
którzy kierują losami Polski, i na cały Naród,
abyśmy słuchając Twych natchnień w życiu prywatnym i publicznym,
żyli świętym prawem Bożym. Amen



MODLITWA ZA OJCZYZNĘ PRZEZ PRZYCZYNĘ ŚW. ANDRZEJA BOBOLI

Boże, któryś zapomnianą do niedawna Polskę wskrzesił cudem wszechmocy Twojej, racz za przyczyną sługi Twojego Św. Andrzeja Boboli dopełnić miłosierdzia nad naszą Ojczyzną i odwrócić grożące jej niebezpieczeństwa. Niech za łaską Twoją stanie się narzędziem Twojej czci i chwały. Natchnij mądrością jej rządców i przedstawicieli, karnością i męstwem jej obrońców, zgodą i sumiennością w wypełnianiu obowiązków jej obywateli. Daj jej kapłanów pełnych ducha Bożego i żarliwych o dusz zbawienie. Wzmocnij w niej ducha wiary i czystości obyczajów. Wytęp wszelką stanową zazdrość i zawiść, wszelką osobistą czy zbiorową pychę, samolubstwo i chciwość tuczącą się kosztem dobra publicznego. Niech rodzice i nauczyciele w bojaźni Bożej wychoţwują młodzież, zaprawiając ją do posłuszeństwa i pracy, a chroniąc od zepsucia. Niech ogarnia wszystkich duch poświęcenia się i ofiarności względem Kościoła i Ojczyzny, duch wzajemnej życzliwości i przebaczenia. Jak jeden Bóg, tak jedna wiara, nadzieja i miłość niech krzepi nasze serca! Amen.

Oprawę muzyczną Mszy św. oraz koncert wykonają:

1. Stanisław Górka - artysta aktor teatralny i filmowy, producent, reżyser, prof. dr hab. Akademii Teatralnej w Warszawie

2. Alicja Mossakowska - artysta muzyk, dyrektor artystyczny, założyciel i dotychczasowy dyrygent chóru "Wiwat", wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie, wychowawca dzieci i młodzieży

3. Tadeusz Melon - skrzypek, kompozytor i aranżer, absolwent Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie skrzypiec i kompozycji, współpracujący z wieloma artystami, laureat międzynarodowych konkursów kompozytorskich

4. Włodzimierz Tyl - artysta muzyk pianista i akordeonista, współpracuje z wieloma artystami

5. Żeński chór „Wiwat” - istnieje od 1988 r. i nieprzerwanie bierze udział w wielu festiwalach i konkursach ogólnopolskich i zagranicznych; w każdym roku działalności chór „Wiwat” daje średnio ok. 25 koncertów o zróżnicowanej tematyce dla szerokiej i zróżnicowanej publiczności.


11 listopada 2018r. to 100 rocznica odzyskania przez Polskę nieodległości. Jest to szczególna okazja do kultywowanie polskich tradycji oraz wzmacnianie poczucia patriotyzmu. Celebrując w taki sposób Narodowe Święto Niepodległości pragniemy kształtować postawy patriotyczne w społeczeństwie polskim, rozwijać i pogłębiać szacunek dla dokonań minionych pokoleń Polaków, wzmacniać działania służące identyfikacji z miejscem pochodzenia "małą Ojczyzną" i jej dziedzictwem kulturowym oraz umacniać tożsamość lokalną i regionalną. Bardzo ważnym elementem edukacji historycznej każdego człowieka jest poznawanie historii swojego miasta, regionu oraz Ojczyzny na przestrzeni lat i wieków. Dzięki takim działaniom możemy rozwijać postawy obywatelskie i patriotyczne. Koncert słowno- muzyczny ma również pomagać w kształtowaniu wrażliwości artystycznej naszego społeczeństwa, jak też poszerzać wiedzę z dziedziny życia kulturalnego.

Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r. jest okazją do świętowania wydarzeń z przeszłości, ale również zachętą do budowania wspólnej przyszłości. Rok 1918 to odzyskanie przez Polskę miejsca na zmieniającej się radykalnie, po I wojnie światowej, mapie Europy. Stulecie odzyskania niepodległości jest również pretekstem do przypomnienia o wartościach obecnych w całej historii Polski, wyróżniających naszą tożsamość narodową na tle innych narodów: dążeniu do wolności, poszanowaniu godności i praw człowieka oraz solidarności. Pozwala nam również na przypomnienie i uszanowanie doniosłych wydarzeń historycznych, bardziej odległych i bliższych, które wpłynęły na kształtowanie się współczesnego oblicza Polski.
W interaktywnym koncercie w wykonaniu żeńskiego chóru „Wiwat” pod dyrekcją Alicji Mossakowskiej z udziałem znakomitych muzyków instrumentalistów, Tadeusza Melona oraz Włodzimierza Tyla zabrzmią najpiękniejsze polskie utwory patriotyczne. Publiczność będzie zachęcana do włączenia się we wspólne śpiewanie znanych i lubianych pieśni. Narrację koncertu słowno-muzycznego poprowadzi wybitny aktor, Stanisław Górka recytując wiersze o tematyce miłości do Ojczyzny oraz fragmenty przemówień marszałka Józefa Piłsudskiego.

Spektakl opowiada o szczególnym czasie w życiu prymasa, czyli o okresie emigracji - od września 1939 r. aż do jego powrotu w lipcu 1945 r. - powiedział PAP Paweł Woldan, reżyser spektaklu "Prymas Hlond" w Teatrze Telewizji. Premiera przedstawienia 5 listopada w TVP1.

Paweł Woldan na podstawie własnych scenariuszy zrealizował dla Telewizji Polskiej dwa filmy dokumentalne o prymasie Hlondzie - w 2003 r. "August kardynał Hlond", a w 2008 r. film pt. "Prymas z Mysłowic".

- Prymas Hlond jest mało znany, a jeśli się o nim pamięta, to jeszcze za nami ciągnie się to, co mówiła propaganda komunistyczna w PRL, że to był zdrajca, że to był prymas, który opuścił naród w najgorszym okresie - powiedział PAP Woldan. - Spektakl ukazuje, że to nie jest prawda. Opowiada o tym szczególnym czasie w życiu prymasa, czyli o okresie emigracji - od września 1939 r. aż do jego powrotu w lipcu 1945 r. - wyjaśnił reżyser.

Przypomniał, że prymas opuścił Polskę na początku II wojny światowej na "żądanie władz polskich", które poleciły mu "udać się do Watykanu, do papieża". "Prymas chciał wrócić do Polski już we wrześniu 1939 r. - niestety, Hitler powiedział, że prymas nie może wrócić ani do Poznania, ani do Warszawy" - dodał.

- Ojciec św. Pius XII też o to zabiegał, ale odmówiono - podkreślił Woldan, dodając, że na emigracji prymas Hlond pomagał polskim i żydowskim uchodźcom.

Reżyser zwrócił uwagę, że prymas Hlond "pisał raporty o tym, jaka jest sytuacja w Polsce, jakie są prześladowania; o tym, że Niemcy zabijają ludność cywilną polską i żydowską". - Dzięki tym raportom papież i Europa dowiadywali się o tej tragedii, a jednocześnie przygotowywał program dla powojennej Polski - podkreślił.

- To był program polityczny, ale nie publicystyczny - to był program oparty o wiarę i o Matkę Bożą, czyli o argumenty najważniejsze dla narodu polskiego - ocenił Woldan, dodając, że prymas wrócił do Polski, którą rządzili komuniści i "dane mu było przeżyć w niej tylko trzy lata".

Podkreślił, że prymas Hlond "był bardzo niebezpieczny dla komunistów". Zwrócił uwagę, że "obecnie dowiadujemy się, że różnie mogło być z jego śmiercią, bo dziwnie wyglądają te komplikacje po operacji wyrostka". -,Zdaje się, że IPN będzie się tym zajmował - dodał.

"Prymas Polski Kardynał August Hlond w świadomości wielu Polaków funkcjonuje jako ten, który poprzedzał Prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego" - napisano w zapowiedzi przedstawienia. "Spektakl Pawła Woldana ukazuje prymasa Hlonda (...) jako wielkiego patriotę, któremu na sercu leżało przede wszystkim dobro Polski" - czytamy na stronie Teatru Telewizji.

Zdjęcia realizowane były m.in. w Warszawie, Krakowie, Czerwińsku nad Wisłą, Poznaniu, Rzymie, Lourdes i Paryżu.
Autor i reżyseria: Paweł Woldan
Zdjęcia: Zdzisław Najda
Scenografia: Dorota Łacek-Gorczyca
Kostiumy: Beata Dąbska
Muzyka: Andrzej Krauze
Montaż: Marcin Kot Bastkowski

Obsada: Henryk Talar (Prymas Polski Kardynał August Hlond), Andrzej Mastalerz (Ks. Antoni Baraniak), Wojciech Wysocki (Papież Pius XII), Radosław Pazura (Ambasador Kazimierz Papée), Redbad Klynstra - Komarnicki (Pułkownik niemiecki), Aleksander Mikołajczak (Biskup Georges Choquet), Adam Bauman (Wojewoda poznański Ludwik Bociański), Marcin Perchuć (Biskup polowy Józef Gawlina), Wojciech Machnicki (Józef Beck), Jerzy Łapiński (Przeor Opactwa Hautecombe), Tadeusz Chudecki (Nuncjusz apostolski Filippo Cortesi), Michał Lesień (Dziennikarz w Rzymie), Mirosław Rzońca (Tajniak), Marek Urbański (Komisarz policji niemieckiej w Hautecombe), Stanisław Brudny (Przeor Klasztoru Franciszkanów w Wiedenbruck), Jacek Bursztynowicz (Wiceprezydent Siedlec Stanisław Zdanowski), Jerzy Łazewski (Mężczyzna z Polski w Lourdes), Szymon Kuśmider (Mężczyzna z Polski w Lourdes), Sebastian Cybulski(Żołnierz polski), Jan Krzysztof Szczygieł (Oficer niemiecki w Wiedenbruck), Sławomir Pacek (Żołnierz Armii Czerwonej), Szymon Rząca (Żołnierz Armii Czerwonej) i inni.

Czas trwania: 85'

Paweł Woldan (ur. 20 czerwca 1956 r. w Piotrkowie Trybunalskim) jest reżyserem filmowym i telewizyjnym, scenarzystą i dokumentalistą. Ukończył Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny Uniwersytetu Łódzkiego (1980) i reżyserię na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1984). Zrealizował ponad 80 filmów dokumentalnych, poświęconych głównie polskim pisarzom i duchownym katolickim. Filmowe doświadczenie zdobywał pod okiem Krzysztofa Kieślowskiego.

W Teatrze TV wyreżyserował 8 spektakli: "Zdradę" Adama Zagajewskiego (1997), "Alka" wg Jana Józefa Szczepańskiego (1998), "Górę Góry" Marka Millera i Piotra Wojciechowskiego (2007), "Prymasa w Komańczy" (2010) i "Złodzieja w sutannie" (2008) na podstawie własnych tekstów, oraz "Wierność" wg Woldana i Janusza Kotańskiego (2010). Trzy ostatnie widowiska nagrodzono na Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. W 2016 r. przygotował dla Teatru TV inscenizację własnego scenariusza przybliżającego postać św. Jana Pawła II pt. "Totus Tuus", a w 2017 r. "Brata naszego Boga" Karola Wojtyły.

/źródła internetowe m.in Grzegorz Janikowski PAP/

03 listopada 2018 r. w pierwszą sobotę miesiąca w godzinach od 10:30 - do 15:30 serdecznie zapraszamy na spotkanie modlitewne do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na „Wieczernik Modlitwy”.
Jest to nabożeństwo dziękczynno - błagalne.
Msza Św. w intencjach Pielgrzymów i Uczestników Wieczernika Modlitwy o godz. 12.00.

Wieczernik Modlitwy poprowadzi ks. dr Paweł Romański, kapelan Katolickiego Stowarzyszenia Konsolata.


Posługę muzyczną podejmuje zespół muzyczny Wspólnoty Dusz Najmniejszych "Najmniejsi" z Łomianek.

www.echomaryi.eu

Zapraszamy również do słuchania Radia Konsolata:

www.konsolata.pl/radio

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

PROGRAM WIECZERNIKA :
Program spotkania:
- Różaniec i Adoracja Najświętszego Sakramentu
- Msza św. w intencji Pielgrzymów
- Przerwa na posiłek
- Modlitwa pod Krzyżem i Koronka do Bożego Miłosierdzia
- Błogosławieństwo indywidualne

O WIECZERNIKACH

Prowadzone są w duchu:

- uwielbienia Boga bogatego w Miłosierdzie,
- wynagradzania Bogu i Matce Najświętszej za wszelkie zło popełniane na świecie.

W intencjach:

- pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Czerwińsku
- ludzi chorych, z prośbą o uzdrowienie duszy
i ciała,
- w intencji rodzin, z prośbą o miłość, jedność
i pokój w rodzinie,
- w intencji Ojczyzny i świata, z prośbą
o miłosierdzie i pokój między narodami.

Uczestnikiem Wieczernika może być każdy wierny, kto:

- ma pragnienie żywej modlitwy we wspólnocie,
- szuka doświadczenia prawdziwej miłości i pokoju Bożego,
- chce wyrazić miłość ku Bogu poprzez ofiarowanie Mu siebie, swojego cierpienia i wynagradzanie za grzechy ludzkości popełniane w dzisiejszym świecie,
- gotów jest okazać miłość bliźniemu poprzez wyproszenie potrzebnych łask

W piątek 2 listopada 2018 r. obchodzimy Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych - potocznie zwany „Dzień Zaduszny”.
W tym dniu wspominamy wszystkich naszych zmarłych oczekujących na zbawienie w czyśćcu.

Porządek Mszy Św. : 7:00, 10.00, 18.00

Różaniec połączony z wypominkami odprawiony będzie w miesiącu listopadzie każdego dnia o godz. 17.30, w niedzielę o godz. 16.30. Serdecznie zapraszamy.
Przypominamy również, iż od uroczystości Wszystkich Świętych aż do 8 listopada można uzyskać odpust zupełny dla zmarłych.

*******************************************************************

Odpusty za zmarłych

Miesiąc listopad, zwłaszcza pierwsze jego dni stanowią okazję do uzyskania odpustu zupełnego i ofiarowania go za zmarłych. Uzyskiwanie odpustów przez wiernych w Kościele katolickim ma wielowiekową już tradycję. Odpust zupełny jest to darowanie człowiekowi przez Boga wszystkich kar doczesnych, należnych za grzechy odpuszczone już co do winy w sakramencie pokuty. Kto uzyska odpust zupełny dla siebie uniknie kar czyśćcowych. Kto uzyska odpust zupełny za zmarłych - ratuje dusze z czyśćca.

Oto okoliczności umożliwiające uzyskanie odpustu w najbliższych dniach:

1. Wierni, którzy nawiedzą kościół, kaplicę publiczną, lub półpubliczną 1 listopada od południa i przez cały Dzień Zaduszny, mogą dostąpić odpustu zupełnego za zmarłych. Można go uzyskać tylko jeden raz w ciągu dnia.

2. Wierni, którzy nawiedzą cmentarz i pomodlą się mogą uzyskać odpust za zmarłych. Odpust jest zupełny od 1 do 8 listopada, natomiast w inne dni roku jest cząstkowy.

Warunki uzyskania odpustu są następujące:

1. Wykonanie powyższych czynności obdarzonych odpustem.
2. Wykluczenie wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak pełnej dyspozycji wykluczenia upodobania do jakiegokolwiek grzechu, odpust będzie tylko cząstkowy)

3. Spełnienie trzech warunków:

- spowiedź sakramentalna lub bycie w stanie łaski uświęcającej
- przyjęcie Komunii Świętej
- odmówienie Ojcze nasz.... Wierzę... i modlitwy w intencjach Ojca Świętego.

WAŻNE: Trzy warunki: spowiedź, Komunia św. i modlitwy mogą być dopełnione w ciągu wielu dni przed lub po wypełnieniu danej czynności nagradzanej otrzymaniem odpustu, ale musi być między nimi łączność. Po jednej spowiedzi sakramentalnej można uzyskać wiele odpustów zupełnych, a po jednej Komunii św. i jednej modlitwie można uzyskać tylko jeden odpust zupełny.
/http://www.diecezja.pl/archidiecezja/aktualnosci/odpusty-za-zmarlych.html/

Szczegółowo:

Od uroczystości Wszystkich Świętych aż do 8 listopada można uzyskać odpust zupełny dla zmarłych.

Wyjątkowa okazja
W komunikatach duszpasterskich podczas Mszy św. w uroczystość Wszystkich Świętych podawana jest m.in. informacja: „Od dziś godz. 12 do jutra godz. 24 we wszystkich kościołach oraz kaplicach ci, którzy prawnie z nich korzystają, mogą uzyskać odpust zupełny, który wolno ofiarować tylko w jednym z ww. terminów, tylko raz i tylko za jednego zmarłego, jeżeli pobożnie nawiedzą ww. dom Boży i równocześnie zmówią: Ojcze nasz i Wierzę w Boga. Każdego dnia od 1 do 8 listopada można dostąpić odpustu zupełnego dla zmarłych za nawiedzenie cmentarza grzebalnego i równocześnie zmówienie choćby myślnej modlitwy w intencji zmarłych”.

Zwykłe warunki uzyskania odpustu
Do tej informacji należy jeszcze dodać, że odpusty te można uzyskać „pod zwykłymi warunkami”, czyli po wypełnieniu tzw. warunków wstępnych, potrzebnych do otrzymania jakiegokolwiek odpustu. Są to: spowiedź sakramentalna, przyjęcie Komunii św. i modlitwa w intencji papieża. Chodzi tu o intencję, jaką Ojciec Święty wyznacza na każdy miesiąc, a nie w intencji osoby papieża. Warunek dotyczący modlitwy w intencjach Ojca Świętego wypełnia się całkowicie przez odmówienie Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo. Pozostawia się jednak wiernym możliwość odmówienia jakiejkolwiek innej modlitwy, zgodnie z ich pobożnością. Ponadto do uzyskania odpustu wymaga się wykluczenia wszelkiego przywiązania do grzechu, nawet powszedniego. Zatem tylko ten jest zdolny do uzyskania odpustu, kto został ochrzczony, nie jest ekskomunikowany i znajduje się w stanie łaski, przynajmniej pod koniec wypełniania przepisanych czynności. Jeśli brakuje pełnej tego rodzaju dyspozycji, albo nie zostaną spełnione wyliczone warunki, wtedy odpust będzie tylko cząstkowy.

Co to jest odpust?
„Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” (KKK 1471).

Aby zrozumieć tę naukę i praktykę Kościoła, trzeba uświadomić sobie, że grzech ma podwójny skutek. Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego pozbawienie nazywa się „karą wieczną” za grzech. W sakramencie pojednania ta kara wieczna jest odpuszczona i następuje przywrócenie komunii z Bogiem. Jednakże każdy grzech, nawet powszedni, powoduje nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia albo na ziemi, albo po śmierci w stanie nazywanym czyśćcem. Takie oczyszczenie uwalnia od tego, co nazywamy „karą doczesną” za grzech. Darowanie kary doczesnej określa się terminem „odpust”.

Chrześcijanin powinien starać się, znosząc cierpliwie cierpienia i różnego rodzaju próby, a w końcu godząc się spokojnie na śmierć, przyjmować jako łaskę doczesne kary za grzech. Powinien starać się przez dzieła miłosierdzia i miłości, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne uwolnić się całkowicie od „starego człowieka” i przyoblec w człowieka nowego (por. KKK 1472 – 1473). W pracy nad sobą nie musi on jednak liczyć tylko na siebie, może bowiem czerpać ze skarbca Kościoła, który stanowią duchowe dobra płynące z Komunii świętych, a są to zadośćuczynienia i zasługi Chrystusa Pana, a także modlitwy i dobre uczynki Najświętszej Maryi Panny i wszystkich świętych, którzy pracując nad własnym uświęceniem, przyczynili się też do zbawienia swoich braci (por. KKK 1476).

Odpust cząstkowy lub zupełny

Odpust jest cząstkowy lub zupełny w zależności od tego, czy uwalnia od kary doczesnej w części lub w całości. Jest on oznaczany bez określania dni lub lat. Kryterium miary tego odpustu stanowi wysiłek i gorliwość, z jaką ktoś wykonuje dzieło obdarzone odpustem cząstkowym. Stąd tym więcej będzie darowania, im więcej gorliwości okaże osoba zyskująca odpust.

Można uzyskać tylko jeden odpust zupełny w ciągu dnia. Jednakże w momencie śmierci wierny może uzyskać odpust zupełny, chociażby tego dnia zyskał już inny odpust zupełny. Odpust cząstkowy można uzyskać kilka razy dziennie, chyba że co innego jest wyraźnie zaznaczone. Po jednej spowiedzi sakramentalnej można uzyskać kilka odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii eucharystycznej i po jednej modlitwie w intencjach Ojca Świętego zyskuje się tylko jeden odpust zupełny. Wypada, by Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego miały miejsce w tym dniu, w którym wykonuje się dzieło obdarzone odpustem.

Odpust za siebie lub za zmarłego
Odpust cząstkowy lub zupełny możemy ofiarować za zmarłego na sposób wstawiennictwa lub za siebie. Nie możemy uzyskać odpustu dla nikogo z żyjących, ponieważ każdy człowiek, dopóki żyje, sam jest w stanie dokonać przemiany swojego życia i wypełnić warunki wymagane do otrzymania odpustu.
/Odpusty dla zmarłych - ks. Jan Glapiak - Przewodnik Katolicki/



Za zmarłych, spoczywających na danym cmentarzu

Boże, dzięki Twojemu miłosierdziu dusze wiernych odpoczywają w pokoju; udziel łaskawie odpuszczenia grzechów Twoim sługom i służebnicom, którzy tutaj spoczywają w Chrystusie, aby uwolnieni od wszystkich win cieszyli się z Tobą bez końca.
Panie, przyjmij łaskawie modlitwę zaniesioną za dusze sług i służebnic Twoich, którzy tutaj spoczywają w Chrystusie, niech oswobodzeni z więzów śmierci otrzymają życie wieczne.
Boże, Światłości dusz wiernych, wysłuchaj nasze prośby i daj miejsce w niebie, błogosławiony pokój oraz jasność Twojego światła sługom i służebnicom Twoim, których ciała tutaj spoczywają w Chrystusie.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

Akty strzeliste za zmarłych

Boże, miłosierny Panie, daj duszom sług i służebnic Twoich miejsce w niebie, błogosławiony pokój i jasność Twojego światła.

Panie, wysłuchaj łaskawie naszych modlitw za dusze sług i służebnic Twoich, za które się modlimy prosząc, abyś je przyjął do społeczności swoich Świętych

Spraw, prosimy Cię, Panie, aby dusze sług i służebnic Twoich, oczyszczone ze swoich win, otrzymały przebaczenie i wieczny odpoczynek.


Modlitwy do Matki Bożej za dusze w czyśćcu

Najświętsza Panno Nieustającej Pomocy, Matko litościwa, racz spojrzeć na biedne dusze, które sprawiedliwość Boża zatrzymuje w płomieniach czyśćcowych. Są one drogie dla Twego Boskiego Syna, gdyż zawsze Go kochały i teraz gorąco pragną być blisko Niego, lecz nie mogą zerwać swych więzów, które je trzymają w palącym ogniu czyśćca. Niech się wzruszy Twe serce, Matko litościwa. Pośpiesz z pociechą dla tych dusz, które Cię zawsze kochały i teraz ślą do Ciebie swe westchnienia. Wszak są to Twoje dzieci, bądź więc im pomocą, nawiedzaj je, osładzaj ich męki, skróć ich cierpienia i nie zwlekaj z ich wybawieniem. Amen.

O Maryjo, swym litościwym sercem obejmij dusze zamknięte w ciemnych więzieniach pokuty, a nie mających na ziemi nikogo, kto by o nich pamiętał. Najlepsza Matko, wejrzyj swym miłosiernym wzrokiem na te dusze opuszczone, przyjdź im ze skuteczną pomocą wśród opuszczenia, w jakim pozostają i pobudź serca wielu wiernych do modlitwy za nie. O Matko Nieustającej Pomocy, zlituj się nad duszami opuszczonymi w czyśćcu!

O Niepokalana Maryjo, Matko Miłosierdzia, która widziałaś święte Ciało ukochanego Syna Twojego wiszące na krzyżu, patrzyłaś na ziemię przesiąkniętą Jego Krwią i byłaś obecna przy Jego okrutnej śmierci. Polecam Ci, Matko Najświętsza, dusze cierpiące w czyśćcu i błagam, racz wejrzeć na nie okiem swego miłosierdzia i wyjednaj im wybawienie z mąk. Dla wyproszenia Twej łaski, o Matko Niepokalana, przebaczam szczerze i serdecznie tym wszystkim, którzy mnie obrazili i przez Twoje wstawiennictwo proszę Jezusa o udzielenie im wszelkiego dobra, łaski i błogosławieństwa w zamian za zło, które mi wyrządzili lub którego mi życzyli. Przez Twoje ręce, o Panno Święta, ofiaruję Bogu ten akt miłości dla uproszenia miłosierdzia dla dusz, które poddane są oczyszczeniu. Amen.

Koronka za zmarłych

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
/Na trzech początkowych paciorkach mówimy:/

Boże mój, wierzę w Ciebie, boś jest prawdą nieomylną.
Mam nadzieję w Tobie, boś jest nieskończenie dobry.
Kocham Cię, Panie, boś jest godzien nieskończonej miłości.

/Na małych paciorkach 10 razy:/

Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem.

/Zakończyć znakiem krzyża i modlitwą:/

Boże mój, przez Najsłodsze Serce Maryi ofiaruję Ci tę modlitwę i proszę, abyś ją przyjął za dusze w czyśćcu cierpiące (albo: za duszę nieznana).

W czwartek1 listopada 2018 roku przypada Uroczystość Wszystkich Świętych. Uroczystość Wszystkich Świętych należy do świąt nakazanych – obowiązek uczestniczenia w Mszy Św.

Porządek Mszy Św. w Sanktuarium Maryjnym w Czerwińsku nad Wisłą o godz. 7:00, 8:30, 10:00, /ok.11.30 cmentarz parafialny/ i 17:00.

Tego dnia Kościół pielgrzymujący oddaje należną chwałę Bogu przez wstawiennictwo Wszystkich Świętych, którzy uwielbiają w niebie Majestat Boży, a imion ich nie wspomina liturgia roku kościelnego.
O godzinie 11:00 odbędzie się procesja z Bazyliki Zwiastowania NMP na cmentarz parafialny w Czerwińsku nad Wisłą. Podczas procesji jak również na cmentarzu będziemy się modlić za zmarłych: papieży, biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnice, za poległych w obronie Ojczyzny, za zmarłych z naszych rodzin, dobrodziejów i za wszystkich zmarłych polecanych w wypominkach.
Po skończonej procesji odbędzie się Msza Św. na cmentarzu / groby Salezjanów Księdza Bosko /
Różaniec z wypominkami o godz. 16.30. w Sanktuarium. Serdecznie zapraszamy do udziału w tej wspólnej modlitwie, w której odnawiamy naszą wiarę w „Świętych Obcowanie”.
WAŻNA INFORMACJA!!!

W związku z przypadającą 1 listopada uroczystością Wszystkich Świętych w Czerwińsku nad Wisłą zostanie wprowadzona czasowa zmiana organizacji ruchu na ulicach w pobliżu cmentarza parafialnego.
W godzinach 6:00 - 15:00 całkowicie zostanie zamknięta dla ruchu ul. Polna na wysokości cmentarza.

Dla mieszkańców oraz odwiedzających cmentarz w Czerwińsku zostanie przygotowany objazd ulicami: Świętokrzyską i Cmentarną.

Na ulicy Piotra Dunina, na całej osi jezdni oraz przyległych chodnikach zostanie wprowadzony zakaz zatrzymywania się pojazdów.


Miejsca wyznaczone do parkowania:

1. Parkingi obok Urzędu Gminy

2. Parking na terenie klasztoru

3. Parking przy wjeździe na teren klasztoru przy ul. P. Dunina

4. Parking obok figurki (ul. P. Dunina)

5. Parking obok cmentarza (ul. Polna)

6. Parking obok cmentarza (ul. Cmentarna)


********************************************************************
Uroczystość Wszystkich Świętych nie jest - wbrew spotykanym niekiedy opiniom - "Świętem Zmarłych". 1 listopada Kościół cieszy się z faktu, iż bardzo wielu zmarłych przebywa u Boga w niebie. W odróżnieniu od tej uroczystości, następnego dnia - 2 listopada - wspomina się wszystkich wiernych zmarłych. Jest to dzień modlitwy za tych, którzy w czyśćcu przygotowują się do chwały nieba.
Uroczystość Wszystkich Świętych jest jednym z najbardziej radosnych dni dla chrześcijan. W ciągu roku niemal każdego dnia przypada wspomnienie jednego lub kilku świętych znanych z imienia. Jednak ich liczba jest znacznie większa. Wiele osób doszło do świętości w zupełnym ukryciu. 1 listopada Kościół oddaje chwałę wszystkim świętym, tym oficjalnie uznanym i tym nieznanym z imienia.
Dzień 1 listopada przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy z wierzących, niezależnie od konkretnej drogi życia: powołania do małżeństwa, do kapłaństwa czy zakonu, do życia w samotności, jest powołany do świętości. Tej pełni człowieczeństwa nie można osiągnąć własnymi siłami. Konieczna jest pomoc łaski Bożej, czyli dar życzliwości Boga. Ponieważ Stwórca powołuje do świętości wszystkich, także każdemu człowiekowi pomaga swą łaską. Teologia wskazuje, iż każdy otrzymał dar zbawienia, bo Jezus Chrystus złożył ofiarę za wszystkich ludzi. Od każdego z nas jednak zależy, w jakim stopniu przyjmiemy od Boga dar świętości.
/zasoby internetowe: KAI (mlk //mr)/

***************************************
Modlitwa do Wszystkich Świętych Pańskich
/ok. 1900 r./
O błogosławieni mieszkańcy Nieba, najmilsi słudzy i przyjaciele Jezusa Chrystusa, którzy względem nas jesteście jako bracia pierworodni i wybrani, Królestwo Ojca dziedziczący! O święci Pańscy! raczcie rzucić braterskie wejrzenie ku nam, nędznym i płaczącym potomkom Ewy. My na ustawiczne boje wystawieni, ucisku i trwogi pełni, do upadku nachyleni; wy, palmę już posiadłszy, w koronie zwycięstw i pokoju, kosztujecie wiekuistej chwały.
O święci i uwielbieni bracia nasi, i wy wszystkie święte Pańskie, błogosławione siostry nasze ! okażcie nad nami zmiłowanie, jako możecie, będąc w chwale i w możności; jako umiecie, będąc w źródle wszelkiej umiejętności, mocy i szczęśliwości. Pomnijcie, błogosławieni obrońcy nasi! że tak jak my teraz byliście także podlegli ułomnościom, pokusom i uciskom i na też same niebezpieczeństwa i szkody niegdyś wystawieni. Jezus Chrystus was wspomógł, Jego łaska dla was się utworzyła, zasługa najświętszej męki Jego przybrała was w wieniec, a przetóż przez miłość Jezusa Zbawiciela, wspólnego Ojca naszego, błagamy was pokornie i modlitw się za sobą u was dopraszamy. Sprawcież miłosiernie, iżby zasługa Krwi przenajdroższej Tego, który was wybrał, przyozdobił i cieszy we wieczności, odwróciła i od nas sprawiedliwe karania, abyśmy w gniew Jego nie wpadli. Sprawcie modlitwami i przyczyną waszą, iż byśmy wszelkie złości z serc swych złożywszy, odstąpili na zawsze wszelkich grzechów, a zapaleni miłością Jezusa Chrystusa, nigdy w niej nie ostygli, aż do dokonania tej drogi ziemskiej, ani Śmiercią onej nie przerwali, iż byśmy podobni do was naturą ludzką w tym żywocie, którzyście także ponosili, mogli wam zostać podobni i równi w życiu przyszłem, i byli wraz z wami godni nagrody i chwały wiecznej, jakiej używacie w niebie przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen

Modlitwa o Świętość życia (św. Tomasz z Akwinu)

Pozwól mi, litościwy Boże, bym do tego, co się Tobie podoba, wytrwale dążył, bym tego roztropnie dociekał, to uczciwe za prawdę uznał i doskonale wykonał na chwałę Imienia Twego.
Rozporządź - Boże mój - stanem mego życia i daj, bym wiedział, jak wykonać to, czego ode mnie żądasz, oraz spraw, bym wykonał to zgodnie z powinnością i godnością mej duszy.
Daj, Panie, Boże mój, by mię powodzenia i niepowodzenia nie osłabiały na duchu przez wynoszenie się lub przez zniechęcenie. Bym z niczego nie cieszył się lub smucił się, jak tylko z tego, co do Ciebie prowadzi lub od Ciebie odwodzi. Bym nie starał się podobać nikomu, jak tylko Tobie.
Niech małym będzie dla mnie wszystko, co przemijające, a za wartościowe niech uznaję tylko rzeczy wiekuistej i trwałej wartości. Oby obmierzła mi radość z tego, co jest pozbawione Ciebie, i obym niczego nie pragnął, co jest poza Tobą i bez Ciebie . Obym szukał przyjemności, Panie, w pracy dla Ciebie, a jakikolwiek spoczynek Ciebie pozbawiony - niech mi sprawia przykrość.
Spraw, Boże mój, bym serce me kierował ku Tobie i bym stale bolał nad moimi zaniedbaniami oraz czynił postanowienia poprawy. Uczyń mnie, Panie, Boże mój, posłusznym bez oporu, ubogim bez przygnębienia, czystym bez zepsucia, cierpliwym bez szemrania, pokornym bez udawania, wesołym bez roztrzepania, poważnym bez przytłaczania, ruchliwym bez lekkomyślności, bojącym się Ciebie bez zwątpienia, szczerym bez dwoistości, czyniącym dobrze bez zarozumiałości, wpływającym na poprawę bliźniego bez wywyższania siebie, budującym go słowami i przykładem bez obłudy.
Daj, mi, Panie Boże, serce tak doskonale czujne, by się nie dało odwieść od Ciebie żadną ciekawością; serce szlachetne, które by się oparło niegodnym uczuciom, ciągnącym mnie ku cofaniu się w moich postanowieniach; serce stałe, nie dające się załamać żadnym utrapieniem; serce wolne, niedające się zwyciężyć naciskowi uczuć. Użycz mi, Panie, Boże mój, pojętności do poznania Ciebie, pilności do dążenia ku Tobie i szukania Ciebie, mądrości dla znalezienia Ciebie; sposobu postępowania, który by się Tobie podobał; wytrwałości, wiernie Cię wyczekującej, i ufności; że Cię w końcu spotkam i obejmę.
Daj, bym kary, tu mnie dręczące, przyjmował dla poprawy; bym dobrodziejstw Twoich udzielonych mi w tym życiu, używał jako otrzymanych z Twej łaski i z wdzięcznością, a radości Twoich niech zażywam dopiero w chwale niebieskiej Ojczyzny.
Który żyjesz i królujesz, Boże, przez wszystkie wieki wieków. Amen.


Modlitwa do Niepokalanej o życie w świętości

Dziewico Niepokalana, Matko Boga prawdziwego i Matko Kościoła! Ty, która objawiasz Twoją łaskawość i współczucie dla wszystkich, którzy pod Twoją uciekają się opiekę, wysłuchaj modlitwy wznoszonej do Ciebie z synowską ufnością i przedstaw ją Twemu Synowi, Jezusowi, naszemu jedynemu Odkupicielowi.
Matko miłosierdzia, Nauczycielko ukrytej i cichej ofiary, Tobie, wychodzącej na spotkanie nam, grzesznikom, oddajemy w tym dniu całą naszą istotę i całą naszą miłość. Oddajemy Ci także nasze życie, naszą pracę, nasze radości, nasze słabości i nasze cierpienia.
Udziel pokoju, sprawiedliwości i pomyślności naszym dniom, gdyż wszystko, co mamy i czym jesteśmy, powierzamy Twojej pieczy, Pani i Matko nasza. Chcemy całkowicie należeć do Ciebie, z Tobą iść drogą pełnej wierności Chrystusowi w Jego Kościele: prowadź nas zawsze swoją miłościwą ręką.
Daj naszym ogniskom rodzinnym łaski, by szanowały i kochały poczynające się życie tą samą miłością, z jaką Ty w Twoim łonie poczęłaś życie Syna Bożego.
Święta Dziewico, Maryjo, Matko pięknej miłości, strzeż nasze rodziny, by zawsze trwały w zgodzie, i błogosław wychowaniu naszych dzieci.
Nadziejo nasza, spójrz na nas z litością, naucz nas nieustannie iść do Jezusa, a jeśli upadniemy, pomóż nam podźwignąć się i wrócić do Niego przez wyznanie naszych win i naszych grzechów w sakramencie pokuty przynoszącym spokój duszy. Błagamy Cię, udziel daru umiłowania wszystkich świętych sakramentów, które jako znaki pozostawił dla nas Twój Syn na ziemi.
Wtedy, Matko Najświętsza, z pokojem Bożym w sumieniu, z sercem wolnym od złości i nienawiści, będziemy mogli nieść wszystkim prawdziwą radość i prawdziwy pokój, których źródłem jest Twój Syn, Pan nasz Jezus Chrystus, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Modlitwa do św. Jana Pawła II o świętość życia

Święty Janie Pawle, przyjąłeś i zrealizowałeś powołanie do świętości: „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan Bóg wasz” (Kpł 19,2). Przez całe życie, szczególnie jako Pasterz całego Kościoła, przypominałeś, że każdy ochrzczony jest powołany i uzdolniony, aby zrealizował wezwanie do świętości w małżeństwie i rodzinie, w życiu samotnym w świecie, a szczególnie w kapłaństwie i życiu konsekrowanym.
Wiele razy uczyłeś nas słowem i przykładem o pierwszeństwie łaski Bożej. Nasza współpraca wyraża się jak w Twoim życiu, przez modlitwę, osobistą przyjaźń z Chrystusem i synowską ufność w opiekę Matki Najświętszej. Wzywałeś i dziś wzywasz, abyśmy „wypływali na głębię”, przezwyciężając powierzchowne przeżywanie wiary i subiektywizm w przyjmowaniu zasad moralnych.
Ucz nas, św. Janie Pawle, swoim życiem i modlitwą przed Bożym majestatem, że świętość życia jest najważniejszym celem człowieka i że jest możliwa, gdy człowiek zaufa Bogu i wybiera wąską i stromą ścieżkę Ewangelii.
Prowadź nas drogą maryjną. Niech „Totus Tuus” będzie światłem dla każdego z nas, dla rodzin, parafii i Kościoła. Jest to droga krzyża, trudna i piękna, bardzo osobista, samotna i wspólnotowa.
Świętość naszego życia – uczyłeś nas i uczysz nadal – prowadzi nas do apostolstwa, które jest przyjęciem odpowiedzialności za świętość naszych bliźnich. Pisałeś, że „wiara umacnia się, gdy jest przekazywana”. Wiele razy wskazywałeś, jak wielka rolę na drodze do świętości pełnia ruchy religijne.
Święty Janie Pawle, uproś nam łaskę, byśmy oparli się pokusom szatana, duchowi materializmu, pychy i zmysłowości. Pomóż nam być świętymi. W naszej świętości jest chwała Boża i przyszłość świata.
(bp. Jan Szkodoń)

"Prymas Hlond" - taki tytuł ma realizowany właśnie przez ekipę Teatru Telewizji spektakl poświęcony postaci Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda. Tytułową rolę zagra Henryk Talar.
Reżyserem spektaklu jest Paweł Woldan, zaś zdjęcia kręcone były m.in. w warszawskiej archikatedrze, kościele pokamedulskim na Bielanach,w opactwie romańskim w Czerwińsku nad Wisłą , w sanktuarium w Lourdes oraz benedyktyńskim klasztorze we francuskiej Sabaudii, gdzie kard. Hlond przebywał w czasie okupacji.

Emisja spektaklu pt. „Prymas Hlond” planowana jest na poniedziałek 5 listopada w TVP 1 o godz. 21.00. Przygotowywana przez Woldana sztuka obejmuje losy kard. Hlonda od wybuchu II wojny światowej do jego powrotu do Polski, jego działalność na emigracji.

– W spektaklu pokazujemy również jego aresztowanie, uwięzienie na gestapo i to, jak był namawiany, by został współpracownikiem Hitlera przeciwko komunizmowi sowieckiemu, na co absolutnie nie wyraził zgody. W pewnym sensie był „więźniem stanu”. Widzimy jego wielką niezłomność – podkreśla Paweł Woldan.
Jego zdaniem prymas August Hlond był wizjonerem, a swoje życie i Polskę zawierzył Matce Bożej. – Mam wrażenie, że w Polsce jest mało znany a ten spektakl przypomni nie tylko jego postać, ale również to, co głosił i kim był dla Polaków. Prymas Wyszyński miał godnego poprzednika – uważa Paweł Woldan.

W spektaklu występują wybitni polscy aktorzy m.in. Henryk Talar – w roli Prymasa Hlonda, Andrzej Mastalerz jako ks. Antoni Baraniak.
/źródła internetowe/ por.awo/archwwa.pl

Artykuł: August Hlond we Francji (1940–1944) : Reakcja Kościoła we Francji na aresztowanie i uwolnienie Prymasa Polski.; ks. Michał Kłakus; Śląskie studia historyczno-teologiczne 46,2 (2013), s. 387-403

http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Slaskie_Studia_Historyczno_Teologiczne/Slaskie_Studia_Historyczno_Teologiczne-r2013-t46-n2/Slaskie_Studia_Historyczno_Teologiczne-r2013-t46-n2-s387-403/Slaskie_Studia_Historyczno_Teologiczne-r2013-t46-n2-s387-403.pdf

Reżyser Paweł Woldan

Ukończył Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny na Uniwersytecie Łódzkim w 1980 roku. W latach 1979-81 studiował filozofię na Uniwersytecie Łódzkim. W 1984 roku ukończył reżyserię na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W czasie studiów zrealizował cztery etiudy szkolne, których opiekunem artystycznym był Krzysztof Kieślowski.

Jest autorem ponad 60 filmów dokumentalnych. Zrealizował 5 filmów dla Wytwórni Filmów Oświatowych oraz jeden dla Studia Filmowego im. Irzykowskiego. Od 1989 roku współpracuje z Telewizją Polską, dla której wyreżyserował około 50 filmów dokumentalnych, m.in. o polskich pisarzach: Adamie Mickiewiczu, Jerzym Andrzejewskim, Stanisławie Dygacie, Adamie Zagajewskim, Janie Józefie Szczepańskim, Kornelu Filipowiczu, Tadeuszu Nowakowskim, Marku Nowakowskim,Włodzimierzu Odojewskim, Jerzym Ficowskim, Bolesławie Prusie. Nakręcił także filmy poświęcone postaciom księży (m.in. o kard. Stefanie Wyszyńskim, kard.Auguście Hlondzie, ks. Jerzym Popiełuszce, o. Ludwiku Wiśniewskim, o. Janie Górze, ks. Januszu Pasierbie). Bohaterami jego filmów stali się także: Karolina Lanckorońska, prof. Stanisław Swianiewicz, prof. Stefan Swieżawski, Marek Skwarnicki). Jest również autorem 7 teatrów telewizyjnych (Misterium św. Wojciecha, Zdrada, Alek, Góra Góry, Prymas w Komańczy, Złodziej w sutannie, Wierność).

Jest laureatem wielu nagród filmowych (m.in. JANTAR 85 – Koszalińskie Spotkania Filmowe, „Brązowy Tancerz” – Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych – Huesca, Hiszpania, Grand Prix – Międzynarodowy Festiwal Filmów Katolickich – Niepokalanów, Nagroda specjalna – Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych – Kraków).
/źródła Gdańsk DocFilm Festival/

Zwycięstwo Prymasa Hlonda

Tomasz Korczyński; Nasz Dziennik; Piątek-Niedziela, 2-4 maja 2014, Nr 101 (4943)

Polski Naród i Kościół katolicki mogą mieć powody do chluby i dumy. Polska ziemia wydała wielkich synów, naszych bohaterów, których czcimy, ale też naśladujemy w życiu prywatnym i społecznym. Oto wciąż przeżywamy radość z kanonizacji św. Jana Pawła II. Osoba Ojca Świętego nieodłącznie kojarzy nam się z takimi herosami jak Prymas Tysiąclecia ks. kard. Stefan Wyszyński, Prymas ks. kard. August Hlond, ks. kard. Adam Sapieha czy ks. kard. Aleksander Kakowski, mężowie stanu, patrioci, ludzie, którzy torowali drogę Papieżowi Polakowi, o czym wielokrotnie św. Jan Paweł II z wdzięcznością wspominał.
Wśród nich wspaniałą inspiracją dla katolików świeckich, a także dla Polaków w ogóle jest ks. kard. August Hlond, gdyż „my, Polacy, powinniśmy zawsze pamiętać, że religia katolicka jest nierozerwalnie złączona z uczuciem miłości dla naszej Ojczyzny”.

Walka z bolszewizmem

Prymas August Hlond odszedł do Domu Ojca w okresie bardzo trudnym dla Polski, a jednocześnie w jakiś sposób profetyczny. Zmarł 22 października 1948 roku – tego samego dnia, niemal o tej samej godzinie, równo trzydzieści lat później odbyła się inauguracja pontyfikatu św. Jana Pawła II. Na łożu śmierci umierający Prymas wypowiedział proroctwo: „Zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie to zwycięstwo Maryi”. Czas odejścia ks. kard. Hlonda to okres stalinowskiej zagłady, „prezydent” (z nadania Moskwy) Bolesław Bierut rozpoczynał oficjalną wojnę z Kościołem, o czym jeszcze przed śmiercią zdążył wspomnieć ks. kard. Hlond, w sierpniu 1948 roku, kiedy mówił o walce państwa Bożego (civitas Dei) z państwem diabła (civitas diaboli), a także że nadchodzą czasy męczeństwa dla kapłanów, z którego okresu musimy jako Kościół wyjść zwycięsko, bo to nam gwarantuje sam Chrystus swoim Słowem.
W 1945 roku komuniści zerwali konkordat zawarty między II Rzeczpospolitą a Watykanem, rozpoczęła się brutalna inwigilacja środowiska katolickiego, próba wpływania na obsadę stanowisk w placówkach kościelnych. Niezrażony przeciwnościami Prymas Polski wytrwał na swoim odcinku do końca. Ostrzegał Polaków przed bolszewicką wichurą nadchodzącą ze Wschodu, zagrożeniami ordynarnego liberalizmu z Zachodu, który poprzez macki masonerii, ateistów, liberałów różnej maści chce rozedrzeć na strzępy rodzinę, wiarę w Boga i Kościół.
Ksiądz kardynał Hlond jako Prymas Polski (1926-1948) umocnił autorytet tego urzędu, przede wszystkim na poziomie moralnym i społecznym, budząc miłość i wdzięczność Narodu Polskiego w Polsce i na emigracji. Jego mądrość, pobożność, cześć dla Najświętszej Maryi Panny, odwaga i miłość dla ubogich, wykluczonych i prześladowanych powodowały, że cieszył się wielkim autorytetem w Narodzie, a także wśród polskich polityków. Do tego stopnia, że po wybuchu II wojny światowej, w połowie września 1939 roku rząd zaproponował mu objęcie urzędu prezydenta, a kiedy propozycję odrzucił, stanowisko premiera, które także odrzucił. Ten wielki człowiek żył, tak jak pisał i mówił. W jego głębokim przekonaniu rolą Kościoła nie jest „robienie polityki”, Kościół hierarchiczny nie jest i nie może być zakładnikiem jakiejkolwiek partii politycznej – czy to lewicowej, czy prawicowej, co nie znaczy, że nie ma mieć silnego i mocnego wpływu na życie publiczne i polityczne.

Błogosławieni ubodzy

Majestatyczny, dostojny, sprawiający wrażenie magnata w rzeczywistości pochodził z ubogiej, wielodzietnej rodziny robotniczej (miał jedenaścioro rodzeństwa). Ojciec Jan, dróżnik kolejowy z Górnego Śląska, pomimo prześladowania przez władze Prus wszczepił dzieciom w serce i umysły miłość do Polski, ojczystego języka i jej historii oraz do Kościoła (czterech synów zostało kapłanami). Niezwykle uzdolniony August, mając 10 lat, skończył wszystkie klasy i nauczyciel zachęcił jego ojca, aby wysłał go do gimnazjum do Mysłowic. Kiedy po skończonej pierwszej klasie (codziennie szedł 6 km pieszo do szkoły) otrzymał bardzo dobre świadectwo i z dumą powrócił do domu, pokazując je swojemu ojcu, Jan po przeczytaniu ocen ze zdumieniem zapytał: „A historii Polski was nie uczyli? Nic o Polsce nie mówili?”. Syn odpowiedział, że nie, wówczas ojciec stwierdza: „To już, mój chłopcze, więcej tam nie pójdziesz”.
W dokumentach czytamy dalej: „Młody August w płacz i prosi ojca, żeby pozwolił mu iść znów dalej do szkoły. Ojciec był stanowczy. W lipcu p. Hlond przeczytał w gazecie kościelnej, że młody książę Czartoryski zmarł jako kapłan salezjanin w Turynie i cały swój majątek zostawił na kształcenie polskich chłopców. Woła Augusta i starszego brata Ignacego i pyta: ’Chłopcy, chcecie jechać do Włoch?’, i podaje im gazetę. Po przeczytaniu jednomyślnie zgodzili się. P. Hlond ucieszył się i powiedział: ’Przynajmniej tam dowiecie się czegoś o Polsce’”. Decyzja ta miała decydujący wpływ na dalsze losy Augusta. Spowodowała nie tylko, że został doktorem filozofii i teologii, poznał siedem języków, ale także zdecydował się zostać kapłanem, wstępując do salezjanów.
Był człowiekiem ciepłym, serdecznym i skromnym, do końca żyjącym w ascetycznych warunkach egzystencjalnych, o co jego współpracownicy mieli zawsze żal, bo Prymas odmawiał sobie nawet namiastek luksusu, a wszystkie „zbędne” pieniądze rozdawał ubogim. Będąc już biskupem diecezji katowickiej, upomniał siostry zakonne, że kawa to zbytek i lepiej zaoszczędzone na niej pieniądze przekazać potrzebującym. Do tego nieustannie pracował, powołał w Katowicach kurię, kapitułę i sąd biskupi, nabył teren pod katowicką katedrę i seminarium duchowne, założył diecezjalny sekretariat Caritas, apelował do księży, żeby żyli ubogo i pracowicie.
W czasie przymusowej emigracji także żył w spartańskich warunkach, zazwyczaj na uboczu, w miejscach klasztornych i zakonnych (m.in. w Lourdes i opactwie Hautecombe), gdzie modlił się i pracował, czekając na koniec wojny. Tuż przed jej zakończeniem został aresztowany we Francji przez gestapo i przewieziony do Westfalii. Namawiany do współpracy z okupantem odpowiedział, że lepiej, żeby go od razu powieszono, w ten sposób odda przynajmniej hołd zniewolonej Polsce i zaświadczy o swej miłości do umęczonych rodaków. Oswobodzony z więzienia przez Amerykanów po zakończeniu wojny natychmiast udał się do Watykanu, a stamtąd ruszył z misją odbudowy zrujnowanego Kościoła w Polsce. To on po zerwaniu konkordatu był faktycznym legatem papieskim w naszym kraju, jako pierwszy połączył swoją osobą archidiecezję gnieźnieńską i warszawską.

Zagrożenia dla Polski i Kościoła

Prymas miał dobrze rozpoznane niebezpieczeństwa współczesnej cywilizacji. Jego diagnoza i zalecenia przetrwały próbę czasu. Sekciarski laicyzm zachodni, wschodni komunizm oraz współczesne neopogaństwo, przed którymi przestrzegał, nadal dokonują demontażu praw Bożych na rzecz ludzkich, niosąc szczególne spustoszenie w zbiorowym życiu, odbierając rodzicom prawo do wychowywania dzieci w zgodzie z własnym sumieniem, prowadząc do dezintegracji rodziny, wykorzeniając z serc i umysłów młodych Boga, szerząc bluźnierstwa, wulgarność, pornografię, złe obyczaje. Uzdrowienie w takiej sytuacji może dać tylko zdrowa nauka społeczna Kościoła, która zawsze stoi na straży człowieka, jego dobra, chroni najsłabszych, ubogich, wykluczonych, strzeże dzieci i rodziny przed deprawacją, uczy miłości do Ojczyzny i Narodu. Chrześcijańskie nakazy są bezsprzecznym wymogiem dla pokoju i sprawiedliwości, tylko wtedy, gdy rządzący będą się nimi kierować w życiu publicznym, ustrojowym, zaś herezje areligijnego państwa zastąpią porządkiem, który odda należne miejsce i cześć Stwórcy, państwo i Naród mają przyszłość, ostoją się przed kataklizmami wywołanymi zgubnymi myślami i filozofami społeczno-państwowymi. Wszyscy są tutaj odpowiedzialni, politycy, obywatele, naukowcy, artyści, dziennikarze. Polska ma w tym swój szczególny udział.
Duch Polski i Polaków jest katolicki. Powrót do tego źródła jest stałym wezwaniem i zadaniem. W 1927 roku w Gnieźnie Prymas Hlond powiedział ważne słowa, które powinny być wpisane na stałe w polskie serca: „Nie wystarczy powiedzieć: jestem dobrym Polakiem, a przy tym być głuchym na odgłos dzwonów kościelnych; nie wystarczy powiedzieć: kocham swój kraj, a przy tym patrzeć okiem obojętnym na ten wspaniały przybytek Boży. Kto kraj swój kocha prawdziwie, ten łączy w swym sercu te dwa wzniosłe ideały: Bóg i Ojczyzna. Historia nasza wskazuje nam najwyraźniej, że cała kultura polska jest przepojona ścisłą łącznością tych ideałów”.
O wielkości człowieka wiary świadczy także moment odchodzenia na spotkanie z Bogiem. Z relacji bezpośrednich świadków wiemy, że Sługa Boży odchodził w pokoju i z radością. Tuż przed śmiercią powiedział, że „trzeba śmierć pogodnie przyjmować. Ona jest przejściem do lepszego życia”. Bardzo brakuje tego Pasterza, który walecznym słowem, zachęcając do walki z bezbożnictwem, zgorszeniem, światem antywartości, nadawał kierunek Kościołowi w Polsce. Dziś w konfrontacji z neobolszewizmem widzimy konieczność powrotu do myśli wielkiego Polaka, ks. kard. Augusta Hlonda, Prymasa Polski.

Treść artykułu dostępna na stronie:
https://wp.naszdziennik.pl/2014-05-02/0,zwyciestwo-prymasa-hlonda.html


Nowenna i modlitwy o beatyfikację Sługi Bożego Kardynała Augusta Hlonda

Imprimatur
Poznań, dnia 26 marca 1998 r.
l. dz. 1765/98
Bp Marek Jędraszewski

MODLITWA O BEATYFIKACJĘ KARDYNAŁA AUGUSTA HLONDA

Boże, nasz Ojcze, dziękujemy Ci za to, że dałeś naszej Ojczyźnie Kardynała Augusta Hlonda, Biskupa i Prymasa Polski, wielkiego i żarliwego czciciela Niepokalanej Dziewicy, Matki Twojego Syna i naszej Matki oraz, że uczyniłeś go troskliwym ojcem i opiekunem Polonii Zagranicznej. Racz wzbudzić i w moim sercu gorącą miłość ku Tobie i synowską cześć ku Maryi Wspomożycielce Wiernych, a dla wsławienia Twojego Imienia racz mi udzielić za wstawiennictwem Kardynała Augusta łaski, o którą pokornie proszę.

Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…

Wszystkich, którzy otrzymali jakieś szczególne łaski od Boga za wstawiennictwem sługi Bożego kard. Augusta Hlonda, prosimy o przysyłanie tychże informacji na adres Ośrodka Postulatorskiego:
pocztą: ul. Panny Marii 4, 60-962 Poznań;


Nowenna - dzień 1

Dzień 1
Wiara jest tym zwycięstwem, które zwyciężyło świat

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego (J 3, 18).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Żyjcie, pracujcie, brońcie tej wiary, twardo stójcie przy swoich wierzeniach, a wiara będzie wam ostoją i rękojmią, że wywalczycie sobie to, co się wam słusznie należy”.
„Wiara i łaska Boża, sakramenta święte i opanowanie siebie w myśl życia duchowego wydały i ciągle wydają bohaterów i bohaterki cnoty. Będzie ich w przyszłości jeszcze więcej, bo zmysł katolicki i godność narodowa przełamią w kraju propagandę zgnilizny”.

Modlitwa:
Boże, Ojcze miłosierdzia, wysłuchaj modlitwy, które zanosimy do Ciebie za przyczyną Twego Sługi Augusta i spraw, abyśmy naśladując jego wiarę, nadzieję i miłość oraz roztropność, byli wierni Twojej nauce i świadczyli o niej naszym życiem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


Nowenna - dzień 2

Dzień 2
Ojczyzna potrzebuje wielkiego serca

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„Faryzeusze zapytali Jezusa: „Powiedz nam, jak ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?”. Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: „Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie mi monetę podatkową”. Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: „Czyj jest ten obraz i napis?”. Odpowiedzieli: „Cezara”. Wówczas rzekł do nich: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mt 22, 17-21).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:

„Polska katolicka wtedy będzie błogosławiona, kiedy na jej gościńcach dziejowych przyświecać będzie słońce prawdy Bożej”.
„My, Polacy, winniśmy pamiętać, że religia katolicka jest nierozerwalnie złączona z uczuciem miłości dla naszej Ojczyzny. Kto kraj swój kocha prawdziwie, ten łączy swym sercu te dwa wzniosłe ideały: Bóg i Ojczyzna”.

Modlitwa:
Wysłuchaj, prosimy Cię, Panie, modlitwy błagającego Cię ludu i napełnij Swoją łaską serca Twoich wiernych, poświęcających się Tobie, aby ogień Ducha Świętego oczyścił nas od wszelkiej winy i zapalił płomień gorejącej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.



Nowenna - dzień 3

Dzień 3
Kościół prowadzi do Chrystusa

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i jego brat Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i jego brat Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który go zdradził” (Mt 10, 1-4).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Sumienie i myśl odbudowanej Polski opancerzą się duchem Chrystusowym, którego wiernym stróżem będzie nadal Kościół katolicki. Tym duchem utwierdzajmy wiarę w sprawiedliwą wszechmoc i uświęcajmy własne cierpienie”.
„Kościół nie jest błogim spokojem, ani zastojem, lecz życiem, czynem, apostolstwem, fermentem, niepokojem dusz, walką o najszczytniejsze wartości”.

Modlitwa:
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś Twojego Sługę Augusta, aby przewodził Twojemu ludowi oraz pokrzepiał go słowem i przykładem życia, za jego wstawiennictwem osłaniaj i kieruj na drogę zbawienia wiecznego pasterzy Kościoła razem z owczarnią im powierzoną. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Nowenna - dzień 4

Dzień 4
Papież jako pasterz owczarni Chrystusa

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?”. Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś baranki moje”. I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?”. Odparł Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego „Paś owce moje”. Powiedział mu po raz trzeci. „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?”. I rzekł do Niego: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham” (J 21, 15-17).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Papież, jako ewangeliczny gwarant wyższości życiowej Kościoła ‘nad bramami piekielnymi’, jest każdego czasu pierwiastkiem odbudowy kościelnej społeczności widzialnej”.
„Nie masz Kościoła Chrystusowego bez Papieża. Taki Kościół nie byłby zgodny z Boską myślą Chrystusa i z istotną organizacją, jaką On nadał swej owczarni”.

Modlitwa:
Najłaskawszy Boże, Ty w słudze Twoim, Auguście, dałeś Twojemu ludowi wzór dobrego pasterza. Spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy na wieki mogli zamieszkać w niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.


Nowenna - dzień 5

Dzień 5
Rodzina zwiastunem i apostołem Królestwa Bożego

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. … Powiedział im: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo” (Mk 10, 2.11).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Bez moralności opartej na prawach Bożych rodzina zwyrodnieje a naród upadnie. Tylko te ludy przeżyją inne, które nie pozwolą skazić swojej rodziny”.
„Przy obecnej nędzy i pewnym stępieniu poczucia moralnego rodzinie zagraża rozkład. Obok ucieczki od małżeństwa stwierdzić można groźniejszą ucieczkę od obowiązków małżeńskich i rodzinnych”.

Modlitwa:
Boże, Ty powołałeś w swoim Kościele Sługę Twego, Augusta, biskupa, do obrony wiary i ożywienia miłości. Spraw łaskawie, abyśmy wstępując w jego ślady, rozpalili sercem i czynem światło prawdy i miłość wzajemną. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Nowenna - dzień 6

Dzień 6
Dobroć i miłość stanowią największą siłę

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5,44-48).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Dobroć stanowi najskuteczniejszy środek w oddziaływaniu duszpasterskim. Wzorem tego jest nam Chrystus Pan, który „przeszedł przez ziemię dobrze czyniąc”. Źródłem Jego dobroci to Najświętsze Serce, które umiłowało wszystkich bez wyjątku”.
„Ofiarną miłością wykażemy natężenie swego chrześcijaństwa i powagę swej godności narodowej. Potęgą dobroci pokonamy piekło nienawiści”.

Modlitwa:
Boże, tylko Ty jesteś święty i bez Ciebie nikt nie jest dobry. Spraw za wstawiennictwem Twego Sługi Augusta, abyśmy prowadzili życie prawdziwie chrześcijańskie i mogli oglądać Twoją chwałę w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


Nowenna - dzień 7

Dzień 7
Sakramenty źródłem życia nadprzyrodzonego

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”. (J 6, 53-58).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Przez słuchanie Mszy św. i przez częstą Komunię św. uświęcamy swoje życie, pogłębiamy swój stosunek do Boga i wiary, czerpiemy moc i siłę, abyśmy byli pełnymi katolikami”.
„Bez życia eucharystycznego katolicyzm jest płytki i jałowy”.
„Eucharystia musi się stać częstym, codziennym pokarmem dusz”.

Modlitwa:
Wszechmogący Boże, przykłady Twoich świętych pociągają nas do lepszego życia, spraw, abyśmy nieustannie naśladowali przykład modlitwy Twego Sługi Augusta, którego pamięć czcimy w tej nowennie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Nowenna - dzień 8

Dzień 8
Modlitwa drogą rozwoju wewnętrznego

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą” (Mt 7,7).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Są trzy sposoby apostołowania dla sprawy Bożej: modlitwa, praca i cierpienie. Cierpienie to najtrudniejsze apostolstwo”.
„Módlcie się o zmiłowanie Pańskie nad Polską i o ducha wiary dla Polaków w kraju i za granicą”.
„Komunia św. będzie nam codziennym chlebem mocnych, modlitwa będzie nam wytchnieniem, cierpienie radością, niebo zapłatą”.

Modlitwa:
Boże, Światło i Pasterzu wiernych, Ty postawiłeś biskupa Augusta na czele Twojego ludu, aby go karmił słowem i kształtował własnym przykładem. Spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem zachowali wiarę, której nauczał i szli drogą, którą nam wskazał. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Nowenna - dzień 9

Dzień 9
Maryja naszą Królową

O Panie Jezu Chryste, któryś Sługę swego Augusta kard. Hlonda, uczynił wiernym pasterzem swego umiłowanego ludu, racz za jego wstawiennictwem, jeśli jest to zgodne z Twoją najświętszą wolą, udzielić łaski, o którą Cię pokornie proszę…
Wejrzyj na ducha wiary, nadziei i miłości oraz umiłowania Ojczyzny i Kościoła św., jakim cieszył się Twój Sługa August, i wysłuchaj mojej prośby, którą za jego wstawiennictwem do Ciebie zanoszę. Amen.

Słowo Boże:
„Jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: „Błogosławione łono, które Cię nosiło i piersi, które ssałeś”. Lecz On rzekł: „Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają Słowa Bożego i zachowują je” (Łk 11, 27).

Z wypowiedzi Kard. A. Hlonda:
„Miłość i opieka Niepokalanego Serca naszej Królowej będą utwierdzeniem ładu Bożego w Rzeczypospolitej, jeżeli sami wierną służbą Bogu i niebieskiej Królowej natchniemy życie polskie”.
„Módlmy się do Matki Najświętszej, aby nam była zawsze Opiekunką i Królową”.

Modlitwa:
Wszechmogący Boże, Ty w swojej wielkiej miłości dałeś swojemu Kościołowi Sługę Bożego Augusta jako nauczyciela odwiecznych prawd wiary i wielkiego czciciela Niepokalanej Maryi. Spraw, abyśmy wiernie zachowywali i kształtowali w naszych sercach naukę, którą on głosił pod natchnieniem Ducha Świętego i doznawali jego wstawiennictwa u Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


Litania do Sługi Bożego Augusta Kard. Hlonda

Kyrie elejson, Kyrie elejson
Chryste elejson, Chryste elejson
Chryste, usłysz nas, - Chryste, wysłuchaj nas.
Chryste, wysłuchaj nas, - Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże, - zmiłuj się nad nami.
Święta Trójca, jedyny Boże, - zmiłuj się nad nami.
Sługo Boży, Auguście, wskazujący na Boga – przyczyń się za nami.
Sługo Boży, Auguście, wskazujący na Matkę Bożą jako obrończynię przed złem,
Sługo Boży, Auguście, wskazujący na wielkość i wagę spotykania z Bogiem w Eucharystii,
Sługo Boży, Auguście, wierny synu św. Jana Bosko,
Sługo Boży, Auguście, wierny codziennej kontemplacji tajemnic różańca,
Sługo Boży, Auguście, wierny obowiązkom swego stanu,
Sługo Boży, Auguście, wierny sługo Kościoła,
Sługo Boży, Auguście, uczący radości życia,
Sługo Boży, Auguście, uczący ofiary z siebie dla Boga i bliźniego,
Sługo Boży, Auguście, uczący wierności zastępcy Chrystusa,
Sługo Boży, Auguście, uczący zawierzenia Opatrzności Bożej,
Sługo Boży, Auguście, uczący jak podejmować krzyż codzienności,
Sługo Boży, Auguście, uczący miłości do polskich emigrantów,
Sługo Boży, Auguście, uczący jak przeżywać moment śmierci,
Sługo Boży, Auguście, zatroskany o zbawienie dusz polskich emigrantów,
Sługo Boży, Auguście, zatroskany o życie wieczne powierzonej sobie owczarni,
Sługo Boży, Auguście, przykładzie czystości,
Sługo Boży, Auguście, przykładzie posłuszeństwa,
Sługo Boży, Auguście, przykładzie ubóstwa,
Sługo Boży, Auguście, przykładzie obowiązkowości,
Sługo Boży, Auguście, przykładzie wierności w modlitwie,
Sługo Boży, Auguście, troskliwy opiekunie młodzieży,
Sługo Boży, Auguście, apostołujący wśród wielu narodów,
Sługo Boży, Auguście, obrońco wiary świętej,
Sługo Boży, Auguście, stróżu prawdy,
Sługo Boży, Auguście, powierniku spraw trudnych,
Sługo Boży, Auguście, pamiętający o potrzebach biednych,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

- Uczyniłeś go, Panie, drogowskazem na mojej drodze.
- Przykładem miłości i troski o zbawienie bliźniego.

Módlmy się:
Wszechmogący, wieczny Boże, doprowadź do chwały ołtarzy Sługę Twego, Augusta, a za jego przyczyną zaradź potrzebom duszy i ciała sług Twoich, abyśmy pewniej wpatrzeni w jego życie głębiej rozumieli nasze zadania. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

W niedzielę 21 października 2018 r. o godz. 11.30 odbędzie się Msza Święta o zdrowie, Boże błogosławieństwo oraz opiekę Matki Bożej Czerwińskiej z okazji imienin Ks. Proboszcza, Kustosza i Dyrektora Wspólnoty Salezjańskiej w Czerwińsku nad Wisłą - Ks. Łukasza Mastalerza SDB. Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy w intencji Przewielebnego Ks. Solenizanta.
/fot. Paweł Pasionek/

Św. Łukasz - Ewangelista Bożej dobroci.
W Ewangelii przez niego napisanej ukazuje on Jezusa Chrystusa, jako miłosiernego Zbawiciela. O tym, jak Słowo Boże wciąż się rozszerzało, aż na krańce świata, napisał w Dziejach Apostolskich. Jemu zawdzięczamy najpiękniejsze przypowieści: o zagubionej i odnalezionej owcy, o zgubionej i znalezionej drachmie, o zagubionym i odnalezionym synu (por. Łk 15).

Łukasz przyłączył się do św. Pawła, a potem do św. Marka i razem z nimi przepowiadał Dobrą Nowinę o Bogu, który nieustannie szuka każdego człowieka. Na kartach swojej Ewangelii ukazał Boga kochającego, który z wielką tęsknotą czeka na powrót zrozpaczonego grzesznika. Miłosierny Ojciec nie wypomina mu, że roztrwonił majątek, prowadząc niemoralne życie; nie potępia go, że podeptał swoją godność i utracił wiele talentów darmo otrzymanych. Tradycja Kościoła podaje, że Łukasz z zawodu był lekarzem. Być może dlatego ukazywał Jezusa jako Lekarza duszy i ciała, współczującego choremu.

Ewangelista przekazał nam ze wzruszającą czułością, historię narodzin Pana, a także pomaga nam choć trochę wniknąć w tajemnicę Serca Maryi w wydarzeniu zwiastowania. Potem jesteśmy świadkami, jak Maryja odwiedza krewną swoja Elżbietę. To w jej domu radośnie śpiewa hymn Magnifikat będący hymnem uwielbienia Boga troszczącego się o całą ludzkość.

Chętnie powracamy do 24 rozdziału Ewangelii według św. Łukasza, w którym opisuje on spotkanie Jezusa z dwoma uczniami w Emaus. „Czyż nasze serce nie pałało, gdy Pisma nam wyjaśniał?” Kontemplując tę scenę, stajemy się poniekąd od razu jej uczestnikami, pragniemy i my zasiąść do eucharystycznego stołu z Jezusem, na łamanie chleba…

Święty Łukasz z wielkim entuzjazmem opisuje też pierwsze kroki uczniów Pana, którzy przekonani o Jego zmartwychwstaniu, z odwagą głoszą Jezusa Zbawiciela aż na krańce świata. Zmarł jako 84 letni starzec w Beocji.
Marek Wójtowicz SJ

Święty Łukaszu, Ewangelisto, prosimy, aby wszyscy czytający Ewangelię natchnioną przez Boga, którą nam przekazałeś, wzrastali w wierze i potrafili głosić życiem miłość i miłosierdzie Boże, na których ukazaniu tak bardzo się skupiłeś.
Święty Łukaszu, wspieraj artystów, aby za Twoim przykładem, poprzez swoje dzieła przybliżali ludzi do Boga.
Świętu lekarzu, wspieraj wszystkich członków służby zdrowia, aby swoją pracę wykonywali zawsze z uwzględnieniem prawdziwego dobra człowieka.
Paweł Pomianek

Modlitwa do św. Łukasza Patrona Służby Zdrowia

Święty Łukaszu,
zanim stałeś się uczniem Chrystusa
i autorem Jego Ewangelii, byłeś lekarzem.
Miej w opiece całą służbę zdrowia i wypraszaj u dobrego Boga
błogosławieństwo, pomoc i opiekę dla lekarzy, pielęgniarek oraz wszystkich tych,
których powołałeś do służby leczenia chorych i zapobiegania chorobom i bólowi
oraz towarzyszenia ludziom w trudnym doświadczeniu choroby i cierpienia.
Niech dobry Bóg obdarza wszystkich pracowników służby zdrowia tymi łaskami,
których najbardziej potrzebują, aby podejmowali dobre decyzje,
byli współczujący i delikatni, rozważni, życzliwi i wyrozumiali,
aby opiekowali się chorymi z poświęceniem i miłością,
dostrzegając w każdym z nich cierpiącego Chrystusa.
Spraw, aby swoją troskliwością i serdecznością
budzili w chorych nadzieję powrotu do zdrowia.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen!
Święty Łukaszu, Patronie Służby Zdrowia - Módl się za nami!

08 października 2018 roku /poniedziałek/ Salezjanie Ks. Bosko - duszpasterze sanktuarium i parafii p.w. Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą w jubileuszowym roku 50 – lecia ogłoszenia tytułu Bazyliki Mniejszej kościołowi parafialnemu w Czerwińsku nad Wisłą oraz 95 – lecia posługi salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą, pragną zaprosić na spotkanie Rodziny Radia Maryja oraz transmisje: Mszy Świętej w TV Trwam i Radio Maryja oraz Rozmów Niedokończonych. Tematem audycji: Matka Boża Czerwińska – Strażniczka Wiary i Historii.

Program spotkania Rodziny Radia Maryja w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą:

Godz. 16:30 – spotkanie przedstawicieli Biur i Kół Przyjaciół Radia Maryja z Ojcem z Radia Maryja.

Godz. 17:30 – rozpoczęcie transmisji w Radiu Maryja i TV Trwam;

Godz. 17:33 – Program słowno – muzyczny w wykonaniu dzieci i młodzieży z oratorium salezjańskiego w Czerwińsku nad Wisłą pt.: „W hołdzie Czerwińskiej Pani Mazowsza”.;

Godz. 17:55 – informacje o kościele i parafii w Czerwińsku nad Wisłą;

Godz. 18:00 – Modlitwa Anioł Pański;

Godz. 18:03 – Spotkanie ze zgromadzonymi uczestnikami z Ojcem z Radia Maryja;

Godz. 18:20 – Msza św. z udziałem Rodziny Radia Maryja pod przewodnictwem prowincjała salezjańskiej inspektorii warszawskiej Św. Stanisława Kostki w Warszawie ks. dr Andrzeja Wujka SDB. Okolicznościowe kazanie wygłosi Ks. mgr Wojciech Szulczyński SDB, ceniony kierownik duchowy i spowiednik wspólnot zakonnych, prowincjał senior inspektorii warszawskiej w latach 1978-1984. ;

Godz. 19:57 – zakończenie transmisji w Radiu Maryja i TV Trwam;

Godz. 21:30 – Transmisja tylko w Radiu Maryja; Rozmowy niedokończone. Rozmowy niedokończone będą prowadzone ze studia w pomieszczeniach parafialnych.

Tematem rozmów niedokończonych będzie „Matka Boża Czerwińska – Strażniczka Wiary i Historii”

W rozmowie wezmą udział :

ks. dr Andrzej Wujek SDB, Prowincjał Inspektorii Św. Stanisława Kostki w Warszawie ;

ks. dr hab. Janusz Nowiński SDB, Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, autor albumu "Czerwińsk";

mgr Dariusz Umięcki , dyrektor Szkoły Podstawowej im. Józefa Piłsudskiego w Chociszewie, regionalista;

mgr Teresa Jolanta Pietrzak, nauczyciel historii i religii w Szkole Podstawowej im. Władysława Jagiełły w Czerwińsku nad Wisłą, autorka książki "Dzieje kultu Matki Bożej Czerwińskiej ;

ks. mgr Łukasz Piotr Mastalerz SDB proboszcz, kustosz Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą oraz przełożony salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą.


Godz. 23:45 – Kompleta – modlitwa na zakończenie dnia.

Zakończenie transmisji w Radiu Maryja.

Serdecznie zapraszamy P.T. Parafian, Pielgrzymów Sanktuarium Maryjnego oraz Sympatyków Dzieła Salezjańskiego w Czerwińsku nad Wisłą do czynnego uczestnictwa i słuchania.

Podajemy numery telefonów gdzie można włączyć się aktywnie do audycji rozmów niedokończonych:

kier. 24/ 231 - 50 - 05
kier. 24/ 231 - 51 - 52

Przekaż innym. Dziękujemy!


Akt osobistego oddania się Matce Bożej!

Maryjo Niepokalana, zawsze Dziewico! Z wdzięcznością wspominając dzień, w którym oddałem(am) się całkowicie do Twojej dyspozycji, proszę Cię dzisiaj na nowo : posługuj się mną wedle Twojej woli. Uczyń ze mnie posłuszne narzędzie w Twoich dłoniach, o Matko Chrystusa i Matko Kościoła, dla ratowania dusz ludzkich w Ojczyźnie naszej i w całym świecie.
Matko Najświętsza spraw, bym codziennie ponawiając całkowite oddanie się Tobie, stawał(a) się coraz bardziej Twoją pomocą dla sprawy Chrystusa na ziemi. Amen
,,MARYJO, GWIAZDO EWANGELIZACJI, PROWADŹ NAS, PROWADŹ RADIO MARYJA I BĄDŹ JEGO OPIEKUNKĄ’’
Modlitwa Ojca Świętego Jana Pawła II, Watykan, 23 III 1994r.


Maryjo,
w poranek Pięćdziesiątnicy
wsparłaś swą modlitwą
początek ewangelizacji
podjętej przez Apostołów
za sprawą Ducha Świętego.
Także dzisiaj,
w czasach niepokoju i nadziei
otaczaj nieustannie opieką
i prowadź Kościół,
który spełniając nakaz Chrystusa Pana
niesie dobrą nowinę o zbawieniu
ludziom i narodom
we wszystkich zakątkach ziemi.
Wskazuj nam drogi życia,
umacniaj w godzinie próby,
abyśmy dochowując wierności Bogu i człowiekowi
umieli z pokorą i odwagą
przekazywać na falach eteru
umysłom i sercom wszystkich ludzi
radosną wieść o Chrystusie,
Odkupicielu człowieka.
Maryjo, Gwiazdo Ewangelizacji,
prowadź nas!
Prowadź Radio Maryja
i bądź jego Opiekunką!
Amen.
/Jan Paweł II, papież/

06 października 2018 r. w pierwszą sobotę miesiąca w godzinach od 10:30 - do 15:30 serdecznie zapraszamy na spotkanie modlitewne do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na „Wieczernik Modlitwy”.
Jest to nabożeństwo dziękczynno - błagalne.
Msza Św. w intencjach Pielgrzymów i Uczestników Wieczernika Modlitwy o godz. 12.00.

Wieczernik Modlitwy poprowadzi ks. dr Paweł Romański, kapelan Katolickiego Stowarzyszenia Konsolata.


Posługę muzyczną podejmuje zespół muzyczny Wspólnoty Dusz Najmniejszych "Najmniejsi" z Łomianek.

www.echomaryi.eu

Zapraszamy również do słuchania Radia Konsolata:

www.konsolata.pl/radio

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

PROGRAM WIECZERNIKA :
Program spotkania:
- Różaniec i Adoracja Najświętszego Sakramentu
- Msza św. w intencji Pielgrzymów
- Przerwa na posiłek
- Modlitwa pod Krzyżem i Koronka do Bożego Miłosierdzia
- Błogosławieństwo indywidualne

O WIECZERNIKACH

Prowadzone są w duchu:

- uwielbienia Boga bogatego w Miłosierdzie,
- wynagradzania Bogu i Matce Najświętszej za wszelkie zło popełniane na świecie.

W intencjach:

- pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Czerwińsku
- ludzi chorych, z prośbą o uzdrowienie duszy
i ciała,
- w intencji rodzin, z prośbą o miłość, jedność
i pokój w rodzinie,
- w intencji Ojczyzny i świata, z prośbą
o miłosierdzie i pokój między narodami.

Uczestnikiem Wieczernika może być każdy wierny, kto:

- ma pragnienie żywej modlitwy we wspólnocie,
- szuka doświadczenia prawdziwej miłości i pokoju Bożego,
- chce wyrazić miłość ku Bogu poprzez ofiarowanie Mu siebie, swojego cierpienia i wynagradzanie za grzechy ludzkości popełniane w dzisiejszym świecie,
- gotów jest okazać miłość bliźniemu poprzez wyproszenie potrzebnych łask