Zapraszamy na Pielgrzymkę Różańcową do Czerwińska nad Wisłą w sobotę 23 czerwca 2018 roku od godz. 10.00.
Tym razem będzie to jednodniowa, autokarowa Pielgrzymka do Sanktuarium Maryjnego w Czerwińsku. Jest to propozycja dla stałych uczestników dotychczasowych Pieszych Pielgrzymek Różańcowych, ale i dla wszystkich sympatyków, dobrodziejów, przyjaciół Pieszych Pielgrzymek Różańcowych.

Z modlitwą w intencji wszystkich uczestników
Radośnie pozdrawiam - Ave Maria !
ks. Henryk Bonkowski SDB


Zgłoszenia: ks. Henryk Bonkowski tel. 692 477 622;
e-mail: hbonkowski@wp.pl



PROGRAM :

Pielgrzymka Różańcowa (autokarowa)

DO CZERWIŃSKA nad Wisłą - 23.06.2018 r. (sobota)
8.30 – wyjazd autokarem z parkingu przy kościele Parafialnym w Jabłonnie
10.00 – Bazylika w Czerwińsku:
- odsłonięcie Cudownego Obrazu Matki Bożej Pocieszenia - powitanie
- Modlitwa różańcowa przeplatana śpiewami z intencjami pielgrzymów
- Oprowadzanie po Sanktuarium – historia kościoła, klasztoru
wystawa misyjna, muzeum kardynała Augusta Hlonda – pamiątki
12.30 - Eucharystia w bazylice w intencji pielgrzymów
13.30 - Posiłek
14.30 - Przeżyjmy to jeszcze raz – wspomnienia z dotychczasowych
Pieszych Pielgrzymek Różańcowych Warszawa – Czerwińsk
- Koronka do Bożego Miłosierdzia
16.00 - procesja pielgrzymkowa Alejami NMP Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko
16.30 - Spotkanie przy ognisku – Jubileusz 100 -lecia Odzyskania Niepodległości
– śpiew pieśni patriotycznych
17.30 - Zakończenie – wyjazd autokarami


ZGŁOSZENIA:

Zgłoszenia: ks. Henryk Bonkowski tel. 692 477 622;

e-mail: hbonkowski@wp.pl


Koszt od osoby : 40,00 (przejazd do Czerwińska, powrót +posiłek)
Uwaga! Można wykorzystać własny transport (tam i z powrotem), wówczas opłata dobrowolna.

Akt zawierzenia Jego Ekscelencji Ks. Biskupa dr Piotra Libery Matce Bożej Czerwińskiej mieszkańców Mazowsza i Diecezji Płockiej Czerwińsk nad Wisłą – 5 września 2010 r.


O Pani nasza i Matko wszystkich ludzi, przybywam tu jak syn, który odwiedza swoją Matkę wraz z wielką liczbą sióstr i braci. Jako następca Apostołów, któremu została powierzona misja przewodniczenia w posłudze miłości w Kościele Płockim oraz utwierdzania wszystkich w wierze i nadziei, pragnę przedstawić Twemu Matczynemu Sercu radości i nadzieje, a także problemy i cierpienia każdego z Twoich synów i córek, którzy są tu obecni lub towarzyszą nam z daleka.
Matko Boża Czerwińska, Ty znasz imię każdego człowieka, jego twarz i jego historię, i każdego miłujesz macierzyńską miłością, która wypływa z samego serca Boga-Miłości. Wszystko Tobie zawierzam i poświęcam, Maryjo Najświętsza, Matko Pocieszenia i nasza Matko.
Dziękuję Ci, umiłowana Matko, za Twą nieustanną opiekę nad ludem Mazowsza i naszą Płocką Diecezją. Broń nas od złych mocy, od pokusy życia tak, jakby Boga nie było i od „cichej apostazji”, która ogarnia syte narody Europy. Broń nas od klęsk żywiołowych: powodzi, gradu, suszy i ognia. Niech Twoje macierzyńskie spojrzenie spocznie na dzieciach i młodzieży, którzy rozpoczęli nowy rok szkolny i katechetyczny, by wzrastali w łasce u Boga i ludzi. Pocieszycielko strapionych! Twoim możnym wstawiennictwem pomóż tym, którzy źle się mają – chorym, ubogim, podeszłym w latach, cierpiącym na ciele i na duchu. Prowadzeni przez Ciebie chcemy być prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa, odważnie głoszącymi prawdę Ewangelii w trzecim tysiącleciu.
Twoja Matko wielowiekowa obecność wśród nas w Cudownym Wizerunku, budzi we mnie zdumienie i wdzięczność, dlatego w imieniu wszystkich pielgrzymów czerwińskich błagam – nie przestawaj nas pocieszać i wspierać. Tym aktem zawierzenia i poświęcenia wyrażam pragnienie, byś zamieszkała w sposób jeszcze głębszy i radykalny, na zawsze i całkowicie w naszym życiu ludzkim i chrześcijańskim. Niech Twoja obecność, Bogarodzico, sprawi, że zakwitnie pustynia naszego serca i zabłyśnie słońce nad mrokami naszej duszy. Niech sprawi ona, że po smutkach i strapieniach wróci radość i pociecha, aby każdy człowiek ujrzał zbawienia Pana, który ma imię i oblicze Jezusa, odbite w naszych sercach na zawsze zjednoczonych z Tobą, Matko. Niech się tak stanie! Amen.

Czerwińsk nad Wisłą – 5 września 2010 r.

W niedzielę 17 czerwca 2018 roku podczas Mszy Świetej o godz. 10.00 w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą pragniemy wyśpiewać uroczyste "Te Deum" ("Ciebie Boga wysławiamy") za 125 lat posługi Sióstr Służek NMP Niepokalanej (Prowincja Płocka) na terenie naszej wspólnoty parafialnej.
Przed każdą Mszą Św. odbędzie się również prezentacja charyzmatu Sióstr Służek.
Pragniemy wraz z Siostrami Służkami i zaproszonymi Gośćmi podziękować Bogu i Matce Najświętszej Niepokalanej za dar ponad wiekowej posługi i wypraszać dalsze Boże błogosławieństwo, opiekę Maryi Niepokalanej oraz nowe powołania do Zgromadzenia Sióstr Służek.
Jubileuszowe Słowo Boże wygłosi Ks. Wojciech Szulczyński SDB – wieloletni przełożony klasztoru salezjańskiego w Czerwińsku nad Wisłą.
Niech zawołanie zakonne Sióstr Służek "Kochajmy Maryję i służmy Jej wiernie",stanie się i naszą duchową dewizą życiową.

Herb zgromadzenia został zaprojektowany przez założyciela, o. Honorata Koźmińskiego. Przedstawia gorejące serce, oplecione cierniem i zwieńczone krzyżem. Litera "M" w środku serca oznacza Niepokalane Serce Maryi. Poniżej – herb franciszkański: skrzyżowane ręce Pana Jezusa i św. Franciszka.

Bezhabitowe Zgromadzenie
Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej

Zgromadzenie zostało powołane do istnienia, przez błogosławionego Honorata Koźmińskiego kapucyna w 1878 roku, gdy Polska była pod zaborami i likwidowano klasztory, stąd idea zakonów bezhabitowych. Kolebką Zgromadzenia stał się Zakroczym, a święto Matki Bożej Różańcowej 7 października uważa się za datę założenia.
Zgromadzenie Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej jest jednym z 26 zgromadzeń zakonnych założonych przez błogosławionego O. Honorata Koźmińskiego (kapucyna). Ojciec Honorat zatroskany o przyszłość Ojczyzny pod zaborami pragnął otoczyć duchową opieką wszystkie jej środowiska i stany.
Pod wpływem objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie Ojciec Honorat zrozumiał potrzebę opieki religijno-moralnej nad ludem wiejskim i taki cel wyznaczył siostrom Służkom. To zadanie Zgromadzenie realizowało poprzez krzewienie oświaty, nauczanie religii, propagowanie abstynencji, prowadzenie kółek różańcowych oraz naśladowanie ukrytego życia Jezusa i Maryi. Głównym narzędziem wskazanym przez Matkę Bożą do realizacji tych zadań był różaniec. Pomimo ścisłego ukrycia Zgromadzenie rozwijało się dynamicznie i wkrótce zostało podzielone na prowincje z Domem Generalnym w Mariówce.
W drugiej połowie XX wieku siostry podjęły również pracę na Litwie, Łotwie, Białorusi, Stanach zjednoczonych, Rzymie, Ruandzie i Republice Demokratycznej Kongo (Zairze) i Francji. Dzisiaj Zgromadzenie liczy ok. 670 sióstr i jest podzielone na 5 prowincji: sandomierską, siedlecką, płocką, litewską i amerykańską.


Zgromadzenie Sióstr Służek NMP Niepokalanej jest instytutem zakonnym na prawie papieskim. Członkinie zobowiązują się publicznym ślubem do zachowania trzech rad ewangelicznych, prowadzą życie wspólne i oddają się działalności apostolskiej. Nie noszą jednolitego stroju.
Siostry Służki pragną oddawać chwałę Bogu swoim życiem konsekrowanym pośród świata, włączać się w zbawczą misję Chrystusa, zwłaszcza poprzez pracę w środowisku wiejskim. Zjednoczone we wspólnocie siostrzanej służą bliźnim naśladując Chrystusa, który "przyszedł, aby służyć", oraz Maryję, Służebnicę Pańską.

Duchowość Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej charakteryzują trzy elementy: duch Maryjny, duch franciszkański i duch służby.

Duch Maryjny

Siostry Służki codziennie wpatrują się w Niepokalaną Służebnicę Pańską i razem z Nią wsłuchują się w Słowo, aby jak Ona odpowiadać Bogu "TAK". Ojciec Honorat wskazał Ją jako wzór życia całkowicie ukrytego z Chrystusem w Bogu, a zarazem w pełni zaangażowanego w dzieło zbawienia świata.

Niepokalana Fundatorka

Jesteście Służkami Niepokalanej. Tak nazwał Siostry - Założyciel - bł. O. Honorat Koźmiński, wyjaśniając:
"Okazją zaś do tego zawiązku były Objawienia Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej uczynione w tym czasie wiejskim dziewczętom w Gietrzwałdzie (...) dlatego też Służkami Niepokalanej się nazwały".
Chcąc zrozumieć Niepokalane Poczęcie u Jego źródła, trzeba cofnąć się do pierwszego zamysłu Stwórcy."Bóg - pisze św. Paweł Apostoł - wybrał nas..., abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego Obliczem".

Różaniec

Niepokalaną Patronkę Zgromadzenia Siostry Służki czczą również poprzez odpowiadanie na Jej wezwania, m.in. odmawiając codziennie różaniec, prowadząc Kółka Żywego Różańca, świętując wspomnienia liturgiczne Matki Najświętszej.
Różaniec, z którym wiążą się początki Zgromadzenia Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej jest modlitwą, która prowadzi Ich w szkole Maryi od modlitwy ustnej do medytacji zbawczych tajemnic życia Jezusa, a wreszcie do kontemplacji, modlitwy odpoczynku w Sercu Boga, prostego spojrzenia w wierze na Osobę Chrystusa, który rodzi się, naucza, umiera i zmartwychwstaje, dając udział w misterium swojego Boskiego życia.

Duch franciszkański

Zgromadzenie Sióstr Służek należy do wielkiej rodziny franciszkańskiej. Święty Franciszek z Asyżu, rozmiłowany w człowieczeństwie Chrystusa i życiu Niepokalanej Matki, jest Ojcem i Mistrzem Zgromadzenia Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej. Ożywione jego wiarą i żarliwością, starają się wiernie odczytywać Ewangelię i swoją postawą dawać świadectwo Chrystusowi we współczesnym świecie. Z swoim Serafickim Ojcem z Asyżu chcą iść przez życie w postawie radości, prostoty, pokoju i dobra.

Duch służby

Wpatrując się w obecną wśród nich MIŁOŚĆ Jezusa, który jest w Chlebie i w ubogich, uczą się Jego postawy. Jezus udziela się Im według swojego planu, Siostry Służki z kolei według Jego woli pragną udzielać się Jezusowi. Tajemnica służby! Ale to także szkoła patrzenia i słuchania... Maryja z Nazaretu rozpoczęła ten cykl długich lekcji wskazując drogę dla wszystkich. Usłyszała, odpowiedziała pozytywnie i poszła ze Słowem i Ciałem do człowieka... z intencją bezinteresownej służby.

Służba w ukryciu

Życie Maryi, pełne tajemnic Bożych, było jednocześnie proste i zwyczajne w oczach ludzi. Siostry Służki Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej starają się naśladować Maryję w wypełnianiu swojego posłannictwa i - tak jak Maryja - w ukryciu przeżywać swoje powołanie do wyłącznej służby Bożej. (por. Konstytucje, 14)

Duszpasterstwo Służby Liturgicznej Diecezji Płockiej organizuje w dniu 16 czerwca 2018 roku III Pielgrzymkę Służby Liturgicznej Diecezji Płockiej pod hasłem: „Ad maiora natus sum – Do wyższych rzeczy zostałem stworzony!”. Spotkanie odbędzie się w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą. Patronem naszej pielgrzymki będzie Św. Stanisław Kostka.
Pielgrzymka rozpocznie się o godz. 11.00 Mszą Św. pod przewodnictwem J.E. Ks. Biskupa Ordynariusza Piotra Libery.
Następnie liczne atrakcji będą m.in.: pokazy walk rycerskich, koncert, konkurencje sportowe, grupy rekonstrukcyjne, zabawy dla dzieci, strzelnica paintball i ASG.
Zakończenie pielgrzymki o godz. 16.00.

1. Program pielgrzymki:

10:00 – 11:00 Zawiązanie wspólnoty, powitanie przybywających grup

11.00 Msza św. pod przewodnictwem bpa Piotra Libery, przed błogosławieństwem wręczenie medali

12.15 Rozpoczęcie wspólnej zabawy na mini olimpiadzie, pokazy, wspólna zabawa, obiad

12.45 Pokaz walk rycerskich

13.45 Konkurs na układanie kostki Rubika

14.30 Konkurs wiedzy o Czerwińsku

15.30 Zakończenie konkurencji sportowych, rozdanie nagród

16.00 Rozlosowanie nagrody głównej, zakończenie pielgrzymki


2. Podstawowe informacje:

- spotykamy się 16 czerwca w klasztorze księży salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą

- koszt uczestnictwa to 5 złotych (opiekunowie są zwolnieni z opłaty) – jest to opłata za obiad, pamiątkowy gadżet oraz koszty organizacji

- przewidujemy wiele nagród dla zwycięzców w konkurencjach sportowych

- zgłoszenia prosimy dokonywać na stronie internetowej www.dsldp.pl.
Zgłoszenia przyjmujemy do 11 czerwca 2018 roku. .
Rejestracja na miejscu będzie czynna od godziny 9.30.

- Księży, którzy pragną odprawić Eucharystię prosimy o zabranie ze sobą alb i stuł koloru białego z św. Stanisławem Kostką.

- Ministranci i Lektorzy uczestniczą we Mszy św. w strojach liturgicznych.

REJESTRACJA GRUP:

http://www.dsldp.pl/pielgrzymki.php


++++++++++++++++++++++


Konkurs wiedzy nt. Czerwińska – gmina i klasztor

PRZEBIEG KONKURSU:

1. Zawodnicy wchodząc na scenę, losują kolejno numerki miejsc, które zajmą.
2. Uczestnicy zajmują miejsca zgodnie z wylosowanymi numerkami.
3. Rozpoczyna się gra. Jako pierwszy odpowiada zawodnik, który wylosował miejsce z numerem 1, następnie kolejni, zgodnie z Regulaminem gry.
4. Zawodnik, który utraci wszystkie szanse, tzn. odpadnie z gry, schodzi ze sceny
5. Rozdanie nagród przewidziane jest dla zawodników, którzy zajęli trzy pierwsze miejsca.

REGULAMIN KONKURSU:

1. W konkursie mogą wziąć udział wyłącznie uczestnicy III Pielgrzymki Służby Liturgicznej Diecezji Płockiej.
2. Każdy uczestnik na starcie otrzymuje trzy szanse.
3. Za błędną odpowiedź uczestnik traci jedną szansę.
4. W pierwszym etapie konkursu biorą udział wszyscy uczestnicy.
5. Uczestnik ma 3 sekundy na udzielenie odpowiedzi, o przekroczeniu tego czasu informuje dźwięk gwizdka.
6. W trzech pierwszych rundach prowadzący zadaje kolejno uczestnikom po jednym pytaniu (w każdej rundzie).
7. Za każdą poprawną odpowiedź uczestnik otrzymuje jeden punkt (cukierek).
8. Do kolejnego etapu gry przechodzą uczestnicy, którzy zachowali przynajmniej jedną szansę.
9. W drugim etapie gry prowadzący zadaje pytania uczestnikom podobnie jak w pierwszym etapie.
10. W drugim etapie za każdą poprawną odpowiedź zawodnik otrzymuje jeden punkt (cukierek).
11. Etap drugi trwa do momentu, aż pozostanie tylko trzech zawodników z zachowaną przynajmniej jedną szansą.
12. W trzecim etapie bierze udział trzech zawodników, którzy na starcie otrzymują jedną dodatkową szansę do już posiadanych.
13. Gra trwa do momentu, aż ostatni z uczestników utraci ostatnią szansę lub skończą się przygotowane pytania. W przypadku zakończenia pytań wygrywa zawodnik z większą ilością szans.
14. Nad poprawnym przebiegiem konkursu czuwa trzyosobowa Komisja, w składzie: Przewodniczący, który zadaje pytania i dwóch członków komisji, którzy są odpowiedzialni za liczenie czasu i porządek posiadanych szans.


Historia Czerwińska

Geneza powstania Czerwińska nad Wisłą sięga XI w, który to położony w strefie krawędziowej doliny rzeki Wisły na wysokim jej brzegu odznacza się wyjątkowymi wartościami krajobrazowymi. Niemalże równolegle rozwijały się na tym terenie dwie formy osadnictwa, oparte na własności biskupiej oraz własności klasztornej. Do naszych czasów zachowały się relikty pierwotnej, przedlokalcyjnej osady targowej, której zasadniczy podział i zasięg nie zmienił formalny akt lokacji na prawie miejskim w XIV wieku. Osada ta rozwijała się w oparciu o obronny ośrodek władzy biskupiej i z fundacją kościelną na terenie wzgórza, gdzie obecnie znajduje się grzebalny cmentarz katolicki. Po przeciwnej stronie ulicy Świętokrzyskiej biegnącej głębokim wąwozem znajduje się wzgórze, na którym w XI wieku najprawdopodobniej istniał ośrodek grodowy z podgrodziem w rejonie obecnej ul. Kościuszki. Na tym samym miejscu w pierwszej ćwierci XII wieku powstała fundacja klasztorna zakonu Kanoników Regularnych, rozwijająca się w oparciu o zachowaną do naszych czasów ciągłość użytkowania. Zespół ten jest jednym z najlepiej zachowanych i popularnych w świadomości społecznej już od końca XIX wieku zabytkiem architektury romańskiej na terenie historycznego Mazowsza, nieodłącznie związany z panoramą nadwiślańskiej skarpy.
Czerwińsk nad Wisłą jako teren położony przy dolinie rzeki Wisły – uważany jest za część jednego z głównych szlaków przemieszczeń ludów kolejnych kultur.
Warunki osadnicze zmieniały się wraz z ewolucją klimatu. Ocieplenie i znaczna wilgotność ok. 5500, a 3000 r. p.n.e. sprzyjały występowaniu na tych obszarach głównie lasów liściastych odpowiednio dla myślistwa, zbieractwa oraz osadniczych kultur rolniczych i ówczesnych form hodowli. Przez następne dwa tysiąclecia bywały nawroty okresów chłodniejszych te zmiany sprzyjały migracjom. Z epoki brązu stwierdzono występowanie kultury trzcinieckiej (ok. 1500-1100 r. p.n.e.), a bezpośrednio po niej kultury łużyckiej (ok.1100-400 r. p.n.e.) niewątpliwie rzeka Wisła dla tych mieszkańców stanowiła szlak komunikacyjny i źródło żywności, stąd na krawędzi jej pradoliny znajduje się najwięcej pradziejowego osadnictwa. W okresie wpływów rzymskich (I-II w. n.e.) wystąpiło poważne nasycenie osadnicze kultur przeworskiej i wielbarskiej, w skali Mazowsza – potencjał demograficzny, który został wyrównany dopiero pod koniec średniowiecza. Ok. 150 r. n.e. było charakterystyczne rozłożenie osadnicze wzdłuż rzeki Wisły (ze skupieniem – ponoć niezwykłym w skali regionu w rejonie Czerwińska nad Wisłą). Ok. 1000 r. nastąpiło ocieplenie, mniejsze wahania temperatur, poziom wód był wyższy o ok. 1,5—2,0 m niż obecnie. Ciągłość osadnicza do schyłku okresu wpływów rzymskich przerwana została „Wędrówką Ludów” (u nas III-IV w.) i na całym niemalże obszarze w skutek tego notuje się „pustkę osadniczą” (V-VI w.). Plemiona germańskie migrujące doliną rzeki Wisły pociągnęły za sobą osadników kultury wielbarskiej do dalszych wędrówek. W VI-VII w. na tym terenie zaczęła pojawiać się ludność słowiańska (we wsi Radzikowo), jednakże osada w Czerwińsku powstała w X-XI w., która „większej kariery” nie zrobiła gdyż wcześniej i silniej rozwinęły się inne ośrodki: Wyszogród i Zakroczym.
Prawdopodobnie po 1129 r. powstało opactwo Kanoników Regularnych, gdzie wybudowano jak wspomniałam na wstępie w skali Europy budowlę romańską, kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Fundatorem kościoła według „Spominków Sochaczewskich” był Aleksander z Malonne, biskup płocki. Opactwo w całości było fundacją biskupio-książęcą, gdzie biskup zostawił sobie jedną wieś i targ w Czerwińsku nad Wisłą, zaś książę wieś Radzikowo.

Klasztor w Czerwińsku nad Wisłą cieszył się dużymi względami u książąt mazowieckich, książę Czerski Konrad II przed śmiercią kazał się pochować w tymże klasztorze (1294 r.)
W XIII w. tworzy się osadnictwo wczesnośredniowieczne na terenach dawniej zajmowanych przez ludu kultury przeworskiej i wielbarskiej. W tymże wieku na skutek osłabionego podziałami Mazowsza (księstwo płockie i czerskie), Litwini spustoszyli między innymi okolice Czerwińska nad Wisłą. Później sytuacja stała się spokojniejsza lecz nie na długo – gdyż w 1329 r. księstwo płockie zostało zhołdowane przez króla czerskiego Jana Luksemburskiego. Teren Czerwińska nad Wisłą stał się niespodziewanie pograniczem, gdyż księstwo czerskie uznało zwierzchność króla polskiego.
W latach 1355-70 panował Kazimierz Wielki i obszar obecnej gminy był podzielony między niego i księcia mazowieckiego Siemowita III. Opisany w spisie ceł z 1350 r. przez okolice Czerwińska nad Wisłą przechodził szlak handlowy Toruń-Wołyń co sprzyjało rozwojowi gospodarczemu.
Poprawa stosunków z Litwą w drugiej połowie XIV w. pozwoliła na trwałą odbudowę zniszczeń i tworzenia nowego systemu administracyjnego. Około 1370 r całe Mazowsze było pod rządami księcia Siemowita III, powstał powiat czerwiński Ziemi Ciechanowskiej, obecna mała część gminy jednak należała do Ziemi Zakroczymskiej, obie miały długi i wąski kształt wzdłuż Wisły. W 1373 r. – w średniowieczu – Czerwińsk nad Wisłą dzielił się na biskupi i klasztorny, Książe Siemowit III wydał przywilej dla biskupa płockiego na lokowanie miasta Czerwińska na prawie chełmińskim, natomiast Czerwińsk klasztorny otrzymał później prawa miejskie w 1582 r.
Jako miasto o niemałym znaczeniu gospodarczym, a także ściśle związany z klasztorem, posiada własny herb: dwie białe obronne wieże ze złotym pastorałem na czerwonym tle, oznaczenia te pozostały aktualne do dzisiaj.
Sytuacja rozwojowa dla nowego miasta nie była łatwa, gdyż bardzo blisko były dwa większe i znaczniejsze administracyjnie (Wyszogród i Zakroczym). Kolejny podział Mazowsza spowodował, że Czerwińsk nad Wisłą znalazł się w Księstwie Warszawskim i roki sądowe tego powiatu prowadzone były w Zakroczymiu.
Czerwińsk nad Wisłą stał się sławny w 1410 r. kiedy to w dniach 30.VI – 2.VII miała miejsce koncentracja wojsk polskich i litewskich Witolda, przed wyprawą Władysława Jagiełły na Krzyżaków, poprzedzona przeprawą wojsk polskich po moście łyżwowym. Przy kolejnych wojnach postępowano tak samo, co czyniło miasto znanym. W drodze powrotnej po zwycięskiej bitwie w kościele czerwińskim, Jagiełło złożył misiurkę (hełm druciany) jako dziedziczne wotum. Jagiełło i Witold sejmowali jeszcze w Czerwińsku nad Wisłą w latach 1422-1430 i z tego też okresu pochodzą przywileje czerwińskie i przywrócony Statut Wiślicki Kazimierza Wielkiego.
Król Kazimierz Jagiellończyk po bitwie z Krzyżakami podarował czerwińskiemu klasztorowi hermę św. Barbary, którą Krzyżacy w 1242 r. zabrali Świętopełkowi. Dzięki licznym darowiznom książąt i królów polskich, Czerwińsk nad Wisłą staje się na Mazowszu najbardziej okazałym i najbogatszym ośrodkiem życia politycznego, kulturalnego, gospodarczego i religijnego.
Uznaje się, że obszar obecnej gminy w średniowieczu był jeden z gęściej zaludnionych obszarów Mazowsza. Po trakcie toruńskim w 1466 r. kiedy to Wisła staje się wolnym szlakiem eksportu zboża i wytworów leśnych, szybko się rozwijał, będąc ośrodkiem handlu i rzemiosła. Pod koniec XV w. przeniesiono siedzibę powiatu z Czerwińska nad Wisłą do Sochocina (sprawy sądowe nadal były załatwiane w Zakroczymiu) jako miasta bardziej centralnie położonego na Ziemi ciechanowskiej. Rozpowszechniała się gospodarka folwarczna, która tutaj nie była dominująca gdyż w dobrach klasztornych i biskupich w zasadzie folwarki nie występowały, można by za nie uznawać wójtostwa istniejące od początku lokacji danej miejscowości. W minimalnym stopniu występowało osadnictwo drobnoszlacheckie.
Włączenie w 1526 r. księstwa mazowieckiego (całej obecnej gminy) do Korony, dla codziennego życia nie miało większego znaczenia, zwłaszcza, że w dalszym ciągu urządzano specyficzne prawo mazowieckie, a także nie zmieniono powiatów i ziem.
Król Jan Kazimierz był najczęstszym gościem w Czerwińsku nad Wisłą. Ostatni raz po bitwie pod Beresteczkiem zdobyte tam chorągwie, zawiesił przy głównym ołtarzu.
W drodze do Szwecji w roku 1593 przebywał w Czerwińsku nad Wisłą Zygmunt III Waza, wprowadzając na stanowisko opata kardynała Andrzeja Batorego, bratanka króla Stefana Batorego.
Kryzys gospodarczy Rzeczpospolitej zwieńczył „Potop” – najazd Szwedów w latach 1655-1660, który nie oszczędził także Czerwińska nad Wisłą. Zniszczone i spustoszone miasto nigdy już nie wróciło do swej świetności. Na Mazowszu odnotowano znaczne zniszczenia, dobra królewskie i kościelne szczególnie były dewastowane przez protestanckich najeźdźców. Nastąpiło też znaczne wyludnienie, całkowity ubytek ludności na Mazowszu szacuje się na ok. 40%, a straty majątkowe na 70%. Na katastrofalne skutki „Potopu” nałożyły się kolejne walki w początku XVIII w. oraz epidemia dżumy z 1709 r., a także zamieszki związane z rywalizacją stronników Sasów i Leszczyńskiego. Nowością było pojawianie się Żydów, których nie tolerowano w kościelnym Czerwińsku.
Po upadku Rzeczpospolitej rząd carski dokonuje kasaty zakonu kanoników regularnych, klasztor zostaje ograbiony z cennych pamiątek, między innymi wywieziona zostaje biblioteka licząca 3000 tomów i hełm Władysława Jagiełły.
Po II rozbiorze Polski, Prusacy zajęli zachodnią część Mazowsza i utworzone zostało nowe województwo ciechanowskie, w jego skład włączono tereny Czerwińska nad Wisłą jako Ziemie Zakroczymskie (w nowych granicach). Tym samym Czerwińsk nad Wisłą stał się miastem niemal pogranicznym, zanikł eksport zboża Wisłą, a działalność gospodarcza jeszcze bardziej się zredukowała.
W wyniku III rozbioru Polski całe północne Mazowsze znalazło się w departamencie płockim Prus Nowowschodnich, a tereny Czerwińska nad Wisłą w całości w okręgu wyszogrodzkim utworzonym w 1797 r. Przez 11 lat rządów pruskich dokonywano wiele zmian w przepisach min. upaństwowiono wszelkie dobra kościelne, stały się rządowe, a ich ludność automatycznie uzyskała wolność osobistą. Pogarszała się kondycja majątków szlacheckich z uwagi na zwiększone podatki.
Wkroczył na tereny Mazowsza korpus marszałka Karola Audereau i na początku grudnia 1806 r. nadszedł kres pruskiego panowania, organizowano Księstwo Warszawskie (1807 r.), dzisiejsza gmina znalazła się w powiecie wyszogrodzkim departamentu płockiego, jednakże utrzymano zasady pruskiego systemu administracyjnego.
19 maja 1809 r. Austriackie wojska chciały przeprawić się przez Wisłę w Czerwińsku na Warszawę, zebrani ochotnicy okolic Czerwińska nad Wisłą wyparli Austriaków, lecz ci zdążyli obrabować miasto, a właściwie miasteczko już prawie najmniejsze na Mazowszu, gdzie połowę jego mieszkańców stanowią Żydzi. „Ukoronowaniem” kryzysu był przemarsz Armii na Moskwę i jej odwrót. Okres napoleoński nie przyniósł dodatkowych strat w majątku trwałym.
W 1815 powstaje Królestwo Polskie (królestwo Kongresowe po kongresie w Wiedniu) jako część państwa carów, zniesiono powiat wyszogrodzki, Czerwińsk nad Wisłą należał do województwa płockiego.
Lata 1815-1830 (do czasu przed powstaniem listopadowym) należy uznać za pierwsze od wieków okresu przyspieszonego rozwoju. Wtedy starano się porządkować układy zabudowy, dążono do regularności rozmieszczenia gospodarstw, wyznaczano też osady karczemne i kowalskie, pozostawiając folwarki w miejscu dawnych wójtostw. Nastąpił duży obrót ziemią, przekazywanie lub sprzedawanie majątków w ręce prywatne. Zwracano uwagę na poprawę dróg, zrealizowano trakt Zakroczym – Wyszogród niemal pokrywający się z dzisiejszą szosą, który był bardzo „na czasie” gdyż powstał garnizon w Modlinie.
Po powstaniu w 1831 r. była epidemia cholery, wymarło we wsiach od 10 do 20% ludności. Epidemie powtarzały się do schyłku wieku, szczególnie dotkliwa była w 1854-55 r. oraz katastrofalne okresy głodu w latach 1845-47 z powodu nieurodzaju ziemniaków. Na przełomie lat 1837 – 1842 znowu zmienił się układ administracyjny; zmieniono województwa na gubernie, a obwody z powrotem na powiaty.
Po powstaniu styczniowym w 1867 r. powstał powiat płoński obejmujący gminę Czerwińsk nad Wisłą, wójt stał się urzędnikiem państwowym, wprowadzono uwłaszczenia. Niedługo potem w 1869 r. Czerwińskowi nad Wisłą odebrano prawa miejskie. Jedne źródła podają, że mocą ukazu carskiego prawa miejskie odebrano w odwet za patriotyczną postawę mieszkańców w czasie powstania styczniowego. Inne źródła opisują, że na tym terenie nie było znaczących walk powstańczych, gdyż było mało lasów, które były schronieniem dla powstańców. Chodziło o dostosowanie guberni polskich do systemu powszechnego w imperium, a z resztą sam Czerwińsk nad Wisłą w nikłym stopniu przypominał miasto (liczył 900 mieszkańców). Niektóre takie miejscowości same starały się o zniesienie praw miejskich gdyż zbyt drogie dla nich było utrzymanie administracji miejskiej. W XIX w. na przemian była koniunktura na zboże i zyski jak również następował kryzys. W tym okresie dużo lasów przekształcono w pola uprawne.
Na przełomie XIX i XX w. były nie tylko problemy gospodarcze, ale i katastrofalny nieurodzaj w 1891 r. – wielki głód, który w konsekwencji doprowadził do ostatniej wielkiej epidemii cholery. Chorobę tym razem zwalczono medycznie przy znacznym udziale lekarzy, a tym samym ofiar było mniej.
W 1902 roku powstała w Czerwińsku nad Wisłą Ochotnicza Straż Ogniowa.
Początkowe walki podczas I wojny światowej nie sięgnęły gminy Czerwińsk nad Wisłą. W styczniu 1915 r. wywieziono miejscowych Niemców, a w ich domach rozmieszczono uchodźców, jednakże we wrześniu tego samego roku po zdobyciu Modlina, Niemcy zaczęli swoje rządy.
Po wycieńczającej wojnie nastał czas tworzenia nowej odrodzonej Polski, pozostawiono zasady carskiego systemu administracyjnego tj. te same gminy i powiaty wchodzące w skład województwa warszawskiego. Wykonanie uchwały sejmowej o parcelacji ziem i majątków (wiele rodzin uzyskało własne gospodarstwa) było realizowane i nie zakończone do wybuchu II wojny światowej. Powróciła ludność niemiecka wywieziona w 1915 r.
Od 1923 r. klasztor i kościół przekazany został Zgromadzeniu Salezjańskiemu, które szybko doprowadziło go do rangi głównego ośrodka swego zgromadzenia w Polsce oraz które jest gospodarzem i opiekunem obiektów do dnia dzisiejszego.
Po ustabilizowaniu się sytuacji politycznej w kraju po 1926 r. gospodarstwa również parcelacyjne zaczęły nieźle prosperować, w tym też okresie wybudowano na terenie gminy wąskotorową kolej cukrowniczą.
W okresie międzywojennym Czerwińsk nad Wisłą liczył 1600 mieszkańców, Rozwijał się drobny handel, rzemiosło i usługi, jednakże sama ta osada nie mogła liczyć na przywrócenie praw miejskich gdyż nie występowały tu żadne zjawiska dynamizujące jego rozwój.
Uruchomiono żeglugę parową z Warszawy przez Czerwińsk nad Wisłą do Płocka i Włocławka, 27 maja 1930 roku przypłyną statkiem wycieczkowym prezydent Ignacy Mościki, zwiedzając klasztor i kościół. W tym okresie Czerwinsk nad Wisłą stał się już dość uznanym celem wycieczek turystycznych. Wzniesiono dość sporą szkołę podstawową w Czerwińsku nad Wisłą.
Napad Niemiec na Polskę spowodował, że formalnie 1 listopada 1939 r. Czerwińsk nad Wisłą został włączony do Rzeszy jako nowa rejencja Prus Wschodnich ze stolicą w Ciechanowie (Regierungsbezirk Zichenau), gdyż Hitler uznawał, że północne Mazowsze jest odwiecznie germańskie. Podczas okupacji powstało getto w Czerwińsku nad Wisłą, skąd w drugiej połowie 1941 r. Żydzi byli przewiezieni do Nowego Dworu. Tragiczne skutki były w przypadku ukrywania Żydów – schwytani byli mordowani wraz z pomagającymi im Polakami. Wielu mieszkańców zostało wysiedlonych, by dać miejsce dla osadników niemieckich. Na terenie gminy we wsiach Boguszyn i Grodziec były obozy pracy przymusowej, w Miączynie był karny obóz dla żołnierzy niemieckich budujących drewniany most przez Wisłę we wsi Wychódźc, który został wysadzony w powietrze w trakcie odwrotu wojsk niemieckich. Na terenie gminy występowały lokalne zbrojne działania Gwardii Ludowej, aktywniej Armii Ludowej skierowane przeciwko niemieckiej ludności. W wyniku styczniowej ofensywy Gmina Czerwińsk nad Wisłą została zajęta 19 stycznia 1945 r. przez Sowietów, którzy przystąpili do powszechnych wówczas rabunków i dewastacji. Tworzenie nowej rzeczywistości nie ograniczało się do powołania „komunistycznych” władz, przystąpiono do zagospodarowania pól, zaczęto parcelować istniejące folwarki, rozkradano dwory, niszczono wielopokoleniowy dorobek kulturowy ziemiańskich rodzin. Sami dziedzice mieli zakaz mieszkania w granicach ówczesnego powiatu płońskiego. Trudną sytuację wsi pogłębiały kontyngenty na rzecz (też zrujnowanych) miast. Bogatsi rolnicy stali się „wrogami klasowymi”.
Były też pozytywne działania: odtworzenie i upowszechnienie systemu oświaty, elektryfikacja wsi, przystąpiono do intensywniejszego modernizowania dróg z uwagi na wzrost roli transportu samochodowego, w 1951 r. przystąpiono do prac konserwacyjnych klasztoru z ramienia Pracowni Konserwacji Zabytków w Warszawie. Bazylika romańska z biegiem lat wróciła do dawnej świetności.
W 1954 r. powstały gromady, sieć najniższego podziału administracyjnego. Plany rozwoju przemysłu nie objęły Czerwińska nad Wisłą, który miał pozostać rolniczym zapleczem Warszawy.
Teren przy skarpie doliny rzeki Wisły w latach 70-tych stał się obszarem rekreacyjnym, a w uprawach coraz większą rolę odgrywały warzywa i owoce (do dzisiaj).
Od 1973 r. ponownie zmieniono gromady na gminy, reforma ta likwidująca powiaty, spowodowała, że Czerwińsk nad Wisłą jako jedyna gmina ośrodka administracyjnego Płońsk, przyłączona została do woj. płockiego, wiązać się to mogło z Wisłą. Okres rozwoju gospodarczego, w którym dużo budowano i wiele marnowano (głównie zabytki) gwałtowanie skończył się w 1980 r. cały kraj popadł w zapaść gospodarczą na całe dziesięciolecie. Nowe realia po 1990 r. nie przyniosły zasadniczych zmian, za to pojawił się w gminie niekontrolowany rozwój budownictwa rekreacyjnego mieszkańców Warszawy nad rzeka Wisłą. Kolejna reforma administracyjna u schyłku XX w. spowodowała, że tym razem Czerwińsk nad Wisłą na własne życzenie, wrócił do powiatu płońskiego.

Turystyka w gminie Czerwińsk nad Wisłą.

Czerwińsk nad Wisłą jest gminą typowo rolniczą. W uprawach dominują owoce miękkie, w szczególności truskawki i maliny, których walorami smakowymi zachwyca się coraz to szersze grono konsumentów polskich i zagranicznych.
Na terenie gminy utworzono „Nadwiślański” Obszar Chronionego Krajobrazu, zajmujący ok. 1/4 powierzchni gminy. Jego południową granicę stanowi Wisła, północną natomiast droga krajowa nr 62. Zorganizowanie takiej formy ochrony przyrody świadczy o niewątpliwych walorach przyrodniczych tego terenu.
Dziedzictwo kultury gminy, bogata historia, dobre położenie i dobre skomunikowanie oraz obecność licznych zabytków, stanowią pomyślne warunki do rozwoju wszelkich form wypoczynku i rekreacji dla mieszkańców gminy i Warszawy.
Gmina Czerwińsk nad Wisłą stanowi bazę dla rozwoju turystyki i wypoczynku.
Piękny zespół klasztorny, bogate tereny krajobrazowe dla wypoczynku, ciekawe zespoły starej osady Czerwińsk oraz rzeka Wisła to szeroka oferta dla inicjatyw gospodarczych.


Charakterystyka gminy Czerwińsk nad Wisłą.

Gmina Czerwińsk nad Wisłą położona jest w południowej części powiatu płońskiego. Powierzchnię gminy stanowi 14607 ha, liczba mieszkańców wynosi 7761 osób (stan na 31 grudnia 2015 r.). W skład gminy wchodzi 37 sołectw.
W infrastrukturze Czerwińska nad Wisłą zaznacza się przede wszystkim zespół kościelno-klasztorny z XII w., centrum administracyjno-handlowo-usługowe z budynkiem Urzędu Gminy, Nadwiślański Bank Spółdzielczy, Ośrodek Zdrowia, a także zwarta drewniana zabudowa rynku czerwińskiego. Początki Czerwińska nad Wisłą sięgają najdawniejszych dziejów narodu i państwa polskiego. Najstarsze wzmianki pochodzą z 1065 r., zawarte są w tzw. Falsyfikacie Mogileńskim. Prawdziwą atrakcje turystyczną i historyczną stanowi kościół romański z 1155 r. wraz z cudownym obrazem Matki Boskiej Czerwińskiej. W Czerwińsku nad Wisłą gościł król Władysław Jagiełło udając się na bitwę pod Grunwaldem. W okolicach Czerwińska nad Wisłą przeprawił się wraz z wojskiem za pomocą mostu łyżwowego na drugą stronę Wisły.
Na terenie Gminy Czerwińsk nad Wisłą występują licznie obiekty wpisane do rejestru zabytków. Wśród nich najbardziej reprezentatywne są drewniane kościoły (w Chociszewie, Radzikowie i Grodźcu) oraz dworki wraz z przylegającymi parkami. Gminę Czerwińsk nad Wisłą charakteryzuje piękny, malowniczy krajobraz doliny rzeki Wisły, która stanowi naszą południową granicę. Utworzono „Nadwiślański Obszar Chronionego Krajobrazu”, którego północną granicę tworzy droga krajowa nr 62, południową rzeka Wisła. Zorganizowanie takiej formy ochrony przyrody świadczy o niewątpliwych walorach tego terenu.
Nasza gmina znana jest również z produkcji owoców miękkich, w szczególności truskawek, których walorami smakowymi i jakościowymi zachwyca się coraz to szersze grono konsumentów.
Aktualnym wójtem gminy Czerwińsk nad Wisłą jest pan Marcin Gortat.


Klasztor w Czerwińsku

Na podstawie zachowanej tradycji w drugiej połowie XI w. król Bolesław Śmiały wraz z biskupem Markiem ufundowali w Czerwińsku klasztor benedyktynów. Po objęciu rządów w diecezji płockiej przez biskupa Aleksandra, prawdopodobnie benedyktyni zostali usunięci z Czerwińska, a na ich miejsce sprowadzeni kanonicy regularni. Fundatorem i budowniczym kościoła był wspomniany biskup Aleksander, przy współudziale księcia Bolesława. Zakonnicy szybko pozyskali względy książąt: Kazimierza i jego syna Konrada I. To zaowocowało nowymi fundacjami.
Kanonicy regularni przebywali w Czerwińsku do 1819 r., kiedy zostali usunięci. Na ich miejsce przeniesiono norbertanki z Płocka. W 1923 r. bp Antoni Julian Nowowiejski powierzył kościół, klasztor i parafię Salezjanom, którzy dotąd prowadzą duszpasterstwo parafialne. W 1967 r. kościół został wyniesiony do godności bazyliki mniejszej, a 6 września 1970 r. odbyła się koronacja słynącego łaskami obrazu Matki Bożej Pocieszenia.
Wśród zabytków na uwagę zasługuje bryła architektoniczna kościoła, jeden z najcenniejszych zabytków architektury romańskiej w Polsce, a także malowidła ścienne romańskie, gotyckie i renesansowe oraz ołtarz główny z ok. 1630 r.
Terytorium parafii - miejscowości: Boguszyn Nowy, Boguszyn Stary, Bolino, Chmielewo, Garwolewo, Gawarzec Dolny, Gawarzec Górny, Janikowo, Komsin, Parlin, Praga, Sielec, Stobiecin, Wilkowuje, Wilkówiec, Wola, Zarębin, Zdziarka.

*materiały źródłowe zostały przygotowane na podstawie informacji zamieszczonych na stronie www.czerwinsk.pl


PRZEBIEG KONKURSU:

1. Zawodnicy wchodząc na scenę, losują kolejno numerki miejsc, które zajmą.
2. Uczestnicy zajmują miejsca zgodnie z wylosowanymi numerkami.
3. Rozpoczyna się gra. Jako pierwszy odpowiada zawodnik, który wylosował miejsce z numerem 1, następnie kolejni, zgodnie z Regulaminem gry.
4. Zawodnik, który utraci wszystkie szanse, tzn. odpadnie z gry, schodzi ze sceny
5. Rozdanie nagród przewidziane jest dla zawodników, którzy zajęli trzy pierwsze miejsca.


REGULAMIN KONKURSU:

1. W konkursie mogą wziąć udział wyłącznie uczestnicy III Pielgrzymki Służby Liturgicznej Diecezji Płockiej.
2. Każdy uczestnik na starcie otrzymuje trzy szanse.
3. Za błędną odpowiedź uczestnik traci jedną szansę.
4. W pierwszym etapie konkursu biorą udział wszyscy uczestnicy.
5. Uczestnik ma 3 sekundy na udzielenie odpowiedzi, o przekroczeniu tego czasu informuje dźwięk gwizdka.
6. W trzech pierwszych rundach prowadzący zadaje kolejno uczestnikom po jednym pytaniu (w każdej rundzie).
7. Za każdą poprawną odpowiedź uczestnik otrzymuje jeden punkt (cukierek).
8. Do kolejnego etapu gry przechodzą uczestnicy, którzy zachowali przynajmniej jedną szansę.
9. W drugim etapie gry prowadzący zadaje pytania uczestnikom podobnie jak w pierwszym etapie.
10. W drugim etapie za każdą poprawną odpowiedź zawodnik otrzymuje jeden punkt (cukierek).
11. Etap drugi trwa do momentu, aż pozostanie tylko trzech zawodników z zachowaną przynajmniej jedną szansą.
12. W trzecim etapie bierze udział trzech zawodników, którzy na starcie otrzymują jedną dodatkową szansę do już posiadanych.

Zapraszamy na Pielgrzymkę Różańcową do Czerwińska nad Wisłą w sobotę 23 czerwca 2018 roku od godz. 10.00.
Tym razem będzie to jednodniowa, autokarowa Pielgrzymka do Sanktuarium Maryjnego w Czerwińsku. Jest to propozycja dla stałych uczestników dotychczasowych Pieszych Pielgrzymek Różańcowych, ale i dla wszystkich sympatyków, dobrodziejów, przyjaciół Pieszych Pielgrzymek Różańcowych.

Z modlitwą w intencji wszystkich uczestników
Radośnie pozdrawiam - Ave Maria !
ks. Henryk Bonkowski SDB


Zgłoszenia: ks. Henryk Bonkowski tel. 692 477 622;
e-mail: hbonkowski@wp.pl



PROGRAM :

Pielgrzymka Różańcowa (autokarowa)

DO CZERWIŃSKA nad Wisłą - 23.06.2018 r. (sobota)
8.30 – wyjazd autokarem z parkingu przy kościele Parafialnym w Jabłonnie
10.00 – Bazylika w Czerwińsku:
- odsłonięcie Cudownego Obrazu Matki Bożej Pocieszenia - powitanie
- Modlitwa różańcowa przeplatana śpiewami z intencjami pielgrzymów
- Oprowadzanie po Sanktuarium – historia kościoła, klasztoru
wystawa misyjna, muzeum kardynała Augusta Hlonda – pamiątki
12.30 - Eucharystia w bazylice w intencji pielgrzymów
13.30 - Posiłek
14.30 - Przeżyjmy to jeszcze raz – wspomnienia z dotychczasowych
Pieszych Pielgrzymek Różańcowych Warszawa – Czerwińsk
- Koronka do Bożego Miłosierdzia
16.00 - procesja pielgrzymkowa Alejami NMP Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko
16.30 - Spotkanie przy ognisku – Jubileusz 100 -lecia Odzyskania Niepodległości
– śpiew pieśni patriotycznych
17.30 - Zakończenie – wyjazd autokarami


ZGŁOSZENIA:

Zgłoszenia: ks. Henryk Bonkowski tel. 692 477 622;

e-mail: hbonkowski@wp.pl


Koszt od osoby : 40,00 (przejazd do Czerwińska, powrót +posiłek)
Uwaga! Można wykorzystać własny transport (tam i z powrotem), wówczas opłata dobrowolna.

Serdecznie zapraszamy na Pielgrzymkę Wodniaków ze Wzgórza Czerwińskiego na Wzgórze Tumskie 28 lipca 2018 roku o godz. 6.00. z bulwaru wiślanego w Czerwińsku nad Wisłą.
Spotkanie organizacyjne dla właścicieli łodzi w sobotę 9 czerwca 2018 roku w sali parafialnej o godz. 20.00. „Barbaro Święta, o wodniakach czerwińskich pamiętaj”

Św. Barbara, patronka wodniaków, szyprów, flisaków,rybaków i marynarzy!

Wzdłuż wsi i miasteczek nadwiślańskich – również i w Czerwińsku nad Wisłą, to właśnie św. Barbara uchodziła jeszcze na początku ubiegłego wieku za byt, co prawda duchowy, ale przez powszechność jej kultu, niemal swojski. Jako patronka konania i dobrej śmierci czczona była przez rzesze ludności zawodowo związanej z pracą na rzece: szyprów, flisaków i rybaków. Przedstawiciele tych zawodów byli bowiem bardziej niż inni narażeni na utratę życia i zdrowia. Kult św. Barbary najdłużej utrzymał się wśród rybaków, którzy pracowali na Wiśle jeszcze do końca ubiegłego wieku. Ich religijność nie była jednak już tak gorliwa i powszechna jak choćby w latach międzywojennych Patronka wodniaków miała swe miejsca kultu rozrzucone wzdłuż całego wiślanego szlaku. Kaplice, ołtarze, obrazy i sztandary jej poświęcone znajdowały się często w kościołach pod wezwaniem innych, „znaczniejszych” świętych. Ich fundatorzy to zazwyczaj właśnie flisacy i rybacy. Wcześniej odbiciem religijności rybaków były bractwa zawodowe skupione pod sztandarem św. Barbary , które wywodziły się z średniowiecznych bractw cechowych. Wiele z nich funkcjonowało jeszcze w XIX wieku. Bogobojny rybak utożsamiał mękę św. Barbary ze swoim życiem, wypełnionym ciężką pracą i niepewną egzystencją. Ponieważ ciągle był narażony na niebezpieczeństwo, modlił się do swojej patronki rano, przed wyruszeniem na połów oraz dziękował jej po szczęśliwym powrocie do domu.
Barbara wywodziła się z pogańskiej rodziny z Nikodemii. Gdy jej ojciec dowiedział się, że została chrześcijanką chciał ją zmusić do wyparcia się wiary i zawiadomił władze. Barbarę uwięziono w wieży, gdzie przed śmiercią miał się jej objawić anioł z kielichem i hostią. Ścięta mieczem prawdopodobnie około r. 305 podczas prześladowań za panowania cesarza Maksymiliana Galeriusza (305-311). Artur Trapszyc

HERMA ŚW. BARBARY !

Historia relikwii świętej Barbary dotyczy też Polski. W połowie XIII wieku papież Innocenty IV wysyła do Danii relikwie św. Barbary, w dowód przyjaźni i w celu umocnienia pozycji przyjaciela z czasów studenckich, króla Eryka IV. Niestety relikwia czaszki męczennicy wraz ze specjalnym dokumentem, potwierdzającym autentyczność szczątków świętej nigdy nie dotarła do Danii. Statek, którym płynął wysłannik papieża zatonął na Bałtyku w czasie burzy w okolicach Oksywia. Legat papieski razem z relikwiami dostał się do niewoli ludów zamieszkujących teren obecnych Kaszub. Z rąk ich został uwolniony przez biskupa z Kamienia zmierzającego na spotkanie do Gdańska z księciem Świętopełkiem II. Książę postanowił relikwię umieścić w swoim zamku w Sartowicach nieopodal Świecia. Warowni ta została zdobyta przez rycerzy Zakonu Krzyżackiego, relikwia wywieziona do Chełmna a następnie do Starogardu. Tutaj przebywała przez ok. 200 lat. Wiadomo, że fragmenty czaszki umieszczone były w srebrnej hermie, relikwiarzu w kształcie kobiecego popiersia. Oprócz głowy przechowywano w XV stuleciu również ramię świętej Barbary.
Następnie relikwie zostały przeniesione do Malborka, a w 1457, gdy Krzyżacy opuszczali miasto i zamek, obie relikwie zostały przejęte przez króla Kazimierza Jagiellończyka. W nagrodę za wierność królowi część relikwii otrzymał Gdańsk, lecz tam zostały one zniszczone w XVI w. po wprowadzeniu w mieście reformacji a sam relikwiarz został przetopiony na monety z napisem „Broń nas Chryste” na znak niezależności miasta od króla. Druga z relikwii, herma z cząstką głowy św. Barbary trafiła do kościoła przy klasztorze kanoników regularnych w Czerwińsku nad Wisłą. Cenne wotum przetrwało do dzisiaj i jest wystawiane w Muzeum Diecezjalnym w Płocku.

W nadchodzącym tygodniu rozpoczną się pracę remontowe wieży południowej Bazyliki Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą.
Dziękujemy za Waszą obecność i wszelkie wsparcie – to duchowe oraz to materialne. Naszą wdzięczność wyrażamy życzliwą pamięcią oraz wytrwałą modlitwą przed łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Pocieszenia.
Duszpasterze - Salezjanie z Czerwińska nad Wisłą.

Serdecznie zapraszamy na nabożeństwa czerwcowe do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku n. Wisłą – w dni powszednie o godz.17.30, a w niedziele o 16.30.

Nabożeństwo ku czci Serca Jezusowego, popularnie zwane „czerwcowym” składa się z adoracji Najświętszego Sakramentu, oraz śpiewu lub recytacji Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Następnie odmawia się Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Sercu Jezusowemu. Po akcie następuje pieśń "Przed tak wielkim Sakramencie", modlitwa oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Czerwiec jest miesiącem szczególnego kultu Serca Bożego. Prawdopodobnie dlatego czerwiec, że najważniejsze objawienie św. Małgorzacie Marii Alacogue miało miejsce właśnie w czerwcu. Wtedy też przypada Uroczystość Serca Jezusowego.
W piątek 8 czerwca 2018 r. Msze Św. w Bazylice Zwiastowania NMP o godz. 7.00, oraz 18.00

Litanię do Serca Pana Jezusa ułożyła francuska wizytka s. Joanna Magdalena Joly. Litania składa się z 33 wezwań dla upamiętnienia każdego roku ziemskiego życia Chrystusa. Ich treść wyraża zbawczy plan miłości Boga do człowieka. Nabożeństwo czerwcowe jest pobożną praktyką przez którą wyrażamy nasze dziękczynienie za wielką miłość, którą Pan Jezus nas obdarza, oraz wynagradzamy Jezusowi te wszystkie krzywdy jakich doznaje z naszej strony, gdy odrzucamy Jego miłość.
W tradycji Kościoła za początek kultu Serca Bożego uważa się moment przebicia Jezusowego Serca na krzyżu, a tymi którzy wtedy uczcili to Serce byli apostołowie.

Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Kyrie, eleison, Chryste, eleison,
Kyrie, eleison.
Chryste, usłysz nas,
Chryste, wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Serce Jezusa, Syna Ojca przedwiecznego, zmiłuj się nad nami
Serce Jezusa w łonie Matki-Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone,
Serce Jezusa, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone,
Serce Jezusa, nieskończonego majestatu,
Serce Jezusa, świątynio Boga,
Serce Jezusa, przybytku Najwyższego.
Serce Jezusa, domie Boży i bramo niebios,
Serce Jezusa, gorejące ognisko miłości,
Serce Jezusa, sprawiedliwości i miłości skarbnico,
Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne,
Serce Jezusa, cnót wszystkich bezdenna głębino,
Serce Jezusa, wszelkiej chwały najgodniejsze,
Serce Jezusa, królu i zjednoczenie serc wszystkich,
Serce Jezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności,
Serce Jezusa, w którym mieszka cała pełnia Bóstwa,
Serce Jezusa, w którym sobie Ojciec bardzo upodobał,
Serce Jezusa, z którego pełni wszyscyśmy otrzymali,
Serce Jezusa, odwieczne upragnienie świata,
Serce Jezusa, cierpliwe i wielkiego miłosierdzia,
Serce Jezusa, hojne dla wszystkich, którzy Cię wzywają,
Serce Jezusa, źródło życia i świętości,
Serce Jezusa, przebłaganie za grzechy nasze,
Serce Jezusa, zelżywością napełnione,
Serce Jezusa, dla nieprawości naszych starte,
Serce Jezusa, aż do śmierci posłuszne,
Serce Jezusa, włócznią przebite,
Serce Jezusa, źródło wszelkiej pociechy,
Serce Jezusa, życie i zmartwychwstanie nasze,
Serce Jezusa, pokoju i pojednanie nasze,
Serce Jezusa, krwawa ofiaro grzeszników,
Serce Jezusa, zbawienie ufających, w Tobie,
Serce Jezusa, nadziejo w Tobie umierających,
Serce Jezusa, rozkoszy wszystkich Świętych,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K. Jezu cichy i pokornego Serca.
W. Uczyń serca nasze według Serca Twego.

Módlmy się
Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj na serce najmilszego Syna Swego i na chwałę, i zadośćuczynienie, jakie w imieniu grzeszników Ci składa, daj się przebłagać tym, którzy żebrzą Twego miłosierdzia i racz udzielić przebaczenia w imię tegoż Syna Swego, Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.


Akt poświęcenia całego rodzaju ludzkiego Sercu Jezusowemu

O Jezu Najsłodszy. Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza.

Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy.

Oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą. Wielu nie zna Ciebie wcale, wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do świętego Serca swego. Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili.

Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu.

Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda oddziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności. Udziel wszystkim narodom spokoju i ładu. Spraw, aby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca jeden brzmiał głos:

Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam zbawienie, jemu cześć i chwała na wieki. Amen


Akt poświęcenia rodziny Najświętszemu Sercu Jezusowemu

Chwała Najświętszemu Sercu Jezusowemu za miłosierdzie nieskończone, które okazało szczęśliwym sługom ogniska tego, wybierając ich pośród tysiąca innych, jako dziedzictwo miłości i przybytek wynagrodzenia, gdzie Go przepraszają za niewdzięczność ludzi.
Jakże odczuwamy swą niegodność wobec zaszczytu, jaki nam czynisz, że chcesz panować nad rodziną naszą. Jakże Cię ona wielbi w milczeniu i weseli się, że chcesz dzielić z nami pod jednym dachem trudy, troski i pociechy dzieci Twoich. Nie jesteśmy godni wprawdzie, abyś zstąpił pod ten dach ubogi, aleś wyrzekł słowo, w którym się odmalowało piękno Serca Twego, i dusze nasze spragnione Ciebie, znalazły w Ranie boku Twego, o dobry Jezu, wody żywe, wytryskujące żywotowi wiecznemu. A więc skruszeni i ufni przychodzimy oddać się Tobie, który jesteś życiem niewzruszonym. Zostań z nami, o Najświętsze Serce, gdyż odczuwamy chęć nieprzepartą, aby Cię miłować i innych w miłości Twej pobudzać. Ciebie, który jesteś krzakiem gorejącym, mającym zapalić świat, aby go uświęcić.
Oby ten dom był dla Ciebie schronieniem tak miłym jak Betania, byś mógł spocząć przy duszach kochających, które najlepszą cząstkę obrały w poufnej miłości Twego Serca. Oby był on dla Ciebie ubogim, ale gościnnym przytułkiem jak w Egipcie, podczas wygnania ziemskiego. Przyjdź Panie Jezu, przyjdź gdyż tu jak w Nazarecie kochamy serdeczną miłością Najświętszą Pannę, słodką Matkę Twoja, którą nam dałeś. Przyjdź zapełnić słodką swoją obecnością pustkę, którą nieszczęście i śmierć wśród nas sprawiły. O przyjacielu najwierniejszy, gdybyś tu był w godzinach smutku i żałoby łzy nasze byłyby mniej gorzkie, znaleźlibyśmy zbawczy balsam na nasze ukryte rany, które tylko Ty znasz. Przyjdź, bo słabną nasze siły, a dzień młodości i złudzeń ma się ku schyłkowi. Zostań z nami, gdyż już jest późno, a my chcemy do Ciebie jedynie należeć, gdyż Ty sam jesteś Drogą, Prawdą i Żywotem. Obyśmy usłyszeli te słowa, które wyrzekłeś niegdyś do Zacheusza: „Dziś potrzeba mi mieszkać w domu Twoim".
Tak, Panie, uczyń tu przybytek Twój, abyśmy żyli w Twej miłości i w Twym towarzystwie, my którzy Cię Królem naszym obieramy, gdyż nie chcemy nikogo innego oprócz Ciebie. Amen.

Akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu według św. Małgorzaty Marii

Ja... oddaję i poświęcam Najświętszemu Sercu Pana naszego Jezusa Chrystusa moją osobę i moje życie, moje uczynki, troski i cierpienia, nie chcąc odtąd używać żadnej cząstki mego jestestwa, jeno aby czcić, miłować i wielbić to Serce. Mam niezłomną wolę całkowicie należeć do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca tego wszystkiego co by Mu się mogło nie podobać.
Obieram więc Ciebie, Najświętsze Serce, za jedyny przedmiot mojej miłości, za Opiekuna mojego życia, za rękojmię mojego zbawienia, za lekarstwo na moje ułomności i niestałość, za naprawienie wszystkich błędów mojego życia i zapewne schronienie w godzinę mej śmierci. Bądź więc, o Serce pełne dobroci, moim przebaczeniem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie strzały Jego sprawiedliwego gniewu. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą ufność, gdyż wszystkiego się obawiam po mojej słabości i złości, natomiast - spodziewam się wszystkiego po Twej dobroci.
Zniszcz więc we mnie wszystko, cokolwiek może Ci się nie podobać albo sprzeciwiać. Niech Boska Twa miłość tak głęboko wniknie w me serce, bym nigdy nie mógł zapomnieć o Tobie, ani się od Ciebie odłączyć. Błagam Cię przez nieskończoną Twą dobroć, niech imię moje będzie zapisane w Tobie, gdyż pragnę by całym mym szczęściem i najwyższą mą chwałą było żyć i umierać jak Twój wierny sługa. Amen.


Modlitwa do Najświętszego Serca Jezusa
odmawiana przez ojca Pio

1. O mój Jezu, któryś powiedział. „Proście a otrzymacie, szukajcie a znajdziecie, pukajcie a otworzą wam", oto pukam, szukam, proszę o łaskę...
Ojcze nasz.... Zdrowaś Mario.... Chwała Ojcu...

2 O mój Jezu, któryś powiedział; ,,O cokolwiek będziecie prosili Ojca, da wam w imię moje", oto ja w imię Twoje proszę Twego Ojca o Łaskę
Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała 0jcu...

3. O mój Jezu. któryś powiedział: „Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą", oto w oparciu o nieomylność Twoich słów proszę Cię o łaskę... Ojcze nasz.... Zdrowaś Mario.... Chwała Ojcu...

Najświętsze Serce Jezusa: wierzę i ufam Tobie.
Najświętsze Serce Jezusa, które nie może nieulitować się nad nieszczęśliwymi, miej miłosierdzie nade mną biednym grzesznikiem i udziel mi łaski, o którą Cię proszę przez niepokalane Serce Maryi, Twojej i naszej Matki. Święty Józefie, tak bardzo złączony z Najświętszym Sercem Jezusa, módl się za nami.

Pozdrowienie Pana Jezusa

Pozdrawiam Cię, Najświętsze Serce Jezusa, Serce mego Zbawiciela, żywe i niewyczerpane źródło szczęścia i życia wiecznego, nieskończona skarbnico Bóstwa. Ty jesteś moją ucieczką, moim ukojeniem, moim wszystkim.
Serce pełne miłości, rozpal moje serce świętym żarem, który trawi Twoje Serce. Wlej wszystkie swe laski do mego serca, które z Ciebie, jako ze źródła wypływają. Spraw, niech dusza moja będzie zawsze złączona z Twoją, a moja wola zawsze podporządkowana Twojej. Tego jednego tylko pragnę, aby Twoja święta wola była jedynym moim drogowskazem i jedynym celem wszystkich moich myśli, wszystkich moich pragnień, wszystkich moich czynów. Tego wyczekuję ufnie od Ciebie. Amen.

impr., Nr 492/85 Kraków ks. Jan Vic. Gen

Pan Jezus przekazał przez Małgorzatę dwanaście wielkich obietnic dla czczących Jego Najświętsze Serca:

1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach.
4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.
5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.
9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony.
10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych.
11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną.
12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów
i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.

STANOWISKO KOŚCIOŁA:

Stolica Apostolska po ścisłych i dokładnych badaniach zezwoliła na obchodzenie święta, jak i na cześć wizerunków Jezusowego Serca w formach dzisiaj powszechnie przyjętych. Po raz drugi Kościół zatwierdził objawienia, dane św. Małgorzacie Marii Alacoque, kiedy wyniósł ją do chwały ołtarzy.
Sam Chrystus nadał temu nabożeństwu wybitnie kierunek ekspiacyjny: ma nas ono uwrażliwiać na grzech, mobilizować w imię miłości Chrystusa do walki z nim oraz do wynagradzania za tych, którzy najwięcej ranią Boże Serce.
Pan Jezus dał św. Marii Małgorzacie obietnicę, że kto przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków przystąpi do Komunii świętej i ofiaruje ją jako wynagrodzenie za grzechy własne i rodzaju ludzkiego, temu Boże Serce zapewni miłosierdzie w chwili zgonu, że nie umrze bez Jego łaski. Kościół wprawdzie nie zaaprobował urzędowo tej obietnicy, pozwala jednak ufać, że zostanie ona wypełniona. Praktyka ta przyczyniła się do spopularyzowania zwyczaju częstej Komunii świętej.
Wielkim czcicielem Bożego Serca był Ojciec Święty Jan Paweł II. Ojciec Święty przypominał, że zadaniem chrześcijan jest budowanie cywilizacji miłości. Nikt z nas nie może pozostać obojętny wobec tego wezwania.
/źródło - zasoby internetowe/

02 czerwca 2018 r. w pierwszą sobotę miesiąca w godzinach od 10:30 - do 15:30 serdecznie zapraszamy na spotkanie modlitewne do Sanktuarium Maryjnego Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na „Wieczernik Modlitwy”.
Jest to nabożeństwo dziękczynno - błagalne.
Msza Św. w intencjach Pielgrzymów i Uczestników Wieczernika Modlitwy o godz. 12.00.
Wieczernik Modlitwy poprowadzi Ks. Krzysztof Toczyski SDB, długoletni przewodnik grup pielgrzymkowych po Ziemi Świętej, z Czerwińska nad Wisłą.

Posługę muzyczną podejmuje zespół muzyczny Wspólnoty Dusz Najmniejszych "Najmniejsi" z Łomianek.

www.echomaryi.eu

Zapraszamy również do słuchania Radia Konsolata:

www.konsolata.pl/radio

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

PROGRAM WIECZERNIKA :
Program spotkania:
- Msza św. w intencji Pielgrzymów
- Różaniec i Adoracja Najświętszego Sakramentu
- Przerwa na posiłek
- Modlitwa pod Krzyżem i Koronka do Bożego Miłosierdzia
- Błogosławieństwo indywidualne

O WIECZERNIKACH

Prowadzone są w duchu:

- uwielbienia Boga bogatego w miłosierdzie,
- wynagradzania Bogu za wszelkie zło popełniane na świecie.

W intencjach:

- pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Czerwińsku
- ludzi chorych, z prośbą o uzdrowienie duszy
i ciała,
- w intencji rodzin, z prośbą o miłość, jedność
i pokój w rodzinie,
- w intencji Ojczyzny i świata, z prośbą
o miłosierdzie i pokój między narodami.

Uczestnikiem Wieczernika może być każdy wierny, kto:

- ma pragnienie żywej modlitwy we wspólnocie,
- szuka doświadczenia prawdziwej miłości i pokoju Bożego,
- chce wyrazić miłość ku Bogu poprzez ofiarowanie Mu siebie, swojego cierpienia i wynagradzanie za grzechy ludzkości popełniane w dzisiejszym świecie,
- gotów jest okazać miłość bliźniemu poprzez wyproszenie potrzebnych łask

W czwartek 31 maja 2018 r. zapraszamy Parafian, Pielgrzymów i Gości do wspólnotowego przeżywania uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa /Boże Ciało/ w malowniczo położonym Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą .
Msza Św. o godz. 10.00 z procesją eucharystyczną do czterech ołtarzy.
Porządek nabożeństw w tym dniu: Msze Św. 7.00, 8.30, 10.00 /procesja/ i 17.00.
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej - Boże Ciało należy do świąt nakazanych.

W święta nakazane wierni są zobowiązani nie tylko do uczestniczenia we Mszy Świętej, ale też do powstrzymania się od prac niekoniecznych, które „utrudniają oddawanie Bogu czci oraz utrudniają korzystanie z należytego odpoczynku duchowego i fizycznego i przeżywanie radości właściwej dniowi świątecznemu” (kan. 1247 KPK)

********************************************************
Podczas modlitwy Anioł Pański 14 czerwca 1998 Jan Paweł II nauczał, że „Szczególnie doniosłym, tradycyjnym wyrazem ludowej pobożności eucharystycznej są procesje z Najświętszym Sakramentem, które podczas dzisiejszej uroczystości odbywają się w Kościołach lokalnych we wszystkich regionach świata. Są one niezwykle wymownym świadectwem prawdy, że Pan Jezus, ukrzyżowany i zmartwychwstały, nadal idzie po drogach świata i przez tę swoją «wędrowną» obecność przewodzi pielgrzymce kolejnych pokoleń chrześcijan: umacnia wiarę, nadzieję i miłość; pociesza w utrapieniach; podtrzymuje w dążeniu do sprawiedliwości i pokoju”.

1. Eucharystia jest ofiarą uzdalniającą nas do składania siebie w ofierze

Tekst Ewangelii przy pierwszym ołtarzu zaprowadził nas do Wieczernika. Tam Chrystus w sposób bezkrwawy antycypował Ofiarę złożoną nazajutrz na krzyżu. Mówił o swoim Ciele wydanym za nas i o Krwi za nas wylanej na odpuszczenie grzechów. Przeżywając Eucharystię, uświadamiamy sobie, że to Chrystus oddał za nas Bogu swoje życie w ofierze. Uczestnicząc w Eucharystii, uczymy się – za wzorem Chrystusa – składać nasze życie w ofierze dla Pana Boga i dla bliźnich. Tylko życie składane w ofierze Bogu i naszym ziemskim przyjaciołom jest drogą do szczęścia.

2. Eucharystia jest pokarmem w drodze

Przy drugim ołtarzu wysłuchaliśmy Ewangelii o cudownym rozmnożeniu chleba. Chrystus, dając głodnym ludziom chleb doczesny, zapowiadał nowy chleb, dający nowe życie: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem” (J 6, 55). Wszyscy potrzebujemy tego Chleba, abyśmy mogli stawać się ofiarą dla drugich, abyśmy mogli pokonywać swój egoizm i służyć bliźnim, abyśmy mogli wytrwać w czynieniu dobrze drugim, wytrwać w cierpieniu, zwyciężać każde zło dobrem.

3. Eucharystia jest przepustką do życia wiecznego

W Ewangelii Łukaszowej, przy trzecim ołtarzu, została nam przypomniana wędrówka Jezusa zmartwychwstałego z dwoma uczniami do Emaus. Dziś zmartwychwstały Pan idzie z nami przez życie. Tak jak tamci, tak i my rozpoznajemy Go najłatwiej przy łamaniu Chleba, właśnie na Eucharystii. Kierujmy do Niego te same słowa, co oni: „Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił” (Łk 24, 29). Wielu z nas chyli się już dzień ku wieczorowi. Nie zapominajmy o słowach Pana: „Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (J 6, 58).

4. Eucharystia jest źródłem naszej jedności z Bogiem i bliźnimi

Ewangelia przy czwartym ołtarzu przypomniała nam modlitwę Jezusa o jedność: „Ojcze… proszę,… aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno” (J 17, 21). Jedność z Bogiem i między sobą najlepiej budujemy na dobrze przeżywanej Eucharystii. W jednej z pieśni eucharystycznych śpiewamy: „Jak ten chleb, co złączył złote ziarna, tak niech miłość łączy nas ofiarna, jak ten kielich łączy kropel wiele, tak nas, Chryste, w jednym złącz Kościele”. Jesteśmy ciągle chorzy na brak jedności. Bez Eucharystii nie damy rady stanowić jedno z Bogiem i z ludźmi. Jako uczestnicy Eucharystii, mocą Bożego Chleba, starajmy się być apostołami jednoczenia w naszych rodzinach, zakładach, biurach, w naszej pracy i odpoczynku.

/Rozważania księdza biskupa Ignacego Deca/

Adoracja Jezusa Miłosiernego, przebywającego w Najświętszym Sakramencie.
Modlitwy ułożyła Św. siostra Faustyna Kowalska i zapisała w swoim Dzienniczku.


O wieczna Miłości, Jezu, Któryś się zamknął w Hostii tej,
I kryjesz Majestat Bóstwa - i taisz piękność Twą,
A czynisz to dlatego, by oddać się cały duszy mej,
I by jej nie przerażać wielkością Swą.
O wieczna Miłości, Jezu, Któryś zasłonił się Chlebem,
Odwieczna światłości, niepojęte źródło szczęścia i wesela,
Bo Ty chcesz być mi tu na ziemi niebem,
I jesteś mi wtenczas, gdy miłość Twa Boża mi się udziela. (Dz 1569)

Bądź pozdrowiona Miłości Wiekuista, Słodki Jezu mój, Który raczyłeś zamieszkać w sercu moim. Pozdrawiam Cię o chwalebne Bóstwo, Które raczyło uniżyć się dla mnie i z miłości ku mnie tak wyniszczać się, aż do nikłej postaci chleba. Pozdrawiam Cię Jezu, niezwiędły kwiecie człowieczeństwa, Tyś jedyny dla duszy mojej. Miłość Twa czystsza niż lilija, a obcowanie Twoje jest mi przyjemniejsze, niż woń hiacyntu. Przyjaźń Twa tkliwsza i delikatniejsza niż zapach róży, a jednak mocniejsza niż śmierć. O Jezu, śliczności niepojęta, Ty się najlepiej rozumiesz z duszami czystymi, bo one jedne są zdolne do bohaterstwa i ofiary, o słodka i różana Krwi Jezusowa, uszlachetnij krew moją i przeistocz ją we własną Swoją Krew, niechaj mi się to stanie według Twego upodobania. (Dz 1575)

O Jezu mój, z ufności ku Tobie
Wiję wieńcy tysiące i wiem,
Że rozkwitną wszystkie,
I wiem, że rozkwitną wszystkie,
kiedy je oświeci Boskie Słońce.
O wielki, Boski Sakramencie,
Który kryjesz mego Boga,
Jezu, bądź ze mną w każdym momencie,
a serca mego nie obejmie trwoga. (Dz 4)

Uwielbiam Cię Stwórco i Panie, utajony w Najświętszym Sakramencie. Uwielbiam Cię za wszystkie dzieła rąk Twoich, w których mi się ukazuje tyle mądrości, dobroci i miłosierdzia, o Panie, rozsiałeś tyle piękna na ziemi, a ono mi mówi o piękności Twojej, choć są tylko słabym odbiciem Ciebie, Niepojęta Piękności. Choć ukryłeś i utaiłeś piękność Swoją, oko moje oświecone wiarą dosięga Ciebie i dusza moja poznaje Stwórcę swego, najwyższe swe dobro i serce moje całe tonie w modlitwie uwielbienia. Stwórco mój i Panie, Twoja dobroć ośmieliła mnie mówić z Tobą - miłosierdzie Twoje sprawia to, że znika pomiędzy nami przepaść, która dzieli Stwórcę od stworzenia. Rozmawiać z Tobą o Panie, to rozkosz dla mojego serca, w Tobie znajduję wszystko, czego serce moje zapragnąć może. Tu światło Twoje oświeca mój umysł i czyni go zdolnym do coraz głębszego poznawania Ciebie. Tu na serce moje spływają łask strumienie, tu dusza moja czerpie życie wiekuiste. Amen. (Dz 1692)

Jezu, rozkoszy mej duszy, Anielski Chlebie,
Pogrąża się cała istota moja w Tobie,
I żyję Twym Boskim życiem, jak wybrani w niebie,
A prawdziwość tego życia nie ustanie, choć spocznę w grobie.
Jezu, Ty Eucharystio, nieśmiertelny Boże,
Który ustawicznie przebywasz w mym sercu,
A gdy mam Ciebie, śmierć sama szkodzić mi nie może,
Tak mi mówi miłość, że ujrzę Ciebie w życia końcu.
Przepojona Twym Boskim życiem,
Patrzę spokojnie w niebiosa dla mnie otwarte,
A śmierć zawstydzona pójdzie zniczem,
Bo Twe Boskie życie mej duszy zawarte.
A choć z woli Twej świętej, o Panie,
Śmierć ma się dotknąć ciała mojego,
Pragnę, niech jak najspieszniej nastąpi to rozwiązanie,
Bo przez nie wstępuję do życia wiekuistego.
Jezu Eucharystio, życie mej duszy,
Tyś mnie wywyższył do sfer wiekuistych,
Przez mękę i konanie w strasznej katuszy. (Dz 1393)


Litania do Najdroższej Krwi Chrystusa

Kyrie, eleison, Chryste, eleison, Kyrie, eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad
nami.
Duchu święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Krwi Chrystusa, Jednorodzonego Syna Ojca Przedwiecznego,
wybaw nas (powtarza się),
Krwi Chrystusa, wcielonego Słowa Bożego,
Krwi Chrystusa, nowego i wiecznego Przymierza,
Krwi Chrystusa, przy konaniu w Ogrójcu spływająca na ziemię,
Krwi Chrystusa, tryskająca przy biczowaniu,
Krwi Chrystusa, brocząca spod cierniowej korony,
Krwi Chrystusa, przelana na Krzyżu,
Krwi Chrystusa, zapłato naszego zbawienia,
Krwi Chrystusa, bez której nie ma przebaczenia,
Krwi Chrystusa, którą w Eucharystii poisz i oczyszczasz dusze,
Krwi Chrystusa, zdroju miłosierdzia,
Krwi Chrystusa, zwyciężająca złe duchy,
Krwi Chrystusa, męstwo Męczenników,
Krwi Chrystusa, mocy Wyznawców,
Krwi Chrystusa, rodząca Dziewice,
Krwi Chrystusa, ostojo zagrożonych, .
Krwi Chrystusa, ochłodo pracujących,
Krwi Chrystusa, pociecho płaczących,
Krwi Chrystusa, nadziejo pokutujących,
Krwi Chrystusa, otucho umierających;
Krwi Chrystusa, pokoju i słodyczy serc naszych,
Krwi Chrystusa, zadatku życia wiecznego,
Krwi Chrystusa, wybawienie dusz z otchłani czyśćcowej,
Krwi Chrystusa, wszelkiej chwały i czci najgodniejsza,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.

L:Odkupiłeś nas, Panie, Krwią swoją.
W:I uczyniłeś nas Królestwem Boga naszego.

Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże,
któryś Jednorodzonego Syna Swego ustanowił Odkupicielem
świata i Krwią Jego dał się przebłagać,
daj nam, prosimy, godnie czcić zapłatę naszego
zbawienia i dzięki niej doznawać obrony od zła
doczesnego na ziemi, abyśmy radowali się
wiekuistym szczęściem w niebios:
Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.


Litania do Najświętszego Sakramentu

Kyrie eleison
Chryste eleison. Kyrie eleison
Chryste, usłysz nas
Chryste, wysłuchaj nas
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże
Duchu Święty, Boże
Święta Trójco, jedyny Boże
Jezu, w Najświętszym Sakramencie jako Bóg i Człowiek obecny, zmiłuj się nad nami
Jezu, żywy chlebie, któryś z nieba zstąpił
Jezu, utajony Boże i Zbawicielu
Jezu, nieustająca ofiaro nowego przymierza
Jezu, ofiary, czci i uwielbienia najgodniejsza
Jezu, prawdziwa ofiaro błagalna za żywych i zmarłych
Jezu, niewinny Baranku Boży
Jezu, Chlebie Anielski
Jezu, pokarmie nasz najcenniejszy
Jezu, przymierze miłości i pokoju
Jezu, źródło łask wszelkich
Jezu, pociecho zasmuconych
Jezu, ucieczko grzesznych
Jezu, wspomożycielu słabych i obarczonych
Jezu, lekarzu chorych
Jezu, pokarmie w godzinie śmierci
Jezu, szczęśliwości wybranych
Jezu, zadatku chwalebnego zmartwychwstania
Bądź nam miłościw, przepuść nam Panie
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas Panie
Od niegodnego pożywania Ciała i Krwi Twojej najświętszej, zachowaj nas Panie
Od wszelkich pożądliwości ciała
Od pożądliwości oczu
Od wszelkiej pychy
Od wszelkich niebezpieczeństw i okazji do grzechu
Od wszelkiej lekkomyślności umysłu
Od wszelkiej oziębłości ku bliźnim
Od grzechu każdego
Od śmierci wiecznej
Przez najświętsze Wcielenie Twoje, wybaw nas Panie
Przez gorzką mękę i śmierć Twoją
Przez nieskończoną miłość którąś nam okazał przez ustanowienie Najświętszego Sakramentu
Przez Swoją najgłębszą pokorę, jakąś w poprzedzającym umywaniu nóg uczniom swoim okazał
Przez pięć ran Twego Najświętszego Ciała, któreś za nas sobie zadać pozwolił
Przez najdroższą Krew Twoją, którąś nam na ołtarzu zostawić raczył
My, grzeszni, prosimy Ciebie, wysłuchaj nas Panie
Abyś wiarę, uszanowanie i nabożeństwo ku temu Najświętszemu Sakramentowi zawsze w nas utrzymywać i pomnażać raczył
Abyś wszelkie zbrodnie i to, co Ci ,się nie podoba, w nas umarzać i z nas wykorzenić raczył
Abyś nas w łasce Swojej zachować i umacniać raczył
Abyś nas od wszelkich zasadzek nieprzyjaciół uwolnić raczył
Abyś serca nasze łaską Swoją oczyścić i poświęcić raczył
Abyś nam skutków tego niebieskiego Najświętszego Sakramentu w obfitości doznać pozwolił
Abyś nas przez tę tajemnicę miłości z Sobą coraz doskonalej zjednoczyć raczył
Abyś święte pragnienie częstego pożywania Ciebie w Komunii świętej w nas wzbudzić raczył
Abyś nam do godnego przygotowania na tę, ucztę przez prawdziwą pokutę dopomóc raczył
Abyś nas w godzinę śmierci tym Pokarmem Niebieskim zasilić i wzmocnić raczył
Abyś nam w godzinę śmierci na pomoc przybyć raczył
Abyś nam łaski szczęśliwej śmierci udzielić raczył
Abyś nas nam wieczne i chwalebne życie wskrzesić raczył
Abyś nas wysłuchać raczył
Synu Boży, źródło łaskawości i miłosierdzia

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami

Ojcze nasz...

Zdrowaś Maryjo...

O Święta uczto, w której Chrystusa pożywamy i pamiątka męki Jego uczczona Dusza łaską napełniona, a nam zadatek przyszłej szczęśliwości udzielan bywa

Módlmy się: Boże, który zostawiłeś nam pamiątkę męki Swojej w cudownym Sakramencie, racz nam dać, błagamy, iżbyśmy Najświętsze Ciało Twoje i Najświętszą Krew Twoją jak najczęściej i z jak najgłębszym nabożeństwem dla uleczenia i zbawienia dusz naszych przez Ciebie odkupionych, przyjmowali i świętością tegoż Sakramentu przez Boskie zasługi Twoje, Królestwo niebieskie sobie zapewnili. Który z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

W sobotę 26 maja 2018 roku w czasie Mszy Św. o godz. 16.00 Jego Ekscelencja Ks. Biskup Ordynariusz Diecezji Płockiej dr Piotr Libera - udzieli młodzieży Sakramentu Bierzmowania, nazywanego inaczej sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej.


Sakrament Bierzmowania

Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty udziela się człowiekowi ochrzczonemu jako Dar.
Istotny obrzęd bierzmowania składa się z trzech elementów wykonywanych równocześnie.

Są to:
1. Namaszczenie olejem znaku Krzyża na czole ochrzczonego.
2. Nałożenie ręki biskupa na jego głowę.
3. Słowa: "Przyjmij znamię daru Ducha Świętego".
W Kościele rzymskokatolickim zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest biskup. W pewnych okolicznościach bierzmować może kapłan upoważniony do tego przez prawo kościelne.

Skutki bierzmowania są następujące:,
• udoskonala łaskę chrztu
• ściślej jednoczy nas z Chrystusem,
• pomnaża w nas dary Ducha Świętego,
• udoskonala naszą więź z Kościołem,

Bierzmowanie przyjmuje się raz w życiu! Bierzmowanie, podobnie jak chrzest, nie może być powtarzane ze względu na niezatarty charakter, czyli znamię Chrystusa, które wyciska na duszy chrześcijanina.
Obrzędy sakramentu:
Obrzędy sakramentu bierzmowania zawsze oznaczały udzielanie się Ducha Świętego bierzmowanemu. Początkami obrzędy te sięgają czasów apostolskich. Apostołowie, bowiem wkładali ręce na ochrzczonych i otrzymywali Ducha Świętego. Biblijny obrzęd sakramentu bierzmowania był krótki.
Składał się z modlitwy i włożenia rąk. Do tego istotnego obrzędu Tradycja w III wieku dodała: znak krzyża kreślony na czole i namaszczenie olejem świętym.
Za wzorem Apostołów, w pierwotnym Kościele sakramentów chrztu i bierzmowania udzielano w czasie jednej akcji liturgicznej i nazywano je sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego. Do wtajemniczenia należała także pierwsza Komunia św. W Tradycjach Apostolskich św. Hipolita Rzymskiego te trzy sakramenty stanowią jeszcze jedną całość.

W wyniku odnowy liturgicznej, obecne obrzędy sakramentu bierzmowania są następujące:
• przedstawienie kandydatów biskupowi;
• przemówienie biskupa do kandydatów, uwzględniające wszystkich wiernych obecnych;
• odnowienie przyrzeczeń chrzestnych;
• modlitwa biskupa o dary Ducha Świętego, z wyciągniętymi rękami nad kandydatami;
• udzielenie sakramentu bierzmowania każdemu kandydatowi z osobna;
• modlitwa powszechna;
• błogosławieństwo końcowe.

Nakładanie rąk na głowę jest gestem biblijnym (Rdz 48, 14; Kpł 9, 22; Lb 8,10; 27, 25...), który w liturgii należy do najstarszych obrzędów. W sakramencie bierzmowania włożenie ręki biskupa na głowę kandydata oznacza iż Duch Święty udziela mu się jako niewymowny Dar. W Dziejach Apostolskich czytamy, że Apostołowie wkładali ręce na ochrzczonych i otrzymywali Ducha Świętego (Dz 8, 15-17; 19, 5-6).
Krzyż jest świętym znakiem odkupienia (Koi l, 20) i wiary świętej (l Kor 1,17). Jest pieczęcią, którą nosi na sobie każdy, kto służy Bogu (Ap 7,4). Wśród symboli chrześcijańskich zajmuje naczelne miejsce. Kreślenie znaku krzyża na czole bierzmowanego oznacza, że ma on prawo i obowiązek wyznawania swojej wiary świętej, która jest jego chlubą i nie powinien się jej wstydzić lecz odważnie ją wyznawać i bronić jej. Naznaczenie krzyżem zobowiązuje bierzmowanego do pewnej dyscypliny osobistej, polegającej na prowadzeniu swojego życia zgodnie z wymogami Ewangelii.
Krzyżmo święte jest oliwą zmieszaną z balsamem i poświęconą uroczyście przez biskupa we Wielki Czwartek, podczas tzw. Mszy Krzyżma. Nazwa Krzyżmo wywodzi się z Imienia: Chrystus (Christus - Chrisma - Krzyżmo) Symbolizuje Chrystusa, w którym człowieczeństwo złączone jest z Bóstwem.
Namaszczenie świętym olejem symbolizuje upodobnienie bierzmowanego do Chrystusa. Podobieństwo to jest niezniszczalne i nosi nazwę znamienia Pańskiego lub pieczęci. Sprawcą tego podobieństwa i zjednoczenia z Chrystusem jest Duch Święty. Stąd bierzmowany przez to święte namaszczenie ma pełne prawo do nazwy "chrześcijanin" czyli należący do Chrystusa i Jego Kościoła.
Oliwa w zastosowaniu liturgicznym symbolizuje Ducha Świętego, który jest źródłem darów nadprzyrodzonych. On przy chrzcie w Jordanie zstąpił na Jezusa i uczynił Go Chrystusem, to znaczy Namaszczonym czyli Mesjaszem. Namaszczenie bierzmowanego oznacza umocnienie chrzestnych więzi z Chrystusem.
Balsam uzyskuje się z pewnego gatunku tropikalnego rododendronu przez nacięcie skóry. W takim sposobie uzyskiwania balsamu św. Ambroży dostrzega obraz łask wypływających z przebitego boku Chrystusa. Oprócz właściwości leczniczych, balsam posiada bardzo miły zapach. Przy poświęcaniu Krzyżma miesza się balsam z oliwą, by symbolizował ludzi, którzy udoskonaleni w sakramencie bierzmowania roztaczają w swoim środowisku miły aromat cnót chrześcijańskich. Św. Paweł mówi, aby bierzmowani chrześcijanie byli miłą Bogu wonnością Chrystusa (2 Kor 2, 15).
źródła internetowe
**********************************************************************
KODEKS PRAWA KANONICZNEGO O BIERZMOWANIU
/wybrane fragmenty/

Kan. 879 - Sakrament bierzmowania; który wyciska charakter i przez który ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili:
Sprawowanie bierzmowania
Kan. 880 - § 1. Sakrament bierzmowania jest udzielany przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się przez nałożenie ręki i wypowiedzenie słów przepisanych w zatwierdzonych księgach liturgicznych.
Szafarz bierzmowania
Kan. 882 - Zwyczajnym szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Ważnie udziela tego sakramentu również prezbiter posiadający taką władzę na podstawie powszechnego prawa lub szczególnego udzielenia ze strony kompetentnej władzy.
Przyjmujący bierzmowanie
Kan. 889 -
§ 1. Zdatnym do przyjęcia bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został ochrzczony, a nie był jeszcze bierzmowany.
§ 2. Poza niebezpieczeństwem śmierci, mający używanie rozumu wtedy godziwie przyjmuje bierzmowanie, gdy jest odpowiednio pouczony, właściwie dysponowany i może odnowić przyrzeczenia chrzcielne.
Kan. 890 - Wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie. Rodzice, duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie mają troszczyć się, żeby wierni zostali właściwie przygotowani do jego przyjęcia i w odpowiednim czasie do niego przystąpili.
Świadkowie
Kan. 893 -
§ 1. Ten może spełniać zadanie świadka. kto wypełnia warunki określone w kan. 874 (patrz: chrzest).
§ 2. Wypada, aby świadkiem był ktoś z chrzestnych bierzmowanego.
************************************************

Litania do Ducha Świętego


Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Trzecia Osobo Trójcy Przenajświętszej, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który od Ojca i Syna pochodzisz, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który na początku stworzenia świata unosiłeś się nad wodami, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który w postaci gołębicy pojawiłeś się nad Chrystusem w wodach Jordanu, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który zstąpiłeś na Apostołów w postaci języków ognistych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który żarem gorliwości przepełniłeś serca uczniów Pańskich, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który odrodziłeś nas w wodzie Chrztu świętego, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który nas umocniłeś w Sakramencie Bierzmowania, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, przez którego Bóg czyni nas dziećmi Swoimi, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który wlewasz miłość Boską do serc naszych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który nas uczysz prawdziwej pobożności, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, źródło radości, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, strażniku sumień naszych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, obecny w nas przez łaskę swoją, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco mądrości i rozumu, zmiłuj się nad nami.
Duchu, Święty, dawco rady i męstwa, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco umiejętności i pobożności, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco bojaźni Bożej, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco wiary, nadziei i miłości, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, natchnienie skruchy i żalu wybranych, zmiłuj się nad nami.
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Duchu Święty.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Duchu Święty.
Bądź nam miłościw, wybaw nas, Duchu Święty.
Od zwątpienia w zbawcze działanie łaski, wybaw nas, Duchu Święty.
Od buntu przeciwko prawdzie chrześcijańskiej, wybaw nas, Duchu Święty.
Od braku serca wobec bliźnich naszych, wybaw nas, Duchu Święty.
Od zatwardziałości w grzechach, wybaw nas, Duchu Święty.
Od zaniedbania pokuty, wybaw nas, Duchu Święty.
Od wszelkich złych i nieczystych spraw i myśli, wybaw nas, Duchu Święty.
Od nagłej i niespodziewanej śmierci, wybaw nas, Duchu Święty.
Od potępienia wiekuistego, wybaw nas, Duchu Święty.
My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś Kościołem Twoim świętym rządzić i zachować go raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas w wierze katolickiej utwierdzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nam wytrwałości i męstwa udzielić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś umysły nasze pragnieniem posiadania nieba natchnąć raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś w nas godne mieszkanie dla siebie przygotować raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas w cierpieniach pocieszyć raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas w łasce Twojej utwierdzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas wszystkich do zbawienia doprowadzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
P.: Stwórz, Boże, we mnie serce czyste.
W.: I odnów we mnie moc ducha.
Módlmy się:
Duchu Święty, który zgromadziłeś wszystkie narody w jedności wiary, przybądź i napełnij serca Twoich sług łaskę Swoją, zapal w nas ogień Twojej miłości i chroń od wszelkiego złego. Amen.

**********************************************************************
MODLITWY O SIEDEM DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO

1. Duchu Święty, Ty nas uświęcasz i wspomagasz w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz i wspierasz, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o twoje dary. Proszę o dar mądrości, bym poznał i miłował Prawdę wiekuistą, którą jesteś Ty, mój Boże. Proszę o dar rozumu, abym - na ile mój umysł może pojąć - zrozumiał prawdy wiary. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział, jak postąpić. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą na modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jak narzędzie Twej ojcowskiej opieki. Proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża. Amen.

2. Duchu Święty Boże, Duchu Ojca i Syna, korząc się Przed Boskim Majestatem Twoim, w obliczu nieba i ziemi, poświęcam Ci i oddaję duszę moją i ciało. Uwielbiam blask Twej nieskończonej czystości, doskonałość Twojej sprawiedliwości, potęgę Twojej miłości. Ty jesteś światłem i siłą mej duszy, przez Ciebie żyję, myślę i działam. Obym niewiernością Twojej łasce nie zasmucał Ciebie, nie zgrzeszył przeciw Tobie! Spraw, niech nieustannie wsłuchuję się w Twój głos, niech idę za Twymi natchnieniami.

Duchu Święty, Dawco daru mądrości, oświecaj mnie. Duchu Święty, Dawco daru rozumu, pouczaj mnie. Duchu Święty, Dawco daru umiejętności, rozpraszaj moją nieświadomość. Duchu Święty, Dawco daru rady, kieruj mną. Duchu Święty, Dawco daru męstwa, umacniaj mnie. Duchu Święty, Dawco daru pobożności, daj mi wytrwać w świętej służbie Bożej. Duchu Święty, Dawco daru bojaźni Bożej, oswobódź mnie od wszelkiego grzechu. Błagam Cię, Duchu Święty Boże, udziel mi pomocy, abym w każdej chwili mego życia kierował się dobrocią i życzliwością, słodyczą i wiernością, cierpliwością i miłością, radością i wyrozumiałością. Amen.
**************************************************************************
Modlitwa do Ducha Świętego za Kościół

Duchu miłości, Tyś zstąpił w dzień Pięćdziesiątnicy na Apostołów zebranych w Wieczerniku i utworzyłeś z nich jeden Kościół, w którym zamieszkałeś; zstąp w naszych czasach w wyjątkowy sposób na Twój święty Kościół i udziel mu najdoskonalszych darów. Oświecaj i błogosław Ojca świętego, wspieraj go radą, pomocą i pociechą. Broń go od wszystkich nieprzyjaciół widzialnych i niewidzialnych. Oświecaj i błogosław katolickie duchowieństwo i wszystkich rządzących Twoją owczarnią: kardynałów, biskupów i kapłanów. Błogosław także młodzieży przygotowującej się do służby przy Twym ołtarzu. O Duchu Przenajświętszy, zlej wszystkie Twe dary na te dusze, aby umiały godnie wypełniać swoje tak wzniosłe powołanie i strzeż je od zasadzek ciała, czarta i świata. O Duchu miłości, przez gorącą modlitwę Jezusa wypowiedzianą w przeddzień Jego Męki: "Ojcze święty, spraw, aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie", przez Twą przedziwną jedność z Ojcem i Synem daj, aby w całym Kościele zapanowała jedność. Strzeż go po wszystkie wieki Twą przemożną opieką i złącz wszystkich jego członków węzłem serdecznej miłości. O Duchu miłości, spraw, niechaj zapanuje wśród nas wzajemna miłość. Złącz poróżnione małżeństwa, pogódź zwaśnione rodziny, zbliż mających urazę do siebie. Niechaj pokój, miłość i jedność panuje w państwach, rodzinach i zgromadzeniach, abyśmy się okazali godnymi uczniami Chrystusa i aby Ten, który powiedział: "Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeżeli będziecie się wzajemnie miłowali", poznał nas jako uczniów i dzieci swoje.

Amen

*******************************************************
OFIAROWANIE SIĘ DUCHOWI ŚWIĘTEMU

Boże, Duchu Święty, słodka miłości Ojca i Syna. Aby całkowicie należeć do Ciebie, oddaję Ci teraz i na zawsze:

Moje serce,
Moje ciało i duszę,
Moje siły i zdolności,
Moje cierpienia i radości,
Moje życie i śmierć.

Oddaję Ci też wszystkich, którzy są mi drodzy i wszystko, czym jestem i co posiadam, abyś Ty sam mógł tym rozporządzać i panować nade mną swoją miłością, teraz i w wieczności. Amen.
*******************************************************

Akt poświęcenia się Duchowi Świętemu

Duchu Święty, Boski Duchu światła i miłości, Tobie poświęcam mój rozum, serce, wolę i całą moją istotę, teraz i na zawsze. Spraw, aby mój rozum był zawsze posłuszny Twoim natchnieniom i by odkrywał Twoją obecność w Kościele, który Ty nieomylnie prowadzisz. Niech moje serce zawsze płonie miłością Boga i bliźniego, a moja wola niech będzie zgodna z wolą Bożą, aby całe moje życie mogło stać się wiernym naśladowaniem życia i cnót naszego Pana i Zbawcy Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie cześć i chwała wraz z Ojcem i Tobą na wieki. Amen.

Ojcze nasz i Chwała Ojcu (7 razy)
na uproszenie 7 darów Ducha Świętego

W. Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie,

O. I odnowisz oblicze ziemi.

Módlmy się:
Duchu Święty, który napełniasz okrąg ziemi i przenikasz tajniki naszych serc, odnów nas swą ożywczą łaską i spraw, abyśmy byli wiernymi świadkami Twojej prawdy. Ty, który mieszkasz w nas, aby wspomagać naszą słabość, ześlij ogień Twej Bożej mocy, aby oczyścił nas, umocnił i obudził tęsknotę za nową ziemią i nowym niebem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

W niedzielę, 20 maja 2018 roku będziemy przeżywać Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Dla naszej parafii jest to również dzień odpustu.
Msze Św. w Bazylice Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą o godz. 7.00; 8.30; 10.00; 11.30; /po Mszy św. o godz. 11.30 – procesja Eucharystyczna/ ; 17.00.
Nabożeństwo majowe o godz. 16.30
Słowo Boże w tym dniu będą głosili : ks. Mariusz Skawiński SDB oraz ks. Krzysztof Pawlukowski SDB ze Szkoły Salezjańskiej im. Św. Jana Bosko w Legionowie.
Serdecznie zapraszamy do udziału P.T. Parafian i Gości prosząc o łaskę otwarcia naszych serc na dary Ducha Świętego.

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

HYMN DO DUCHA ŚWIĘTEGO

O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg.
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.

Pocieszycielem jesteś zwan
I najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.

Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz,
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.

Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.

Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.

Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był.
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił.


SEKWENCJA O DUCHU ŚWIĘTYM

Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Dawco darów mnogich,
Przyjdź Światłości sumień!

O najmilszy z Gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.

Światłości najświętsza!
Serc wierzących wnętrza
Podaj swej potędze!
Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze!

Obmyj, co nie święte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę!
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary!
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary!



SIEDEM DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO


Dar mądrości - jest to oświecenie przez Ducha Świętego, dzięki któremu nasz umysł widzi nadzwyczaj jasno prawdy wiary i odczuwa głęboką radość z ich poznania.

Dar rozumu - oświeca nas, rozlewając światło żywe, przenikliwe i nadzwyczajne, tłumaczące nam prawdy objawione i daje nam prawdziwe rozumienie słowa Bożego.

Dar umiejętności - jest nadprzyrodzonym światłem Ducha Świętego, które wykazuje nam, jak godnymi zawierzenia i przyjęcia przez nas są prawdy wiary świętej nawet wtedy, gdy się posługujemy dowodami wziętymi z porządku przyrodzonego.

Dar rady - jest światłem Ducha Świętego, przez które rozum praktyczny widzi i rozsądza w poszczególnych wypadkach, co należy czynić i jakich środków należy używać.

Dar męstwa - usposabia nas, żebyśmy doznawali szczególnej mocy do zwyciężania pokus i innych przeszkód w życiu duchowym.

Dar pobożności - wlewa w naszą duszę skłonność i łatwość w oddawaniu Bogu czci należnej Mu, jako naszemu Ojcu i napełnia nas synowską ufnością względem Niego.

Dar bojaźni Bożej - pobudza nas do unikania grzechów przez bojaźń obrazy Boskiej, płynącą z dziecięcej czci dla Majestatu Bożego.
O. Meschler

Litania do Ducha Świętego

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Trzecia Osobo Trójcy Przenajświętszej, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który od Ojca i Syna pochodzisz, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który na początku stworzenia świata unosiłeś się nad wodami, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który w postaci gołębicy pojawiłeś się nad Chrystusem w wodach Jordanu, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który zstąpiłeś na Apostołów w postaci języków ognistych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który żarem gorliwości przepełniłeś serca uczniów Pańskich, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który odrodziłeś nas w wodzie Chrztu świętego, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który nas umocniłeś w Sakramencie Bierzmowania, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, przez którego Bóg czyni nas dziećmi Swoimi, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który wlewasz miłość Boską do serc naszych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który nas uczysz prawdziwej pobożności, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, źródło radości, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, strażniku sumień naszych, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, obecny w nas przez łaskę swoją, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco mądrości i rozumu, zmiłuj się nad nami.
Duchu, Święty, dawco rady i męstwa, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco umiejętności i pobożności, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco bojaźni Bożej, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, dawco wiary, nadziei i miłości, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, natchnienie skruchy i żalu wybranych, zmiłuj się nad nami.
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Duchu Święty.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Duchu Święty.
Bądź nam miłościw, wybaw nas, Duchu Święty.
Od zwątpienia w zbawcze działanie łaski, wybaw nas, Duchu Święty.
Od buntu przeciwko prawdzie chrześcijańskiej, wybaw nas, Duchu Święty.
Od braku serca wobec bliźnich naszych, wybaw nas, Duchu Święty.
Od zatwardziałości w grzechach, wybaw nas, Duchu Święty.
Od zaniedbania pokuty, wybaw nas, Duchu Święty.
Od wszelkich złych i nieczystych spraw i myśli, wybaw nas, Duchu Święty.
Od nagłej i niespodziewanej śmierci, wybaw nas, Duchu Święty.
Od potępienia wiekuistego, wybaw nas, Duchu Święty.
My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś Kościołem Twoim świętym rządzić i zachować go raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas w wierze katolickiej utwierdzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nam wytrwałości i męstwa udzielić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś umysły nasze pragnieniem posiadania nieba natchnąć raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś w nas godne mieszkanie dla siebie przygotować raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas w cierpieniach pocieszyć raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas w łasce Twojej utwierdzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty
Abyś nas wszystkich do zbawienia doprowadzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
P.: Stwórz, Boże, we mnie serce czyste.
W.: I odnów we mnie moc ducha.

Módlmy się:
Duchu Święty, który zgromadziłeś wszystkie narody w jedności wiary, przybądź i napełnij serca Twoich sług łaskę Swoją, zapal w nas ogień Twojej miłości i chroń od wszelkiego złego. Amen.

Akt poświęcenia się Duchowi Świętemu

Duchu Święty, Boski Duchu światła i miłości, Tobie poświęcam mój rozum, serce, wolę i całą moją istotę, teraz i na zawsze. Spraw, aby mój rozum był zawsze posłuszny Twoim natchnieniom i by odkrywał Twoją obecność w Kościele, który Ty nieomylnie prowadzisz. Niech moje serce zawsze płonie miłością Boga i bliźniego, a moja wola niech będzie zgodna z wolą Bożą, aby całe moje życie mogło stać się wiernym naśladowaniem życia i cnót naszego Pana i Zbawcy Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie cześć i chwała wraz z Ojcem i Tobą na wieki. Amen.

Ojcze nasz i Chwała Ojcu (7 razy)
na uproszenie 7 darów Ducha Świętego

W. Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie,

O. I odnowisz oblicze ziemi.

Módlmy się:
Duchu Święty, który napełniasz okrąg ziemi i przenikasz tajniki naszych serc, odnów nas swą ożywczą łaską i spraw, abyśmy byli wiernymi świadkami Twojej prawdy. Ty, który mieszkasz w nas, aby wspomagać naszą słabość, ześlij ogień Twej Bożej mocy, aby oczyścił nas, umocnił i obudził tęsknotę za nową ziemią i nowym niebem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
/źródło - zasoby internetowe/