W dniach 30 września i 1 października 2018 roku odbędzie się peregrynacja relikwii św. Stanisława Kostki w naszej parafii Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą.

Peregrynacja relikwii jest związana z obchodzonym w Kościele, a w sposób szczególny w naszej diecezji płockiej „Rokiem św. Stanisława Kostki”., w 450. rocznicę jego narodzin dla nieba. Mamy nadzieję, że modlitwa w intencji dzieci i młodzieży oraz o powołania do życia kapłańskiego i zakonnego, przez wstawiennictwo św. Stanisława Kostki przyniesie błogosławione owoce.

Zapraszamy na powitanie i na uroczystą Msze św. do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą w niedzielę 30 września o godz. 17. 00.
Zapraszamy dzieci, młodzież, parafian oraz wszystkich pielgrzymów, którzy z wiarą w sercu pragną swoje rodziny i dzieci powierzyć opiece św. Stanisława Kostki. To nawiedzenie w naszej parafii trwać będzie dobę.

Program nawiedzenia:

30.09.2018 r. – niedziela

17.00 – powitanie relikwii św. Stanisława Kostki – Uroczysta Eucharystia
od 18.00 – czuwanie modlitewne Czerwińsk nad Wisłą
od 19.00 - 20.30 - czuwanie modlitewne Salezjanie i Salezjanie Współpracownicy

01.10.2018 r. – poniedziałek

7 .00 – Eucharystia
Od 8.00 – 9.30 – czuwanie modlitewne dla dzieci i młodzieży z naszej parafii
Od – 9.30 – czuwanie modlitewne Chmielewo, Janikowo
Od – 10.30 – czuwanie modlitewne Garwolewo
Od – 11.30 –czuwanie modlitewne Gawarzec Górny i Dolny
Od – 12.30 – czuwanie modlitewne Parlin i Komsin
Od – 13.30 – czuwanie modlitewne Praga i Sielec
Od – 14.30 – czuwanie modlitewne Wola i Wilkówiec
Od – 15.30 – czuwanie modlitewne Wilkowuje, Zarębin i Zdziarka
Od – 16.30 – czuwanie modlitewne Stary i Nowy Boguszyn
Od – 17.30 – czuwanie modlitewne Bolino, Stobiecin

17.30 – Pożegnanie relikwii św. Stanisława Kostki


Modlitwy za wstawiennictwem św. Stanisława Kostki, Patrona Polski

Jak umiłować najbliższych ‒ naucz mnie, Stanisławie.
Jak ukochać szkołę ‒ powiedz mi, Stanisławie.
Jak zrozumieć sens wyrzeczeń ‒ oświeć mnie, Stanisławie.
Jak zrealizować cel życia ‒ wskaż mi, Stanisławie. Amen.

Modlitwa o miłość do Maryi

Boże, któryś świętego Stanisława w cnocie nieskalanej czystości zachował i serce jego serdeczną synowską miłością ku najświętszej Matce Zbawiciela, Maryi Pannie, zapalić raczył, udziel nam łaskawie, abyśmy przez jego zasługi i przyczynę w prawdziwej niewinności i czystości duszy i ciała tobie służąc, codziennie w nabożeństwie ku Maryi postępować mogli. Przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Amen.


Modlitwa o prawdziwą miłość

Boże, który jesteś Miłością i obficie nas nią obdarzasz, wysłuchaj łaskawie próśb naszych i spraw, byśmy – za przykładem Świętego Stanisława codziennie świadcząc o Tobie, życie nasze miłością Boga i bliźniego wypełniali. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa o wierność Bogu

Wszechmogący Boże, który przedziwnym zrządzeniem wybrałeś Świętego Stanisława Kostkę i uzdolniłeś go do wierności Tobie, wejrzyj, na naszą słabość i niestałość. Spraw łaskawie, abyśmy – dzięki wstawiennictwu i opiece Świętego Stanisława – do końca naszego życia w wierności Tobie wytrwali. Amen.

Modlitwa o świętość życia

Boże, któryś wśród wielu cudów swojej mądrości udzielił Stanisławowi Kostce w młodzieńczym wieku łaskę dojrzałej świętości, spraw, prosimy, abyśmy – w przyjaźni z Tobą wzrastając – za wstawiennictwem Świętego Stanisława – przezwyciężali nieprawości nasze i dobrze w życiu czyniąc coraz bardziej upodabniali się do Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa o dar mądrości

Prosimy Cię, Panie, za wstawiennictwem Świętego Stanisława, oświeć światłem swej mądrości umysły nasze i daj nam pomoc potrzebną w nauce, by prawda którą zdobywamy, utwierdziła nas przy Tobie. Spraw, byśmy wykorzystując zdobytą wiedzę, służyli Tobie w braciach naszych i wespół z Tobą pracowali nad doskonaleniem świata. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Modlitwa o zachowanie czystości
Ojcze Niebieski, serdecznie Cię prosimy, oczyść sumienia i za wstawiennictwem Świętego Stanisława racz nas zachować w nieustannej opiece, byśmy, jak On, służyli Tobie w czystości ciała i duszy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa o dobrą śmierć

Wysłuchaj, Panie prośby nasze, które za przyczyną Świętego Stanisława zanosimy: użycz łaski szczęśliwego przejścia do wieczności i radosnego spotkania z Tobą. Wzmocnij w nas wiarę, że po zmartwychwstaniu żyć będziemy w chwale wśród świętych wybranych Twoich. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Litania do św. Stanisława Kostki

Litania została zatwierdzona przed Świętą Kongregację Obrzędów reskryptem z dn. 6 grudnia 1967 r. i opublikowana przez Biskupa Płockiego Bogdana Sikorskiego dn. 12 stycznia 1968 r. w Miesięczniku Pasterskim Płockim.
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, Królowo Wyznawców, módl się za nami.
Święty Stanisławie, gorliwy w służbie Bożej, módl się za nami.
Święty Stanisławie, wierny wyznawco Chrystusa,
Święty Stanisławie, wielki czcicielu Najświętszego Sakramentu,
Święty Stanisławie, wierny Synu Najświętszej Maryi Panny,
Święty Stanisławie, zwycięzco samego siebie,
Święty Stanisławie, panujący nad swymi popędami,
Święty Stanisławie, gorliwy w wypełnianiu powołania,
Święty Stanisławie, mężny wśród przeciwności,
Święty Stanisławie, zwycięzco złych mocy,
Święty Stanisławie, wzorze skromności i czystości,
Święty Stanisławie, wzorze miłości rodziców,
Święty Stanisławie, przykładzie posłuszeństwa,
Święty Stanisławie, wzorze pilności i pracowitości,
Święty Stanisławie, ozdobo życia zakonnego,
Święty Stanisławie, łaską dobrej modlitwy przez Boga obdarowany,
Święty Stanisławie, któryś wierny powołaniu trudną podróż odbył,
Święty Stanisławie, którego także czas wypoczynku do Boga zbliżał,
Święty Stanisławie, w chorobie Ciałem Chrystusa nakarmiony,
Święty Stanisławie, któryś błogosławioną śmierć swoją przepowiedział,
Święty Stanisławie, którego świętość znana jest na całym świecie,
Święty Stanisławie, któryś imię Polski na całym świecie rozsławił,
Święty Stanisławie, któryś Ojczyznę naszą w niebezpieczeństwach ratował,
Święty Stanisławie, patronie młodzieży polskiej,
Święty Stanisławie, wielki synu Mazowsza,
Abyśmy z Bogiem i ludźmi w przyjaźni żyli, uproś nam u Boga.
Abyśmy wolę Bożą wiernie wypełniali,
Abyśmy cnoty Twe naśladowali,
Abyśmy pokusy szatana, świata i ciała zwyciężali,
Abyśmy bez Sakramentów św. z tego świata nie zeszli,
Abyśmy zbawienia wiecznego dostąpić mogli,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K: Prostymi drogami przeprowadził Pan sprawiedliwego
W: I ukazał mu Królestwo Boże
Módlmy się. Boże, który wśród wielu cudów Swej mądrości w młodym nawet wieku udzielasz łaski dojrzałej świętości, spraw prosimy, abyśmy za przykładem św. Stanisława gorliwie czas pracą wypełniając, zdążali do wiekuistego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

/źródło - zasoby internetowe/

8 października 2018 roku /poniedziałek/ Salezjanie Ks. Bosko - duszpasterze sanktuarium i parafii p.w. Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą w jubileuszowym roku 50 – lecia ogłoszenia tytułu Bazyliki Mniejszej kościołowi parafialnemu w Czerwińsku nad Wisłą oraz 95 – lecia posługi salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą, pragną zaprosić na spotkanie Rodziny Radia Maryja oraz transmisje: Mszy Świętej w TV Trwam i Radio Maryja oraz Rozmów Niedokończonych. Tematem audycji: Matka Boża Czerwińska – Strażniczka Wiary i Historii.

Spotkanie będzie miało przebieg według niżej wymienionego porządku:

16.30 Spotkanie Biur i Kół Radia Maryja z Ojcem z Torunia.
17.30 Program słowno – muzyczny w wykonaniu dzieci i młodzieży.
18.00 Modlitwa Anioł Pański.
18.05 Spotkanie Ojca z Radia Maryja z uczestnikami.
18.20 Msza Św. pod przewodnictwem Prowincjała Salezjańskiej Inspektorii Warszawskiej Św. Stanisława Kostki w Warszawie ks. dr Andrzeja Wujka SDB.
21.30 Rozmowy niedokończone.

Serdecznie zapraszamy wszystkich Parafian, Pielgrzymów i Miłych Gości do wzięcia udziału w tej uroczystości.

Czytelny obraz i jasny przekaz płynie z jednego z najstarszych miejsc kultu w diecezji płockiej, z jego średniowiecznych murów i z Ewangelii. Przypomniał o nich bp Piotr Libera w czasie liturgii transmitowanej w ubiegłą niedzielę przez TVP Polonia.
Mija w tym roku 50 lat od podniesienia do godności bazyliki mniejszej kościoła w Czerwińsku oraz 95 lat pracy duszpasterskiej w tym miejscu księży salezjanów. Z tej okazji Mszy św. przewodniczył bp Piotr Libera

Czerwińsk świętuje 50. rocznicę nadania romańskiemu kościołowi godności bazyliki mniejszej.
Od 50 lat nad wejściem do romańskiej świątyni widnieje papieski herb – to znak szczególnego przywileju, jaki temu miejscu nadał papież Paweł VI, wynosząc kościół do godności bazyliki mniejszej. Ale kto zna bogatą historię tego miejsca, której w diecezji równa się tylko Tumskie Wzgórze i katedra w Płocku, nie dziwi się temu szczególnemu wyróżnieniu. – Szczycimy się tym papieskim przywilejem, ale jeszcze bardziej dziękujemy za żywe znaki łaski Bożej i orędownictwa, jakie w tym miejscu otrzymujemy przez Maryję – mówił w czasie Mszy św. ks. Łukasz Mastalerz, proboszcz parafii.
Do szczególnej roli czerwińskiego wzgórza w historii Polski nawiązał również bp Piotr Libera, który przewodniczył Mszy św. Mówił o jego benedyktyńskich początkach, obecności w tym miejscu kanoników regularnych, chwale królewskiej przeprawy przez Wisłę Władysława Jagiełły i płomiennym kazaniu bp. Jakuba z Korzkwi, o maryjnej pobożności i ciężkiej pracy rolników, przypomniał także o 95 latach wytężonej salezjańskiej pracy wychowawczej i duszpasterskiej. Jakby dopełniając słowa biskupa, ks. Andrzej Wujek, inspektor prowincji warszawskiej księży salezjanów, nazwał to miejsce "wspaniałym dziełem sztuki, twierdzą wiary i siedzibą nauczania i sztuki, gdzie ludzie uczeni znajdują inspirację i spotykają Boga, a ludzie prości przybywają tu z pobożności i przekonują nas, że nic nie może przeszkodzić Bogu czekającemu na człowieka".
Na początku liturgii, która była transmitowana przez TVP Polonię, bp Piotr pobłogosławił nowe serca starych czerwińskich dzwonów, które na nowo zaczęły bić w jubileuszowym roku czerwińskiej bazyliki.


O wielkim dziedzictwie polskiej kultury i wierze, która jest młoda Ewangelią, mówił biskup płocki w Czerwińsku n. Wisłą.
Właśnie minęło 50 lat od podniesienia romańskiego kościoła w Czerwińsku do godności bazyliki mniejszej. Z tej okazji Mszy św. w jednym z najstarszych kościołów diecezji przewodniczył bp Piotr Libera. Liturgia była transmitowana przez TVP Polonię.
W homilii kaznodzieja odniósł się do historii i dziedzictwa czerwińskiego opactwa, w którym kryje się "genius loci - geniusz miejsca tej nadwiślańskiej ziemi", bo w nim wymownie wybrzmiewa historia Polski i wyraża się wiara Kościoła.
Rozważając Ewangelię św. Marka (7, 31-37) o uzdrowieniu głuchoniemego, zwrócił uwagę, że Jezusowego wezwania "Effatha" potrzebują nasze czasy.
- Jak wciąż trzeba to słowo powtarzać! Effatha! Otwórz się! Otwierajmy się na świat sprawdzonych wartości polskiej historii, zapoczątkowanej przy chrzcielnym źródle Mieszka I! Na świat Bożych wartości, wartości życia naszych świętych: Wojciecha, Stanisława Biskupa, Stanisława Kostki, Siostry Faustyny, Jana Pawła II, Księdza Jerzego, Prymasa Tysiąclecia! W dokonującej się odbudowie Rzeczpospolitej otwierajmy się także na świat wartości wskazanych przez naszych największych: Piłsudskiego, Dmowskiego, Paderewskiego, Korfantego, Karskiego, Lecha Kaczyńskiego. Nauczycieli wartości mamy tutaj! Niepotrzebne jest nam szukanie sędziów i adwokatów polskich spraw za granicą, niepotrzebna jest uprawiana na siłę "pedagogika wstydu", niepotrzebna "polityczna poprawność" tamtejszych niechrześcijańskich, często zepsutych elit!
- Effatha! Otwórz się! Otwórz się na piękno, głębię wiary. Bo jesteś głuchoniemy, niedowidzący, jeśli nie potrafisz dostrzec piękna i głębi: modlitwy, medytacji, pielgrzymki! Jeśli nie słyszysz tajemniczego głosu płynącego z Ewangelii, z "Mszy" Bacha czy z "Modlitwy Pana Cogito podróżnika" Herberta! Jeśli w ludzkiej wierze i jej poszukiwaniu widzisz tylko zbędny balast, w Kościele - tylko brud, w księdzu - tylko "kler". Tak, jest słabość i grzech, ale to nie jest prawda o wierze, o Kościele, o księdzu! Cała prawda! Wołam o to z Czerwińska, w roku tego cudownego, czystego, młodziutkiego św. Stanisława Kostki, pochodzącego także stąd, z Mazowsza! - mówił w homilii bp Libera.


Kazanie J.E. Ks. Biskupa dr Piotra Libery
Ordynariusza Diecezji Płockiej wygłoszone podczas Jubileuszu!

Czcigodni Księża Salezjanie, z Księdzem Inspektorem na czele. Umiłowani Kapłani Diecezji Płockiej, Szanowni Przedstawiciele Władz państwowych, samorządowych, oświatowych, Szanowni ludzie mediów, szczególnie Telewizji Polonia, od tylu już lat trudzącej się wokół łączenia polskich serc – tych tutaj i rozsianych hen po świecie! Umiłowani Bracia i Siostry zgromadzeni przy ołtarzu i łączący się z nami dzięki transmisji telewizyjnej,
Pozdrawiam Was z pięknego, nadwiślańskiego Czerwińska, położonego niemal w połowie drogi z Warszawy – stolicy Polski do Płocka – historycznej stolicy Mazowsza. To właśnie stąd, dzięki sygnałowi telewizyjnemu, wielu Polaków karmi się tej niedzieli słowem Bożym. A jest to dzisiaj słowo nadziei zapisane w Księdze proroka Izajasza, w psalmie 146 oraz w Liście Jakuba Apostoła:
"Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg ...! On sam przychodzi, by was zbawić»". "Bóg wiary dochowuje na wieki, uciśnionym wymierza sprawiedliwość, Ochrania sierotę i wdowę, lecz występnych kieruje na bezdroża". "Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują?". Jak bardzo odpowiadają te słowa genius loci - geniuszowi tego miejsca, tej ziemi – nadwiślańskiej ziemi nadziei!
Chyba najlepiej prawdę tę oddał Ernest Bryll, a potem wyśpiewał niezapomniany Marek Grechuta: "Ta ziemia taka czysta, jakby umieciona skrzydłem aniołów /cicha i równinna tyle już wycierpiała, a zawsze dziecinna /ufa, że dobroć jest tylko dobrocią a prawo tak jest prawem /jak pola się złocą, kiedy żyto dojrzewa, jak zimą śnieg pada. /Tu wierzą wciąż, że sąsiad szanuje sąsiada, że chleb jest święty, jeszcze świętsza praca! /W dalekich ziemiach - za to umierali moi ojcowie /za gniazdo bociana,za chleb, /za tę równinę, co niepokalana, /za to powietrze ze wszystkich mądrości najzdrowsze, /za ludzi zgodnych, mądrych, i cierpliwych, /za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych, /za mą Ojczyznę, Polszczyznę, Mazowsze - /w dalekich ziemiach za to umierali".
Ojczyzna, Polszczyzna, Mazowsze... Czerwińsk... Już w drugiej połowie XI wieku właśnie tutaj król Bolesław Śmiały wraz z pierwszym biskupem płockim biskupem Markiem zaprosili benedyktynów z ich ora et labora, "módl się i pracuj", żeby uczyli modlitwy, uprawy ziemi i trójpolówki (truskawki pewnie jeszcze nie, a jakie tu uprawiają truskawki, Drodzy Telewidzowie, jakie!). Kilkadziesiąt lat później rządzący Polską z Płocka Bolesław Krzywousty wraz z moim wielkim poprzednikiem biskupem Aleksandrem z Malonne sprowadzili do Czerwińska nowo powstały zakon kanoników regularnych. I to książę Krzywousty wraz z biskupem Aleksandrem ufundowali tutaj tę wspaniałą, romańską świątynię. To tu Władysław Jagiełło, ciągnąc na Grunwald, przeprawił się przez zmontowany w ciągu pół dnia czerwiński most na Wiśle, świetne dzieło ówczesnej polskiej myśli technicznej. Król wraz z księciem Witoldem zatrzymał się w klasztorze, a płocki biskup Jakub z Korzkwi – (tak to wspomina ksiądz kanonik Jan Długosz) - po wielkiej Mszy Świętej, sprawowanej dla całego zgromadzonego rycerstwa "jako pasterz tej diecezji - miał … kazanie w języku ludowym. Rozprawiając wiele na temat wojny sprawiedliwej i niesprawiedliwej ..., wykazał, że wojna podjęta przez króla z krzyżakami jest jak najbardziej słuszna, a swoim darem przekonywania zapalił serca wszystkich słuchających żołnierzy do obrony Królestwa i ojczyzny i do podjęcia walki z wrogiem". Mijały wieki, carscy namiestnicy wyrzucili stąd zakonników, aż 95 lat temu, w 1923 roku, kolejny mój wielki poprzednik, czciciel św. Jana Bosko, męczennik niemieckiego obozu w Działdowie Błogosławiony Abp Antoni Julian Nowowiejski, sprowadził do Czerwińska księży salezjanów, którzy rozpoczęli tu swoją wszechstronną działalność duszpasterską, społeczno-oświatową, patriotyczną, muzyczną, teatralną, ze sławnymi misteriami Męki Pańskiej. Cóż jeszcze dodać, co powiedzieć? Może tak po mazowiecku: Chwała Wam za to, Umiłowani Bracia Salezjanie! Chwała!
8 września 1968 roku, a więc okrągłe 50 lat temu, odbyła się w Czerwińsku wielka uroczystość – błogosławiony papież Paweł VI nadał tej świątyni tytuł bazyliki mniejszej! To właśnie ten Złoty Jubileusz Czcigodnej Bazyliki Czerwińskiej, jednej z najstarszych w Polsce, jest głównym powodem naszego tutaj zgromadzenia, naszej dzisiejszej Uroczystości! Dwa lata później Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia, zwieńczył papieskimi koronami obraz Matki Bożej Czerwińskiej, Matki Bożej Pocieszenia, a 12 września 1971 roku, kilka miesięcy po masakrze robotników w Gdańsku, był tu kardynał Karol Wojtyła i śpiewano: "Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie". Podwarszawski Zakroczym i Czerwińsk stały się wtedy znaczącymi ośrodkami, w których formowano świadomość patriotyczną mazowieckich rolników i plantatorów. Matka Boża Pocieszenia stała się prawdziwą pociechą ludu tej ziemi w latach dogorywającego komunizmu!
Odczytana przed chwilą Ewangelia ukazuje nam Jezusa Chrystusa, jak nauczając, idzie przez miasta i wsie Ziemi Świętej. Podczas tej wędrówki, gdzieś po północno-wschodniej stronie Jeziora Galilejskiego, nasz Pan dokonuje cudu uzdrowienia głuchoniemego. Wkłada palce w jego uszy, język dotyka śliną i wypowiada słowo: Effatha– "Otwórz się!". Jak bardzo tego Effatha potrzebują – Drodzy Moi - nasze czasy! Jak wciąż trzeba to słowo powtarzać!
Effatha! Otwórz się! Otwierajmy się na świat sprawdzonych wartości polskiej historii, zapoczątkowanej przy chrzcielnym źródle Mieszka I! Na świat Bożych wartości, wartości życia naszych świętych: Wojciecha, Stanisława biskupa, Stanisława Kostki, Siostry Faustyny, Jana Pawła II, Księdza Jerzego, Prymasa Tysiąclecia! W dokonującej się odbudowie Rzeczpospolitej otwierajmy się także na świat wartości wskazanych przez naszych największych: Piłsudskiego, Dmowskiego, Paderewskiego, Korfantego, Karskiego, Lecha Kaczyńskiego. Nauczycieli wartości mamy tutaj! Niepotrzebne jest nam szukanie sędziów i adwokatów polskich spraw za granicą, niepotrzebna jest uprawiana na siłę "pedagogika wstydu", niepotrzebna "polityczna poprawność" tamtejszych niechrześcijańskich, często zepsutych elit!
Effatha! Otwórz się! Otwórz się na piękno, głębię wiary. Bo jesteś głuchoniemy, niedowidzący, jeśli nie potrafisz dostrzec piękna i głębi: modlitwy, medytacji, pielgrzymki! Jeśli nie słyszysz tajemniczego głosu, płynącego z Ewangelii, z Mszy Bacha czy z "Modlitwy Pana Cogito podróżnika" Herberta! Jeśli w ludzkiej wierze i jej poszukiwaniu widzisz tylko zbędny balast, w Kościele – tylko brud, w księdzu – tylko "kler". Tak, jest słabość i grzech, ale to nie jest prawda o wierze, o Kościele, o księdzu! Cała prawda! Wołam o to z Czerwińska, w roku tego cudownego, czystego, młodziutkiego św. Stanisława Kostki, pochodzącego także stąd, z Mazowsza! Miał zaledwie 18 lat, ten polski, mazowiecki szlachcic - syn zakroczymskiego, a przez to i czerwińskiego kasztelana, gdy jak na jlepszy piechur szedł przez kawał Niemiec, Austrii i Włoch, żeby u boku Ojca świętego bronić ideału Chrystusowej wiary! Z imieniem Maryi na ustach! Z renesansowym hasłem Ad maiora natus sum!– "Do wyższych rzeczy jestem zrodzony!".
To dobry ideał! Możesz go przyjąć, żyć nim! Wystarczy tylko Twoje Effatha! Amen.
+ Biskup dr Piotr Libera, Ordynariusz Diecezji Płockiej
Czerwińsk nad Wisłą 09.09.2018 r.

https://plock.gosc.pl/gal/spis/5014265.50-lat-bazyliki-w-Czerwinsku


https://plock.gosc.pl/doc/5015996.Tu-nic-Bogu-nie-przeszkodzi


https://plock.gosc.pl/doc/5011781.Bp-Libera-To-nie-zbedny-balast-lecz-wyzwalajace-Effatha

https://plock.gosc.pl/doc/5018485.Polska-to-Czerwinsk


/źródło: Płocki Gość Niedzielny/

23 września 2018 roku w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia podczas Mszy Św. o godz. 10.00 srebrny Jubileusz 25 – lecia Sakramentu Kapłaństwa obchodzić będzie, Ks. Edmund Modzelewski SDB, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium maryjnego w Czerwińsku nad Wisłą w latach 2006 - 2012
Okolicznościowe słowo wygłosi Ks. Łukasz Piotr Mastalerz SDB sprawujący obecnie posługę proboszcza i kustosza w Czerwińsku nad Wisłą.
Serdecznie zapraszamy wszystkich Parafian, Pielgrzymów i Miłych Gości do wzięcia udziału w tej uroczystości oraz do wspólnej modlitwy w intencji Dostojnego Jubilata Ks. Edmunda Modzelewskiego SDB.

Salezjanie Ks. Bosko - Duszpasterze Sanktuarium i Parafii p.w. Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą w jubileuszowym roku 50 – lecia ogłoszenia tytułu Bazyliki Mniejszej kościołowi parafialnemu w Czerwińsku nad Wisłą oraz 95 – lecia posługi Salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą, składają serdeczne podziękowania: Jego Ekscelencji Księdzu Biskupowi dr Piotrowi Liberze - Pasterzowi Kościoła Płockiego, Ks. Inspektorowi Prowincji Św. Stanisława Kostki w Warszawie dr Andrzejowi Wujkowi SDB, Ks. Dziekanowi Dekanatu Wyszogrodzkiego, Prałatowi Januszowi Mackiewiczowi, Współbraciom Salezjanom, Kapłanom, Siostrom Zakonnym, Przedstawicielom Grup i Wspólnot działających przy parafii, Chórowi Parafialnemu Bazyliki Czerwińskiej pod dyrekcją p. Przemysława Ziółkowskiego, Młodzieży, Dzieciom, Katechetom, Służbie Liturgicznej, Wszystkim naszym Drogim Parafianom i Gościom za przygotowanie i uczestnictwo oraz wspólną modlitwę w czasie Mszy Świętej transmitowanej na żywo w TVP POLONIA dnia 9 września 2018 roku o godzinie 13.00. Staropolskie BÓG ZAPŁAĆ!!!

FOTORELACJA: Agnieszka Otłowska, Płocki Gość Niedzielny.
https://plock.gosc.pl/gal/spis/5014265.50-lat-bazyliki-w-Czerwinsku

Czerwińsk świętuje 50. rocznicę nadania romańskiemu kościołowi godności bazyliki mniejszej.
Od 50 lat nad wejściem do romańskiej świątyni widnieje papieski herb – to znak szczególnego przywileju, jaki temu miejscu nadał papież Paweł VI, wynosząc kościół do godności bazyliki mniejszej. Ale kto zna bogatą historię tego miejsca, której w diecezji równa się tylko Tumskie Wzgórze i katedra w Płocku, nie dziwi się temu szczególnemu wyróżnieniu. – Szczycimy się tym papieskim przywilejem, ale jeszcze bardziej dziękujemy za żywe znaki łaski Bożej i orędownictwa, jakie w tym miejscu otrzymujemy przez Maryję – mówił w czasie Mszy św. ks. Łukasz Mastalerz, proboszcz parafii.
Do szczególnej roli czerwińskiego wzgórza w historii Polski nawiązał również bp Piotr Libera, który przewodniczył Mszy św. Mówił o jego benedyktyńskich początkach, obecności w tym miejscu kanoników regularnych, chwale królewskiej przeprawy przez Wisłę Władysława Jagiełły i płomiennym kazaniu bp. Jakuba z Korzkwi, o maryjnej pobożności i ciężkiej pracy rolników, przypomniał także o 95 latach wytężonej salezjańskiej pracy wychowawczej i duszpasterskiej. Jakby dopełniając słowa biskupa, ks. Andrzej Wujek, inspektor prowincji warszawskiej księży salezjanów, nazwał to miejsce "wspaniałym dziełem sztuki, twierdzą wiary i siedzibą nauczania i sztuki, gdzie ludzie uczeni znajdują inspirację i spotykają Boga, a ludzie prości przybywają tu z pobożności i przekonują nas, że nic nie może przeszkodzić Bogu czekającemu na człowieka".
Na początku liturgii, która była transmitowana przez TVP Polonię, bp Piotr pobłogosławił nowe serca starych czerwińskich dzwonów, które na nowo zaczęły bić w jubileuszowym roku czerwińskiej bazyliki.


O wielkim dziedzictwie polskiej kultury i wierze, która jest młoda Ewangelią, mówił biskup płocki w Czerwińsku n. Wisłą.
Właśnie minęło 50 lat od podniesienia romańskiego kościoła w Czerwińsku do godności bazyliki mniejszej. Z tej okazji Mszy św. w jednym z najstarszych kościołów diecezji przewodniczył bp Piotr Libera. Liturgia była transmitowana przez TVP Polonię.
W homilii kaznodzieja odniósł się do historii i dziedzictwa czerwińskiego opactwa, w którym kryje się "genius loci - geniusz miejsca tej nadwiślańskiej ziemi", bo w nim wymownie wybrzmiewa historia Polski i wyraża się wiara Kościoła.
Rozważając Ewangelię św. Marka (7, 31-37) o uzdrowieniu głuchoniemego, zwrócił uwagę, że Jezusowego wezwania "Effatha" potrzebują nasze czasy.
- Jak wciąż trzeba to słowo powtarzać! Effatha! Otwórz się! Otwierajmy się na świat sprawdzonych wartości polskiej historii, zapoczątkowanej przy chrzcielnym źródle Mieszka I! Na świat Bożych wartości, wartości życia naszych świętych: Wojciecha, Stanisława Biskupa, Stanisława Kostki, Siostry Faustyny, Jana Pawła II, Księdza Jerzego, Prymasa Tysiąclecia! W dokonującej się odbudowie Rzeczpospolitej otwierajmy się także na świat wartości wskazanych przez naszych największych: Piłsudskiego, Dmowskiego, Paderewskiego, Korfantego, Karskiego, Lecha Kaczyńskiego. Nauczycieli wartości mamy tutaj! Niepotrzebne jest nam szukanie sędziów i adwokatów polskich spraw za granicą, niepotrzebna jest uprawiana na siłę "pedagogika wstydu", niepotrzebna "polityczna poprawność" tamtejszych niechrześcijańskich, często zepsutych elit!
- Effatha! Otwórz się! Otwórz się na piękno, głębię wiary. Bo jesteś głuchoniemy, niedowidzący, jeśli nie potrafisz dostrzec piękna i głębi: modlitwy, medytacji, pielgrzymki! Jeśli nie słyszysz tajemniczego głosu płynącego z Ewangelii, z "Mszy" Bacha czy z "Modlitwy Pana Cogito podróżnika" Herberta! Jeśli w ludzkiej wierze i jej poszukiwaniu widzisz tylko zbędny balast, w Kościele - tylko brud, w księdzu - tylko "kler". Tak, jest słabość i grzech, ale to nie jest prawda o wierze, o Kościele, o księdzu! Cała prawda! Wołam o to z Czerwińska, w roku tego cudownego, czystego, młodziutkiego św. Stanisława Kostki, pochodzącego także stąd, z Mazowsza! - mówił w homilii bp Libera.


Kazanie J.E. Ks. Biskupa dr Piotra Libery
Ordynariusza Diecezji Płockiej wygłoszone podczas Jubileuszu!

Czcigodni Księża Salezjanie, z Księdzem Inspektorem na czele. Umiłowani Kapłani Diecezji Płockiej, Szanowni Przedstawiciele Władz państwowych, samorządowych, oświatowych, Szanowni ludzie mediów, szczególnie Telewizji Polonia, od tylu już lat trudzącej się wokół łączenia polskich serc – tych tutaj i rozsianych hen po świecie! Umiłowani Bracia i Siostry zgromadzeni przy ołtarzu i łączący się z nami dzięki transmisji telewizyjnej,
Pozdrawiam Was z pięknego, nadwiślańskiego Czerwińska, położonego niemal w połowie drogi z Warszawy – stolicy Polski do Płocka – historycznej stolicy Mazowsza. To właśnie stąd, dzięki sygnałowi telewizyjnemu, wielu Polaków karmi się tej niedzieli słowem Bożym. A jest to dzisiaj słowo nadziei zapisane w Księdze proroka Izajasza, w psalmie 146 oraz w Liście Jakuba Apostoła:
"Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg ...! On sam przychodzi, by was zbawić»". "Bóg wiary dochowuje na wieki, uciśnionym wymierza sprawiedliwość, Ochrania sierotę i wdowę, lecz występnych kieruje na bezdroża". "Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują?". Jak bardzo odpowiadają te słowa genius loci - geniuszowi tego miejsca, tej ziemi – nadwiślańskiej ziemi nadziei!
Chyba najlepiej prawdę tę oddał Ernest Bryll, a potem wyśpiewał niezapomniany Marek Grechuta: "Ta ziemia taka czysta, jakby umieciona skrzydłem aniołów /cicha i równinna tyle już wycierpiała, a zawsze dziecinna /ufa, że dobroć jest tylko dobrocią a prawo tak jest prawem /jak pola się złocą, kiedy żyto dojrzewa, jak zimą śnieg pada. /Tu wierzą wciąż, że sąsiad szanuje sąsiada, że chleb jest święty, jeszcze świętsza praca! /W dalekich ziemiach - za to umierali moi ojcowie /za gniazdo bociana,za chleb, /za tę równinę, co niepokalana, /za to powietrze ze wszystkich mądrości najzdrowsze, /za ludzi zgodnych, mądrych, i cierpliwych, /za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych, /za mą Ojczyznę, Polszczyznę, Mazowsze - /w dalekich ziemiach za to umierali".
Ojczyzna, Polszczyzna, Mazowsze... Czerwińsk... Już w drugiej połowie XI wieku właśnie tutaj król Bolesław Śmiały wraz z pierwszym biskupem płockim biskupem Markiem zaprosili benedyktynów z ich ora et labora, "módl się i pracuj", żeby uczyli modlitwy, uprawy ziemi i trójpolówki (truskawki pewnie jeszcze nie, a jakie tu uprawiają truskawki, Drodzy Telewidzowie, jakie!). Kilkadziesiąt lat później rządzący Polską z Płocka Bolesław Krzywousty wraz z moim wielkim poprzednikiem biskupem Aleksandrem z Malonne sprowadzili do Czerwińska nowo powstały zakon kanoników regularnych. I to książę Krzywousty wraz z biskupem Aleksandrem ufundowali tutaj tę wspaniałą, romańską świątynię. To tu Władysław Jagiełło, ciągnąc na Grunwald, przeprawił się przez zmontowany w ciągu pół dnia czerwiński most na Wiśle, świetne dzieło ówczesnej polskiej myśli technicznej. Król wraz z księciem Witoldem zatrzymał się w klasztorze, a płocki biskup Jakub z Korzkwi – (tak to wspomina ksiądz kanonik Jan Długosz) - po wielkiej Mszy Świętej, sprawowanej dla całego zgromadzonego rycerstwa "jako pasterz tej diecezji - miał … kazanie w języku ludowym. Rozprawiając wiele na temat wojny sprawiedliwej i niesprawiedliwej ..., wykazał, że wojna podjęta przez króla z krzyżakami jest jak najbardziej słuszna, a swoim darem przekonywania zapalił serca wszystkich słuchających żołnierzy do obrony Królestwa i ojczyzny i do podjęcia walki z wrogiem". Mijały wieki, carscy namiestnicy wyrzucili stąd zakonników, aż 95 lat temu, w 1923 roku, kolejny mój wielki poprzednik, czciciel św. Jana Bosko, męczennik niemieckiego obozu w Działdowie Błogosławiony Abp Antoni Julian Nowowiejski, sprowadził do Czerwińska księży salezjanów, którzy rozpoczęli tu swoją wszechstronną działalność duszpasterską, społeczno-oświatową, patriotyczną, muzyczną, teatralną, ze sławnymi misteriami Męki Pańskiej. Cóż jeszcze dodać, co powiedzieć? Może tak po mazowiecku: Chwała Wam za to, Umiłowani Bracia Salezjanie! Chwała!
8 września 1968 roku, a więc okrągłe 50 lat temu, odbyła się w Czerwińsku wielka uroczystość – błogosławiony papież Paweł VI nadał tej świątyni tytuł bazyliki mniejszej! To właśnie ten Złoty Jubileusz Czcigodnej Bazyliki Czerwińskiej, jednej z najstarszych w Polsce, jest głównym powodem naszego tutaj zgromadzenia, naszej dzisiejszej Uroczystości! Dwa lata później Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia, zwieńczył papieskimi koronami obraz Matki Bożej Czerwińskiej, Matki Bożej Pocieszenia, a 12 września 1971 roku, kilka miesięcy po masakrze robotników w Gdańsku, był tu kardynał Karol Wojtyła i śpiewano: "Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie". Podwarszawski Zakroczym i Czerwińsk stały się wtedy znaczącymi ośrodkami, w których formowano świadomość patriotyczną mazowieckich rolników i plantatorów. Matka Boża Pocieszenia stała się prawdziwą pociechą ludu tej ziemi w latach dogorywającego komunizmu!
Odczytana przed chwilą Ewangelia ukazuje nam Jezusa Chrystusa, jak nauczając, idzie przez miasta i wsie Ziemi Świętej. Podczas tej wędrówki, gdzieś po północno-wschodniej stronie Jeziora Galilejskiego, nasz Pan dokonuje cudu uzdrowienia głuchoniemego. Wkłada palce w jego uszy, język dotyka śliną i wypowiada słowo: Effatha– "Otwórz się!". Jak bardzo tego Effatha potrzebują – Drodzy Moi - nasze czasy! Jak wciąż trzeba to słowo powtarzać!
Effatha! Otwórz się! Otwierajmy się na świat sprawdzonych wartości polskiej historii, zapoczątkowanej przy chrzcielnym źródle Mieszka I! Na świat Bożych wartości, wartości życia naszych świętych: Wojciecha, Stanisława biskupa, Stanisława Kostki, Siostry Faustyny, Jana Pawła II, Księdza Jerzego, Prymasa Tysiąclecia! W dokonującej się odbudowie Rzeczpospolitej otwierajmy się także na świat wartości wskazanych przez naszych największych: Piłsudskiego, Dmowskiego, Paderewskiego, Korfantego, Karskiego, Lecha Kaczyńskiego. Nauczycieli wartości mamy tutaj! Niepotrzebne jest nam szukanie sędziów i adwokatów polskich spraw za granicą, niepotrzebna jest uprawiana na siłę "pedagogika wstydu", niepotrzebna "polityczna poprawność" tamtejszych niechrześcijańskich, często zepsutych elit!
Effatha! Otwórz się! Otwórz się na piękno, głębię wiary. Bo jesteś głuchoniemy, niedowidzący, jeśli nie potrafisz dostrzec piękna i głębi: modlitwy, medytacji, pielgrzymki! Jeśli nie słyszysz tajemniczego głosu, płynącego z Ewangelii, z Mszy Bacha czy z "Modlitwy Pana Cogito podróżnika" Herberta! Jeśli w ludzkiej wierze i jej poszukiwaniu widzisz tylko zbędny balast, w Kościele – tylko brud, w księdzu – tylko "kler". Tak, jest słabość i grzech, ale to nie jest prawda o wierze, o Kościele, o księdzu! Cała prawda! Wołam o to z Czerwińska, w roku tego cudownego, czystego, młodziutkiego św. Stanisława Kostki, pochodzącego także stąd, z Mazowsza! Miał zaledwie 18 lat, ten polski, mazowiecki szlachcic - syn zakroczymskiego, a przez to i czerwińskiego kasztelana, gdy jak na jlepszy piechur szedł przez kawał Niemiec, Austrii i Włoch, żeby u boku Ojca świętego bronić ideału Chrystusowej wiary! Z imieniem Maryi na ustach! Z renesansowym hasłem Ad maiora natus sum!– "Do wyższych rzeczy jestem zrodzony!".
To dobry ideał! Możesz go przyjąć, żyć nim! Wystarczy tylko Twoje Effatha! Amen.
+ Biskup dr Piotr Libera, Ordynariusz Diecezji Płockiej
Czerwińsk nad Wisłą 09.09.2018 r.

https://plock.gosc.pl/gal/spis/5014265.50-lat-bazyliki-w-Czerwinsku


https://plock.gosc.pl/doc/5015996.Tu-nic-Bogu-nie-przeszkodzi


https://plock.gosc.pl/doc/5011781.Bp-Libera-To-nie-zbedny-balast-lecz-wyzwalajace-Effatha


/źródło: Płocki Gość Niedzielny/

Serdecznie zapraszamy P.T. Parafian i Pielgrzymów  na Mszę św., którą będzie  sprawował J.E. ks. biskup ordynariusz diecezji płockiej dr Piotr Libera w niedzielę, 09 września 2018. o godz. 13.00 z  Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą u Salezjanów Księdza Bosko. Msza św. będzie transmitowana przez TVP POLONIA.
Okazją do tej celebracji jest 95 rocznica posługi Salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą oraz 50 – lecie ogłoszenia tytułu bazyliki  mniejszej  Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą .


W związku z przygotowaniem transmisji porządek Mszy Św. przedstawia się następująco:
W Bazylice Zwiastowania NMP 10.00;13.00;17.00
W kaplicy klasztornej o godz. 7.00

W tym dniu nie będzie Mszy św. o godz. 8.30 i 11.30.

01 września 2018 r. w pierwszą sobotę miesiąca w godzinach od 10:30 - do 15:30 serdecznie zapraszamy na spotkanie modlitewne do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na „Wieczernik Modlitwy”.
Jest to nabożeństwo dziękczynno - błagalne.
Msza Św. w intencjach Pielgrzymów i Uczestników Wieczernika Modlitwy o godz. 12.00.

Posługę muzyczną podejmuje zespół muzyczny Wspólnoty Dusz Najmniejszych "Najmniejsi" z Łomianek.

www.echomaryi.eu

Zapraszamy również do słuchania Radia Konsolata:

www.konsolata.pl/radio

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

PROGRAM WIECZERNIKA :
Program spotkania:
- Różaniec i Adoracja Najświętszego Sakramentu
- Msza św. w intencji Pielgrzymów
- Przerwa na posiłek
- Modlitwa pod Krzyżem i Koronka do Bożego Miłosierdzia
- Błogosławieństwo indywidualne

O WIECZERNIKACH

Prowadzone są w duchu:

- uwielbienia Boga bogatego w Miłosierdzie,
- wynagradzania Bogu i Matce Najświętszej za wszelkie zło popełniane na świecie.

W intencjach:

- pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Czerwińsku
- ludzi chorych, z prośbą o uzdrowienie duszy
i ciała,
- w intencji rodzin, z prośbą o miłość, jedność
i pokój w rodzinie,
- w intencji Ojczyzny i świata, z prośbą
o miłosierdzie i pokój między narodami.

Uczestnikiem Wieczernika może być każdy wierny, kto:

- ma pragnienie żywej modlitwy we wspólnocie,
- szuka doświadczenia prawdziwej miłości i pokoju Bożego,
- chce wyrazić miłość ku Bogu poprzez ofiarowanie Mu siebie, swojego cierpienia i wynagradzanie za grzechy ludzkości popełniane w dzisiejszym świecie,
- gotów jest okazać miłość bliźniemu poprzez wyproszenie potrzebnych łask

W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą porządek Mszy Św: 7.00, 8.30, 10.00, 12.00 suma odpustowa w na ołtarzu polowym połączona z dożynkami dekanatu wyszogrodzkiego oraz 17.00.

Delegacje z wieńcami już od godz. 11.40 ustawiają się przed ołtarzem polowym. Mszy Św. odpustowej przewodniczył będzie ks. prał. Janusz Mackiewicz, dziekan dekanatu wyszogrodzkiego.
Kazanie odpustowe wygłosi ks. Waldemar Pawelec SAC pallotyn, kustosz i proboszcz Sanktuarium MB Fatimskiej w Dowbyszu na Ukrainie.
O godz. 16.30 nabożeństwo różańcowe.
Serdecznie zapraszamy Parafian, Pielgrzymów i Sympatyków Sanktuarium Maryjnego w Czerwińsku nad Wisłą.

W polskiej tradycji uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zwana jest również świętem Matki Bożej Zielnej. Na pamiątkę podania głoszącego, że Apostołowie zamiast ciała Maryi znaleźli kwiaty, poświęca się podczas każdej Mszy Św. w tym dniu kwiaty, zioła i kłosy zbóż. Poświęcone zioła za pośrednictwem Maryi otrzymują moc leczniczą i chronią od chorób i zarazy. Rolnicy dekanatu wyszogrodzkiego tego dnia dziękują również Bogu za plony ziemi, owoców i ziarna, które zebrali z pól.


*******************************************************************
Litania na Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Kyrie eleison,
Chryste eleison.
Kyrie eleison
Chryste, usłysz nas
Chryste, wysłuchaj nas
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami
O Maryjo, która ze świętym utęsknieniem pragnęłaś połączyć się z Twoim Synem, módl się za nami.
O Maryjo, przy której błogosławionym zgonie byli obecni święci Aniołowie, módl się za nami.
O Maryjo, która przy śmierci najukochańszy Syn Twój odwiedził, módl się za nami.
O Maryjo, któraś najczystsza dusze swoja w ręce Stworzyciela Twego oddala, módl się za nami.
O Maryjo, której panieńskie ciało zawsze było przybytkiem Boskim, módl się za nami.
O Maryjo, której święte ciało zostało pogrzebane przy radosnym śpiewie Aniołów, módl się za nami.
O Maryjo, której święte ciało nie było wydane na zniszczenie, módl się za nami.
O Maryjo, wzięta z dusza i ciałem do nieba, módl się za nami.
Od zbytecznego przywiązania do stworzenia, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Od nieumiarkowanego smutku po stracie naszych przyjaciół, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Od wszelkich chorób i boleści duszy i ciała, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Od śmierci w grzechu, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Przez błogosławione Zaśniecie Twoje, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Przez radosne Zmartwychwstanie Twoje, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Przez chwalebne Twe przyjście do nieba, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Przez Ukoronowanie Twoje, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
Przez niewypowiedziane radości Twoje i chwale, wybaw nas wstawieniem się Twoim.
My grzeszni, prosimy Cię, wysłuchaj nas.
Abyś nas we wszystkich naszych utrapieniach pocieszać i wspomagać raczyła, wysłuchaj nas.
Abyś odstępu złych duchów bronić raczyła, wysłuchaj nas.
Abyś nam dobrą śmierć uprosić raczyła
Abyś nam w godzinie śmierci przebaczenie wszystkich grzechów naszych uprosić raczyła, wysłuchaj nas.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Módlmy się: Boże, Ty wejrzałeś na pokorę Najświętszej Maryi Panny i wyniosłeś Ja do godności Matki Twojego Jedynego Syna, a w dniu dzisiejszym uwieńczyłeś Ja najwyższa chwałą, spraw, abyśmy zbawieni przez Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, przez Jej prośby mogli wejść do wiecznej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


Modlitwa pobłogosławienia ziół 15 sierpnia

Panie, nasz Boże, Ty sprawiasz, że na ziemi rosną trawy, zioła i zboża na pożywienie i lekarstwo dla ludzi i zwierząt. Od Ciebie pochodzi obfitość wody i promieni słońca, aby wszystko, co się zieleni i rozkwita, owocowało, gdy nadejdzie czas zbiorów.
Prosimy Cię, pobłogosław † przyniesione do Ciebie pierwociny zieleni tego roku, młode pędy zbóż, trawy, zioła i kwiaty. Zachowaj je od suszy, gradu, powodzi i wszelkiej szkody, aby wzrastały, radowały oczy, przynosiły jak najobfitszy plon i mogły służyć zdrowiu ludzi i zwierząt.
A gdy będziemy schodzić z tego świata, niech nas, niosących pełne naręcza dobrych czynów, przedstawi Tobie Najświętsza Dziewica Wniebowzięta, najdoskonalszy owoc tej ziemi, abyśmy zasłużyli na przyjęcie do Twojego domu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

/Kapłan kropi wodą święconą zioła i nasiona, a następnie je okadza. //

15 sierpnia w Kościele katolickim obchodzona jest uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, nazywana także Świętem Matki Bożej Zielnej. Uroczystość ta jest największym i prawdopodobnie również najstarszym świętem maryjnym chrześcijaństwa.
Tego dnia lud przynosząc wiązanki zbóż, owoców i roślin dziękował Matce Bożej Wniebowziętej za pomoc w ciężkiej pracy na roli, za opiekę na ludźmi i ich plonami.
Zwyczaj ten, na przykładzie ziemi krakowskiej, tak opisuje Oskar Kolberg: W święto Wniebowzięcia NP, czyli Matki Boskiej Zielnej, każda gospodyni znosi do kościoła snopki ziół ogrodowych i polnych podówczas kwitnących: maku, piwonii, szałwii, macierzanki, wrotyczu, kopru, kminku, prosa tureckiego, końskiego szczawiu, ziela świętojańskiego, marony, lulku, bożego drzewka, rozmarynu, mięty, melissy, kwiatów większych np. georginii, dzwonków itd., używanych dla bydła, ze szczerą wiarą, że poświęcenie przez kapłana powiększa ich moc uzdrawiającą i zachowawczą. Gdy natłok gospodyń z temi snopeczkami jest wielkim, kapłan wychodzi przed nabożeństwem na cmentarz kościelny, gdzie kobiety klęczą uszykowane, trzymając każda swój snopeczek, a odmówiwszy modlitwę i pokropiwszy zioła święconą wodą, wraca do kościoła. Zioła te przechowują się w chacie na siostrzanie, na oknie, za obrazami itd. Garść z nich wrzuca się następnie, w miarę potrzeby, do gotującej się w garnku wody, którą po przestygnięciu lub doprawieniu zimną wodą, wraz z dorzuceniem otręb pszennych lub ospy jęczmiennej, daje się bydłu pić przez kilka dni, mianowicie krowom po ich ocieleniu.

Tak więc, wedle świadectwa Kolberga, w XIX-wiecznej Małopolsce zioła te miały "weterynaryjne" zastosowanie. Nie zawsze jednak i nie wszędzie tak było. Na Górnym Śląsku, jak to wynika między innymi z badań Jerzego Pośpiecha, święcono zioła zarówno dla zwierząt jak i dla ludzi.
Do bukietu ziół dodawano również inne rośliny, takie jak zboża, marchew czy jabłka, co można uznać za reminiscencję dawnego, dożynkowego charakteru uroczystości. Inną pozostałością zwyczajów dożynkowych w obchodach Wniebowzięcia jest święcenie wianków. Górale beskidzcy wiją je z poleju, czyścicy, macierzanki, mięty, jałowca, borówki, poziomki, jeżyny i polnych kwiatów. Poświęcone zioła to nie tylko lekarstwo. Służyć one miały również jako ochrona przeciwko gradowi i piorunom. W czasie burzy kładziono je na oknie obok zapalonej gromnicy.

Święcenie ziół 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia, ma więc potrójne objaśnienie: teologiczne, legendarne i praktyczne. 
Teologicznie, zioła są powiązane z Matką Bożą poprzez walor zieloności (łac. viriditas), który przez teologów średniowiecznych był wiązany z dziewictwem. Pełna zieloności w swym dziewictwie Matka Boża stawała się naturalną opiekunką również pełnych zieloności ziół. A przecież Matka Boża jest również Uzdrowieniem Chorych (Salus Infirmorum). Wielka uroczystość Uzdrowicielki jest wiec najlepszym dniem dla święcenia uzdrawiających ziół. Takie praktyczne aspekty mariologii najłatwiej przenikały do religijności ludowej. Ale prosty lud, dla wytłumaczenia sobie przyczyn święcenia ziół w tym dniu, raczej nie przeprowadzał takich wywodów jak powyższy. Znacznie częściej sięgał do legendy, zgodnie z którą po otwarciu grobu Maryi, znaleziono w nim zamiast jej ciała świeże zioła i kwiaty, co miało zapoczątkować zwyczaj ich święcenia. 
Trzecie objaśnienie jest praktyczne, utylitarne. Połowa sierpnia jest takim okresem, kiedy dla większości ziół kończy się okres zbioru. Ma to, jak wiemy, uzasadnienie naukowe, gdyż w roślinach zielnych największe stężenie substancji leczniczych występuje zazwyczaj podczas kwitnienia. Większość zaś ziół w sierpniu bądź kwitnienie kończy, bądź już jest przekwitnięta.
 
Poświęcone rośliny miały różnorodne zastosowanie. Bukiety i wianki trzymano przez cały rok, wierzono że chronią od nieszczęścia, choroby, czy pioruna. Wianki czasem wieszano na drzwiach, a bukiety z Zielnej wkładano za święte obrazy Wyciągnięte z nich zioła lecznicze były szczególnie skuteczne w leczeniu ludzi i zwierząt. Czasem podkładano je też umarłym pod głowę. W okolicach Jasła i Gorlic na przykład poświęcone ziele wkładano na jeden dzień do kapusty, aby nie miała robaków. Wiankami okadzano bydło wypuszczane pierwszy raz na wypas, albo podejrzane o zauroczenie. Spalano je też gdy grzmiało. Dokładne ich zastosowanie zależało od regionu. 

Tak lud przynosząc wiązanki zbóż, owoców i roślin dziękował Matce Bożej Wniebowziętej za pomoc w ciężkiej pracy na roli, za opiekę na ludźmi i ich plonami. Prawdę tę wyrażają też legendy. Jedna z nich mówiła, że Matka Boża uciekając z Dzieciątkiem do Egiptu pomogła napotkanemu rolnikowi w sianiu pszenicy. Siew był cudowny, wspaniały. Rzucone w rolę ziarno od razu zakiełkowało, rosło i było gotowe do żniwa. Nadjechali ścigający Świętą Rodzinę żołnierze Heroda i zapytali rolnika, czy widział młodą niewiastę z dzieckiem. Odpowiedział, że tak, ale było to wtedy, gdy siał pszenicę. Rozgniewani pojechali dalej, zaprzestając pościgu… 
/żródła internetowe

Mury i otoczenie zabytkowego, XII-wiecznego opactwa w Czerwińsku nad Wisłą w diecezji płockiej, a także towarzyszące mu nadwislańskie krajobrazy, będzie można zobaczyć w serialu TVP „Stulecie Winnych”, którego emisję zaplanowano na rok 2019. Ekipa telewizyjna wraz z aktorami przez kilka dni gościła na terenie historycznego kompleksu sakralnego.

Serial „Stulecie Winnych” jest oparty na motywach 3-tomowej powieści Ałbeny Grabowskiej pod tym samym tytułem. Saga została wydana w 2015 roku przez Wydawnictwo Zwierciadło. Telewizyjna adaptacja książki koncentruje się się na losach rodziny Winnych z podwarszawskiego Brwinowa, które zostały wplecione w dramatyczne wydarzenia XX wieku.

Akcja serialu rozpoczyna się z chwilą wybuchu I wojny światowej i trwa sto lat – do czasów współczesnych. Jak poinformowała w mediach społecznościowych Ilona Łepkowska, która jest szefem literackim projektu, w filmie zostanie przedstawiony obraz „zwykłych, nawet prostych ludzi `przeoranych` przez historię”.

Serial „Stulecie Winnych” realizowany jest przez Endemol Shine Polska dla TVP1. Na ekranie serialu, który trafi do wiosennej ramówki TVP1 w 2019 roku pojawią m.in. Kinga Preis, Jan Wieczorkowski, Katarzyna Kwiatkowska, Arkadiusz Janiczek, Olaf Lubaszenko, Rafał Królikowski, Adam Ferency oraz Roman Gancarczyk. Reżyserem „Stulecia Winnych” jest Piotr Trzaskalski, a za zdjęcia odpowiada Witold Płóciennik.

Przez kilka dni zdjęcia do filmu były także kręcone na terenie zabytkowego, XII-wiecznego opactwa w Czerwińsku nad Wisłą, którym zarządzają księża salezjanie. Zdjęcia kręcono na placu przed kościołem, poza tym ujęto na nich krajobrazy, związane z malowniczo położonym nad Wisłą obiektem sakralnym.

Opactwo w Czerwińsku nad Wisłą powstało w XII wieku, z inicjatywy bp. Aleksandra z Malonne, biskupa płockiego w latach 1129-1156, budowniczego katedry w Płocku. Zostało powierzone kanonikom regularnym laterańskim. Było wielokrotnie przebudowywane i modernizowane. W lipcu 1410 roku w Czerwińsku przez Wisłę przeprawiał się król Władysław Jagiełło, który modlił się też w sanktuarium o powodzenie w bitwie z Krzyżakami. W 1923 roku do Czerwińska wprowadzili się salezjanie. Jedną z głównych atrakcji są romańskie freski z XIII wieku – jest to największy zespół malowideł romańskich w Polsce.

W kościele od 400 lat czczony jest obraz Matki Bożej Pocieszenia, wzorowany na obrazie Matki Bożej Śnieżnej z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore – jeden z najstarszych wizerunków maryjnych, czczonych w Kościele katolickim. W 1947 roku król Władysław IV uprosił sobie przed tym obrazem powrót do zdrowia. W 1648 roku wizerunek uznany został przez biskupa płockiego Ferdynanda za cudowny, a w 1970 roku ukoronowany przez kard. Stefana Wyszyńskiego.

Materiał źródło https://ekai.pl/zabytkowe-opactwo-w-serialu-tvp/
10.08.2018 , eg / pz, Czerwińsk nad Wisłą Ⓒ ℗

Serdecznie zapraszamy w wigilię uroczystości odpustowych Wniebowzięcia NMP na uroczystą procesję różańcową z obrazem Matki Bożej Pocieszenia po malowniczych uliczkach Czerwińska nad Wisłą. Procesję poprzedzi Msza Św. sprawowania o godz. 18.00 w Bazylice Zwiastowania NMP. Prosimy o zabranie świec. Druhów Strażaków prosimy o pomoc w zabezpieczeniu trasy procesji różańcowej.


" O Gwiazdo Wschodu na zachód wchodząca,

W księstwie Mazowsza cudy słynąca,

Do Ciebie prośby nasze oddajem,

Niech Twej opiece, prosim, zostajem,

Tyś Matką synów zgodnych w Koronie,

Zechciej mieć Polskę w swojej obronie."

/Jest to najstarsza modlitwa do Matki Bożej Pocieszenia
w Czerwińsku nad Wisłą datowana na 5 sierpnia 1672 roku/


Modlitwa do Matki Bożej Wniebowziętej

O Dziewico Niepokalana, Matko Boga i Matko nas ludzi! Wierzymy z całą gorliwością naszej wiary w Twoje tryumfalne wzięcie z duszą i ciałem do niebios, gdzie zostałaś ogłoszona Królową wszystkich chórów anielskich i wszystkich zastępów Świętych. I my łączymy się z nimi, aby chwalić i błogosławić Pana, który Cię wywyższył ponad wszystkie czyste stworzenia, aby ofiarować Ci żar naszej pobożności i miłości.

Wzrok Twój, który macierzyńsko pieścił pokorne i cierpiące człowieczeństwo Jezusa na ziemi, nasyca się w niebiosach widzeniem chwalebnego człowieczeństwa Mądrości Niestworzonej, radość Twej duszy w oglądaniu twarzą w twarz godnej uwielbienia Trójcy Przenajświętszej porusza Serce Twe uszczęśliwiającą tkliwością a my, nędzni grzesznicy, my, którym ciało obniża lot duszy, błagamy Cię, abyś oczyściła nasze zmysły, byśmy nauczyli się już tu na ziemi, kosztować Boga z cudów stworzenia. Amen.

W niedzielę 22 lipca 2018 r. w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą po każdej Mszy Św. o godz. 7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 17.00 nastąpi poświęcenie pojazdów. Podczas każdej Mszy Św. prosić będziemy Pana Boga przez wstawiennictwo Matki Bożej Pocieszenia i Św. Krzysztofa o łaski i błogosławieństwo dla kierowców oraz wszystkich użytkowników dróg. Serdecznie zapraszamy.
W związku z adaptacją placu przykościelnego tzw. „klasztorku” na plan filmowy do zdjęć serialu tworzonego przez TVP pt. „Stulecie Winnych” święcenie pojazdów odbędzie się na ogrodach klasztornych, które posłużą nam jako tymczasowy parking. Tam też prosimy o pozostawienie samochodów w niedzielę 22 i 29 lipca. Plac przykościelny będzie całkowicie wyłączony z użytkowania. Przepraszamy za utrudnienia.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
MODLITWA POŚWIĘCENIA POJAZDÓW I BŁOGOSŁAWIEŃSTWO KIEROWCÓW

Pan z wami.
I z duchem twoim.
Boże, który mocą swojego słowa stworzyłeś cały wszechświat i dałeś człowiekowi władzę nad całym stworzeniem oraz moc doskonalenia świata według zamysłów Twojej woli; spraw, aby pojazdy, dzieło Twoje i pracy ludzkiej, dzięki Twemu błogosławieństwu służyły dla dobra człowieka, jego pracy i wypoczynku. Za wstawiennictwem Matki Bożej Pocieszenia i św. Krzysztofa, patrona kierowców i podróżujących, ustrzeż Panie wszystkich, którzy będą korzystali z tych pojazdów, od wszelkich nieszczęść duszy i ciała, aby bezpiecznie mogli dojechać do wyznaczonego celu. Niech zebrani tu kierowcy i ich pojazdy będą pobłogosławione dla Twojej chwały i pożytku ludzkiego w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

KOŃCOWE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO (Lb 6,24-26)
Niech Cię Pan błogosławi i strzeże. Amen.
Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą i niech cię obdarzy swą łaską. Amen.
Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem. Amen.
Niech Was tu obecnych błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec, i Syn i Duch Święty. Amen.
**********************************************************************************
Modlitwa kierowcy.
O Panie, daj mi pewną rękę, dobre oko, doskonałą uwagę, bym nie pozostawił za sobą płaczącego człowieka. Ty jesteś Dawcą Życia - proszę Cię przeto, spraw bym nie stał się przyczyną śmierci tych, którym Ty dałeś życie. Zachowaj, o Panie, wszystkich którzy będą mi towarzyszyć od jakichkolwiek nieszczęść i wypadków.
Naucz mnie, bym kierował pojazdem dla dobra drugich i umiał opanować pokusę przekraczania granicy bezpieczeństwa szybkości. Spraw, aby piękno tego świata, który stworzyłeś, wraz z radością Twej łaski, mogły mi towarzyszyć na wszystkich drogach moich.
W imię Ojca i Syna i Duch Świętego. Amen.

Litania do św. Krzysztofa

Kyrie, elejson,
Chryste, elejson,
Kyrie, elejson,
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba, Boże, ~ zmiłuj się nad nami,
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże,
Święta Maryjo, ~ módl się za nami,
Święty Krzysztofie, podświadomie szukający Boga,
Święty Krzysztofie, pragnący służyć Najsilniejszemu Władcy,
Święty Krzysztofie, pracujący dla dobra bliźnich,
Święty Krzysztofie, mężnie walczący z żywiołem,
Święty Krzysztofie, przez Dzieciątko Jezus nawiedzony,
Święty Krzysztofie, dźwigający Tego, który ciężar grzechów świata nosił,
Święty Krzysztofie, cudem zakwitnięcia suchej laski odznaczony,
Święty Krzysztofie, apostołem przez Dzieciątko Jezus mianowany,
Święty Krzysztofie, któryś tysiączne serca pogan przeistaczał,
Święty Krzysztofie, Zwycięzco pokus,
Święty Krzysztofie, bohaterski Męczenniku,
Święty Krzysztofie, Patronie pielgrzymów,
Święty Krzysztofie, Patronie podróżujących,
Święty Krzysztofie, Patronie kierowców,
Święty Krzysztofie, Patronie lotników i marynarzy,
Święty Krzysztofie, Patronie kolejarzy,
Święty Krzysztofie, Opiekunie możny,
Święty Krzysztofie, łaską wysłuchań przez Boga nagrodzony,
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Panie,
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Panie,
Bądź nam miłościw, ~ wybaw nas, Panie,
Od grzechu każdego, ~ wybaw nas, Panie,
Od katastrof lotniczych i innych, za wstawiennictwem św. Krzysztofa,
Od złych przygód w podróży,
Od śmierci nagłej, zachowaj nas, Panie,
Od burz i powodzi,
Od wojen i wszelkich waśni,
My grzeszni Ciebie prosimy, ~ wysłuchaj nas, Panie,
Abyś nam grzechy nasze odpuścić raczył,
Abyś wstawiennictwo św. Krzysztofa za nami przyjąć raczył,
Abyśmy św. Krzysztofa ufnie na patrona swego obrali,
Abyśmy ufni w Jego opiekę ostrożności nie lekceważyli,
Abyśmy wzorem św. Krzysztofa uczynnymi i miłosiernymi byli,
Abyśmy o zbawieniu wiecznym pamiętali,
Abyśmy szczęśliwą śmiercią życie zakończyli,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
K: Módl się za nami święty Krzysztofie.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się:
Wszechmogący Boże, Stwórco świata i ludzi, błagamy Cię przez zasługi św. Krzysztofa o serca czułe dla bliźnich, pozbawione egoizmu i samolubstwa. Niech wzór św. Krzysztofa, który tak wiernie spełniał Twoje przykazania, rozbudzi w nas miłość bliźniego, posiadającą moc szlachetnego regulowania wszystkich spraw na ziemi. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

„Dekalog” kierowcy:

1. Nie będziesz egoistą na drodze!

2. Nie będziesz ostry w słowach, czynach i gestach wobec innych ludzi!

3. Pamiętaj o modlitwie i uczczeniu św. Krzysztofa, kiedy wyruszasz w drogę - umiej też podziękować!

4. Szanuj pieszych!

5. Nie zabijaj - bądź trzeźwy!

6. Zapnij pasy - będziesz bezpieczny!

7. Nie bądź brawurowy w prędkości!

8. Nie narażaj siebie i innych na niebezpieczeństwo!

9. Pomagaj potrzebującym na drodze!

10. Przestrzegaj przepisy drogowe, szanuj pracę wszystkich Służb drogowych i dbających o bezpieczeństwo!


„Przykazania” kierowcy:

1. Piłeś - nie prowadź.
2. Kierowco, zwolnij !
3. Widzisz rowerzystę, zachowaj ostrożność.
4. Rowerzysto, nie jeźdź po pasach.
5. Kierowco, zapnij pasy i zadbaj o to, aby twoi pasażerowie mieli je zapięte.
6. Kierowco, używaj oświetlenia pojazdu.
7. Kierowco, korzystaj z lusterek.
8. Kierowco, wykonuj bezpiecznie manewry! Nie wyprzedzaj w miejscach niedozwolonych.
9. Kierowco, nie używaj telefonu komórkowego podczas jazdy.
10. Kierowco, stosuj się do przepisów drogowych.


Dziesięć „przykazań”, do których powinien stosować się zmotoryzowany katolik:

I. Nie zabijaj.
II. Niech droga będzie dla ciebie narzędziem jednoczącym osoby, a nie śmiertelnym niebezpieczeństwem.
III. Niech uprzejmość, poprawność i ostrożność pomogą ci wyjść z nieprzewidzianych sytuacji.
IV. Okazuj miłosierdzie i pomagaj bliźniemu w potrzebie, szczególnie gdy jest ofiarą wypadku drogowego.
V. Niech samochód nie będzie dla ciebie przejawem władzy, panowania i okazją do grzechu.
VI. Z miłością przekonuj młodych i nie tylko młodych do tego, by nie siadali za kierownicą, gdy nie są w stanie.
VII. Wspieraj rodziny ofiar wypadków drogowych.
VIII. Doprowadź do spotkania ofiary i sprawcy wypadku we właściwym momencie, ażeby mogli przeżyć wyzwalające doświadczenie przebaczenia.
IX. Na drodze chroń słabszego.
X. Poczuwaj się do odpowiedzialności za innych.



10 „przykazań” dobrego kierowcy

I. Prowadź pojazd zawsze tak abyś nie musiał nikogo przepraszać za swoje błędy.
II. Nie utrudniaj życia innym kierowcom.
III. Miej dużo tolerancji dla innych użytkowników drogi.
IV. Nie pouczaj innych.
V. Droga to nie sala sądowa. Nie musisz nikomu niczego udowadniać.
VI. Ustąp innym, nawet gdy prawo jest po Twojej stronie.
VII. Szanuj przepisy drogowe nie tylko z obawy przed karą.
VIII. Nie czyń sekretów ze swoich zamiarów.
IX. Siedząc za kierownicą myśl i przewiduj.
X. Prowadź pojazd zawsze najlepiej jak potrafisz, ale nigdy – na granicy swoich możliwości.


LEGENDA O ŚW. KRZYSZTOFIE

Wedle tradycji, Św. Krzysztof pochodził z Azji Mniejszej, gdzie poniósł śmierć męczeńską w 250 roku, za czasów panowania cesarza Decjusza.
Z powodu braku szczegółowych informacji o św. Krzysztofie, średniowiecze na podstawie imienia "niosący Chrystusa" stworzyło popularną legendę o tym świętym. Według niej pierwotne imię Krzysztofa miało brzmieć Reprobus (z greckiego Odrażający), gdyż miał on mieć głowę podobną do psa. Wyróżniał się za to niezwykłą siłą. Postanowił więc oddać się w służbę najpotężniejszemu na ziemi panu. Służył najpierw królowi swojej krainy. Kiedy przekonał się, że król ten bardzo boi się szatana, wstąpił w jego służbę. Pewnego dnia przekonał się jednak, że szatan boi się imienia Chrystusa. To wzbudziło w nim ciekawość, kim jest ten Chrystus, którego boi się szatan. Opuścił więc służbę u szatana i poszedł w służbę Chrystusa. Zapoznał się z nauką chrześcijańską i przyjął Chrzest św. Za pokutę i dla zadośćuczynienia, że służył szatanowi, postanowił zamieszkać nad Jordanem, w miejscu, gdzie woda była płytsza, by przenosić na swoich potężnych barkach pielgrzymów, idących ze Wschodu do Ziemi Świętej.
Pewnej nocy usłyszał głos Dziecka, które prosiło go o przeniesienie na drugi brzeg. Kiedy je wziął na ramiona, poczuł ogromny ciężar, który go przytłaczał tak, iż zdawało mu się, że zapadnie się w ziemię. Zawołał: "Kto jesteś, Dziecię?" Otrzymał odpowiedź: "Jam jest Jezus, twój Zbawiciel. Dźwigając Mnie, dźwigasz cały świat". Pan Jezus miał mu wtedy przepowiedzieć rychłą śmierć męczeńską. Ten właśnie fragment legendy stał się natchnieniem dla niezliczonej liczby malowideł i rzeźb św. Krzysztofa. Tradycja miała Reprobusowi nadać tytuł "Krzysztofa", czyli "nosiciela Chrystusa" (gr. Christoforos). Pan Jezus po przyjęciu przez Krzysztofa Chrztu świętego miał mu przywrócić wygląd ludzki.


Święty Krzysztof – opiekun kierowców i pielgrzymów, bezpiecznie prowadzi do celu.


Imię Krzysztof wywodzi się z języka greckiego (Χριστόφορος) i oznacza tyle, co "niosący Chrystusa". O życiu św. Krzysztofa brak pewnych wiadomości. Według późniejszych, ale prawdopodobnych świadectw, opartych na tradycji, św. Krzysztof miał pochodzić z Małej Azji, z prowincji rzymskiej Licji i tam ponieść śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza ok. 250 roku. Męczennik, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.
Patron nagłej śmierci. Miał chronić przed kataklizmami, jak pożar, czy powódź. Przez wzgląd na legendę, patronuje flisakom, żeglarzom, podróżnym, pielgrzymom, przewodnikom.
Jest patronem Ameryki i Wilna; siedzib ludzkich i grodów oraz chrześcijańskiej młodzieży, kierowców, farbiarzy, flisaków, introligatorów, modniarek, marynarzy, pielgrzymów, podróżnych, przewoźników, tragarzy, turystów i żeglarzy. Orędownik w śmiertelnych niebezpieczeństwach. W dzień jego dorocznej pamiątki poświęca się wszelkiego rodzaju mechaniczne pojazdy.
W ikonografii Święty przedstawiany jest jako młodzieniec, najczęściej jednak jako olbrzym przechodzący przez rzekę, na barkach niesie Dzieciątko Jezus, w ręku trzyma maczugę, czasami kwitnącą; także jako potężny mężczyzna z głową lwa. Jego atrybuty to m. in.: dziecko królujące na globie, palma męczeńska, pustelnik z lampą, ryba, sakwa na chleb, wieniec róż, wiosła.
Opowieść o nim kojarzy się z magicznym urokiem, jaki zawsze w umysłach ludzi wiązał się z przekraczaniem wody, przechodzeniem "na druga stronę" - drugą stronę mostu, brodu, rzeki. Przejście przez wodę to odwieczny symbol wielkiej przemiany w życiu (chrztu), podjęcia ważnych decyzji, rozpoczęcia nowego etapu w życiu, także symbol... śmierci. W każdej takiej ciężkiej próbie warto mieć przy sobie opiekuna o nadludzkiej mocy - i stąd pewnie się wzięła popularność św. Krzysztofa.
Kult świętego rozwinął się z końcem V wieku. Jest patronem Ameryki i Wilna, patronem mostów, miast położonych nad rzekami, kierowców, przewoźników, flisaków i żeglarzy, podróżników i pielgrzymów, również patronem dobrej śmierci - szczególnie na wschodzie, a obecnie kierowców. Jest jednym z 14 Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów. W dzień świętego Krzysztofa 25 lipca, dzień jego dorocznej pamiątki poświęca się wszelkiego rodzaju pojazdy mechaniczne.
Święto liturgiczne: 25 lipca (w Kościele katolickim), 9 maja (w Kościele prawosławnym).

09 lipca 2018 roku Sanktuarium Maryjne w Czerwińsku nad Wisłą odwiedził Ksiądz Klemens Deja SDB – salezjański misjonarz pracujący w Brazylii.

Ksiądz Klemens Deja SDB w tym roku obchodzi 50-lecie kapłaństwa.
U stóp Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą odprawił Msze Św. dziękczynno – błagalną za 50 lat posługi kapłańskiej i salezjańskiej pracy misyjnej. Spotkał się również w braterskim gronie ze wspólnotą salezjańską w Czerwińsku nad Wisłą zwiedzają wystawę misyjną, której wiele eksponatów wcześniej ofiarował.

Od 1969 roku posługiwał wśród Indian ze szczepów Xavante i Bororos.
W czasie swojej misyjnej posłudze pełnił funkcję proboszcza w Barra do Garças gdzie zajmował się budową kościoła misyjnego oraz był nauczycielem w szkole podstawowej i średniej a następnie w Poxoréo.
Od 2011 roku Klemens Deja SDB pracuje nadal w Barra do Garças - w stanie Mato Grosso w Brazylia

Życzymy Dostojnemu Jubilatowi błogosławieństwa Bożego i opieki Matki Bożej Pocieszenia oraz łaskę zdrowia na każdy dzień misyjnej posługi.

Modlitwa św. Jana XXIII za misjonarzy

Panie Jezu Chryste, spojrzyj prosimy na swoich misjonarzy, kapłanów i braci, siostry i świeckich, którzy wszystko opuścili, aby dawać świadectwo Twemu słowu i Twojej miłości. Bądź obrońcą silnych, ochroną przed potknięciem słabych, ratunkiem przed upadkiem. Podnoś ich na duchu. Słowem i przykładem swoim oświecaj w przeciwnościach i niebezpieczeństwach. Niechaj im Panie towarzyszy sztandar Krzyża Twojego. W uciskach niech ich uczy ducha ofiary, w słabościach daje moc i pociechę, a we wszystkich trudnościach życia apostolskiego – światło i wytrwanie. Uwieńcz ich prace takimi owocami, jakich sami gorąco pragną, nie szukając korzyści, ani dóbr tej ziemi. Niechaj zbawią dusze nieśmiertelne i niewierzących sprowadzą do Ciebie, który jesteś Drogą, Prawdą i Życiem. Spraw, żeby razem ze stale wzrastającą rzeszą wiernych wysławiali Ciebie, Panie, i składali Ci dzięki, który ich odkupiłeś i chcesz doprowadzić do zbawienia wiecznego.
Amen.



DZIAŁALNOŚĆ MISYJNA SALEZJANÓW POLSKICH
1889-1998

I. Zarys historii

Dnia 14 grudnia 1875 r. przybił do brzegów Argentyny w Buenos Aires statek Savoia, wiozący na swym pokładzie pierwszą grupę misjonarzy salezjańskich, złożoną z 6 księży i 4 braci. Kierował nimi ks. Giovanni Cagliero, przyszły biskup Patagonii, kardynał i Prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. Od tej chwili Zgromadzenie Salezjańskie, wprawdzie jeszcze bardzo młode, ale prężne i silne, wstąpiło na nową drogę swej działalności. Wkrótce ich śladami poszli inni. W ten sposób, kiedy w styczniu 1888 r. umierał ks. Bosko, salezjanie obecni byli w Argentynie, Urugwaju, Chile, Brazylii i Ekwadorze.
Po śmierci Założyciela salezjanie, pod wodzą ks. Michała Rua, pierwszego następcy ks. Bosko, poszerzyli pole swojej działalności misyjnej. W roku 1891, przybywając do Algierii, dali początek misjom salezjańskim na kontynencie afrykańskim. Pierwszymi placówkami salezjańskimi w Azji, były działające od 1892 r. szkoły i sierocińce w Palestynie. Pięć lat później, w 1897 r. salezjanie otworzyli pierwsze swoje dzieła w Stanach Zjednoczonych.
W tym okresie wzmożonego rozwoju Zgromadzenia Salezjańskiego, w prowadzoną przez nie działalność misyjną, włączyła się spora grupa Polaków. Wszyscy oni w latach od 1888 do 1902 opuścili znajdującą się pod zaborami Ojczyznę i udali się do Włoch. Tam, po ukończeniu gimnazjum, wstąpili w szeregi salezjanów. Ze względu na ówczesne warunki i sytuację polityczną nie mogli jednak wrócić w rodzinne strony, aby normalnie pracować wśród polskiej młodzieży. Nie było widoków na otwarcie placówek wychowawczych pod zaborem pruskim i rosyjskim. Bardzo mglisto przedstawiała się również ta sprawa w Galicji. Pozostawały jedynie misje salezjańskie, które fascynowały młode umysły i porywały swą egzotyką, a nadto dawały możność zetknięcia się z rodakami udającymi się na emigrację, zwłaszcza do Ameryki Południowej. Toteż nic dziwnego, że wstępując do Zgromadzenia, Polacy wyjeżdżali na misje. Do roku 1905, kiedy to w związku z powstaniem osobnej prowincji salezjańskiej dla terenów Cesarstwa Austro-Węgierskiego młodzi Polacy nie musieli już więcej wyjeżdżać za granicę by wstąpić do salezjanów, bez mała stu misjonarzy polskich pracowało w różnych placówkach Zgromadzenia rozsianych głównie w Ameryce Łacińskiej.
W tej grupie znalazł się między innymi brat zakonny, koadiutor Filip Kaczmarczyk, który w 1898 jako pierwszy salezjanin Polak udał się na misje. Przełożeni przeznaczyli go do Kolumbii. Do pierwszej generacji polskich misjonarzy należeli także ks. Hugon Wróbel, który był pionierem dzieła salezjańskiego w Hondurasie, ks. Teofil Twórz, ks. Tomasz Gryszka i ks. Robert Wieczorek, przełożeni placówek misyjnych w Brazylii, Salwadorze i w Meksyku, ks. Ignacy Hlond i ks. Franciszek Grzesik nauczyciele i wychowawcy w szkołach w Argentynie, ks. Stanisław Cynalewski, ks. Ludwik Dąbrowski, ks. Karol Fligier i ks. Franciszek Wilczek misjonarze Pampy argentyńskiej i Patagonii. Wśród Indian patagońskich z Wyspy Dawson w pobliżu Cieśniny Magellana pracowali polscy koadiutorzy: Franciszek Fronczek, Jan Sikora, Walenty Słabosz, Adolf Kwaśny. Wśród Indian brazylijskiego Mato Grosso pracowali koadiutor Teodor Bulla i ks. Klemens Doroszewski. W działalności na rzecz promocji lokalnych powołań wyróżnił się ks. Jan Marciński, który był opiekunem Sługi Bożego Zefiryna Namuncura, syna indiańskiego wodza z Pampy argentyńskiej.
W latach 1905 do 1918, polski personel salezjański przygotowywał się do pracy apostolskiej w domach formacyjnych w Galicji i w Słowenii. W tym czasie tylko do Brazylii wyjechało około 30 kleryków i braci zakonnych, a liczba wszystkich misjonarzy salezjańskich pochodzących z Polski sięgnęła prawie 200 osób. Wśród nich znaleźli się między innymi Sługa Boży ks. Rudolf Komorek, ks. Tomasz Patalong i ks. Michał Wajdziak duszpasterze Polonii w Brazylii i w USA, ks. Alojzy Siara opiekun Polaków w tureckim Adampolu oraz ks. Andrzej Siejca, misjonarz w Salwadorze.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wśród salezjanów polskich nie wygasł zapał misyjny. Mimo ogromnej potrzeby personelu niezbędnego do prowadzenia dzieł salezjańskich powstałych w centralnej i północnej części kraju, coraz to nowi synowie duchowi ks. Bosko, wykształceni i uformowani w Ojczyźnie, wyruszali do pracy misyjnej. Wśród nich byli ks. Teodor Wieczorek, ogromnie zasłużony dla misji salezjańskich w Chinach, ks. Leon Piasecki, wyróżniający się misjonarz z Indii, księża Paweł Bazgier, Augustyn Dehlert, Władysław Klimczyk i Jerzy Piesiur także pracujący w Indiach, ks. Brunon Rychłowski w Chile, ks. Feliks Rokocki w Brazylii, ks. Tadeusz Kwietniewski w Peru, oraz księża Nikodem Pisarski i Michał Moskwa, którzy udali się do Japonii. Dzięki temu zaangażowaniu misyjnemu salezjanów polskich, do wybuchu II wojny światowej liczba Polaków obecnych w krajach misyjnych przekroczyła 300 misjonarzy.
W okresie powojennym, z racji politycznych, doszło do zahamowania wcześniej dynamicznie rozwijającego się zaangażowania misyjnego salezjanów polskich. Zasadniczo, dopiero od końca lat sześćdziesiątych, polscy synowie ks. Bosko mogli ponownie wyruszyć na misyjne szlaki. Swoje siły poświęcili głównie na rzecz mieszkańców Brazylii, Wenezueli, Boliwii, Chile, Japonii, Zairu i Stanów Zjednoczonych. Do Ameryki Łacińskiej udali się między innymi księża Wiesław Kaczmarczyk, Wojciech Paszenda, Klemens Deja, znany ze swej działalności z Indianami Bororos z Mato Grosso, Józef Draugialis. W Zairze rozpoczęli pracę księża Edward Bielawski, Stanisław Mikulewicz, Piotr Paziński, Jan Szkopiecki i Jerzy Królak. Do polskich misjonarzy w Japonii dołączyli między innymi klerycy Jan Bury, Jerzy Konaszewski, Tadeusz Soboń, Paweł Glogowski, Andrzej Michniak. Dzięki temu ożywieniu ducha misyjnego, w roku 1975, kiedy salezjanie obchodzili jubileusz 75-lecia swej obecności na ziemi polskiej, około 80 z nich pracowało na misjach.
Nowa karta działalności misyjnej salezjanów polskich została otwarta w roku 1981, kiedy to Zgromadzenie rozpoczęło realizację „Programu Afryka”. Zakładał on skierowanie misjonarzy salezjańskich z Europy, Azji i obu Ameryk do pracy na Czarnym Lądzie. Każda z prowincji Zgromadzenia otrzymała zadanie podjęcia pracy apostolskiej w którymś z krajów afrykańskich. Salezjanom polskim powierzono zapoczątkowanie dzieła ks. Bosko w Zambii. Następnie Polacy udali się do Ugandy, Kenii, Malawi i Zimbabwe. Dzięki ich zaangażowaniu Zambia cieszy się salezjanami autochtonami, którzy wraz z bez mała 40 Polakami, od 1993 r. tworzą samodzielną prowincję zakonną, której przełożonym jest ks. inspektor Józef Czerwiński.
„Projekt Afryka”, nie przysłonił salezjanom polskim problemów i potrzeb jakie przeżywa Kościół na innych kontynentach. Niektórzy z nich udali się do pracy misyjnej w Peru, w Argentynie, w Australii, w Japonii, na Filipinach w Sudanie, w Libanie, w Egipcie, w Ghanie i w Czadzie. Po upadku zaś Związku Radzieckiego liczni salezjanie z Polski rozpoczęli działalność duszpasterską w Rosji, na Ukrainie, na Białorusi, w Gruzji i na Litwie. Wraz ze współbraćmi salezjanami innych narodowości, stali się oni fundamentem nowej jednostki organizacyjnej Zgromadzenia, jakim jest erygowany w 1993 Okręg Wschodni.
W chwili obecnej, w pracę misyjną zaangażowanych jest bez mała 170 polskich członków Zgromadzenia Salezjańskiego, pracujących na wszystkich kontynentach świata. Należą oni do liczącej ponad 500 osób grupy salezjańskich kapłanów, kleryków i barci, którzy przez ponad 120 lat nieśli i niosą w świat charyzmat ks. Bosko.


II. Ocena ogólna

Nie sposób dzisiaj sporządzić dokładnej listy salezjanów polskich pracujących na misjach począwszy od 1889 r. do czasów najnowszych. Trudność dotarcia do wszystkich źródeł, a często po prostu ich brak, nie pozwalają na wyczerpujące przedstawienie problemu. Niemniej można wskazać na kilka rysów charakterystycznych ich działalności. Przede wszystkim, dzięki poświęceniu i duchowi ofiary, jaki ich cechował, wpisali się złotymi zgłoskami w historię Zgromadzenia Salezjańskiego. Wielu z nich, pozostawiło po sobie żywą pamięć, opromienioną czarem heroizmu i świętości, zasługując na szczerą wdzięczność i uznanie nie tylko miejscowej ludności, lecz nawet tamtejszych władz państwowych i kościelnych. Wśród nich był między innymi Sługa Boży ks. Rudolf Komorek, pracujący w Brazylii. Prowadził on ciche życie wiernego przyjaciela każdego człowieka, ale jego świętość była czytelna dla wszystkich, którzy go spotykali. Po śmierci stał się orędownikiem całej Brazylii, a starania o jego beatyfikację podjął tamtejszy episkopat. Wśród misjonarzy polskich odznaczających się wyjątkowym heroizmem są także księża Julian Matczyński i Michał Zabłocki, którzy poświęcili się pracy wśród trędowatych w Kolumbii. Ko. Franciszek Grzegorczyk uratował z pożaru człowieka, a potem ofiarował mu swą skórę potrzebną do przeszczepu. Ks. Teodor Wieczorek, po wybuchu miejskiego zbiornika z gazem w Hong-Kongu, z narażeniem życia ratował z ognia własnych parafian.
Dla społeczności hinduskiej zasłużył się szczególnie ks. Leon Piasecki, który przez 40 lat pracował w dolinie Bramaputra w Indiach, gdzie zbudował sześć kaplic, kościół i sierociniec. Ks. Nikodem Pisarski zreorganizował w Tokio Wyższą Szkołę Techniczno-Elektryczną. Rząd japoński nagrodził go za to złotą czarką z kwitnącej wiśni. Jako wykładowca pedagogiki na uniwersytecie w Santiago w Chile zasłynął ks. Brunon Rychłowski. Ks. Jan Popowski, pracujący w Ekwadorze, jest znany ze swych publikacji wychowawczej. Za wybitne zasługi na polu wychowania honorowe obywatelstwo Ekwadoru otrzymał ks. Albin Leśniak. Ks. Franciszek Grzesik, doktor nauk filozoficznych, pozostał w pamięci salezjanów argentyńskich jako długoletni wykładowca i wychowawca kleryków.
W przeciwieństwie do innych zakonów, jak np. jezuici lub lazaryści, którzy posiadali własne okręgi misyjne z polską obsadą, polscy członkowie Towarzystwa Salezjańskiego, aż do momentu realizacji „Programu Afryka”, zawsze pracowali na placówkach misyjnych stanowiących mozaikę międzynarodową. Nie tworzyli enklaw o charakterze narodowościowym. Tradycja salezjańskiej pracy misyjnej szła zawsze po linii umiędzynarodowienia placówek i personelu. Chroniło to stacje misyjne w razie konfliktów politycznych od niebezpieczeństwa likwidacji, gdyż zwykle pozostawali w niej salezjanie tej narodowości, której nie groziło usunięcie z terenu misji przez władze państwowe. Dzisiaj, także w Afryce, gdzie zakończono realizację pierwszej fazy programu, dąży się do tworzenia wspólnot wielonarodowych.
Na ogół akcja misyjna salezjanów polskich obejmowała cztery formy działalności. Pierwsza z nich to praca wśród nieochrzczonej ludności autochtonicznej niektórych krajów Azji, Ameryki Południowej i Australii.
Większość jednak misjonarzy, kiedyś głównie w Ameryce Południowej, a ostatnio także w Afryce, pracowała w charakterze nauczycieli różnych przedmiotów, wychowawców w szkołach i w internatach, w niższych seminariach, nauczycieli zawodu w salezjańskich placówkach wychowawczych. Jest to drugie pole pracy na misjach, jednakowo twórcze i owocne jak pierwsze. Dzięki temu zaangażowaniu polskich misjonarzy zostały wychowane i przygotowane do życia całe generacje fachowców, rzemieślników, inteligencji i osób duchownych, zwłaszcza dla potrzeb krajów Ameryki Łacińskiej.
Trzecim polem działania misyjnego salezjanów polskich było i jest duszpasterstwo ogólne. Potrzeba takiego oddziaływania zaznaczyła się szczególnie w ostatnich latach na terenie Zambii, gdzie Polacy, obok działalności wychowawczej w szkołach, podjęli opiekę nad niektórymi parafiami oraz na Białorusi, na Ukrainie i w Rosji.
Pozostał jeszcze czwarty, nie mniej ważny teren działania misyjnego salezjanów polskich, tj. praca duszpasterska wśród emigrantów. Duchowi synowie ks. Bosko przez wiele lat docierali do rodaków rzuconych na bezkresne obszary Brazylli, Argentyny i Stanów Zjednoczonych, niosąc im opiekę moralną i pokrzepienie duchowe. Na tym polu pracy zasłużyli się szczególnie księża Stanisław Banisz, Wojciech Kuczyński, Konstanty Zajkowski, Paweł Hesse, Józef Piasek, Teofil Twórz, Feliks Rokocki, Stanisław Tycner, Rudolf Komorek Paweł Śliwiński, Jan Kasprzyk i Stanisław Łobaza, pracujący w Brazylii. Polakom przebywającym w Ekwadorze przez wiele lat spieszył z pomocą ks. Jan Popowski, uważany nieoficjalnie za „polskiego konsula”. Przedwojenny rząd Polski nagrodził go za tę pracę Złotym Krzyżem Zasługi. W Chile, krajowym duszpasterzem Polonii był ks. Szymon Wójcicki. W Peru, szczególnym umiłowaniem Polski, zaznaczył się wśród salezjanów innych narodowości koadiutor Feliks Bürger, zwany „cichym ambasadorem Polski”. Na terenie Stanów Zjednoczonych pracowali z Polakami księża Artur Słomka, Paweł Stelmasiński, Szymon Majcher, Robert Wieczorek i Jakub Szaforz. Dzisiaj te chlubne tradycje pracy wśród Polonii kontynuują salezjanie z Polski pracujący w Brazylii, USA, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Francji i w Niemczech.
Zaangażowaniu salezjanów polskich w pracę apostolską na terenach misyjnych towarzyszyło zawsze żywe zainteresowanie wielu ich rodaków, a przede wszystkim ich współbraci zakonnych, pozostających w Ojczyźnie. Podjęli oni szereg inicjatyw mających na celu propagowanie idei misyjnej w Kościele polskim. Czynili to między innymi za pomocą czasopism salezjańskich. Polacy mogli dowiadywać się o misjach ze stronic wydawanych od 1897 r. Wiadomości Salezjańskich. W 1916 r. pismo to zmieniło tytuł i wychodziło nadal jako Pokłosie Salezjańskie. Akcenty misyjne pojawiały się w nim, aż do roku 1948, kiedy to zostało zlikwidowane przez władze PRL. W latach 1925-1939 ukazywało się też salezjańskie pismo misyjne dla młodzieży zatytułowane Młodzież Misyjna. Czasopismo to propagowało zakładanie stowarzyszeń misyjnych, Krucjatę Misyjną, której zadaniem była pomoc materialna misjonarzom, oraz przyczyniło się znacznie do organizacji wielu dni i kongresów misyjnych.
Obecnie te chlubne tradycje kontynuuje działający w Warszawie od 1981 r. Salezjański Ośrodek Misyjny. Przez wiele lat kierował nim ks. Bronisław Kant, wspierany przez ekipę złożoną z księży salezjanów i sióstr salezjanek. Obecnie dyrektorem ośrodka jest Ośrodek służy pomocą salezjanom przygotowującym się do wyjazdu na misje, przyjmuje ich na urlopy, pomaga zorganizować leczenie, animuje pomoc materialną i duchową na rzecz misji. Do zadań Ośrodka należy także propagowanie idei misyjnej poprzez czasopismo Misje Salezjańskie i muzeum misyjne otwarte dla szerokich rzesz publiczności.

ks. Marek Chmielewski SDB

Serdecznie zapraszamy do sanktuarium maryjnego w Czerwińsku nad Wisłą na Nabożeństwa Fatimskie, które są odprawiane 13-ego dnia miesiąca od maja do października włącznie !
13 lipca 2018 roku o godz. 17.30 - modlimy się podczas różańca w intencjach przynoszonych przez Parafian i Pielgrzymów za wstawiennictwem M.B. Fatimskiej. 18.00 Msza Św. a następnie procesja fatimska z figurą po ogrodach klasztornych!
Prosimy na procesję o zabranie świec.
Maryjo, Niech Serce Twe Niepokalane zmieni świat!

MODLITWY FATIMSKIE

Modlitwa Anioła do odmawiania po każdej dziesiątce Różańca św.

O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.

Modlitwa wynagradzająca

Przenajświętsza Trójco, Ojcze, Synu i Duchu Święty! Z najgłębszą czcią i żalem za moje grzechy, ofiaruję Tobie drogocenne Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo naszego Zbawiciela obecnego w Najświętszym Sakramencie Ołtarza na całej kuli ziemskiej, jako zadośćuczynienie za grzechy, przez które On sam jest znieważany. Na mocy nieskończonych zasług Jego Najświętszego Serca i przez wstawiennictwo Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o nawrócenie nieszczęśliwych grzeszników. Amen.

Modlitwa wynagradzająca

O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i kocham Ciebie z całego serca. Proszę Cię o przebaczenie tym, którzy nie wierzą, nie uwielbiają Ciebie, którzy nie ufają Tobie i którzy Cię nie kochają.

Modlitwa pokutna (przy podejmowaniu ofiar)

O Jezu z miłości ku Tobie i dla nawrócenia grzeszników, pragnę Ci wynagrodzić za wszystkie zniewagi wyrządzane Niepokalanemu Sercu Maryi.


ABC objawień fatimskich. Co każdy katolik powinien wiedzieć.

Skąd pochodzi nazwa Fatima? Jak wyglądał cud słońca? Czego dotyczyły trzy tajemnice fatimskie? Przypominamy najważniejsze fakty.

W portugalskiej Fatimie od 13 maja do 13 października 1917 roku Matka Boża sześć razy objawiła się trójce małych dzieci: Łucji (10 lat), jej kuzynowi Franciszkowi (9 lat) i Hiacyncie (7 lat).

Skąd pochodzi nazwa Fatima?

W VIII wieku Półwysep Iberyjski został opanowany przez muzułmanów. Dopiero w XII wieku Portugalczykom udało się wyswobodzić od panowania wroga. Gdy Maurowie opuszczali tereny Portugalii, rycerz chrześcijański Don Goncalo wziął do niewoli córkę księcia muzułmańskiego – Fatimę. Zakochał się w niej, zresztą z wzajemnością.
Fatima przyjęła chrzest, młodzi pobrali się. Po śmierci małżonki Don Goncalo wstąpił do zakonu cysterskiego, a miejsce pochówku żony nazwał Fatimą.

Prześladowania chrześcijan i początek objawień

Papież Benedykt XV zaniepokojony sytuacją na świecie rozpoczął inicjatywę nowenny o pokój na świecie. Rozpoczęła się ona 5 maja 1917 roku. W przedostatnim dniu jej odmawiania wydarzyło się coś niezwykłego.
13 maja 1917 roku Maryja po raz pierwszy ukazała się trojgu małym dzieciom. Wieść o objawieniu błyskawicznie się rozeszła. Ateistyczne władze Portugalii próbowały za wszelką cenę zamknąć usta dzieciom, by nie rozpowiadały o tym, że widziały Matkę Bożą. Nawet je na krótko aresztowano.

Cud słońca

13 lipca 1917 roku podczas kolejnego objawienia Maryja zapowiedziała spektakularny cud, który miał wydarzyć się w październiku: „Uczynię cud tak wielki, aby wszyscy uwierzyli, że objawienia te są prawdziwe”. Maryja wskazała konkretny czas i miejsce: Cova da Iria-Fatima.
Wydarzenie nagłośniono, by zdyskredytować dzieci i ich świadectwo. Nikt w to nie wierzył. 13 października 1917 roku zebrało się ponad 80 tys. ludzi, którzy pragnęli doświadczyć czegoś niezwykłego.
W pewnym momencie pojawił się odblask światła, a następnie pod skalnym dębem pojawiła się Matka Boża, która powiedziała dzieciom, że pragnie, by w tym miejscu wybudowano kaplicę ku Jej czci. Przedstawiła się jako Matka Boża Różańcowa. Poleciła wówczas odmawianie różańca i zapewniła, że niebawem wojna się skończy, a żołnierze, mężowie i ojcowie powrócą do swoich domów. Dokonały się cuda.
Maryja wyraziła ubolewanie: „Niech ludzie już dłużej nie obrażają Boga grzechami, już i tak został bardzo obrażony”. W tym czasie niebo zasłoniło się chmurami, a świadkowie mogli zobaczyć cud słońca, które oderwało się od ziemi, jakby miało w nią uderzyć. Pierwszy raz od momentu Zmartwychwstania Jezusa, Bóg dokonał takiego cudu.
Z czasem ateistyczne wpływy władzy zaczęły słabnąć. Wielu masonów doznało nawrócenia. Maryja w Fatimie przypomniała do czego prowadzi odrzucenie Boga. W jej orędziu powróciły słowa Jezusa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Przypomniał o tym Jan Paweł II w przemówieniu 13 maja 1982 roku.

Wizja piekła w pierwszej części tajemnicy

To, co zobaczyły dzieci 13 lipca 1917 roku zostało nazwane tajemnicą fatimską. Składa się ona z trzech części.
Pierwszą z nich była wizja piekła. Dzieci zobaczyły morze ognia, a w nim zanurzeni byli diabli i dusze ludzi potępionych, podobne do rozżarzonych węgli. Ze wszystkim stron spadały iskry, słychać było krzyki.

Druga część tajemnicy fatimskiej

Hiacynta tuż przed swoją śmiercią zwierzyła się jednej z sióstr, że Matka Boża oznajmiła jej, że najwięcej ludzi trafia do piekła przez grzechy nieczystości. One są odrzuceniem miłości i wyrazem egoizmu i pychy.
Maryja wskazała, że ratunkiem dla ludzi jest zadośćuczynienie za grzechy Jej Niepokalanemu Sercu. Pomocne są codzienne praktyki: modlitwa różańcowa, lektura Pisma Świętego, uczestnictwo w Eucharystii, sakrament pokuty.
Padło również ostrzeżenie o możliwości wybuchu kolejnej wojny światowej, jeśli ludzie się nie nawrócą. Mowa jest też o Rosji i poświęceniu jej Niepokalanemu Sercu Maryi.

Trzecia część tajemnicy fatimskiej

Zrobiła największe wrażenie na dzieciach. Jak podała siostra Łucja, ta część miała być przeznaczona dla papieży. Ujawniła ją dopiero po namowach biskupa diecezji Leiria, w której znajduje się Fatima. Uznawana jest za jedną z najbardziej sekretnych.
Jej treść ujawnił Jan Paweł II 26 czerwca 2000 roku. Jest w niej mowa m.in. o białym kapłanie ginącym od kul z broni palnej i strzał z łuków. Niektórzy odnoszą ją do nieudanego zamachu na Jana Pawła II z 13 maja 1981 roku.
Wezwanie do nawrócenia wciąż aktualne
Naglące wołanie o nasze nawrócenie, pełne matczynej troski i miłości, jest wciąż aktualne. Fatimskie orędzie skierowane jest do każdego. Jest wezwaniem do pójścia drogą wiary i zaufania do szczęścia, jakie przygotował Bóg. /Anna Gębalska-Berekets/

W niedzielę 8 lipca 2018 roku Ks. Proboszcz Łukasz Mastalerz SDB serdecznie zaprasza parafian czerwińskich i sympatyków na „Rodzinny wyjazd rowerowy”.
Wyjazd do Smoszewa spod bazyliki p.w. Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą o godz. 14.00. Przewidywany powrót około godz. 18.00.

Należy zabrać:

1. Sprawny technicznie rower.
2. Ubiór na jazdę rowerową, zgodny z panującymi warunkami pogodowymi .
3. Zalecany prowiant na drogę, koniecznie woda (czas trwania do 4 godzin).
4. Uśmiech i dobry humor !!!

07 lipca 2018 r. w pierwszą sobotę miesiąca w godzinach od 10:30 - do 15:30 serdecznie zapraszamy na spotkanie modlitewne do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na „Wieczernik Modlitwy”.
Jest to nabożeństwo dziękczynno - błagalne.
Msza Św. w intencjach Pielgrzymów i Uczestników Wieczernika Modlitwy o godz. 12.00.

Wieczernik Modlitwy poprowadzi Ks. Henryk Bonkowski SDB z Czerwińska nad Wisłą - Inspektorialny Delegat Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników. Przewodnik Pieszej Pielgrzymki Różańcowej do Czerwińska nad Wisłą.

Posługę muzyczną podejmuje zespół muzyczny Wspólnoty Dusz Najmniejszych "Najmniejsi" z Łomianek.

www.echomaryi.eu

Zapraszamy również do słuchania Radia Konsolata:

www.konsolata.pl/radio

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

PROGRAM WIECZERNIKA :
Program spotkania:
- Różaniec i Adoracja Najświętszego Sakramentu
- Msza św. w intencji Pielgrzymów
- Przerwa na posiłek
- Modlitwa pod Krzyżem i Koronka do Bożego Miłosierdzia
- Błogosławieństwo indywidualne

O WIECZERNIKACH

Prowadzone są w duchu:

- uwielbienia Boga bogatego w Miłosierdzie,
- wynagradzania Bogu i Matce Najświętszej za wszelkie zło popełniane na świecie.

W intencjach:

- pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Czerwińsku
- ludzi chorych, z prośbą o uzdrowienie duszy
i ciała,
- w intencji rodzin, z prośbą o miłość, jedność
i pokój w rodzinie,
- w intencji Ojczyzny i świata, z prośbą
o miłosierdzie i pokój między narodami.

Uczestnikiem Wieczernika może być każdy wierny, kto:

- ma pragnienie żywej modlitwy we wspólnocie,
- szuka doświadczenia prawdziwej miłości i pokoju Bożego,
- chce wyrazić miłość ku Bogu poprzez ofiarowanie Mu siebie, swojego cierpienia i wynagradzanie za grzechy ludzkości popełniane w dzisiejszym świecie,
- gotów jest okazać miłość bliźniemu poprzez wyproszenie potrzebnych łask

Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia zaprasza Parafian, Gości a szczególnie Wodniaków, na pierwszy w tym roku „Czerwiński Różaniec Wiślany”.
Rozpoczynamy 1 lipca 2018 roku / niedziela/ o godz. 14.00 z Wychodźca.
Przewidywane zakończenie około godz. 16.30 poświęceniem łodzi i jednostek pływających przez kustosza sanktuarium maryjnego - Ks. Łukasza Mastalerza SDB w Czerwińsku nad Wisłą przy bulwarze wiślanym. Prosimy wszystkich wodniaków, którzy przybędą łodziami, aby zadbać o konieczne wymogi bezpieczeństwa (odpowiednia liczba osób w łodzi, kapoki itp.).

W ramach trwającego wydarzenia o charakterze historyczno-kulturalnym, nawiązującego do kolejnej rocznicy przeprawy króla Władysława przez Wisłę „Most Jagiełły – Przez Mazowsze na Grunwald, czyli średniowieczny weekend w Czerwińsku 2018” organizowanego przez Stowarzyszenie Nasz Czerwińsk nad Wisłą serdecznie zapraszamy 1 lipca 2018 roku o godz. 12.30 do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia na historyczną Msze Świętą trydencką według rytu z 1410 roku – taką w jakiej wieki temu uczestniczył król Władysław Jagiełło.


FILMOWE ZAPROSZENIE

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj


Umiejscowienie wydarzenia na terenie zespołu klasztornego w Czerwińsku nad Wisłą ma istotne znaczenie, bowiem w tym miejscu często bywali dostojnicy kościelni i książęta mazowieccy. W lipcu 1410 r. Władysław Jagiełło po przeprawie przez Wisłę modlił się tu o powodzenie swojej wyprawy przeciwko Krzyżakom, a po zwycięstwie pod Grunwaldem ofiarował klasztorowi swój hełm, który nosił w bitwie. Klasztor w Czerwińsku uznawany jest obecnie za romański klejnot Mazowsza. Od XII wieku pełnił ważne funkcje religijne oraz obronne i był niemym świadkiem ważniejszych wydarzeń patriotycznych naszego kraju. Wydarzenie Most Jagiełły pozwoli pokazać społeczeństwu chociaż niewielki fragment tego, co niegdyś widziały mury tego cennego zabytku.

Msza Trydencka - obrzędy
Obrzędy
MSZY ŚWIĘTEJ TRYDENCKIEJ
według rytu rzymskiego

Objaśnienia

K. = Kapłan
W. = Wierni
+ = Znak Krzyża

Tekst na podstawie "Mszału Rzymskiego z dodaniem Nabożeństw Nieszpornych" , opactwo św.św. Piotra i Pawła w Tyńcu, Imprimi potest: Petrus Rostworowski, O.S.B. Prior Archiabbatiae Tyniecensis, Imprimatur: Brugis, die 31 Maii 1956, M. de Keyzer, vic. gen.

MSZA WIERNYCH

CZĘŚĆ PIERWSZA

14. Offertorium - Ofertorium
Kapłan całuje ołtarz i pozdrawia wiernych wżywając wszystkich do modlitwy.


S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Oremus K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. Modlmy sie.

Podczas ofiarowania chór śpiewa antyfonę offertorium z danego dnia. We Mszach cichych kapłan sam ją odmawia. W chwili ofiarowania oddajmy Panu Jezusowi całe nasze życie, wszystkie poczynania, troski i radości; niech On złoży te dary nasze przed Tronem Bożym w niebie.

15. Ofiarowanie Chleba
Kapłan odkrywa kielich, ministrant dzwoni. Następnie wznosząc patenę kapłan ofiarowuje chleb.


Suscipe sancte Pater omnipotens aeterne Deus, hanc immaculatam hostiam, quam ego indignus famulus tuus offero tibi Deo meo vivo et vero, pro innumerabilibus peccatis et offensionibus et negligentiis meis, et pro omnibus circumstantibus, sed et pro omnibus fidelibus Christianis vivis atque defunctis: ut mihi et illis proficiat ad salutem in vitam aeternam. Amen. Przyjmij, Ojcze święty, wszechmocny, wiekuisty Boże, tę hostię niepokalaną, którą ja niegodny sługa Twój, ofiarowuje Tobie, Bogu mojemu żywemu i prawdziwemu, za niezliczone grzechy, zniewagi i niedbalstwa moje, za wszystkich tu obecnych, a także za wszystkich wiernych Chrześcijan, żywych i umarłych, aby mnie i im posłużyła do zbawienia w życiu wiekuistym. Amen.

Czyniąc pateną znak krzyża, składa chleb na ołtarzu.

16. Przygotowanie wina i wody
Ministranci przynoszą ampułki z winem i wodą. Kapłan przeszedłszy na stronę Lekcji wlewa do kielicha wino i kilka kropel wody, którą błogosławi (za wyjątkiem Mszy żałobnych). To połączenie wina i wody czyni na pamiątkę krwi i wody, którą spłynęła z boku Chrystusa. Woda jest tez symbolem wiernych, którzy wraz z Chrystusem, głową Kościoła, są złączeni jak woda z winem i z Nim ofiarowują się Bogu Ojcu.


Deus, qui humanae substantiae dignitatem mirabiliter condidisti, et mirabilius reformasti: da nobis per hujus aquae et vini mysterium, ejus divinitatis esse consortes, qui humanitatis nostrae fieri dignatus est particeps, Jesus Christus, Filius tuus, Dominus noster: Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus; per omnia saecula saeculorum. Amen. Boże, któryś godność natury ludzkiej, przedziwnie stworzył i jeszcze przedziwnej naprawił, spraw przez tę tajemnicę wody i wina, abyśmy mieli uczestnictwo w Bóstwie Tego, który raczył stać się uczestnikiem człowieczeństwa naszego, Jezus Chrystus, Syn Twój, Pan nasz, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg: przez wszystkie wieki wieków. Amen.

17. Ofiarowanie wina.
Na środku ołtarza, kapłan podnosi kielich, a następnie czyni nim znak krzyża nad ołtarzem.


Offerimus tibi Domine, calicem salutaris, tuam deprecantes clementiam: ut in conspectu divinae majestatis tuae, pro nostra et totius mundi salute cum odore suavitatis ascendat. Amen. Ofiarujemy Ci, Panie, kielich zbawienia, Twojej żebrząc łaskawości, aby jako wonność wdzięczną wzniósł się przed oblicze Twego Boskiego Majestatu za nasze i całego świata zbawienie. Amen.

18. Polecenie ofiar.
Kapłan pochylony odmawia modlitwę Azariasza w piecu gorejącym (Dan. III, 39-40)


In spiritu humilitatis, et in animo contrito suscipiamur a te Domine: et sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi Domine Deus. W duchu pokornych i w sercu skruszonych, przyjm nas, o Panie, i niech ofiara nasza tak się dziś przed obliczem Twoim dokona, aby się podobała Tobie, Panie Boże.

Czyniąc znak krzyża kapłan prosi, aby Duch Święty ofiarę pobłogosławił.


Veni sanctificator omnipotens aeterne Deus, et (+) benedic hoc sacrificium tuo sancto nomini praeparatum. Przyjdź, Dawco świętości, wszechmogący wiekuisty Boże, i pobłogosław (+) tę ofiarę przygotowaną dla chwały świętego Imienia Twojego.

Kadzenie (tylko w Mszach uroczystych)

19. Lavabo - Umycie rąk
Ministranci przynoszą utensylia do Lavabo. Kapłan po okadzeniu lub zaraz po poleceniu ofiar przechodzi na stronę Lekcji i umywa palce rąk. Jest to przypomnienie, że należy obudzić skruchę, aby móc przystąpią do ofiary z duszą czystą.
Psalm 25


Lavabo inter innocentes manus meas: et circumdabo altare tuum Domine. Ut audiam vocem laudis: et enarrem universa mirabilia tua. Domine dilexi decorem domus tuae, et locum habitationis gloriae tuae. Ne perdas cum impiis Deus animam meam: et cum viris sanguinum vitam meam. In quorum manibus iniquitates sunt: dextera eorum repleta est muneribus. Ego autem in innocentia mea ingressus sum: redime me, et miserere mei. Pes meus stetit in directo: in ecclesiis benedicam te Domine. Gloria Patri... Umywam ręce na znak niewinności: I obchodzę ołtarz Twój Panie. Ażeby śpiewać głośno chwałę Twoją, Aby wysławiać wszystkie cuda Twoje. Umiłowałem, Panie, piękność domu Twego, Stałe mieszkanie Twego Majestatu. Nie trąc mnie, Boże, razem z grzesznikami, Ni życia mego z mężami krwawymi. Ich ręce bowiem splamione zbrodniami, Prawica pełna zapłaty przekupstwa. Ja zaś swe życie wiodę w uczciwości, Ratuj mnie przeto, bądź mi litościwy. Nogi moje stoją na gruncie bezpiecznym: Pragnę Cię chwalić w gronie sług Twoich, Panie. Chwała Ojcu.

"Gloria Patri" opuszcza się w okresie Męki Pańskiej i we Mszach żałobnych.

20. Polecenie ofiar Trójcy Świętej
Kapłan pochylony na środku ołtarza, mówi:


S. Suscipe sancta Trinitas hanc oblationem, quam tibi offerimus ob memoriam passionis resurrectionis et ascensionis Jesu Christi Domini nostri: et in honorem beatae Mariae semper virginis, et beati Joannis Baptistae, et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et istorum, et omnium Sanctorum: ut illis proficiat ad honorem, nobis autem ad salutem: et illi pro nobis intercedere dignentur in coelis, quorum memoriam agimus in terris. Per eumdem Christum Dominum nostrum. Amen. Przyjmij, Trójco Święta, tę ofiarę, którą Ci składamy na pamiątkę męki, zmartwychwstania i wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa, Pana naszego, oraz na cześć Najświętszej Maryi Zawsze Dziewicy, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, a także tych (których szczątki są w ołtarzu i wszystkich świętych: niech posłuży im ku chwale, nam zaś pomoże do zbawienia; niechaj ci, których ze czcią wspominamy na ziemi, raczą orędować za nami w niebie: przez tegoż Chrystusa, Pana Naszego. Amen.

21. Wezwanie do modlitwy i Sekreta
Kapłan całuje ołtarz i zwraca się do wiernych prósząc o szczególne skupienie i zjednoczenie w modlitwie.


S. Orate, fratres, ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotentem. K. Módlcie się, Bracia, aby moja i wasza ofiara była przyjęta przez Boga Ojca wszechmogącego.

Odpowiadamy głośno z ministrantem:


M. Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram, totiusque Ecclesiae suae sanctae. W. Niech przyjmie Pan ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę Imienia swego, oraz na pożytek nasz i całego świętego Kościoła swego.

Kapłan odpowiada po cichu:


S. Amen. K. Amen.

Po czym, z rękami nad ofiara, odmawia modlitwę (lub modlitwy) przypadającą na dany dzien., w której poleca ofiary Bogu. Jest ona zwana sekretą prawdopodobnie dlatego, że była odmawiana po cichu. Po ostatniej z nich kapłan mówi głośno:


S. Per omnia saecula saeculorum.

M. Amen.
K. Przez wszystkie wieki wieków.

W. Amen.

CZĘŚĆ DRUGA

Kapłan, dokonując ofiary mocą Chrystusową, zanosi do Boga modlitwę uwielbienia i dziękczynienia. Dlatego nazywamy ją eucharystyczną (eucharystein - dzieki czynic). Dwa razy jednak tę modlitwę przerywa, aby odmówic modlitwę wstawienniczą.

22. Prefacja czyli Przedśpiew

Dialog przed Prefacją


S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Sursum corda.
M. Habemus ad Dominum.
S. Gratias agamus Domino Deo nostro.
M. Dignum et justum est. K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. W górę serca,
W. Mamy je ku Panu.
K. (Pochylając głowę) Czyńmy dzięki Panu Bogu naszemu.
W. Godne jest to i sprawiedliwe.

Prefacja o Trójcy Przenajświętszej
Odmawiana w niedziele zwykle


S. Vere dignum et justum est, aequum et salutare, nos tibi semper, et ubique gratias agere: Domine sancte, Pater omnipotens, aeterne Deus. Qui cum unigenito Filio tuo, et Spiritu Sancto, unus es Deus, unus es Dominus: non in unius singularitate personae, sed in unius Trinitate substantiae. Quod enim de tua gloria, revelante te, credimus, hoc de Filio tuo, hoc de Spritu sancto, sine differentia discretionis sentimus. Ut in confessione verae, sempiternaeque Deitatis, et in personis proprietas, et in essentia unitas, et in majestate adoretur aequalitas. Quam laudant Angeli, atque Archangeli, Cherubim quoque ac Seraphim: qui non cessant clamare quotidie, una voce dicentes: K. Prawdziwie jest to godnie i sprawiedliwie, słusznie i zbawiennie, abyśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty Boże; Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jeden jesteś Bóg, jeden Pan, nie jednością jedynej osoby, ale w trzech Osobach jednej Istoty. Co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twojej chwale, toż o Synu, to i o Duchu Świętym, bez żadnej różnicy utrzymujemy; tak, iż wyznając prawdziwie i wiekuiste Bóstwo, wielbimy Osób odrębność, w Istocie jedność i równość w Majestacie. Co też wychwalają Aniołowie i Archaniołowie, Cherubiny i Serafiny, którzy nie przestają wołać codziennie, mówiąc jednogłośnie:

23. Sanctus - Święty
Kapłan pochyla się i mówi, a ministrant trzykroć dzwoni


S. Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus Deus Sabaoth. Pleni sunt coeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis. K. Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości.

Czyniąc znak krzyża:


Benedictus qui venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

KANON MSZY SWIĘTEJ



Modlitwy Kanonu, którego pochodzenie sięga pierwszych wieków Kościoła, odzwierciedlają dokładnie myśl Apostołów i Zbawiciela. Dlatego powinniśmy z wielką czcią i radością odmawiać z kapłanem te modlitwy, które uświęciła tak starodawna tradycja.

24. (Pierwsza) modlitwa wstawiennicza
Kapłan ogólnie poleciwszy ofiarę wstawia się (a) za cały Kościół wojujący (b) za biorących udział w ofierze (c) w łączności z Kościołem tryumfującym. "Naprzód należy polecić ofiary i wtedy wygłosić imiona tych, których należy" (św. Innocenty I 417). Imiona odczytywano z tabliczek zwanych dyptychami. Wypisywano na nich imiona żywych i umarłych, których polecano modlitwom wiernych, oraz imiona świętych, których przy ofierze w dniu danym wspominano.

Te Igitur - ogólne polecenie ofiar


Te igitur clementissime Pater, per Jesum Christum Filium tuum Dominum nostrum, supplices rogamus ac petimus, uti accepta habeas, et benedicas haec (+) dona, haec (+) munera, haec (+) sancta sacrificia illibata. Ciebie wiec, najmiłościwszy Ojcze, przez Jezusa Chrystusa Syna Twojego, Pana naszego, pokornie błagamy i prosimy: przyjmij te (+) dary, te (+) daniny, te (+) święte, nieskalane ofiary.

In Primis - Za Kosciół wojujący


In primis quae tibi offerimus pro Ecclesia tua sancta Catho- lica quam pacificare, custo- dire, adunare, et regere digneris toto orbe terrarum: una cum famulo tuo Papa nostro N. et Antistite nostro "N." et omnibus orthodoxis, atque Catholicae et Apostolicae fidei cultoribus. Składamy Ci je przede wszystkim za Kościół Twój Święty, powszechny: racz Go obdarzyć pokojem, strzec, jednoczyć i rządzić Nim na całym okręgu ziemskim, wraz ze sługą Twoim Papieżem naszym N., i Biskupem naszym N., i ze wszystkimi prawowiernymi powszechnej i apostolskiej wiary wyznawcami.

Memento - za uczestników (wspomnienie żywych)


Memento Domine famulorum, famularumque tuarum "N." et "N." et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est, et nota devotio, pro quibus tibi offerimus: vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis pro se, suisque omnibus: pro redemptione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis suae: tibique reddunt vota sua aeterno Deo vivo et vero. Pomnij, Panie na sługi i służebnice Twoje N.N. i na wszystkich tu obecnych, których wierność jest Ci wiadoma, a gorliwość znana, za których tobie ofiarujemy i którzy Ci składają tę ofiarę uwielbienia za siebie samych i za wszystkich swoich, za odkupienie dusz swoich, w nadziei zbawienia i ocalenia swego, oddając dary swoje, Tobie, Bogu wiecznemu, żywemu i prawdziwemu.

Communicantes - w lacznosci z Kosciolem tryumfujacym


S. Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosae semper virginis Mariae genitricis Dei et Domini nostri Jesu Christi: sed {et beati Joseph, ejusdem virginis sponsi} et beatorum Apostolorum ac martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreae, Jacobi, Joannis, Thomae, Jacobi, Philippi, Bartholomaei, Matthaei, Simonis et Thaddaei: Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Joannis et Pauli, Cosmae et Damiani, et omnium sanctorum tuorum: quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tuae muniamur auxilio. Per eumdem Christum Dominum nostrum. Amen. W świętym obcowaniu, ze czcią wspominamy przede wszystkim wsławioną zawsze Dziewicę Maryję, Rodzicę Boga, Pana naszego, Jezusa Chrystusa, a także Świętych Apostołów i Męczenników Twoich:(Apostołów) Piotra i Pawła, Andrzeja, Jakuba Jana, Tomasza, Jakuba, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Szymona, i Tadeusza, (Papieży) Linusa, Kleta, Klemensa, Ksystusa, Korneliusza, (Męczenników Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, Jana i Pawła, Kosmę i Damiana, i wszystkich Świętych Twoich: racz dla ich zasług i modlitw wspierać nas w każdej potrzebie pomocą Swojej opieki. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

25. Hanc Igitur - prośba o przyjęcie ofiary
Kapłan wyciąga dłonie nad Hostią i kielichem, a gdy zaczyna błogosławić, ministrant dzwoni: - wierni klękają.


Hanc igitur oblationem servitutis nostrae, sed et cunctae familiae tuae, quaesumus, Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab aeterna damnatione nos eripi, et in electorum tuorum jubeas grege numerari. Per Christum Dominum nostrum. Amen. Prosimy Cię przeto, Panie, abyś tę ofiarę sług Twoich i całej rodziny Twojej miłościwie przyjął, dni życia naszego w pokoju swym ustalił i zechciał od wiecznego potępienia nas wybawić i zaliczyć w poczet wybranych Twoich. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

26. Quam Oblationem - Prośba o przeistoczenie
Kulminacyjnym punktem w Ofierze Mszy Świętej jest przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Pańską. Ofiara, które się spełnia na ołtarzu, jest ta ofiara, która się dokonała na Kalwarii. Ten sam Kapłan i Ofiara ta sama. Wzbudźmy w sobie wiarę w obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina mówiąc po cichu, podczas podniesienia słowa św. Tomasza: Pan Bóg i Bóg mój. (7 lat odp. dla tych, co mówią codzień odp. zup. raz na tydzień pod zwykłymi warunkami. S. Pen. 26, I, 1937)


Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quaesumus benedictam (+), adscriptam (+), ratam (+), rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis Corpus (+), et Sanguis (+) fiat dilectissimi Filii tui Domini nostri Jesu Christi. Wsród wszystkich ofiar, prosimy Cię, Ty Boże, racz te pobło+gosławić, u+znać, za+twierdzić, prawdziwą i miłą sobie uczynić, tak, żeby stała się dla nas Cia+łem i Krwią (+) najmilszego Syna Twojego, Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

27. Konsekracja chleba
Kapłan bierze do rak Hostię


S. Qui pridie quam pateretur, accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas: et elevatis oculis in coelum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens, benedixit (+), fregit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite et manducate ex hoc omnes: Który w przedzień Swej Męki wziął chleb w święte i czczigodne ręce Swoje, a wzniósłszy oczy ku niebu do Ciebie, Boga, Ojca Swego wszechmogącego, Tobie czyniąc dzięki, poblogo+sławił, połamał i rozdał uczniom Swoim, mówiąc: Bierzcie i pożywajcie z niego wszyscy:

Kapłan pochyla się nad Hostią


HOC EST ENIM CORPUS MEUM. TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE.

Gdy kapłan podnosi Hostię Najświętszą, ministrant dzwoni, a wierni adorują w ciszy.

28. Konsekracja wina
Kapłan bierze do rąk Kielich.


Simili modo postquam coenatum est, accipiens et hunc praeclarum Calicem in sanctas ac venerabiles manus suas: item tibi gratias agens, bene + dixit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite, et bibite ex eo omnes. Podobnież, gdy było po wieczerzy, ujmując i ten przesławny Kielich w święte i czcigodne ręce Swoje, również dzięki Tobie czyniąc, poblogo+sławił i podał uczniom Swoim, mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy:

Kapłan pochyla się nad Kielichem.


HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI, NOVI ET AETERNI TESTAMENTI: MYSTERIUM FIDEI: QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS EFFUNDETUR IN REMISSIONEM PECCATORUM. TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA: TAJEMNICA WIARY: KTÓRY ZA WAS I ZA WIELU WYLANY BĘDZIE NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.
Haec quotiescumque feceritis, in mei memoriam facietis. To ile razy czynić będziecie, na moją czyńcie pamiątkę.

Gdy kapłan podnosi kielich, ministrant dzwoni: - wierni adorują w ciszy Krew Przenajświętsza

29. Unde Et Memores - Wspomnienie Tajemnicy Odkupienia (Anamneza)
Pamiątka Chrystusa, to nie tylko czcze wspomnienie, ale rzeczywiste uobecnienie całej Tajemnicy Odkupienia - co też podkreśla natychmiast kapłan w następnej modlitwie zwanej "anamneza" czyli "wspomnienie".


S. Unde et memores Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, ejusdem Christi Filii tui Domini nostri tam beatae passionis, nec non et ab inferis resurrectionis, sed et in coelos gloriosae ascensionis: offerimus praeclarae majestati tuae de tuis donis ac datis, hostiam (+) puram, hostiam (+) sanctam, hostiam (+) immaculatam, Panem (+) sanctum vitae aeternae, et Calicem (+) salutis perpetuae. Przeto i my słudzy Twoi, Panie, oraz lud Twój święty, wspominając tak błogosławioną Mękę, jak też i Zmartwychwstanie z otchłani i chwalebne Wniebowstąpienie tegoż Chrystusa, Syna Twojego, Pana naszego, ofiarujemy przedostojnemu Majestatowi Twojemu, z darów i dobrodziejstw Twoich, Hostię (+) czystą, Hostię (+) świetą, Hostię (+) Niepokalaną, Chleb (+) święty wiekuistego życia i Kielich (+) zbawienia wiecznego.

30. Supra Quae - Modlitwa o przyjęcie Ofiary bezkrwawej
Bóg łaskawie przyjął ofiary Starego Zakonu, które były tylko figurą Ofiary Chrystusa; o ile bardziej przychylnie raczy wejrzeć na ofiarę Nowego Przymierza.


S. Supra quae propitio ac sereno vultu respicere digneris: et accepta habere, sicuti accepta habere dignatus es munera pueri tui justi Abel, et sacrificium patriarchae nostri Abrahae: et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam. Racz na nie wejrzeć przejednanym i łaskawym obliczem i przyjąć je tak mile, jak mile przyjąć raczyłeś dary sprawiedliwego sługi Twego Abla i ofiarę Patryarchy naszego Abrahama i tą, którą Ci złożył najwyższy Kapłan Melchizedech, ofiarę świętą, Hostię niepokalaną.

31. Druga modlitwa wstawiennicza
Kapłan pochylony nad ołtarzem, modli się o łaski dla uczestników Ofiary.
Owym aniołem, który ma ofiarę przedstawić jest sam Chrystus. Według innych jest nim Duch Św. lub jakiś anioł ofiarnik.

Supplices - za uczestników Ofiary


Supplices te rogamus, omnipotens Deus; jube haec perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divinae majestatis tuae: ut quotquot ex hac altaris participatione, sacrosanctum Filii tui Corpus (+) et Sanquinem (+) sumpserimus omni benedictione coelesti et gratia repleamur. Per eumdem Christum, Dominum nostrum. Amen. Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, rozkaz, by ręce świętego Anioła Twego zaniosły tę Ofiarę na niebiański Twój ołtarz, przed oblicze Boskiego Majestatu Twego, abyśmy wszyscy, tego ołtarza uczestnicy, pożywając przenajświętsze + Ciało i Krew + Syna Twego, otrzymali z niebios pełnię błogosławieństwa i łaski. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Memento - za zmarłych


Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum "N." et "N." qui nos praecesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis. Pomnij tez, Panie, na sługi i służebnice Twoje NN., którzy nas wyprzedzili ze znamieniem wiary i śpią snem pokoju.(Przypomnij, za kogo się modlisz)
Ipsis Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur. Per eumdem Christum Dominum nostrum. Amen. Błagamy Cię, Panie, użycz im i wszystkim tym, którzy w Chrystusie spoczywają, miejsca ochłody, światła i pokoju. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Nobis Quoque Peccatoribus - w łącznosci z Kościołem tryumfującym
Kapłan bije się w piersi, ministrant raz dzwoni.


Nobis quoque peccatoribus famulis tuis, de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris, cum tuis sanctis Apostolis et Martyribus: cum Joanne, Stephano, Matthia, Barnaba, Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Caecilia, Anastasia, et omnibus sanctis tuis: intra quorum nos consortium, non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor admitte. Per Christum Dominum nostrum. Nam także, grzesznym sługom Twoim, którzy pokładamy nadzieję w mnóstwie litości Twojej, racz dąć jakiś udział i obcowanie ze świętymi Twoimi Apostołami i Męczennikami: Janem (Chrzcicielem), Szczepanem (Diakonem), Maciejem (Apostołem), Barnabą, Ignacym (Biskupem) Aleksandrem, Marcelinem, Piotrem,(Męczennice) Felicytą, Perpetuą, Agatą, Łucją, Agnieszką, Cecylią, Anastazją, i całym gronem Twych Świętych; dopuść nas, prosimy, do ich współdziedzictwa, nie z naszych zasług biorąc miarę, lecz przebaczeniem obdarzając Przez Chrystusa, Pana naszego.

32. Zakończenie


Per quem haec omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas (+), vivificas (+), benedicis (+) et praestas nobis. Przez Niego, Panie, te wszystkie dary zawsze dobrymi stwarzasz, uswię+casz, oży+wiasz, błogo+sławisz i nam ich udzielasz.

Kapłan odkrywa kielich i czyni Hostią Św. pięć razy znak krzyża, po czym podnosi kielich wraz z Hostią (małe podniesienie). Jednocześnie wielbi Boga, mówiąc:


Per ipsum (+), et cum ipso (+), et in ipso (+), est tibi Deo Patri (+) omnipotenti, in unitate Spritus (+) Sancti, omnis honor et gloria. Przez + Niego i z + Nim, i w + Nim masz, Boże Ojcze + wszechmogący, w jedności Ducha + Świętego, wszelką cześć i chwałę.
S. Per omnia saecula saeculorum.

M. Amen.
K. Przez wszystkie wieki wieków.

W. Amen.

CZĘŚĆ TRZECIA

33. Pater Noster - Modlitwa Pańska
Teraz po złożeniu Ofiary, następuje uczta. W odpowiedzi na nasze dary, prośby i błagania Bóg udzieli nam pokarmu świętego, w którym są zawarte wszystkie łaski i dobrodziejstwa, bo pokarm ten, to sam Pan Jezus pod postaciami chleba i wina. Jest to stwierdzenie, ze Bóg nas wysłuchał i chce nam dopomóc, jako swym dzieciom. Jako przygotowanie do Komunii św. odmówmy z głębi serca "Ojcze nasz" i prośmy Pana Jezusa, aby to Jego Ciało, które spożywać będziemy, stało się nam lekarstwem dla duszy i ciała


S. Oremus. Praeceptis sakutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere: K. Módlmy się. Nauką zbawienną zachęceni i Boskim ustanowieniem przygotowani, ośmielamy się mówić:
Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem. Ojcze nasz, Któryś jest w niebie, święć się Imię Twoje. Przyjdź królestwo Twoje, Bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi: Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie.
M. Sed libera nos a malo.
S. po cichu Amen. W. Ale nas zbaw ode złego.
K. Amen.

Kapłan rozwija ostatnią prośbę:
Libera Nos


Libera nos, quaesumus, Domine ab omnibus malis, praeteris, praesentiset futuris: et intercedente beata et glorio- sa semper Virgine Dei Geni- trice Maria, cum beatis Apostolis tui Petro et Paulo, atque Andrea, et omnibus Sanctis, da propitius pacem in diebus nostris: ut, ope misericordiae tuae adjuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturba- tione securi. Per eumden Dominum nostrum Jesum Christum, Filium tuum. Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus. Wybaw nas, prosimy Cię, Panie od wszelkich nieszczęść przeszłych, obecnych i przyszłych, a za przyczyną Najświętszej i chwalebnej zawsze Dziewicy, Bogarodzicy Maryi, świętych Apostołów Twoich Piotra i Pawła, oraz Andrzeja i wszystkich Świętych, udziel nam miłościwie pokoju za dni naszych, abyśmy wsparci pomocą miłosierdzia Twego i od grzechu byli zawsze wolni i od wszelkiej trwogi bezpieczni. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg.

34. Łamanie Chleba i modły o pokój
Obrzęd Łamania Chleba jest również symbolem gwałtownej śmierci Chrystusa, połączenie zaś Hostii z Krwią wskazuje na Jego zmartwychwstanie. Pierwszym owocem Eucharystii jest pokój, czyli jedność z Bogiem i jedność między nami.


S. Per omnia saecula saeculorum.
M. Amen.
S. Pax (+) Domini sit (+) semper vobiscum (+).

M. Et cum spiritu tuo.
K. Przez wszystkie wieki wieków.
W. Amen.
K. Pokój (+) Pana niech (+) będzie zawsze z wami (+).

W. I z duchem twoim.

Kapłan wpuszcza cząstkę Hostii Św. do Kielicha, mówiąc


S. Haec commixtio et consecratio Corporis at Sanguinis Domini nostri Jesu Christi fiat accipientibus nobis in vitam aeternam. Amen. To połączenie i poświecenie Ciała i Krwi Pana naszego, Jezusa Chrystusa, niech się nam, którzy je przyjmujemy, przyczyni do żywota wiecznego. Amen.

Agnus Dei - Baranku Bozy
Pochylając się i uderzając się trzykroć w piersi, kapłan mówi:


S. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem. K. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. (2 razy)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem.

35. Modlitwy przed Komunią
Następują trzy ciche prywatne modlitwy kapłana, pięknie przypominające skutki, jakie Komunia ma spowodować w duszach naszych: pokój, uzdrowienie, łaskę Bożą. Opieramy się w tej chwili na zasługach Chrystusa i wierze Kościoła.


Domine Jesus Christe I


Domine Jesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata mea, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam pacificare et coadunare digneris. Qui vivis et regnas Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen. Panie Jezu Chryste, któryś rzekł Apostołom Twoim: pokój wam zostawiam, pokój Mój wam daje, patrz nie na grzechy moje, lecz na wiarę Twojego Kościoła, i racz go według Twej woli obdarzać pokojem i w jedności umacniać, który żyjesz i królujesz Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Domine Jesu Christe II


Domine Jesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntate Patris cooperante Spritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificasti: libera me per hoc sacrosanctum Corpus et Sanguinem tuum ab omnibus iniquitatibus meis et universis malis: et fac me tuis semper inhaerere mandatis: et a te nunquam separari permittas: qui cum eodem Deo Patre et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus in saecula saeculorum. Amen. Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, który z woli Ojca za sprawa Ducha Świętego, przez śmierć Swoją świat ożywiłeś, wybaw mnie przez to Przenajświętsze Ciało i Krew Twoją od wszelkich nieprawości moich i od wszelkiego zła i spraw, bym zawsze strzegł przykazań Twoich i nie dozwól, bym się kiedykolwiek odłączył od Ciebie, który z tymże Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz Bóg, na wszystkie wieki wieków. Amen.

Perceptio Corporis


Perceptio Corporis tui, Domine Jesu Christe, quod ego indignus sumere praesumo, non mihi proveniat in judicium et condemnationem: sed pro tua pietate prosit mihi ad tutamentum mentis et corporis, et ad medelam percipiendam. Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen. Przyjęcie Ciała Twego, Panie Jezu Chryste, które ja, niegodny sługa, spożywać się ważę, niechaj mi się nie obróci na sąd i potępienie, lecz niechaj raczej posłuży mi ku obronie i uzdrowieniu duszy i ciała: który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

36. Komunia kapłana
Kapłan przyklęka, bierze do rąk Hostię św., aby ją przyjąć i mówi:


Panem coelestem accipiam et nomen Domini invocabo. Chleb niebiański przyjmę i wezwę Imienia Pana.

Trzymając Hostię Świętą w lewej dłoni, kapłan uderza się w piersi trzy razy, a ministrant dzwoni:


Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea (ter.) Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do wnętrza mego, ale rzeknij tylko słowem, a będzie uzdrowiona dusza moja. (trzykrotnie)

Trzymając Hostię Świętą w prawej ręce, kapłan czyni Nią znak krzyża i mówi:


Corpus Domini nostri Jesu Christi custodiat animam meam in vitam aeternam. Amen. Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.

Po chwili kapłan bierze do rąk Kielich i modli się słowami psalmu, który Chrystus odmawiał w czasie Ostatniej Wieczerzy:


Quid retribuam Domino pro omnibus, quae retribuit mihi? Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo. Laudans invocabo Dominum, et ab inicimcis meis salvus ero. Cóż zwrócę Panu za wszystko, co dla mnie uczynił; Kielich zbawienia wezmę i wezwę Imienia Pana. Wielbiąc zawołam do Pana i od nieprzyjaciół moich będę ocalony.
Sanguis Domini nostri Jesu Christi custodiat animam meam in vitam aeternam. Amen. Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.

37. Komunia wiernych
Kapłan zwraca się do wiernych z Cyborium i trzymając Hostię Świętą, mówi:


Ecce Agnus Dei, ecce Qui tollit peccata mundi. Oto Baranek Boży: oto który gładzi grzechy świata

Bij się w piersi i mów wraz z ministrantem (kapłanem):


Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea (ter.) Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do wnętrza mego, ale rzeknij tylko słowem, a będzie uzdrowiona dusza moja. (trzykrotnie)

Podając Komunię Świętą, kapłan mówi:


S.Corpus Domini nostri Jesu Christi custodiat animam tuam in vitam aeternam. Amen. Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy Twojej na żywot wieczny. Amen.

Gdy wszyscy otrzymali Komunie Świętą, kapłan powraca na ołtarz i umieszcza Cyborium w Tabernakulum.

38. Dziękczynienie

Po czym ministrant bierze ampułki i nalewa wina do kielicha. Kapłan modli się:


Quod ore sumpsimus Domine, pura mente capiamus: et de munere temporali fiat nobis remedium sempiternum. Cośmy usty spożyli, Panie, daj czystym przyjąć umysłem, a dar ten doczesny niech się nam stanie lekarstwem na wieczność

Ministrant polewa palce kapłana winem i wodą - Kapłan modli się.


Corpus tuum, Domine, quod sumpsi, et Sanguis, quem potavi, adhaereat visceribus meis: et praesta, ut in me non remaneat scelerum macula, quem pura et sancta refecerunt sacramenta. Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. Amen. Ciało Twe, Panie, które spożyłem, i Krew, którą wypiłem, niech przywrze do mego wnętrza, i spraw, aby zmaza grzechów nie została we mnie, którego czyste i święte posiliły Sakramenta. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Kapłan wyciera kielich i przykrywa go welonem. - Ministrant przenosi Mszał.

39. Communio - Śpiew przy Komunii
Po czym kapłan przechodzi na stronę Lekcji i odczytuje Komunie.

40. Postcommunio - Modlitwy po Komunii


S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Oremus. K. Pan z wami.
W. I z duchem Twoim.
K. Módlmy sie.

Kapłan odczytuje modlitwę Postcommunio. Dziękujmy razem z kapłanem Panu Bogu, że nas raczył posilić Ciąłem Syna Swego Jezusa Chrystusa i prośmy, aby ta Komunia Św. dała nam siłę do spełnienia naszych obowiązków i doprowadziła do życia wiecznego przez tegoż Chrystusa, Pana naszego, który z Bogiem Ojcem żyje i króluje w jedności Ducha Świętego.


S. Per omnia saecula saeculorum.
M. Amen. K. Przez wszystkie wieki wieków.
W. Amen.

Po skończonych modlitwach kapłan wraca na środek ołtarza, całuje go i zwracając się do wiernych, mówi:


S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Ite, missa est.
M. Deo gratias. K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. Idźcie, Msza się skończyła.
W. Bogu niech będą dzięki.

41. Placeat Tibi - Ostatnia modlitwa.

Pochylając się nad ołtarzem, kapłan mówi:


S.Placeat tibi, sancta Trinitas, obsequium servitutis meae: et praesta, ut sacrificium quod oculis tuae majestatis indignus obtuli, tibi sit acceptabile, mihique, et omnibus proquibus illud obtuli, sit te miserante propitiabile. Per Christum Dominum nostrum. Amen. O Trójco Przenajświętsza, niechaj Ci miłym będzie hołd służby mojej i spraw aby ta ofiara, którą ja niegodny zaniosłem przed oczy majestatu Twego, była Tobie przyjemna, mnie zaś i wszystkim, za których ją złożyłem, stała się przejednaniem dzięki Twemu miłosierdziu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Błogosławieństwo
Kapłan całuje ołtarz, a na słowo "Pater" odwraca się do wiernych.


S. Benedicat vos omnipotens Deus, Pater, et Filius (+), et Spiritus Sanctus.
M. Amen. K. Niech was błogosławi wszechmogący Bóg, Ojciec i Syn (+), i Duch Święty.
W. Amen.

42. Ostatnia Ewangelia
Kapłan przechodzi na stronę Ewangelii. Czyni znak krzyża najpierw na ołtarzu, potem na swym czole, ustach i sercu.


S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tue.
S. (+) Initium sancti Evangelii secundum Joannem.
M. Gloria tibi Domine. K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. (+) Początek świętej Ewangelii według Świętego Jana.
W. Chwała Tobie Panie.
In prinicipio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in principio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil quod factum est. In ipso vita erat, et vita erat lux hominum: et lux in tenebris lucet, et tenebrae eam non comprehenderunt. Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono to było na początku u Boga. Wszystko przez nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a Życie było Światłością ludzi, a Światłość w ciemnościach świeci, a ciemności Jej nie ogarnęły.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Joannes. Hic venit in testimonium, ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine. Był człowiek posłany od Boga, a na imię mu było Jan. Ten przyszedł na świadectwo, aby świadectwo dąć o Światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli. Nie był on Światłością, ale miął świadczyć o Światłości.
Erat lux vera quae illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit. In propria venit, et sui eum non receperunt. Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his qui credunt in nomine ejus. Qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt. Było Światło prawdziwe, które oświeca każdego człowieka, gdy na ten świat przychodzi. Ono było na świecie, a świat przez nie został uczynion, a świat Go nie poznał. Do swego przyszło, a swoi Go nie przyjęli. Tym zaś wszystkim, którzy Go przyjęli, dało moc, by się stali synami Bożymi, tym co wierzą w Imię Jego, którzy nie ze krwi, ani z pożądliwości ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
(hic genuflectitur) ET VERBUM CARO FACTUM EST, et habitavit in nobis et vidimus gloriam ejus, gloriam quasi unigeniti a Patre, plenum gratiae et veritatis. (tu wszyscy klękają) A SŁOWO CIAŁEM SIĘ STAŁO i mieszkało między nami. I oglądaliśmy chwałę Jego, chwale jako Jednorodzonego od Ojca, pełnego łaski i prawdy.
M. Deo gratias. W. Bogu niech będą dzięki.


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


Most Jagiełły – spotkania z historią i kulturą średniowiecza

Przez Mazowsze na Grunwald – średniowieczny weekend
w Czerwińsku.
Wszystkich miłośników historii, średniowiecza i rekonstrukcji historycznych czeka okazja do zanurzenia się w klimat czasów, kiedy Jagiełło przemierzał drogę wiodącą jego wojska na pola Grunwaldu. 30 czerwca i 1 lipca tego roku w ogrodach klasztornych w Czerwińsku nad Wisłą podczas edukacyjnego pikniku o charakterze historyczno-kulturalnym, nawiązującego do kolejnej rocznicy przeprawy króla Władysława przez Wisłę, będzie można zobaczyć jak wyglądał średniowieczny obóz rycerski, jarmark dawnych rzemiosł, turnieje i pokazy rycerskie oraz gry, zabawy i rozrywki plebejskie, a także wziąć udział w średniowiecznym korowodzie ulicami Czerwińska, obejrzeć inscenizację połączenia wojsk polskich i litewskich, symboliczne odtworzenie repliki mostu Jagiełły z udziałem tradycyjnych łodzi flisackich oraz wieczorny pokaz ognia. Wydarzenie jest dla odpowiednie osób w każdym wieku, a uczestnictwo w nim jest bezpłatne.

Stowarzyszenie Nasz Czerwińsk nad Wisłą organizuje rekonstrukcję historyczną, umożliwiającą poznanie kultury średniowiecza i realne poczucie atmosfery dawnych czasów. Umiejscowienie wydarzenia na terenie zespołu klasztornego w Czerwińsku nad Wisłą ma istotne znaczenie, bowiem w tym miejscu często bywali dostojnicy kościelni i książęta mazowieccy. W lipcu 1410 r. Władysław Jagiełło po przeprawie przez Wisłę modlił się tu o powodzenie swojej wyprawy przeciwko Krzyżakom, a po zwycięstwie pod Grunwaldem ofiarował klasztorowi swój hełm, który nosił w bitwie. Klasztor w Czerwińsku uznawany jest obecnie za romański klejnot Mazowsza. Od XII wieku pełnił ważne funkcje religijne oraz obronne i był niemym świadkiem ważniejszych wydarzeń patriotycznych naszego kraju. Wydarzenie Most Jagiełły pozwoli pokazać społeczeństwu chociaż niewielki fragment tego, co niegdyś widziały mury tego cennego zabytku.
Inicjatywa, której ideą jest propagowanie historii, tradycji narodowych i kulturalnego dziedzictwa narodowego jest ściśle związana z inscenizacją bitwy pod Grunwaldem, która corocznie odbywa się w połowie lipca – stąd zamysł, aby wydarzenie "Most Jagiełły" stało się w przyszłości imprezą cykliczną odbywającą się zawsze 2 tygodnie przed Grunwaldem.

Tożsamość narodową w aspekcie historycznym i kulturalnym buduje się przez przybliżanie działań poprzednich pokoleń – historia pozwala zrozumieć mechanizmy rządzące społeczeństwem, kultura pomaga przetrwać we współczesnym świecie, a średniowiecze
to fascynacja dawnym porządkiem i systemem wartości moralnych. Dlatego organizatorzy chcą włączyć odwiedzających w sposób aktywny do działań budzących zainteresowanie polskim dziedzictwem historycznym. Zilustrowanie przekazu historycznego i kulturalnego oraz
przeprowadzenie projektu w duchu odtwórstwa historycznego przekłada się na zmianę nastawienia adresatów do dziejów ojczystych i dziedzictwa kulturalnego.
Głównym celem jest upamiętnienie wydarzenia historycznego, jakim była budowa mostu łodziowego na Wiśle w Czerwińsku i przeprawienie się wojsk Jagiełły przez rzekę Wisłę, jak również przybliżenie codziennych realiów - jak wyglądały średniowieczne stroje, zbroje, broń, przedmioty użytkowe, obyczaje jakie panowały w czasach Jagiełły.
Odpowiadając na zapotrzebowanie uczestniczenia w "żywej lekcji historii", projekt przewiduje zaangażowanie publiczności i widzów (odbiorców) w inscenizacje plenerowe, warsztaty, pokazy, treningi łucznictwa i poznawanie obyczajów średniowiecznych, dzięki czemu historia nie będzie elementem zamierzchłej przeszłości, ale stanie się realnym doświadczeniem.

Piknik rozpocznie się w ogrodach klasztornych o godzinie 10:00 w sobotę powitaniem wszystkich przybyłych gości, rekonstruktorów i odwiedzających, po czym barwny średniowieczny korowód z Jagiełłą i Witoldem konno na czele przejdzie ulicami Czerwińska nad Wisłę na Bulwar Wiślany, gdzie zostanie zaprezentowana zbudowana symboliczna replika części łyżwowego mostu na Wiśle przy udziale drewnianych, tradycyjnych łodzi flisackich z Fundacji Rok Rzeki Wisły. Na Bulwarze odbędzie się również uroczyste odsłonięcie tablicy wmurowanej w kamień polny upamiętniającej drogę Jagiełły przez Mazowsze na Grunwald.
Następnie korowód uda się w drogę powrotną pod klasztor, a tam w scenerii średniowiecznego obozu rycerskiego rozpoczną się warsztaty rzemiosła dawnego, turnieje i pokazy. Odwiedzający będą mogli spróbować swoich sił na stanowisku czerpania papieru i zobaczyć jak wyglądała średniowieczna kaligrafia i iluminatorstwo. Będzie również stanowisko średniowiecznego szewca i kaletnika, rzeźbiarza, snycerza, bartnika. Zawita również warsztat ceramiki średniowiecznej i garncarstwa oraz kuźnia kowalska. Chętni będą mogli doświadczyć dawnego tkactwa, szycia ubiorów codziennych i strojów bojowych – zaprezentuje się tutaj kilka edukacyjnych stoisk. Oczywiście nie obędzie się bez prezentacji średniowiecznego uzbrojenia. Rzadko spotykaną ciekawostką będzie pokaz wypalania dziegciu.
Głosem prowadzącym będzie słynny w środowisku rekonstruktorów, niezrównany błazen Jajosz, a o oprawę muzyczną zadba zespół muzyki dawnej – FleurDeLis.
Na pikniku będą oczywiście kramy średniowieczne, na których będzie można nabyć różne towary, a i nie zabraknie miejsc gdzie będzie można skosztować różnych przysmaków.
Atrakcją niewątpliwie będą turnieje – rycerski, łuczniczy i trójbój, w których będą rywalizować rekonstruktorzy.
Zainteresowanych w każdym wieku przyciągnie na pewno tor łuczniczy, na którym będzie można zapoznać się z tajnikami strzelania z łuku historycznego.
Organizatorzy przewidują różnego rodzaju pokazy, atrakcje i animacje zarówno dla dzieci i dorosłych – m.in. gry i zabawy plebejskie, pokazy tańców dawnych, pokazy sokolnika, stanowisko kata średniowiecznego, astronoma i alchemika.
Około godziny 16 na terenie historycznego obozu rycerskiego będzie miała miejsce inscenizacja nawiązująca do połączenia wojsk polskich i litewskich.
Uwieńczeniem pierwszego dnia będzie wieczorny pokaz fireshow, czyli teatr ognia.

Drugi dzień pikniku rozpocznie się również o godzinie 10 rano i organizatorzy przewidują dla odwiedzających możliwość skorzystania z warsztatów rzemiosła dawnego i innych atrakcji tak jak w pierwszym dniu. Dodatkowo odbędą się pokazy kusznicze wraz z prelekcją nt. broni strzelczej oraz turniej na miecze piankowe dla dzieci i warsztaty tańców dawnych.
O godzinie 12:30 zostanie odprawiona historyczna Msza Święta trydencka według rytu z 1410 roku – taka w jakiej wieki temu uczestniczył król Władysław Jagiełło.

Zakończenie imprezy planowane jest na godzinę 15.

Wydarzenie zostało objęte honorowym patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Marszałka Województwa Mazowieckiego.

Partnerami/patronami merytorycznymi są Muzeum Bitwy pod Grunwaldem w Stębarku, Opactwo Romańskie – Parafia Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie w Czerwińsku nad Wisłą, Fundacja Rok Rzeki Wisły oraz Gmina Czerwińsk nad Wisłą.
Patronat medialny – Katolickie Radio Diecezji Płockiej, gazeta i portal Petronews, portal historia.org.pl

Wydarzenie zostało dofinansowane ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kultura – Interwencje 2018” oraz ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.
Sponsorami, którzy również wsparli inicjatywę są: Powiat Płoński, Nadleśnictwo Płock, Lokalna Grupa Działania – Przyjazne Mazowsze w Płońsku, Vistula Bank Spółdzielczy w Wyszogrodzie, Spółdzielcza Grupa Bankowa Bank Spółdzielczy w Iłowie.
Tablicę pamiątkową ufundowała firma DARKAM z Płocka.

Więcej informacji: https://www.facebook.com/most.jagielly/
oraz na stronie Stowarzyszenia: www.czerwinsknadwisla.com

Film z zaproszeniem na wydarzenie: https://www.facebook.com/most.jagielly/videos/213456562795253/
https://www.youtube.com/watch?v=QxrZExm7tNo

Chcielibyśmy podziękować za odwiedzanie, komentowanie oraz polubienie Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia oraz Opactwa Romańskiego, którego Kustoszami są od 95 lat są Salezjanie Księdza Bosko /inspektoria warszawska/.
Staropolskie przysłowie powiada ”Kto dziękuje dwa razy prosi” - ufamy, że Jego popularność będzie rosła, a dzięki Waszej obecności coraz więcej nowych P.T Parafian, Pielgrzymów i Gości będzie mogło się o nas dowiedzieć. Serdeczne Bóg zapłać!
************************************************
Wspaniałe i piękne miejsce. Bardzo przyjaźni zakonnicy chętnie opowiadają o historii miejsca i pokazują ciekawostki skryte za murami. Polecam zapytać o małą kapliczkę, urządzaną w dawnym refektarzu, z pięknie zdobionym polichromiami sklepieniem kryształowym. / Marcin/
***
Przepiękny kościół i klasztor w stylu romańskim z 1155 roku oraz przyklasztorne ogrody. Odpoczywał w tym miejscu i na okolicznych wzgórzach sam król Władysław Jagiełło ze swymi wojskami w drodze na Grunwald. Sanktuarium Matki Bożej Czerwińskiej z cudownym obrazem. /Joanna/
***
Miejsce warte odwiedzenia, śliczny kościół, dalej w stronę Wisły dawna drewniana zabudowa. Cisza, spokój oraz w sezonie truskawki./John/
***
Niesamowite miejsce w drodze z Płocka do Warszawy. Klasztor i kościół romański z XII w. W Czerwińsku, tzw. mostem łyżkowym zbudowanym z łodzi, przeprawiał się przez Wisłę Władysław Jagiełło idąc na Grunwald. /Agnieszka/
***
Piękny, romański zespół klasztorny z ciekawą historią i jeszcze ciekawsza legendą. Według niej klasztor odwiedzili Templariusze i ukryli tu skarby przywiezione z Francji. W świątyni znajduje się nieodkryty grób księcia Konrada II Czerskiego oraz chorągwie z pod Beresteczka. / Jarosław/
***
Obejrzeć zwiedzić...to trochę za mało. Trzeba dłużej pobyć żeby poczuć klasztorna atmosferę i moc DUCHA.... /Małgorzata/
***
Po prostu pięknie. Samo miejsce, klasztor i kościół na brzegu Wisły. Niesamowite freski, obrazy i figurki. Bardzo ciekawa wystawa misyjna. Ja jestem zachwycony./Wiktor/
***
Świetny przykład architektury romańskiej nad Wisłą z przepięknym portalem w przedsionku. Zachowane dwie masywne wieże robią olbrzymie wrażenie i są widoczne z bardzo daleka. Pod klasztorem parking więc nic tylko zwiedzać :) / Łukasz/
***
Piękne miejsce, zabytkowy klasztor romański. Świetny widok na Wisłę. Tutaj Pan Bóg przemawia bardziej do człowieka :) /Lolek/
***
Piękny zespół klasztorny. Bazylika romańska z późniejszymi elementami gotyckimi i barokowymi. Cudowny obraz Matki Boskiej Czerwińskiej - zwaną Matką Pocieszenia. Świetne miejsce na ucieczkę od zgiełku naszych czasów. Miejsce w którym nasz król Władysław Jagiełło przeprawiał się przez Wisłę (po moście pontonowym!) idąc w kierunku Grunwaldu, podczas wojny z Zakonem./ Marcin/
***
Jeden z najstarszych kościołów w Polsce, z 1155 roku. Wewnątrz muzeum zakonu salezjanów. Warto zobaczyć. /Jacek/
***
Przepiękna perełka polskiej architektury a także jedna z ważniejszych miejsc w polskiej historii warte odwiedzenia./ Arkadiusz/
***
Ładny klasztor. /Olo /
***
Niesamowite miejsce z jedynym w swoim rodzaju klimatem. Piękny widok na Wisłę. Można zobaczyć tu pierwszą cegłę użytą na ziemiach polskich./Jan/
***
Piękny bardzo stary kościół./ Rafał/
Super miejsce na wiosenną wycieczkę połączoną z historią ☺/Robert/
***
Kolejne miejsce, którego nie powinno się oceniać a należy odwiedzić./ Krystyna/
***
Na szlaku turystycznych obiektów, można odnaleźć unikatowy portal z połowy XII w. Ciekawe miejsce z bogatą historią./Patrycja/
***
Cudowne miejsce. Piękna lokalizacja i wyjątkowe zabytki./ Jakub/
***
Historyczne miejsce, ładny kościół/ Paulina/
Piękny dwunastowieczny klasztor że wspaniałą kaplicą. /Romanka/
***
Piękne miejsce, zadbane, z bardzo ciekawą historią. Warto zwiedzić, szczególnie latem!/Sandra/
***
Bardzo interesujące miejsce. Ciekawe kilkusetnie freski w kaplicy bocznej. Polecam przeczytać też tablice informacyjną przed wejściem - ciekawe informacje./Piotr/
***
Jeden z najstarszych kościołów w Polsce z 1155 roku (romański z późniejszymi zmianami)/Leszek/
***
Piękny widok na Wisłę. Dużo miejsca na spacery. /Aneta/
***
Piękne miejsce ciche spokojne. /Andrzej/
***
Przepiękne miejsce /Jonasz/
***
Pięknie - warto pojechać./ Jolanta/
***
Ładny zabytek nad Wisłą. / Jarosław/
***
Pozdrowienia dla kapłanów+ / ewangelizacja internetowa/
***
Unikalny zabytek architektury romańskiej z XII wieku. / Ewa/
***
Bazylika w Czerwińsku nad Wisłą i najstarsze freski w Polsce./Sławomir/
***
Kawałek polskiej historii. Warto zobaczyć./ Jakub/
***
Klasztor z 1155 r. / Wac/
***
Bardzo piękne miejsce, tylko szkoda że tak mało osób o nim pamięta
Dla niewtajemniczonych król Jagiełło przeprawiał się przez Wisłę właśnie ze Śladowa do Czerwińska.
/ Konrad/
***
Historyczne miejsce. Polecam. / Zbigniew/
***
Ładna rzecz. Cieszy oko. / Maciek/
***
Spoko miejscówka./ Radosław/
***
Piękne miejsce, bardzo ładne wspomnienia mam o tym))) / Paul/
***
Pięknie. / Marcin/
***
Fantastyczne miejsce.
Historia czysta. Fantastic place. History pure
/Marcin /

/źródła internetowe/

24 czerwca o godz. 13.00 serdecznie zapraszamy na „Imieniny ks. Bosko” -
I Festyn Parafialny. W programie gry i zabawy dla całych rodzin, atrakcje kulinarne i liczne nagrody. Zakończenie o godz. 17.00.

PROGRAM:

13.00 Rozpoczęcie Festynu Rodzinnego – Ogrody klasztorne Salezjanów
Następnie liczne atrakcje i konkurencje z nagrodami:
* Quizy - Mądra głowa
* Śpiewać każdy może – piosenki biesiadne i patriotyczne
* Biegi i sztafety rodzinne
* Na ratunek - pierwsza pomoc
* Czy znasz ten smak? – truskawkowe szaleństwo i nie tylko ...
* Twórcza Rodzinka – konkurs rysunkowy
W trakcie festynu : kiełbaski z grilla, ciasto domowe, napoje, chleb ze smalcem i inne smakołyki.

ORGANIZATORZY:
Parafianie z Czerwińska nad Wisłą
Salezjanie Księdza Bosko
Salezjanie Współpracownicy
Młodzież i Wolontariusze z Oratorium im. Jana Pawła II w Czerwińsku nad Wisłą
Ludzie Dobrej Woli – Dobrodzieje i Ofiarodawcy

SERDECZNIE ZAPRASZAMY
WSTĘP WOLNY!

Zapraszamy na Pielgrzymkę Różańcową do Czerwińska nad Wisłą w sobotę 23 czerwca 2018 roku od godz. 10.00.
Tym razem będzie to jednodniowa, autokarowa Pielgrzymka do Sanktuarium Maryjnego w Czerwińsku. Jest to propozycja dla stałych uczestników dotychczasowych Pieszych Pielgrzymek Różańcowych, ale i dla wszystkich sympatyków, dobrodziejów, przyjaciół Pieszych Pielgrzymek Różańcowych.

Z modlitwą w intencji wszystkich uczestników
Radośnie pozdrawiam - Ave Maria !
ks. Henryk Bonkowski SDB


Zgłoszenia: ks. Henryk Bonkowski tel. 692 477 622;
e-mail: hbonkowski@wp.pl



PROGRAM :

Pielgrzymka Różańcowa (autokarowa)

DO CZERWIŃSKA nad Wisłą - 23.06.2018 r. (sobota)
8.30 – wyjazd autokarem z parkingu przy kościele Parafialnym w Jabłonnie
10.00 – Bazylika w Czerwińsku:
- odsłonięcie Cudownego Obrazu Matki Bożej Pocieszenia - powitanie
- Modlitwa różańcowa przeplatana śpiewami z intencjami pielgrzymów
- Oprowadzanie po Sanktuarium – historia kościoła, klasztoru
wystawa misyjna, muzeum kardynała Augusta Hlonda – pamiątki
12.30 - Eucharystia w bazylice w intencji pielgrzymów
13.30 - Posiłek
14.30 - Przeżyjmy to jeszcze raz – wspomnienia z dotychczasowych
Pieszych Pielgrzymek Różańcowych Warszawa – Czerwińsk
- Koronka do Bożego Miłosierdzia
16.00 - procesja pielgrzymkowa Alejami NMP Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko
16.30 - Spotkanie przy ognisku – Jubileusz 100 -lecia Odzyskania Niepodległości
– śpiew pieśni patriotycznych
17.30 - Zakończenie – wyjazd autokarami


ZGŁOSZENIA:

Zgłoszenia: ks. Henryk Bonkowski tel. 692 477 622;

e-mail: hbonkowski@wp.pl


Koszt od osoby : 40,00 (przejazd do Czerwińska, powrót +posiłek)
Uwaga! Można wykorzystać własny transport (tam i z powrotem), wówczas opłata dobrowolna.