Nabożeństwa pasyjne w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą:
Droga Krzyżowa w piątek po Mszy św. o godz. 8.00. oraz o godz. 17.30. Droga Krzyżowa ulicami Czerwińska odbędzie się w piątek przed Niedzielą Palmową 27 marca po Mszy Św. o godz. 18.00

Gorzkie Żale przed wystawionym Jezusem Eucharystycznym w niedzielę po Mszy św. o godz. 10.00.

Rekolekcje wielkopostne w naszym Sanktuarium od 15 – 17 marca wygłosi Ks. rekolekcjonista Romuald Perka SDB z Starych Jabłonek .
Serdecznie zapraszamy do Wspólnej modlitwy!

Pielgrzymom przybywających na Misterium proponujemy udział w Eucharystii z kazaniem pasyjnym:

w piątki o godz. 10.00 i 13.00
w soboty o godz. 11.30 i 15.00
w niedzielę o godz. 11.30 i 15.00

Podczas każdej Eucharystii będzie okazja do skorzystania z sakramentu pojednania i pokuty.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2015 r.
Umacniajcie serca wasze (Jk 5, 8)

Drodzy Bracia i Siostry!
Wielki Post jest czasem odnowy dla Kościoła, wspólnot i poszczególnych wiernych. Przede wszystkim jednak jest „czasem łaski” (por. 2 Kor 6, 2). Bóg nie prosi nas o nic, czego by nam wcześniej nie dał: „My miłujemy Boga, ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował” (1 J 4, 19). Nie jesteśmy Mu obojętni. Zależy Mu na każdym z nas, zna nas po imieniu, troszczy się o nas i nas szuka, kiedy Go opuszczamy. Interesuje się każdym z nas; Jego miłość nie pozwala Mu być obojętnym na to, co nam się przydarza. Jednak bywa tak, że kiedy my mamy się dobrze i żyje się nam wygodnie, oczywiście zapominamy o innych (Bogu nie zdarza się to nigdy), nie obchodzą nas ich problemy, ich cierpienia i krzywdy, jakich zaznają..., wtedy nasze serce popada w obojętność – gdy ja mam się względnie dobrze i żyję wygodnie, zapominam o ludziach, którzy nie mają się dobrze. Ta egoistyczna postawa obojętności przybrała dziś rozmiary światowe, tak iż możemy mówić o globalizacji obojętności. Jest to problem, któremu jako chrześcijanie musimy stawić czoło.
Kiedy lud Boży nawraca się na Jego miłość, znajduje odpowiedzi na te pytania, które nieustannie stawia mu historia. Jednym z najpilniejszych wyzwań, któremu chcę poświęcić uwagę w tym Orędziu, jest globalizacja obojętności.
Obojętność wobec bliźniego i wobec Boga jest realną pokusą także dla nas, chrześcijan. Dlatego potrzebujemy słuchać w każdym Wielkim Poście nawoływania proroków, którzy podnoszą głos i nas przebudzają.
Bóg nie jest obojętny na świat – kocha go do tego stopnia, że daje swojego Syna dla zbawienia każdego człowieka. Przez wcielenie, życie ziemskie, śmierć i zmartwychwstanie Syna Bożego otwiera się definitywnie brama między Bogiem a człowiekiem, między niebem a ziemią. A Kościół jest niczym ręka, która trzyma tę bramę otwartą poprzez głoszenie Słowa, sprawowanie sakramentów, dawanie świadectwa wiary, która działa przez miłość (por. Ga 5, 6). Jednakże świat ma tendencję do zamykania się w sobie i zamykania tej bramy, przez którą Bóg wchodzi w świat, a świat w Niego. Dlatego ręka, którą jest Kościół, nie powinna nigdy się dziwić, że jest odpychana, miażdżona i raniona.
A zatem lud Boży potrzebuje odnowy, aby nie zobojętniał i nie zamknął się w sobie. Chciałbym wam zaproponować do rozważenia pod kątem tej odnowy trzy passusy.
1. „Gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki” (1 Kor 12, 26) – Kościół
Miłość Boża, która przełamuje to śmiertelne zamknięcie w sobie, jakim jest obojętność, jest nam ukazywana przez Kościół poprzez jego nauczanie, a przede wszystkim poprzez jego świadectwo. Można jednak dawać świadectwo jedynie o czymś, czego wcześniej doświadczyliśmy. Chrześcijanin to człowiek, który pozwala Bogu, aby go przyoblókł w swoją dobroć i swoje miłosierdzie, aby go przyoblókł w Chrystusa, żeby stał się tak jak On sługą Boga i ludzi. Przypomina nam o tym dobrze liturgia Wielkiego Czwartku przez obrzęd umywania nóg. Piotr nie chciał, żeby Jezus umył mu nogi, potem jednak zrozumiał, że Jezus nie chce jedynie dać przykładu, jak powinniśmy umywać sobie nawzajem nogi. Tę posługę może pełnić tylko ktoś, kto wcześniej pozwolił, by Chrystus umył mu nogi. Jedynie ten ma z Nim „udział” (J 13, 8) i dzięki temu może służyć człowiekowi.
Wielki Post jest czasem sprzyjającym temu, aby pozwolić Chrystusowi, by nam usłużył, a przez to stać się takim jak On. Dzieje się to, kiedy słuchamy Słowa Bożego i kiedy przyjmujemy sakramenty, w szczególności Eucharystię. W niej stajemy się tym, co przyjmujemy: ciałem Chrystusa. W tym ciele nie ma miejsca na obojętność, która jakże często zdaje się opanowywać nasze serca. Bowiem człowiek, który jest Chrystusowy, należy do jednego ciała, a w Nim nie jest się obojętnym jedni wobec drugich. „Tak więc gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współradują się wszystkie członki (1 Kor 12, 26).
Kościół jest communio sanctorum, ponieważ mają w nim udział święci, ale także dlatego, że jest komunią rzeczy świętych: miłości Bożej, objawionej nam w Chrystusie, i wszystkich Jego darów. Wśród nich jest także odpowiedź tych, kórzy pozwalają, aby ich dosięgnęła ta miłość. W tym świętych obcowaniu i w tym uczestnictwie w rzeczach świętych nikt nie posiada tylko dla siebie, lecz to, co ma, jest dla wszystkich. A ponieważ jesteśmy złączeni w Bogu, możemy zrobić coś także dla tych, którzy są daleko, dla tych, do których o własnych tylko siłach nie moglibyśmy nigdy dotrzeć, bowiem z nimi i za nich modlimy się do Boga, abyśmy wszyscy otworzyli się na Jego zbawcze dzieło.
2. „Gdzie jest brat twój?” (Rdz 4, 9) – Parafie i wspólnoty
To co zostało powiedziane odnośnie do Kościoła powszechnego, trzeba zastosować w życiu parafii i wspólnot. Czy w tych rzeczywistościach kościelnych daje się doświadczyć przynależności do jednego ciała? Ciała, które zarazem otrzymuje i dzieli się tym, co Bóg pragnie ofiarować? Ciała, które zna i troszczy się o swoje najsłabsze członki, ubogie i małe? Czy też chronimy się w miłość uniwersalną, która angażuje się daleko w świecie, zapominając o Łazarzu, który siedzi przed naszymi zamkniętymi drzwiami? (por. Łk 16, 19-31).
Aby przyjąć i w pełni owocnie wykorzystać to, co Bóg nam daje, trzeba pokonać granice Kościoła widzialnego w dwóch kierunkach.
Po pierwsze, jednocząc się w modlitwie z Kościołem w niebie. Kiedy ziemski Kościół się modli, powstaje wspólnota wzajemnej służby i dobra, która dociera aż przed oblicze Boga. Ze świętymi, którzy znaleźli swoją pełnię w Bogu, stanowimy część tej wspólnoty, w której obojętność zostaje przezwyciężona przez miłość. Kościół niebieski nie jest tryumfujący dlatego, że odwrócił się plecami do cierpień świata i sam zaznaje radości. Raczej święci mogą już kontemplować i radować się z faktu, że dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa pokonali ostatecznie obojętność, zatwardziałość serca i nienawiść. Dopóki to zwycięstwo miłości nie ogarnie całego świata, święci wędrują z nami jeszcze jako pielgrzymi. Św. Teresa z Lisieux, doktor Kościoła, przekonana, że radość w niebie ze zwycięstwa miłości ukrzyżowanej nie jest pełna, dopóki choćby tylko jeden człowiek na ziemi cierpi i się skarży, pisała: „Bardzo liczę na to, że nie będę bezczynna w niebie, moim pragnieniem jest nadal pracować dla Kościoła i dla dusz” (List 254 z 14 lipca 1897 r.).
My również mamy udział w zasługach i radości świętych, a oni uczestniczą w naszej walce i w naszym pragnieniu pokoju i pojednania. Ich radość ze zwycięstwa zmartwychwstałego Chrystusa jest dla nas źródłem siły, aby przezwyciężyć liczne formy obojętności i zatwardziałości serca.
Z drugiej strony, każda wspólnota chrześcijańska jest powołana do przekraczania progu, który pozwala jej wejść w relację z otaczającym ją społeczeństwem, z ubogimi i dalekimi. Kościół ze swej natury jest misyjny, nie zasklepiony na samym sobie, ale posłany do wszystkich ludzi.
Tą misją jest cierpliwe dawanie świadectwa o Tym, który chce doprowadzić do Ojca całą rzeczywistość i każdego człowieka. Misja jest tym, czego miłość nie może przemilczeć. Kościół idzie za Jezusem Chrystusem drogą, która go prowadzi do każdego człowieka, aż po krańce ziemi (por. Dz 1, 8). W ten sposób możemy zobaczyć w naszym bliźnim brata i siostrę, za których Chrystus umarł i zmartwychwstał. Wszystko, co otrzymaliśmy, otrzymaliśmy także dla nich. I podobnie, to co ci bracia posiadają, jest darem dla Kościoła i dla całej ludzkości.
Drodzy bracia i siostry, jakże pragnę, aby miejsca, w których wyraża się Kościół, w szczególności nasze parafie i nasze wspólnoty, stały się wyspami miłosierdzia na morzu obojętności!
3. „Umacniajcie serca wasze!” (Jk 5, 3) – Poszczególny wierny
Również jako pojedyncze osoby mamy pokusę obojętności. Mamy przesyt wstrząsających wiadomości i obrazów, które nam opowiadają o ludzkim cierpieniu, i zarazem czujemy całą naszą niemożność działania. Co zrobić, aby nie dać się wciągnąć w tę spiralę przerażenia i bezsilności?
Po pierwsze, możemy modlić się we wspólnocie Kościoła ziemskiego i niebieskiego. Nie lekceważmy siły modlitwy wielu! Inicjatywa 24 ore per il Signore – „24 godziny dla Pana” – która, jak ufam, będzie podjęta w całym Kościele, także na szczeblu diecezjalnym, w dniach 13 i 14 marca, ma być wyrazem tej potrzeby modlitwy.
Po drugie, możemy pomagać poprzez gesty miłosierdzia, docierając zarówno do bliskich, jak i dalekich dzięki licznym organizacjom charytatywnym Kościoła. Wielki Post jest czasem sprzyjającym temu, aby okazać to zainteresowanie drugiemu, poprzez znak, choćby mały, ale konkretny, naszego udziału w powszechnym człowieczeństwie.
I po trzecie, cierpienie drugiego stanowi wezwanie do nawrócenia, bowiem potrzeba, w jakiej znajduje się brat, przypomina mi o słabości mojego życia, o mojej zależności od Boga i od braci. Jeżeli pokornie będziemy prosić o łaskę Bożą i pogodzimy się z tym, że nasze możliwości są ograniczone, wówczas zaufamy w nieskończone możliwości, jakie kryją się w miłości Bożej. I będziemy mogli oprzeć się diabelskiej pokusie, która skłania nas do wierzenia, że sami możemy się zbawić i zbawić świat.
Chciałbym was wszystkich prosić, abyśmy dla przezwyciężenia obojętności i naszych pretensji do wszechmocy przeżywali ten czas Wielkiego Postu jako drogę formacji serca, jak wyraził się Benedykt XVI (por. enc. Deus caritas est, 31). Mieć serce miłosierne to nie znaczy mieć serce słabe. Kto chce być miłosierny, musi mieć serce mocne, stałe, niedostępne dla kusiciela, a otwarte na Boga. Serce, które pozwala przeniknąć się Duchowi i daje się prowadzić na drogi miłości, które wiodą do braci i sióstr. W gruncie rzeczy serce ubogie, czyli takie, które zna swoje ubóstwo i poświęca się dla drugiego.
Dlatego, drodzy bracia i siostry, pragnę modlić się razem z wami do Chrystusa w tym Wielkim Poście: „Fac cor nostrum secundum cor tuum” – „Uczyń serca nasze według serca Twego” (Suplikacja z Litanii do Najświętszego Serca Jezusa). Wówczas będziemy mieli serce mocne i miłosierne, czujne i szczodre, które nie daje się zamknąć w sobie i nie wpada w wir globalizacji obojętności.
Wyrażając to pragnienie, zapewniam o mojej modlitwie o to, aby każdy człowiek wierzący i każda wspólnota kościelna owocnie przebyli tę drogę wielkopostną, i proszę was o modlitwę za mnie. Niech Pan wam błogosławi, a Matka Boża niech was otacza opieką.
Watykan, 4 października 2014 r.
Święto św. Franciszka z Asyżu
Papież Franciszek

We środę 11 lutego br., we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes Kościół obchodzi Światowy Dzień Chorego. Jest to dzień skłaniający do szczególnej modlitwy i dostrzeżenie pośród nas obecności tych, którzy cierpią. W tym dniu zapraszamy do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą na Msze św. o godz. 18.00 sprawowanej w intencji chorych. Podczas tej Mszy Św. udzielany będzie Sakrament Namaszczenia Chorych. Serdecznie zapraszamy wszystkich parafian, a szczególnie chorych, samotnych, ludzi starszych i tych, którzy nimi się opiekują. Prosimy rodziny, sąsiadów o pomoc, w ułatwieniu chorym dotarcia do kościoła.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++
SAKRAMENT CHORYCH W NASZEJ PARAFII
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
Odwiedziny chorych w naszej parafii odbywają się każdego miesiąca. Ich termin przypada zwykle w I piątek miesiąca i jest podawany w ogłoszeniach parafialnych.
Zgłoszenia chorych, którzy chcieliby przystąpić do spowiedzi i Komunii świętej, czy też przyjąć sakrament chorych w pierwszy piątek można dokonywać w zakrystii, w kancelarii parafialnej, u Księdza Proboszcza, lub Księdza Wikariusza.
Sakrament Chorych, oraz spowiedź i Komunia święta udzielane są również przed świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy po wcześniejszym zgłoszeniu w zakrystii.
W nagłych przypadkach o posługę sakramentalną wobec chorych można prosić o każdej porze dnia i nocy.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Orędzie Papieża Franciszka na XXIII Światowy Dzień Chorego 2015 r.
Sapientia cordis.
«Niewidomemu byłem oczami,
chromemu służyłem za nogi»
(Hi 29, 15)

Drodzy Bracia i Siostry!
Z okazji XXIII Światowego Dnia Chorego, ustanowionego przez św. Jana Pawła II, zwracam się do was wszystkich, którzy nosicie ciężar choroby i na rozmaite sposoby jesteście złączeni z ciałem cierpiącego Chrystusa; jak również do was, którzy zawodowo i jako wolontariusze pracujecie w służbie zdrowia.
Tegoroczny temat zachęca nas do medytacji nad słowami z Księgi Hioba: «Niewidomemu byłem oczami, chromemu służyłem za nogi» (29, 15). Chciałbym ją podjąć w perspektywie sapientia cordis — mądrości serca.
1. Mądrość ta nie jest wiedzą teoretyczną, abstrakcyjną, wynikiem rozumowania. Raczej jest ona, jak opisuje ją św. Jakub w swoim Liście, «czysta dalej — skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy» (3, 17). Jest ona zatem postawą wzbudzoną przez Ducha Świętego w umysłach i sercach tych, którzy potrafią otworzyć się na cierpienie braci i dostrzegają w nich obraz Boga. Dlatego posłużmy się słowami modlitwy Psalmu: «Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca» (Ps 90, 12). W tej sapientia cordis, która jest darem Boga, możemy zawrzeć owoce Światowego Dnia Chorego.
2. Mądrością serca jest służba bliźniemu. W mowie Hioba, która zawiera słowa: «Niewidomemu byłem oczami, chromemu służyłem za nogi», jest podkreślony wymiar służby potrzebującym ze strony tego prawego człowieka, który cieszy się pewnym autorytetem i zajmuje godne miejsce wśród starszych miasta. Jego wielkość moralna przejawia się w służbie ubogiemu, który prosi o pomoc, a także w trosce o sierotę i wdowę (por. Hi 29, 12-13).
Jakże wielu chrześcijan również dziś świadczy nie słowami, ale swoim życiem, zakorzenionym w szczerej wierze, że są «oczami niewidomego» i «stopami chromego»! Są to osoby będące blisko chorych, którzy potrzebują stałej opieki, pomocy w umyciu się, ubraniu czy spożywaniu posiłków. Ta posługa, szczególnie gdy jest rozciągnięta w czasie, może stać się męcząca i uciążliwa. Jest stosunkowo łatwo służyć przez kilka dni, ale trudno jest pielęgnować osobę przez wiele miesięcy lub nawet lat, także wówczas, gdy nie jest ona już w stanie wyrazić swojej wdzięczności. A jednak, jakże to wielka droga uświęcenia! W tych chwilach można liczyć w sposób szczególny na bliskość Pana, a jest się też szczególnym wsparciem dla misji Kościoła.
3. Mądrość serca to trwanie przy bracie. Czas spędzony u boku chorego jest czasem świętym. Jest wielbieniem Boga, który kształtuje nas na obraz swego Syna, który «nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu» (Mt 20, 28). Jezus sam powiedział: «Ja jestem pośród was jako ten, kto służy» (Łk 22, 27).
Prośmy z żywą wiarą Ducha Świętego, aby dał nam łaskę zrozumienia wartości towarzyszenia, często w sposób cichy, skłaniającego nas do poświęcenia czasu tym naszym siostrom i braciom, którzy dzięki naszej bliskości i naszej życzliwości czują się bardziej kochani i umocnieni. Jak wielkie kłamstwo kryje się natomiast w pewnych wyrażeniach, które kładą mocny nacisk na «jakość życia», skłaniając do uwierzenia, jakoby życie poważnie dotknięte chorobą nie było warte przeżycia!
4. Mądrość serca to wyjście poza siebie ku bliźniemu. Świat, w którym żyjemy, zapomina niekiedy o szczególnej wartości, jaką ma czas spędzony przy łóżku chorego, gdyż jesteśmy pochłonięci pośpiechem, gorączkowym działaniem, produkcją, a w ten sposób łatwo zapomina się o wartości bezinteresowności, zatroszczenia się o bliźniego, zajęcia się nim. W gruncie rzeczy u źródeł takiej postawy jest często letnia wiara, która zapomniała o słowach Pana, który mówi: «Wszystko to Mnieście uczynili» (por. Mt 25, 40).
Dlatego chciałbym przypomnieć raz jeszcze «absolutny priorytet ’wyjścia poza siebie ku bratu’», jako jedno z dwóch głównych przykazań stanowiących fundament wszelkich norm moralnych i jako najjaśniejszy znak, by dokonać rozeznania na drodze duchowego rozwoju, odpowiadając na absolutnie bezinteresowny dar Boga (adhort. apost. Evangelii gaudium, 179). Z samej natury misyjnej Kościoła wypływa «czynna miłość bliźniego, współczucie, które rozumie, towarzyszy i promuje» (tamże).
5. Mądrość serca to bycie solidarnym z bratem bez osądzania go. Miłość potrzebuje czasu. Czasu, aby leczyć chorych, i czasu na ich odwiedzanie. Czasu, aby być przy nich, jak przyjaciele Hioba: «Siedzieli z nim na ziemi siedem dni i siedem nocy, nikt nie wyrzekł słowa, bo widzieli ogrom jego bólu» (Hi 2, 13). Przyjaciele Hioba jednakże skrywali w sobie negatywny osąd o nim — myśleli, że jego nieszczęście było karą Bożą za jakąś jego winę. Natomiast prawdziwa miłość jest dzieleniem się bez osądzania, bez usiłowania nawracania drugiego; jest wolna od owej fałszywej pokory, która w gruncie rzeczy szuka uznania i chełpi się dokonanym dobrem.
Doświadczenie Hioba znajduje swoją autentyczną odpowiedź tylko w krzyżu Jezusa, najwyższym akcie solidarności Boga z nami, zupełnie darmowym, bezgranicznie miłosiernym. I ta odpowiedź miłości na dramat ludzkiego cierpienia, zwłaszcza cierpienia niezawinionego, pozostaje na zawsze wyryta w ciele Chrystusa zmartwychwstałego, w tych Jego chwalebnych ranach, które są zgorszeniem dla wiary, ale są również sprawdzianem wiary (por. homilia podczas kanonizacji Jana XXIII i Jana Pawła II, 27 kwietnia 2014 r.).
Nawet wówczas, gdy choroba, samotność i niepełnosprawność biorą górę nad naszym życiem, będącym darem, doświadczenie bólu może stać się uprzywilejowaną sposobnością przekazywania łaski i źródłem, z którego można czerpać i umacniać sapientia cordis. W ten sposób staje się zrozumiałe, że Hiob u kresu swego doświadczenia, zwracając się do Boga, mógł stwierdzić: «Dotąd Cię znałem ze słyszenia, teraz ujrzało Cię moje oko» (Hi 42, 5). Również osoby zanurzone w tajemnicy cierpienia i bólu, przyjętego z wiarą, mogą stać się żywymi świadkami wiary, która pozwala współistnieć z samym cierpieniem, pomimo że człowiek swoim umysłem nie jest w stanie do końca go pojąć.
6. Ten Światowy Dzień Chorego powierzam macierzyńskiej opiece Maryi, która przyjęła w swoim łonie i zrodziła Mądrość wcieloną, Jezusa Chrystusa, naszego Pana.
O Maryjo, Stolico Mądrości, jako nasza Matka wstawiaj się za wszystkimi chorymi i za tymi, którzy się nimi opiekują. Spraw, abyśmy w służbie cierpiącemu bliźniemu i przez samo doświadczenie cierpienia mogli przyjąć i rozwijać w sobie prawdziwą mądrość serca.
Do tej modlitwy w intencji was wszystkich dołączam moje Apostolskie Błogosławieństwo.
Watykan, 3 grudnia 2014 r., w liturgiczne wspomnienie św. Franciszka Ksawerego
Papież Franciszek

W 2014 roku powróciliśmy do tradycji Czerwińskiego Misterium i widząc zainteresowanie ze strony wiernych, pragniemy kontynuować dalej to dzieło zbliżające ludzi do Boga.
W roku 2015 proponujemy prawie dwugodzinny spektakl poszerzony o nowe wątki, wzbogacony bogatszą oprawą muzyczną i większą liczbą aktorów. Pragniemy, aby przeżycie Misterium było pięknym doświadczeniem wielkopostnej modlitwy i refleksji, poprzez którą wierny ma możliwość uczestniczenia w ostatnich godzinach życia Jezusa Chrystusa.
Aktualnie organizacją Misterium zajmuje się Salezjański Ośrodek Młodzieżowo-Powołaniowy „Emaus: , a w spektaklu biorą udział profesjonalni aktorzy i młodzież z środowisk salezjańskich.

http://www.misterium.bosko.pl/

Ze względów organizacyjnych bardzo prosimy o jak najszybsze dokonywanie zgłoszeń i rezerwacji miejsc. Do udziału w Misterium upoważnia karta wstępu, którą można zamówić pisząc na adres Ośrodka EMAUS lub kontaktując się z nami telefonicznie.
W roku 2015 mamy szczególną propozycję dla nauczycieli, wychowawców i katechetów.

Zapraszamy Was z dziećmi i młodzieżą na specjalne spektakle w każdy piątek Wielkiego Postu o godzinie 11.00 i 14.00.

Udział w Misterium może być dla waszych wychowanków i podopiecznych ciekawym dopełnieniem rekolekcji wielkopostnych, przygotowania do bierzmowania czy też dobrym elementem formacji.

INFORMACJE PRAKTYCZNE

Wszelkie zgłoszenia i informacje : od poniedziałku do piątku od 9.00 do 16.00.

tel. komórkowy 604 099 576
e-mail: c.misterium@gmail.com

Adres korespondencyjny:
Misterium Męki Pańskiej
ul. Klasztorna 23
09 -150 Czerwińsk nad Wisłą

Godziny spektakli:
• piątki: godz. 11.00 i 14.00
• soboty: godz. 10.00, 13.00, 16.00
• niedziele: godz. 13.00, 16.00

Eucharystia dla uczestniczących w Misterium:
• piątki: godz. 10.00 i 13.00
• soboty: godz. 11.30 i 15.00
• niedziele: godz. 11.30 i 15.00

Dostępne terminy:
Luty:
• 21 lutego – sobota
• 22 lutego – I Niedziela Wielkiego Postu
• 27 lutego – piątek
• 28 lutego – sobota

Marzec:
• 1 marca – niedziela – II Niedziela Wielkiego Postu
• 6 marca - piątek
• 7 marca – sobota
• 8 marca – niedziela – III Niedziela Wielkiego Postu
• 13 marca – piątek
• 14 marca – sobota
• 15 marca – niedziela – IV Niedziela Wielkiego Postu
• 20 marca – piątek
• 21 marca – sobota
• 22 marca – niedziela – V Niedziela Wielkiego Postu
• 27 marca – piątek
• 28 marca – sobota
• 29 marca – Niedziela Palmowa Męki Pańskiej

7 lutego 2015 r. - tak jak w każdą pierwszą sobotę miesiąca w godzinach od 10:30 - do 15:30 serdecznie zapraszamy na spotkanie modlitewne do Sanktuarium Maryjnego w Czerwińsku na „ Wieczernik Modlitwy”.
Jest to nabożeństwo w intencji przybywających pielgrzymów.

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

PROGRAM WIECZERNIKA :
Program spotkania:
10.30 - Różaniec i Adoracja Najświętszego Sakramentu
12.00 - Msza św. w intencji Pielgrzymów
13.30 - Przerwa na posiłek
14.30 - Modlitwa pod Krzyżem i Koronka do Bożego Miłosierdzia
15.30 - Błogosławieństwo

O WIECZERNIKACH

Prowadzone są w duchu:
- uwielbienia Boga bogatego w miłosierdzie,
- wynagradzania Bogu za wszelkie zło popełniane na świecie.

W intencjach:
- pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Czerwińsku
- ludzi chorych, z prośbą o uzdrowienie duszy
i ciała,
- w intencji rodzin, z prośbą o miłość, jedność
i pokój w rodzinie,
- w intencji Ojczyzny i świata, z prośbą
o miłosierdzie i pokój między narodami.

Uczestnikiem Wieczernika może być każdy wierny, kto:
- ma pragnienie żywej modlitwy we wspólnocie,
- szuka doświadczenia prawdziwej miłości i pokoju Bożego,
- chce wyrazić miłość ku Bogu poprzez ofiarowanie Mu siebie, swojego cierpienia i wynagradzanie za grzechy ludzkości popełniane w dzisiejszym świecie,
- gotów jest okazać miłość bliźniemu poprzez wyproszenie potrzebnych łask.

**********************************************************************
Zachęcamy do słuchania RADIO KONSOLATA

www.radiokonsolata.pl

Radio Konsolata - radio Dusz Najmniejszych z Bożego natchnienia zaczęło swoją działalność w lutym 2009 roku jako katolickie radio ewangelizacyjno-modlitewne, którego celem jest prezentacja duchowości "Najmniejszych" i zaproszenie słuchaczy do kroczenia prostą drogą zawierzenia i miłości Serc Jezusa i Maryi - Maleńką Drożyną Miłości.

Radio Konsolata jest radiem tworzonym przez świeckich odkrywających swoje powołanie do Dzieła Najmniejszych. Tworzymy audycje pomagające iść maleńką drogą miłości, wskazaną na obecne czasy przez przykład życia sługi Bożej siostry Marii Konsolaty Betrone - naszej patronki, a wcześniej realizowaną przez wielu Świętych Kościoła Katolickiego.

Opieramy się między innymi na "Orędziu Miłości Serca Jezusa do świata" i "Traktacie o maleńkiej drodze miłości" o. Lorenzo Sales - kierownika duchowego sł. B. s. M. Konsolaty Betrone oraz "Testamencie Duchowym" ks. Józefa Gregorkiewicza - salezjanina, kierownika duchowego wielu "najmniejszych".

Staramy się aby program radia był służbą dla Boga oraz służbą na rzecz "Dzieła Najmniejszych", ponieważ do tego Dzieła odkrywamy nasze powołanie.

Zachęcamy do łączności duchowej ze wszystkimi najmniejszymi - gdziekolwiek są - poprzez nasze audycje i transmisje, a także do wspólnej realizacji życia duchowego na Maleńkiej Drożynie Miłości i propagowania Dzieła Najmniejszych.

W sobotę przypada doroczna uroczystość ku czci Św. Jana Bosko. Dnia 31 stycznia wspomina się bowiem rocznicę jego śmierci (1888 r.) Tegoroczne uroczystości wpisują się w obchody 200-lecia narodzin św. Jana Bosko. Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa we Mszy świętej w sobotę, 31 stycznia br., o godz. 18.00. Eucharystii będzie przewodniczył Kustosz Sanktuarium Ks. Sławomir Goworek SDB.
Podczas Mszy Św. niedzielnych będziemy w sposób szczególny przez wstawiennictwo św. Jana Bosko modlić się w intencji młodzieży, rodziców i wychowawców. Po każdej Eucharystii ucałowanie relikwii Św. Jana Bosko.

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj


Zobacz i posłuchaj klikając tutaj


Zobacz i posłuchaj klikając tutaj



Zobacz i posłuchaj klikając tutaj


***************************************
Modlitwa do św. Jana Bosko

Święty Janie Bosko,
Ojcze i Nauczycielu młodzieży,
posłuszny darom Ducha i otwarty na rzeczywistość swoich czasów
byłeś dla młodzieży, zwłaszcza tej bezbronnej i ubogiej,
znakiem miłości i troskliwości Boga.
Bądź nam przewodnikiem
na drodze przyjaźni z Panem Jezusem,
abyśmy mogli odkryć w Nim i w Jego Ewangelii
sens naszego życia
i źródło prawdziwego szczęścia.
Dopomóż nam odpowiedzieć hojnie na powołanie,
które otrzymaliśmy od Boga,
abyśmy w codziennym życiu
byli budowniczymi jedności
i współpracowali z entuzjazmem,
w jedności z całym Kościołem,
w tworzeniu cywilizacji miłości.
Wyjednaj nam łaskę wytrwałości
w jak najgłębszym przeżywaniu życia chrześcijańskiego
według ducha błogosławieństw;
i spraw, abyśmy, prowadzeni przez Maryję Wspomożycielkę,
mogli kiedyś znaleźć się z Tobą
w wielkiej niebiańskiej rodzinie.
Amen.
(ks. Pascual Chávez Villanueva, IX przełożony generalny salezjanów)


Modlitwa do św. Jana Bosko

Księże Bosko,
od najmłodszych lat z wiarą odpowiadałeś na Boży głos,
każdego dnia coraz bardziej poznając swoje powołanie
oraz miejsce w społeczeństwie i Kościele.
Chociaż nie obce były Ci trud i przeciwności,
zawsze z dobrocią i życzliwością
podchodziłeś do każdego człowieka,
Uproś nam u Ojca w niebie
łaskę pogodnej i pełnej miłości postawy na co dzień.
Pragniemy, tak jak Ty, nasze życie powierzać Stwórcy.
Wierzymy, że w Jego dłoniach,
doskonałego Garncarza,
nasz wysiłek i zaangażowanie nabiorą pięknych
i niepowtarzalnych kształtów
na Jego chwałę i dla pożytku człowieka.
Prowadź nas drogami twojego Mistrza,
naszego Dobrego Pasterza,
abyśmy i my potrafili odnaleźć nasze powołanie
we wspólnocie Kościoła
i mogli razem uczestniczyć w Uczcie Zbawiciela
na końcu czasów. Amen.

Modlitwa przez wstawiennictwo Św. Jana Bosko

Panie Jezu Chryste,
wpatrując się w oblicze św. Jana Bosko i Matusi Małgorzaty
proszę Cię za wszystkimi w małżeństwie i rodzinie,
w kapłaństwie i życiu konsekrowanym
we wszystkich miejscach pracy.
Ześlij swego Ducha, aby wszyscy byli wierni powołaniu,
do którego ich wezwałeś.
Proszę Cię również za siebie i wszystkich ludzi młodych,
daj nam łaskę rozpoznania Twoich zamiarów wobec naszego życia.
W ciszy modlitwy i mądrości słowa wlewaj we mnie odwagę
do podejmowania decyzji zgodnych z wolą Twoją i Twojego Ojca.

Modlitwa za młodzież

Ojcze nasz, zatroskani o młodzież, prosimy Cię o szczególne dla niej łaski. Pomóż młodym znaleźć prawdę, której pragną i spraw, by nie gorszyli się fałszem i obłudą świata. Zachowaj ich wrażliwe dusze od zła i niemoralności, która odbiera sens życia i nadzieję oraz oddala od Ciebie, Boże, który jesteś dobrem jedynym i celem naszym. Wskaż im, Ojcze, jak przygotować się nauką i pracą do podjęcia czekających ich w życiu obowiązków. Niech cieszą się pięknem świata i radują swoją młodością, niech zaufaniem darzą rodziców i wychowawców. w Twoim Synu, a Panu naszym Jezusie Chrystusie niech znajdą drogę, prawdę i życie. Amen.

Modlitwa w intencji Światowych Dni Młodzieży w Krakowie

Boże Miłosierny, do którego już raz wołała młodzież świata „ Abba – Ojcze” na polskiej ziemi u stóp Jasnogórskiej Pani w Częstochowie - ogarniaj płaszczem ojcowskiej opieki młodych i wszystkich, których zgromadzą Światowe Dni Młodzieży w Krakowie, aby świętowanie 1050 rocznicy chrztu Polski było okazją do umocnienia przyjętej przez przodków wiary.
Panie Jezu, Ty powiedziałeś „jesteście światłem świata”, spraw niechaj ludzie młodzi zainspirowani przykładem św. siostry Faustyny – Apostołki Twego Miłosierdzia, oraz św. Jana Pawła II – Wielkiego Przyjaciela Młodych, rozpalą swoje serca Ogniem Miłosierdzia i zaniosą ten ogień do każdego zakątka świata, aby jego blask oświecał wszelkie ciemności i był dla każdego człowieka do którego dotrą jego promienie źródłem nadziei.
Duchu Święty, prosimy, aby Twa moc przeniknęła serca i sumienia wszystkich uczestników Światowych Dni Młodzieży, ludzi zaangażowanych w przygotowanie tego dzieła, katolików zatroskanych o losy Kościoła i tych którzy są na jego obrzeżach lub stojąc z boku przyglądają się naszej inicjatywie – abyśmy wspólnie odkrywali Boże pragnienia i marzenia o nas i naszej przyszłości, które tak często przerastają horyzonty naszych wyobrażeń i razem budowali nowy lepszy świat.
Amen.

Modlitwa w intencji młodzieży

Panie Jezu Chryste, w synagodze w Nazarecie do siebie odniosłeś słowa proroka:
"Duch Pański spoczywa na mnie,
ponieważ Mnie namaścił i posłał,
abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność,
a niewidomym przejrzenie,
abym uciśnionych odsyłał wolnych".
Przez posługę dzieła ewangelizacji w świecie
uświęcaj nas swoją świętością i uwalniaj nas od wszelkiego zła.
Młodych Polaków i Polki obdarzaj mocą Ducha Świętego,
by mogli rozpoznać Twoją Boską miłość,
przyjąć do swoich serc i realizować ją w życiu.
Zapalaj dziewczęta i chłopców radosnym entuzjazmem
do życia w prawdzie, miłości i pokoju z siostrami i braćmi.
Uwalniaj młodych od wszelkich form uzależnień i zniewolenia,
niech staną się fundamentem pod budowę cywilizacji miłości na miarę trzeciego tysiąclecia.
Pani Jasnogórska, wypraszaj młodym radość,
czystość serca i odwagę do zwyciężania zła dobrem.

W niedzielę 1 lutego 2015 r. po Mszy Św. o godz. 11.30 w Sanktuarium Maryjnym w Czerwińsku nad Wisłą z programem „Kolędy polskie i nie tylko” wystąpi Chór Kameralny Collegium Musicum Uniwersytetu Warszawskiego pod dyrekcją Andrzeja Borzyma. W trakcie programu wiersze autorstwa Ks. Jana Twardowskiego będzie recytował aktor pochodzący z Czerwińska Pan Andrzej Krucz. Serdeczne podziękowania kierujemy pod adresem Wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do zorganizowania tego koncertu.
Serdecznie Zapraszamy.
Zobacz i posłuchaj klikając tutaj
***********************************************

PROGRAM :

Dzieciątko się narodziło
kolęda staropolska z Kancjonału Staniąteckiego (1586), opr. Krystyna Wilkowska-Chomińska
Wesoły nam, wesoły nam ten-to dzień Pan sprawił
kolęda staropolska z Kancjonału Staniąteckiego (1586), opr. Krystyna Wilkowska-Chomińska
W żłobie leży
muz. i sł. trad., opr. Włodzimierz Sołtysik
Pasterze mili
muz. i sł. trad., opr. ks. Józef Orszulik
Przybieżeli do Betlejem
muz. i sł. trad., opr. Włodzimierz Sołtysik
Ach, ubogi żłobie
muz. Piotr Studziński (1826-1869), sł. trad., opr. Włodzimierz Sołtysik
Tryumfy Króla Niebieskiego
muz. i sł. trad., opr. Włodzimierz Sołtysik
Mizerna, cicha
muz. Jan Karol Gall (1856-1912), sł. Teofil Lenartowicz, opr. Włodzimierz Sołtysik
Gdy się Chrystus rodzi
muz. i sł. trad., opr. Stanisław Niewiadomski
Gdy śliczna Panna
muz. i sł. trad., opr. Andrzej Borzym
Jezus malusieńki
muz. i sł. trad., opr. Andrzej Borzym
Wśród nocnej ciszy
muz. i sł. trad., opr. Andrzej Borzym
Lulajże, Jezuniu
muz. i sł. trad., opr. Andrzej Borzym
Il est ne, le divin Enfant
kolęda francuska, opr. Wiesław Mieczkowski, Andrzej Borzym
Entre le boeuf et l’âne gris
kolęda francuska, opr. – autor nieznany
Ya viene la vieja
kolęda hiszpańska, opr. Eduardo Cifre
Nadal
kolęda z Minorki, opr. Baltasar Bibiloni
El Noi de la Mare
kolęda katalońska, opr. Ernest Cervera
Nowa radist’ stała
kolęda ukraińska, opr. – autor nieznany
Maria Panna dziecię tuli
muz. Lajos Bardos (1899-1986), sł. polskie Wojciech Jankowski
Hajej, nynej, Ježíšku
kolęda czeska, opr. – autor nieznany
Bóg się rodzi
muz. trad., sł. Franciszek Karpiński, opr. Włodzimierz Sołtysik
*********************************************************************************

BIOGRAM

Chór Kameralny Collegium Musicum Uniwersytetu Warszawskiego istnieje od 1994 r. (pod obecną nazwą od 1997 r.), starając się nawiązać do średniowiecznej tradycji collegium musicum – akademickiego stowarzyszenia muzycznego, otwartego dla wszystkich osób związanych z uniwersytetem. Śpiewa a cappella muzykę polską – dawną i współczesną, utwory europejskie z różnych epok, kolędy z całego świata; dobrze czuje się także w repertuarze wokalno-instrumentalnym (Bach, Haendel, Hasse, Charpentier, Purcell, Mozart, Fauré). Wizytówką zespołu są Piosenki Starszych Panów, Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego, oraz piosenki do słów Agnieszki Osieckiej, w aranżacjach Andrzeja Borzyma.
Chór występuje w Warszawie – na Uniwersytecie i nie tylko, bywa w całej Polsce, bierze udział w wielu ważnych imprezach muzycznych: Czwartkowe Spotkania Muzyczne w Filharmonii Narodowej, Bach in memoriam, Mazowsze w Koronie, Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, Universitas Cantat w Poznaniu, Muzyka w Sandomierzu, BACH 200 UW, Muzyka w zabytkach Chełmna. Dla Polskiego Radia wykonywał partię chóralną w przedstawieniach opery radiowej Macieja Małeckiego Balladyna w reżyserii Anny Seniuk. Występy telewizyjne to m.in. Piosenki Starszych Panów dla TVP 3 Regionalnej, udział w Koncercie Jubileuszowym z okazji 50-lecia Telewizji Polskiej czy też finałowy koncert XXX Lidzbarskich Wieczorów Humoru i Satyry. Dyskografia chóru liczy 10 tytułów, w tym polskie i światowe prawykonania współczesnych utworów.
Zespół koncertował już w 14 krajach na 3 kontynentach, m.in. w Chile, Niemczech, Włoszech, Egipcie, Norwegii, na Litwie i Islandii, zaś w ostatnich latach w Macedonii (2012 – Festiwal Chóralny w Ochrydzie), Francji (2013 – Semaine Polonaise w Tuluzie) i Hiszpanii (2014 – Międzynarodowy Festiwal i Konkurs Chóralny Canco Mediterrania w Lloret de Mar: trzy złote dyplomy i zwycięstwo w kategorii „muzyka popularna”). Dużą satysfakcję przynosi Collegium Musicum współpraca ze świetnymi orkiestrami – m.in. barokowymi zespołami Il Tempo, Concerto Polacco, Royal Baroque Ensemble, Polską Orkiestrą Radiową – oraz znakomitymi muzykami wszelkich stylów i specjalności: Adolfo Tanzi, Cristian Carrasco, Agata Sapiecha, Marek Toporowski, Olga Pasiecznik, Krzysztof Herdzin, Justyna Steczkowska, Zygmunt Kukla, Lilianna Stawarz, Wojciech Rajski, Ewa Bem, Zbigniew Wodecki, Magda Umer, Grzegorz Turnau, Henryk Miśkiewicz i wielu innych.

Andrzej Borzym w 1981 roku uzyskał dyplom na Wydziale Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie dyrygowania prof. Henryka Wojnarowskiego. W latach 1981-84 pracował w macierzystej uczelni, a następnie w sezonie 1983/84 pełnił funkcję asystenta kierownika artystycznego Chóru Filharmonii Narodowej w Warszawie. Był dyrygentem chóru Cantio Polonica (1984-89), Chóru Akademickiego UW (1989-99), Chóru Filharmonii w Las Palmas de Gran Canaria (1996-98), zaś od 1994 roku prowadzi Chór Kameralny Collegium Musicum UW. Jako instrumentalista współpracował z wieloma warszawskimi teatrami, a także z artystami związanymi z nurtem piosenki poetyckiej i aktorskiej (Elżbieta Wojnowska, Magda Umer, Zbigniew Zamachowski). Jest pedagogiem, kompozytorem i aranżerem, uhonorowanym m.in. Nagrodą Ministra Kultury RP oraz Medalem Uniwersytetu Warszawskiego.

„...Najlepszą radą jest ze wszech miar
czynić dobrze i nie oczekiwać
nagrody od świata, ale od samego Boga...”
/św. Jan Bosko/
Zobacz i posłuchaj klikając tutaj
Zwracamy się z uprzejmą prośbą do naszych P.T. Parafian, Pielgrzymów Dobrodziejów i Sympatyków o przekazanie 1 procenta podatku za rok 2014 dla Oratorium im. Jana Pawła II w Czerwińsku.
Chcąc włączyć się w dzieło wychowania w naszym środowisku, możesz nam pomóc: modlitwą, obecnością, jak również wsparciem materialnym przekazując 1% podatku w dobrym wychowaniu dzieci i młodzieży.

Jak przekazać 1% podatku na rzecz : Stowarzyszenie Oratorium im. Jana Pawła II ?

Jest to prostsze niż myślisz. Wystarczy w formularzu PIT za 2014 wpisać nr KRS – 0000107034 oraz kwotę 1% podatku.
- Stowarzyszenie Oratorium im. Jana Pawła II w Czerwińsku n. Wisłą i nr KRS – 0000107034 w rubryce - wniosek o przekazanie 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego.


KRS: 0000107034
Regon: 0130438170
Nazwa banku: Vistula BS w Czerwińsku nad Wisłą
Nr rachunku: 07 9011 0005 0268 3856 2000 0010
Stowarzyszenie Oratorium im. Jana Pawła II
ul. Klasztorna 23
09 - 150 Czerwińsk nad Wisłą
Nr KRS: 0000107034

Pragnącym pomóc nam w inny sposób podajemy dodatkowe dane:
Konto Bankowe: Vistula BS w Czerwińsku nad Wisłą
Nr rachunku: 07 9011 0005 0268 3856 2000 0010
Telefon: 24 231 57 50 e-mail: oratorium.czerwinsk@vp.pl

Zapewniamy, że pozyskane środki zostaną odpowiednio wykorzystane dla dobra wychowanków.
ks. Radosław Kuśmierz Salezjanin – kierownik Oratorium

Ostatnie dni stycznia to wyjątkowy czas dla naszej Rodziny Salezjańskiej, ponieważ przygotowujemy się do Uroczystości ks. Bosko. On sam powiedział kiedyś: Modlitwą uzyskujemy to, czego nie możemy dokonać naszymi siłami. Podejmij 9-dniowe wyzwanie i zobacz jak modlitwa przemienia Twoje życie!
ZAPRAGNIJ ŚWIĘTOŚCI - 9 KROKÓW Z KS. BOSKO.
Serdecznie zapraszamy od czwartku 22 stycznia 2015 r. na nowennę przed Uroczystością św. Jana Bosko. Podczas Mszy Św. wieczornej o godz. 18.00 będziemy modlili się w intencji dzieci i młodzieży oraz rodziców i wychowawców.

TO TAKIE PROSTE:
1. Wzbudź intencję!
2. Przez dziewięć dni odmawiaj nowennę!
3. 31 stycznia- ŚWIĘTUJ Z KS. BOSKO!
4. Ciesz się owocami modlitwy!

Drodzy Parafianie i Pielgrzymi!
Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za wychowanie dzieci i młodzieży. W Roku Jubileuszu św. Jana Bosko chcemy prosić Was o dar wspólnej modlitwy w intencji ludzi młodych. Niech ta modlitwa, którą odmawia Rodzina Salezjańska na całym świecie, stanie się również modlitwą naszej wspólnoty parafialnej, naszych rodzin i nas osobiście. Polecajmy przez wstawiennictwo św. Jana Bosko dzieci i młodzież z naszej Parafii i Ojczyzny:

Ojcze i Nauczycielu młodzieży,
Święty Janie Bosko,
uległy darom Ducha i otwarty na rzeczywistość twojego czasu
byłeś dla młodzieży, zwłaszcza tej bezbronnej i ubogiej,
znakiem miłości i Bożym ulubieńcem.
Bądź naszym przewodnikiem na drodze przyjaźni z Panem Jezusem
tak, abyśmy mogli odkryć w Nim i w Jego Ewangelii
sens naszego życia
i źródło prawdziwego szczęścia.
Dopomóż nam odpowiedzieć godziwie i całym sobą na powołanie,
którym obdarzył nas Bóg,
abyśmy w codziennym życiu
byli budowniczymi jedności,
i współpracowali z entuzjazmem,
w jedności z całym Kościołem,
wznosząc cywilizację miłości.
Wyjednaj nam łaskę wytrwałości,
aby godnie przeżywać życie chrześcijańskie
według ducha błogosławieństw;
i spraw, abyśmy, prowadzeni przez Maryję Wspomożycielkę,
mogli kiedyś znaleźć się z tobą
w wielkiej niebiańskiej rodzinie.

NOWENNA DO ŚW. JANA BOSKO

Dzień I- 22 stycznia
Święty Janie Bosko, przez miłość, jaką pałałeś ku Jezusowi w Najświętszym Sakramencie i przez gorliwość, z jaką szerzyłeś kult ku niemu, wyrażający się w uczestnictwie we Mszy Świętej, częstej Komunii świętej i nawiedzeniach kościoła, spraw, abyśmy owiani tym samym duchem, praktykowali te czcigodne nabożeństwa, kończąc każdy nasz dzień z Jezusem eucharystycznym w sercu. Amen.
Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień II- 23 stycznia
Święty Janie Bosko, przez miłość do Maryi Wspomożycielki, która w życiu była Ci Matką i Mistrzynią, wyjednaj nam prawdziwe i stałe nabożeństwo do Maryi, abyśmy mogli zasłużyć na Jej potężną opiekę w życiu i przy śmierci. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień III- 24 stycznia
Święty Janie Bosko, przez synowską miłość, jaką żywiłeś do Kościoła i Ojca świętego, broniąc go odważnie aż do ostatniego tchu życia, uproś nam, abyśmy zawsze pozostawali godnymi dziećmi Kościoła Katolickiego oraz kochali i czcili Ojca świętego, okazując mu pełne posłuszeństwo. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień IV- 25 stycznia
Święty Janie Bosko, przez wielką miłość, z jaką odnosiłeś się do młodzieży, stawszy się dla niej Ojcem i nauczycielem i przez heroiczne poświęcenie znoszone dla jej zbawienia, spraw, abyśmy i my podobnie ją kochali miłością świętą i ofiarną. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień V- 26 stycznia
Święty Janie Bosko, który założyłeś Towarzystwo Salezjańskie i Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki, zapewniając w ten sposób przypływ nowych spadkobierców Twego apostolatu, spraw, aby te dwie rodziny zakonne promieniowały zawsze pełnią twego ducha i wiernie naśladowały twe heroiczne cnoty. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień VI- 27 stycznia
Święty Janie Bosko, który dla osiągnięcia tym doskonalszych owoców żywej wiary i ofiarnej miłości, założyłeś Pobożny Związek Pomocników Salezjańskich, spraw aby świecili oni przykładem cnót chrześcijańskich i stali się opatrznościową podporą twoich dzieł. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień VII- 28 stycznia
Święty Janie Bosko, który dla zbawienia ludzi wysłałeś swoich misjonarzy na krańce świata, rozpal także i w nas tę samą miłość, abyśmy umieli szukać dusz nieśmiertelnych i zdobywać je dla Boga. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień VIII- 29 stycznia
Święty Janie Bosko, który ponad wszystko ukochałeś cnotę czystości, świadcząc o niej przykładem, słowem i pismem, spraw, abyśmy w niej rozmiłowani, utwierdzali ją w naszym otoczeniu wszystkimi siłami. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień IX- 30 stycznia
Święty Janie Bosko, który tak głęboko odczuwałeś wszelką nędzę ludzką, spojrzyj na nasze potrzeby i uproś nam oraz rodzicom naszym obfite błogosławieństwo Maryi Wspomożycielki. Wyjednaj nam łaski doczesne i duchowe, potrzebne w życiu i przy śmierci. Amen.
Ojcze nasz,
Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu
Módl się za nami święty Janie Bosko
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych

Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, Wyznawcę, na Ojca i Nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe Zgromadzenia, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

Święty Janie Bosko, tobie Bóg niczego nie odmawia, albowiem za swego życia ziemskiego z tak wielką ofiarnością pracowałeś dla Jego chwały i czci – wstaw się za mną, wyjednaj mi pożądaną łaskę,….. o ile będzie to z pożytkiem dla mej duszy i zgodne z wolą Bożą. Uproś mi wytrwanie w dobrem, abym i ja mógł kiedyś razem z Tobą chwalić Pana Najwyższego i dzięki Mu składać w niebie. Amen.

++++++++++++++++++++
Litania do św. Jana Bosko
++++++++++++++++++++
Kyrie, elejson, Chryste, elejson, Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święty Janie Bosko, módl się za nami.
Żywy obrazie Boskiego Przyjaciela młodzieży,
Ukochany Synu Maryi Wspomożycielki,
Wierny Naśladowco umiłowanego ucznia Jezusa,
Pasterzu wybrany przez Boga dla licznych zastępów młodzieży,
Niezrównany Uczniu Dziewicy najmędrszej w sztuce wychowania,
Apostole płonący gorliwością o zbawienie dusz,
Przewodniku święty młodzieży,
Wzorze wychowawców i nauczycieli,
Założycielu zgromadzeń zakonnych, powołanych do wychowania i zbawiania młodzieży,
Ojcze sierot i opuszczonych,
Kapłanie według Serca Bożego,
Budowniczy Bożych świątyń materialnych i duchowych,
Gorejący Głosicielu Ewangelii,
Wielki Nauczycielu bojaźni Bożej,
Bezwzględny nieprzyjacielu wszelkiego zła i grzechu,
Entuzjastyczny Piewco potęgi i dobroci Maryi Wspomożycielki,
Apostole niezmierzonej Opatrzności Bożej,
Niezmordowany i roztropny Kierowniku dusz w Sakramencie Pokuty,
Apostole częstej Komunii świętej,
Bojowniku nieustraszony w zwalczaniu herezji,
Obrońco wiary katolickiej żywym słowem i drukiem,
Wielki i gorliwy Twórco dzieł misyjnych,
Przewodniku apostolatu świeckich,
Wybitny Cudotwórco i Proroku,
Szlachetny Wspomożycielu w każdej potrzebie,
Niezrównany Doradco i Pocieszycielu,
Wierny Przyjacielu ludu i młodzieży,
Potężny Orędowniku u tronu Boga,
Módl się za nami, święty Janie Bosko.
- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko, wyznawcę, na ojca i nauczyciela młodzieży, z Twojej również woli, przy pomocy Maryi Panny, założył on w Kościele nowe zgromadzenie, spraw, prosimy, abyśmy pałając tym samym ogniem miłości, mogli zdobywać dusze i służyć Tobie samemu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

„Za kolędę dziękujemy, zdrowia, szczęścia winszujemy, na ten Nowy 2015 Rok…"
Zakończyliśmy tegoroczną wizytę duszpasterską zwaną kolędą w naszej parafii czerwińskiej. Pragniemy jako duszpasterze – Salezjanie Księdza Bosko, serdecznie podziękować P.T . Parafianom za wspólną modlitwę, za miłe i często pełne życzliwości przyjęcie kapłana w swojej rodzinie, za spotkania przy stole na wspólnej agapie, za wychodzenie i odprowadzanie księży do sąsiadów. Szczególne słowa podziękowania należą się sołtysom i radnym parafialnym za sprawny transport do ich miejscowości. Za okazane dobro dla Kościoła i naszej Parafii pragniemy powiedzieć każdemu staropolskie - „Bóg Zapłać!”. Bardzo cenne są dla nas wszystkie Wasze uwagi i spostrzeżenia, to znaczy, że żywo uczestniczycie w życiu Parafii i leży Wam na sercu Nasz Kościół w Czerwińsku i Wspólnota parafialna. Jeśli jest rodzina w naszej parafii, która nie mogła przyjąć księdza po kolędzie lub ksiądz niechcący opuścił którąś z rodzin, to prosimy o zgłoszenie chęci przyjęcia księdza do kancelarii parafialnej. Rodziny zgłoszone zostaną odwiedzone przez księdza po kolędzie w umówionym czasie. Zapewniamy Was o naszej pamięci modlitewnej przed łaskami słynącym Obrazem Matki Bożej Pocieszenia – szczególnie w Roku Życia Konsekrowanego.

Podajemy program Wizyty Duszpasterskiej /Kolęda/ od poniedziałku 12 stycznia 2015 do soboty 17 stycznia 2015 roku. Jeśli kolęda zaczyna się od godz. 9.00 prosimy o pojazdy do tych miejscowości na godz. 8.45. Serdecznie Dziękujemy. Duszpasterze Salezjanie z Czerwińska nad Wisłą.
******************************************************************
PONIEDZIAŁEK 12 stycznia 2015

Parlin – 2 Księży od godz. 9.00
Wilkówiec – 2 Księży od godz. 9.00
******************************************************************
WTOREK 13 stycznia 2015

Garwolewo – 3 Księży od godz. 9.00
******************************************************************
ŚRODA 14 stycznia 2015

Janikowo - 2 Księży od godz. 9.00
*******************************************************************
CZWARTEK 15 stycznia 2015

Gawarzec Górny - 2 Księży od godz. 9.00
Gawarzec Dolny - 1 Ksiądz od godz. 9.00
*******************************************************************
PIĄTEK 16 stycznia 2015

Praga - 3 Księży od godz. 9.00
*******************************************************************
SOBOTA 17 stycznia 2015

Chmielewo - 1 Ksiądz od godz. 9.00
Stobiecin – 1 Ksiądz od godz. 9.00
Bolino – 1 Ksiądz od godz. 9.00
Czerwińsk ul. W. Jagiełły - 2 Księży od godz.9.00
*******************************************************************
Odwiedzaj naszą stronę : www.czerwinsk.salezjanie.pl

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jak się przygotować do wizyty duszpasterskiej?
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
>Nakryć stół białym obrusem;
>Na stole postawić krucyfiks i dwie zapalone świece, wodę święconą i kropidło (w przypadku braku wody święconej należy wlać zwykłą wodę i na początku kolędy poprosić księdza o jej poświęcenie);
>/Po Uroczystości Objawienia Pańskiego – 6 stycznia / Na drzwiach domu powinien być umieszczony napis K+M+B -2015 - jest to widoczny znak , że w tym domu mieszkają katolicy. Skrót w języku łacińskim C+M+B oznacza Christus Mansionem Benedicat -Chrystus Mieszkanie Błogosławi;
>Zwierzęta domowe w celu stworzenia spokojnej atmosfery do modlitwy i rozmowy prosimy zamknąć w innym pomieszczeniu;
> Na czas wizyty wyłączamy telefon komórkowy, komputer, radio i telewizor;
>Przygotowujemy przedmioty, które chcemy, aby kapłan poświęcił;
>Dzieci i młodzież powinny przygotować zeszyty od religii , kandydaci do bierzmowania książeczki obowiązujące w parafii;
>Ksiądz wchodząc do mieszkania pozdrawia nas słowami: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”- odpowiadamy: Na wieki wieków. Amen” lub "Pokój temu domowi..." - odpowiadamy: "I wszystkim jego mieszkańcom.";
>Podczas, gdy kapłan kropi domowników i dom wodą święconą – czynimy znak krzyża;
>Kapłan może również podać wszystkim członkom rodziny, krzyż do ucałowania. Czyniąc to wyznajemy swoją wiarę w Jezusa;
> Głównym powodem wizyty duszpasterskiej jest chęć poznania parafian, ich problemów oraz ich opinii na temat funkcjonowania parafii. Dlatego bardzo ważną rzeczą w trakcie kolędy jest szczerość w rozmowie z kapłanem!!!.
> Brak możliwości złożenia ofiary na potrzeby Kościoła nie może być w żadnym wypadku powodem nie przyjęcia księdza po kolędzie.
> Po zakończonej wspólnej modlitwie, również w czasie rozmowy z kapłanem, cała rodzina pozostaje razem.
> Po zakończeniu kolędy odprowadzamy księdza do sąsiada, ostatnia rodzina odprowadza księdza (lub odwozi na plebanię).
*********************************************************
Modlitwa z okazji wizyty duszpasterskiej

K. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
W. Na wieki wieków. Amen.
K. Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom.
W. I z duchem twoim.
K. Bracia i siostry posłuchajcie słów Świętego Pawła Apostoła:
Bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, jedno myślcie, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju niech będzie z wami (2 Kor 13,11).
Z radością uwielbiajmy naszego Zbawiciela i zanośmy do Niego nasze błagania, wołając: wysłuchaj nas, Panie.
– Chryste, który objawiłeś się w ludzkim ciele, uświęć nas przez słowo Boże i modlitwę. Ciebie prosimy...
– Chryste, który chciałeś wzrastać w ludzkiej rodzinie, utwierdź tę rodzinę w pokoju i miłości. Ciebie prosimy...
– Chryste, który znasz radość i ciężar pracy, dodaj sił w służbie i w pracy. Ciebie prosimy...
– Chryste, który znalazłeś wiarę w świecie, umocnij naszą wiarę. Ciebie prosimy...
– Chryste, który wstąpiłeś do nieba, przyjmij naszych zmarłych do swojej chwały. Ciebie prosimy...
Módlmy się do Ojca niebieskiego, jak nas nauczył Jezus Chrystus: Ojcze nasz…

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA
Wiekuisty Boże, Ty z ojcowską dobrocią zaradzasz ludzkim potrzebom. Ześlij hojne błogosławieństwo na tę rodzinę i na ten dom i darem swojej łaski uświęć jego mieszkańców. Niech wiernie zachowują Twoje przykazania i tak korzystają z obecnego czasu, aby kiedyś doszli do przygotowanego dla nich mieszkania w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Pobłogosław + Panie, Boże Wszechmogący, ten dom, aby w nim trwały: zdrowie i czystość serca, dobroć i przyjaźń oraz wierność w wypełnianiu Twoich przykazań; aby składano Ci tu dzięki. A błogosławieństwo Twoje niech pozostanie na tym miejscu i nad jego mieszkańcami teraz i na zawsze. Amen.

Niech to mieszkanie i wszystkich w nim mieszkających błogosławi Bóg Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen.

Odwiedzaj naszą stronę parafialną: www.czerwinsk.salezjanie.pl

Podajemy program Wizyty Duszpasterskiej /Kolęda/ od czwartku 8 stycznia 2015 do soboty 10 stycznia 2015 roku. Jeśli kolęda zaczyna się od godz. 9.00 prosimy o pojazdy do tych miejscowości na godz. 8.45. Serdecznie Dziękujemy. Duszpasterze Salezjanie z Czerwińska nad Wisłą.

*******************************************************************
CZWARTEK 8 stycznia 2015

Sielec - 3 Księży od godz. 9.00
*******************************************************************
PIĄTEK 9 stycznia 2015

Stary Boguszyn - 2 Księży od godz. 9.00
*******************************************************************
SOBOTA 10 stycznia 2015

Zdziarka - 2 Księży od godz. 9.00
Czerwińsk ul. Warszawska - 3 Księży od godz.9.00
*******************************************************************
Odwiedzaj naszą stronę : www.czerwinsk.salezjanie.pl

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jak się przygotować do wizyty duszpasterskiej?
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
>Nakryć stół białym obrusem;
>Na stole postawić krucyfiks i dwie zapalone świece, wodę święconą i kropidło (w przypadku braku wody święconej należy wlać zwykłą wodę i na początku kolędy poprosić księdza o jej poświęcenie);
>/Po Uroczystości Objawienia Pańskiego – 6 stycznia / Na drzwiach domu powinien być umieszczony napis K+M+B -2015 - jest to widoczny znak , że w tym domu mieszkają katolicy. Skrót w języku łacińskim C+M+B oznacza Christus Mansionem Benedicat -Chrystus Mieszkanie Błogosławi;
>Zwierzęta domowe w celu stworzenia spokojnej atmosfery do modlitwy i rozmowy prosimy zamknąć w innym pomieszczeniu;
> Na czas wizyty wyłączamy telefon komórkowy, komputer, radio i telewizor;
>Przygotowujemy przedmioty, które chcemy, aby kapłan poświęcił;
>Dzieci i młodzież powinny przygotować zeszyty od religii , kandydaci do bierzmowania książeczki obowiązujące w parafii;
>Ksiądz wchodząc do mieszkania pozdrawia nas słowami: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”- odpowiadamy: Na wieki wieków. Amen” lub "Pokój temu domowi..." - odpowiadamy: "I wszystkim jego mieszkańcom.";
>Podczas, gdy kapłan kropi domowników i dom wodą święconą – czynimy znak krzyża;
>Kapłan może również podać wszystkim członkom rodziny, krzyż do ucałowania. Czyniąc to wyznajemy swoją wiarę w Jezusa;
> Głównym powodem wizyty duszpasterskiej jest chęć poznania parafian, ich problemów oraz ich opinii na temat funkcjonowania parafii. Dlatego bardzo ważną rzeczą w trakcie kolędy jest szczerość w rozmowie z kapłanem!!!.
> Brak możliwości złożenia ofiary na potrzeby Kościoła nie może być w żadnym wypadku powodem nie przyjęcia księdza po kolędzie.
> Po zakończonej wspólnej modlitwie, również w czasie rozmowy z kapłanem, cała rodzina pozostaje razem.
> Po zakończeniu kolędy odprowadzamy księdza do sąsiada, ostatnia rodzina odprowadza księdza (lub odwozi na plebanię).
*********************************************************
Modlitwa z okazji wizyty duszpasterskiej

K. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
W. Na wieki wieków. Amen.
K. Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom.
W. I z duchem twoim.
K. Bracia i siostry posłuchajcie słów Świętego Pawła Apostoła:
Bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, jedno myślcie, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju niech będzie z wami (2 Kor 13,11).
Z radością uwielbiajmy naszego Zbawiciela i zanośmy do Niego nasze błagania, wołając: wysłuchaj nas, Panie.
– Chryste, który objawiłeś się w ludzkim ciele, uświęć nas przez słowo Boże i modlitwę. Ciebie prosimy...
– Chryste, który chciałeś wzrastać w ludzkiej rodzinie, utwierdź tę rodzinę w pokoju i miłości. Ciebie prosimy...
– Chryste, który znasz radość i ciężar pracy, dodaj sił w służbie i w pracy. Ciebie prosimy...
– Chryste, który znalazłeś wiarę w świecie, umocnij naszą wiarę. Ciebie prosimy...
– Chryste, który wstąpiłeś do nieba, przyjmij naszych zmarłych do swojej chwały. Ciebie prosimy...
Módlmy się do Ojca niebieskiego, jak nas nauczył Jezus Chrystus: Ojcze nasz…

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA
Wiekuisty Boże, Ty z ojcowską dobrocią zaradzasz ludzkim potrzebom. Ześlij hojne błogosławieństwo na tę rodzinę i na ten dom i darem swojej łaski uświęć jego mieszkańców. Niech wiernie zachowują Twoje przykazania i tak korzystają z obecnego czasu, aby kiedyś doszli do przygotowanego dla nich mieszkania w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Pobłogosław + Panie, Boże Wszechmogący, ten dom, aby w nim trwały: zdrowie i czystość serca, dobroć i przyjaźń oraz wierność w wypełnianiu Twoich przykazań; aby składano Ci tu dzięki. A błogosławieństwo Twoje niech pozostanie na tym miejscu i nad jego mieszkańcami teraz i na zawsze. Amen.

Niech to mieszkanie i wszystkich w nim mieszkających błogosławi Bóg Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen.

Odwiedzaj naszą stronę parafialną: www.czerwinsk.salezjanie.pl

Szczęść Boże !

Dziś /środa 7 stycznia 2015 r./ zostały utracone pewne dane zamieszczone na naszej stronie. Szczególnie ucierpiał dział NOWOŚCI i archiwum tego działu. Dziękujemy za pomoc i wsparcie techniczne w prawidłowym już funkcjonowaniu strony naszego Sanktuarium w Czerwińsku nad Wisłą.

**************************************************************************************
Modlitwy w intencji mass mediów
(teksty modlitw)

I. Modlitwa za wszystkich ludzi

Wszechmogący Boże, Ty w najdoskonalszy sposób podjąłeś dialog z ludzkością, dając jej swego umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa. Prosimy Cię, wejrzyj łaskawie na wszystkie narody, społeczności i osoby komunikujące się ze sobą za pośrednictwem internetu (prasy, radia, telewizji i filmu). Otwórz serca kobiet i mężczyzn różnych ras, religii i kultur, aby korzystając z bogactw techniki, działali w służbie wspólnego dobra i przyczyniali się do tego, żeby życie świata kształtowały pokój i miłość. Prosimy, spraw, aby ich obecność w mediach przynosiła dobre owoce dla nauki i pracy. Niech to, co czynią, przybliża ich do Ciebie i przynosi Ci chwałę. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

II. Modlitwa za nieświadomych zagrożeń

Boże, nasz Ojcze, Ty udzielasz nam daru Twojej miłości i otaczasz nas Twoją ojcowską dobrocią. Z ufnością zawierzamy Ci tych, którzy nieświadomi zagrożeń bezkrytycznie korzystają z internetu (komputerów, prasy, radia, telewizji i filmu). Zawierzmy Ci zwłaszcza dzieci i młodzież, i prosimy, abyś zesłał na nich Twojego Ducha i obdarzył ich darem mądrości. Niech z pełnym zaangażowaniem szukają tego, co pomaga im w rozwoju ludzkim i nadprzyrodzonym. Spraw, żeby wchodząc w świat o potężnym wpływie informacyjnym, wybierały to, co duchowo bezpieczne, zdrowe i prawdziwe. Niech będą tego świadomi, że internet (komputer, prasa, radio, telewizja, film) jest przede wszystkim narzędziem użytecznej pracy, a nie samej tylko rozrywki. Niech świat, który się przed nimi otwiera, służy ich rozwojowi, zgodnie z poczuciem odpowiedzialności za siebie i za wszystkie społeczności ludzkie. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

III. Modlitwa za dzieła katolickie w mediach

Boże, Ty przez swego Syna, Zbawiciela świata, powierzyłeś Kościołowi misję budowania królestwa Bożego na ziemi i posłałeś uczniów, aby głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Spraw, niech ci, którzy przez posługę w mediach świadczą o Chrystusie, zostaną napełnieni Jego Duchem, mocą i mądrością. Niech twórcy katolickich stron internetowych (prasy, filmów, programów radiowych, telewizyjnych i komputerowych) głoszą Jezusa z odwagą i radością. Spraw, aby dzięki ich działalności wszyscy ludzie poznali miłość Boga i Jego plan zbawienia obejmujący każdego człowieka. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

IV. Modlitwa za czyniących zło

Wszechmogący Boże, od Ciebie pochodzi wszelkie dobro i jego rozwój. Ty, pozwalając ludzkości na postęp w dziedzinie techniki, pragniesz, by służyła ona budowaniu prawdziwej solidarności w życiu narodów. Dostrzegając i z wdzięcznością przyjmując od Ciebie wielorakie dary, powierzamy Ci jednocześnie wszystkie osoby, które nie troszczą się o jedność, lecz świadomie lub nieświadomie przyczyniają się do rozszerzania przez internet (programy komputerowe, prasę, radio, telewizję lub film) zła, kłamstwa, nienawiści i grzechu. Polecamy Ci dokonujących przestępstw i wszelkiego rodzaju nieprawości, aby otworzyli swe serca na Twoją łaskę i zawrócili z drogi grzechu. Niech uczynią to, rozumiejąc, że ich życie i czyny powinny przynosić Tobie chwałę. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

V. Modlitwa za siebie samego

Boże, nasz Ojcze, powierzam Ci siebie, i proszę, bym korzystając z internetu (komputera, prasy, radia, telewizji i filmu), wybierał tylko to, co prowadzi mnie do poznania Ciebie, otaczającego mnie świata i siebie samego. Niech informacje, z których korzystam, służą mojemu rozwojowi intelektualnemu i duchowemu, który umożliwia dążenie do pełni człowieczeństwa i chrześcijaństwa. Anioł Stróż, którego mi dałeś za opiekuna i przewodnika, niech strzeże mnie i prowadzi, bym korzystając z komputera (prasy, radia, telewizora i innych środków audiowizualnych), uniknął zagrożeń i zła, które mogę w nich napotkać, bym nie marnował czasu i talentów, ani nie zaniedbywał możności czynienia dobra za ich pośrednictwem. Obroń mnie przed utratą poczucia rzeczywistości i przed egocentryzmem. Spraw, żebym chciał i umiał z radością dzielić się z innymi tym dobrem, z którego sam korzystam. Proszę Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

IMPRIMATUR + Kazimierz Nycz wikariusz generalny
Kraków, 20 sierpnia 2003 r., nr 2722/2003


Modlitwa do św. Michała Archanioła

Święty Michale Archaniele! Broń nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Książę niebieskich zastępów, Szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen

Po łacinie:
Sancte Michael Archangele, defende nos in proelio; contra nequitiam et insidias diaboli esto praesidium. Imperat illi Deus; supplices deprecamur: tuque, Princeps militiae coelestis, Satanam aliosque spiritus malignos, qui ad perditionem animarum pervagantur in mundo, divina virtute in infernum detrude. Amen

MODLITWA DO ODMAWIANIA PRZED KORZYSTANIEM Z INTERNETU

Wszechmogący i wieczny Boże,
który stworzyłeś nas na Swój obraz i podobieństwo
i nakazałeś nam poszukiwać dobra, prawdy i piękna,
zwłaszcza w świętej osobie Twego Jednorodzonego Syna,
naszego Pana, Jezusa Chrystusa Ciebie prosimy,
racz sprawić za wstawiennictwem Świętego Izydora, biskupa i doktora,
abyśmy w naszych podróżach po internecie
kierowali się tylko do stron zgodnych z Twoją wolą
i traktowali wszelkie napotkane dusze z miłosierdziem i cierpliwością.
Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen
/Autorem modlitwy jest J.T.Zuhlsdorf/

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia "Chór Bazyliki Czerwińskiej" pod dyrekcją Przemysława Ziółkowskiego, który w tym roku obchodzi swoje 10 - lecie istnienia, nagrał płytę z kolędami. Na krążku znajduje się 12 utworów. Nagrania dokonano w Bazylice Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą.

Zobacz i posłuchaj klikając tutaj

Dzięki dobrej woli wielu Osób i Instytucji, a przede wszystkim dzięki dobrej współpracy całego Chóru oraz ich Rodzin udało się wydać płytę z kolędami, która może być pięknym prezentem gwiazdkowym. Liczymy, że znajdzie się w Waszych domach Drodzy Parafianie i Pielgrzymi, a przez to podkreśli uroczysty nastrój Świąt Bożego Narodzenia. Płytę można nabyć bezpośrednio w Sanktuarium Maryjnym w Czerwińsku nad Wisłą lub wyślemy za zaliczeniem pocztowym. Cena promocyjna 15 zł.

*************************************************************************
WIADOMOŚCI O CHÓRZE BAZYLIKI CZERWIŃSKIEJ

Chór Bazyliki Czerwińskiej rozpoczął swoją działalność w październiku 2004 roku. Od chwili Jego powstania kieruje nim Przemysław Ziółkowski – organista Bazyliki Zwiastowania NMP w Czerwińsku nad Wisłą. Chór ubogaca swym śpiewem liturgię, zwłaszcza podczas Triduum Paschalnego, Świąt Bożego Narodzenia, Bożego Ciała czy odpustu parafialnego.
W repertuarze chóru znajdują się tradycyjne pieśni religijne i patriotyczne, również wykonywane w języku łacińskim. Chór koncertował w wielu parafiach dekanatu wyszogrodzkiego jak również w Bazylice NSPJ w Warszawie /Praga/ i w Parafii Św. Stanisława Kostki w Płocku.
Aktualnie liczy 25 osób – są to miłośnicy śpiewu, których łączy pragnienie wspólnej modlitwy śpiewem i chęć doskonalenia swojego warsztatu wokalnego.

SKŁAD CHÓRU

SOPRANY :
Kamila Buks /również solowe partie wokalne/, Czesława Caban, Martyna Felczak, Bożena Mitura, Justyna Mitura, Barbara Ziółkowska.

ALTY :
Grażyna Felczak, Agnieszka Kaniewska, Ewa Nurzyńska, Teresa Pietrzak, Izabela Ruszczak, Elżbieta Wnuk, Maria Zaczek.

TENORY :
Piotr Caban, Mirosław Kocik, Tomasz Kozłowski, Tomasz Kryjak, Zbigniew Sroczyński, Kazimierz Włodarczyk.

BASY :
Roman Kaniewski, Jarosław Kocik, Krzysztof Kryjak, Krzysztof Liberek, Tadeusz Orymowski, Witold Trzeciak.

Drodzy Parafianie i Pielgrzymi!
Choć do okresu Wielkiego Postu /18 luty/ , gdzie w Czerwińsku nad Wisłą wystawiane jest Misterium Męki Pańskiej, istnieje jeszcze trochę czasu, to jednak z powodów organizacyjnych pragniemy podać kilka ważnych informacji.

W ubiegłym roku 2014 powróciliśmy do tradycji Czerwińskiego Misterium Męki Pańskiej i dostrzegając zainteresowanie ze strony wiernych, pragniemy kontynuować dalej to dzieło zbliżające nas do Boga.

W roku 2015 proponujemy prawie dwugodzinny spektakl poszerzony o nowe wątki, wzbogacony bogatszą oprawą muzyczną i większą liczbą aktorów. Pragniemy, aby przeżycie Misterium Męki Pańskiej było pięknym doświadczeniem wielkopostnej modlitwy i refleksji, poprzez którą wierny ma możliwość uczestniczenia w ostatnich godzinach życia Jezusa Chrystusa.

Wierzymy, że przyjazd pielgrzymów na Misterium może być dobrą okazją do przeżycia krótkich, jednodniowych rekolekcji, na które złożą się udział w Misterium Męki Pańskiej, wspólne śpiewanie gorzkich żali, przystąpienie do sakramentu pojednania i pokuty oraz uczestnictwo w Eucharystii celebrowanej w sanktuarium Matki Bożej pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą.

W roku 2015 mamy szczególną propozycję dla nauczycieli, wychowawców i katechetów. Zapraszamy Was z dziećmi i młodzieżą na specjalne spektakle w każdy piątek Wielkiego postu o godzinie 11.00 i 14.00. Udział w Misterium Męki Pańskiej może być dla waszych wychowanków i podopiecznych ciekawym dopełnieniem rekolekcji wielkopostnych, przygotowania do sakramentu bierzmowania czy też dobrym elementem formacji.

Wszystkich Was pragniemy bardzo serdecznie zaprosić do przeżycia wraz z nami Misterium Męki Chrystusa, które jest niewątpliwe doskonałą okazją dobrego przygotowania się do świąt paschalnych.
Zapraszamy Salezjanie z Czerwińska nad Wisłą

INFORMACJE PRAKTYCZNE !!!

Ze względów organizacyjnych bardzo prosimy o jak najszybsze dokonywanie zgłoszeń i rezerwacji miejsc. Potwierdzeniem rezerwacji jest uiszczenie 50% przedpłaty w terminie minimum 12 dni przed datą spektaklu. Cena karty wstępu wynosi 20 zł. Grupy szkolne: 15 zł. Dla organizatora grupy wstęp wolny.

Wszelkie zgłoszenia i informacje : od poniedziałku do piątku od 9.00 do 16.00.
tel. komórkowy 604 099 576
e-mail: c.misterium@gmail.com

Adres korespondencyjny:
Misterium
ul. Klasztorna 23; 09 -150 Czerwińsk nad Wisłą

Godziny spektakli:

Piątek: godz. 11.00 i 14.00
Sobota: godz.10.00;13.00 i 16.00
Niedziela: godz. 13.00 i 16.00

Eucharystia dla uczestniczących w Misterium:
Piątek: godz. 10.00 i 13.00
Sobota : godz.11.30 i 15.00
Niedziela: godz.11.30 i 15.00

Przedpłaty można dokonywać za pośrednictwem konta,
Tytułem: Przedpłata - Misterium
BNP Paribas Bank Polska SA
Towarzystwo Salezjańskie – Inspektoria (Prowincja) Św. Stanisława Kostki
87 1600 1462 1846 1832 2000 0007

Wyrażamy wdzięczność Pasterzowi naszej Diecezji Płockiej, Jego Ekscelencji Księdzu Biskupowi Piotrowi Liberze, za ustanowienie Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą - miejscem świętym, gdzie można uzyskać odpust zupełny w Roku Życia Konsekrowanego.

Oto pełny tekst Dekretu Ks. Biskupa:

Dekret Biskupa Płockiego o odpustach w Roku Życia Konsekrowanego

Płock, dnia 8 grudnia 2014 r.
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
L. dz. 2409/2014

Mając na względzie duchowe dobro wiernych Diecezji Płockiej oraz kierując się normami zawartymi w dekrecie Penitencjarii Apostolskiej „O ustanowieniu warunków potrzebnych dla zyskania daru Odpustów w ciągu Roku Życia Konsekrowanego” z dnia 23 listopada 2014 r., postanawiam:

1. Miejscami świętymi za nawiedzenie których można uzyskać odpust zupełny w Roku Życia Konsekrowanego będą:

Bazylika Katedralna w Płocku
Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku
Sanktuarium w Skępem
Sanktuarium w Oborach
Sanktuarium w Sierpcu
Sanktuarium w Przasnyszu
Sanktuarium w Czerwińsku
Kościół klasztorny Ojców Kapucynów w Zakroczymiu

Odpust zupełny w tych miejscach uzyskują wierni, którzy, we wszystkie dni Roku Życia Konsekrowanego, publicznie odmówią Liturgię Godzin lub przynajmniej przez odpowiedni okres czasu oddadzą się pobożnym rozważaniom, które powinny być zakończone Modlitwą Pańską, Wyznaniem wiary w jakiejkolwiek prawnej formule oraz pobożnymi wezwaniami do Najświętszej Maryi Panny.

2. Dniami diecezjalnymi poświęconymi życiu konsekrowanemu, w których można uzyskać odpust zupełny będą:

Święto Ofiarowania Pańskiego – 2 lutego 2015 r.
Niedziela Miłosierdzia Bożego – 12 kwietnia 2015r.
Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła – 29 czerwca 2015 r.
Wspomnienie św. Franciszka z Asyżu (niedziela) – 4 października 2015 r.
Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata – 22 listopada 2015 r.
Święto Ofiarowania Pańskiego – 2 lutego 2016 r.

Odpust zupełny w tych dniach uzyskują wierni, którzy w jakimkolwiek kościele parafialnym lub kaplicy, spełnią warunki zwykłe, a więc odbędą sakramentalną spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią modlitwę w intencjach Ojca Świętego.

Niniejszy dekret obowiązuje przez cały okres Roku Życia Konsekrowanego.
Niech Pan błogosławi wszystkim, którzy korzystać będą z łaski odpustów.

† Piotr Libera
Biskup Płocki

Notariusz
ks. Dariusz Rogowski

Rekolekcje adwentowe w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą odbędą się w dniach od 14 do 16 grudnia 2014 r. (niedziela, poniedziałek, wtorek). Rekolekcje wygłosi ks. Leszek Ruciński - salezjanin z Sokołowa Podlaskiego.
Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa w rekolekcjach, aby jak najlepiej przygotować się na święta Bożego Narodzenia.

Rozkład rekolekcji:

14. XII. 2014r. Niedziela
7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 17.00

15. XII. 2014 r. Poniedziałek
7.00, 8.10/dzieci i młodzież z gimnazjum/, 10.00, 18.00

16. XII. 2014 r. Wtorek
7.00, 10.00, 18.00

****************************************
Po co rekolekcje adwentowe?
Adwent to czas, w którym w naszych parafiach przeżywamy rekolekcje. Warto więc na początku Adwentu zapytać, co możemy zrobić, by ofiarowany nam czas rekolekcji dobrze wykorzystać?
Żeby zrozumieć, czym są rekolekcje i jak je mamy przeżywać, najlepiej będzie zacząć od tego, skąd się wzięło oznaczające je słowo. A wzięło się ono z języka łacińskiego: od re-colligo oznaczającego „znowu zbierać, przyjmować, odzyskać” (w formie zwrotnej se recoligere oznacza „ochłonąć, opamiętać się”) lub też od re-colo – „na nowo uprawiać, znowu się czymś zajmować, przywrócić, jeszcze raz rozważyć”. Chodziłoby więc o powrót do czegoś, powtórne rozważenie, zajęcie się czymś jeszcze raz. Czym? Naszym życiem.
W codziennym zabieganiu rzadko mamy czas, by się nad czymś głębiej zastanowić. W życie (także duchowe) wkradają się pewnego rodzaju automatyzmy. Z jednej strony ułatwiają nam one życie (bo przecież trudno codziennie, podejmując modlitwę, zadawać sobie pytanie: po co w ogóle się modlę), z drugiej jednak strony automatyzmy te mogą powodować spłycenie rozumienia treści religijnych, gdyż wiele rzeczy robimy bezmyślnie. Nie zastanawiając się głębiej nad prawdami naszej wiary i przyjmując je mechanicznie „bo wszyscy tak wierzą i wszyscy tak robią”, ryzykujemy, że w momencie próby nie będziemy w stanie swojej wiary obronić. Mówiąc obrazowo: z naszą religijnością jest tak, jak z meblami – z czasem pokrywają się coraz grubszą warstwą kurzu. Jeśli tego kurzu nie będziemy przynajmniej raz na jakiś czas ścierać, z czasem nie będziemy mogli rozpoznać nie tylko koloru, ale nawet kształtu naszych stylowych „Ludwików”.
Tak samo jest z wiarą – jeśli nie będzie co jakiś czas „odkurzana”, po pewnym czasie stanie się szara i bezkształtna.
Doskonałą zachętą do tak rozumianych rekolekcji mogą się dla nas stać słowa, które w Bożym Imieniu skierował sędziwy św. Jan Apostoł do Kościoła w Efezie: „Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość (…). Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij!” (Ap 2, 2-5).
Współczesność to coraz szybsze tempo życia. Wynalazki, które miały zapewnić nam więcej wolnego czasu, stały się „złodziejami czasu”. Okazało się bowiem, że owszem, dzięki współczesnej technice człowiek może zrobić więcej w krótszym czasie, ale wcale nie spieszy się do tego, by ten czas wykorzystać na odpoczynek i „pozbieranie się”. Wręcz przeciwnie – jest coraz bardziej rozbity wewnętrznie, gdyż albo stwierdza, że „zdąży jeszcze więcej zrobić” i nie odpoczywa, albo poświęca czas na bezwartościowe rozrywki – coś, co go „rozrywa”, rozbija wewnętrznie.
Rekolekcje to dobry czas, by w tym całym zabieganiu „pozbierać się” (re-colligo!), a może też „ochłonąć, opamiętać się” (se recoligere).
Najczęściej starając się ocenić przeżycie rekolekcji, pytamy o to, jakie były nauki rekolekcyjne i z jakim skupieniem ich wysłuchaliśmy. Zapominamy jednak o tym, że rekolekcje wyrosły nie z praktyki „słuchania duchowego”, lecz „ćwiczeń duchownych”, zakładają więc nie tylko wysłuchanie nauk, ale własną aktywność, „ćwiczenie się” w życiu chrześcijańskim.
Rekolekcje w naszym życiu będą na tyle owocne, na ile sami się w ich przeżycie zaangażujemy, na ile będziemy skłonni na nowo przemyśleć swoją wiarę i zgodnie z zachętą św. Jana „pierwsze czyny podjąć” (por. Ap 2, 5). Rekolekcje więc to także osobista refleksja, poświęcenie więcej czasu na modlitwę – zarówno indywidualną, jak i wspólną, w rodzinie.
Telewizor nie jest dobrym sprzymierzeńcem rekolekcji. On tylko „rozrywa”, powoduje, że zamiast wejść w siebie i w to, co dla mnie ważne, pozostaję na powierzchni, „zabijam czas”, marnuję go. Lepiej więc wyłączyć go na czas rekolekcji. Nie sprzyja też dobremu przeżywaniu rekolekcji głośna muzyka, wypędzająca ciszę, tak bardzo potrzebną do usłyszenia tego, co Bóg ma do powiedzenia o moim życiu.
Często narzekamy, że to życie jest ciężkie, że stawia przed nami takie trudne dylematy, że nie potrafimy właściwie wybrać i często żałujemy naszych wcześniejszych decyzji, mówiąc: gdybym wtedy wiedział! Rekolekcje są dobrym czasem na to, żeby przyjrzeć się naszym wyborom i zapytać Boga: co mam wybrać? Jak rozwiązać trudne sytuacje w moim życiu? Co zrobiłem źle i jak mogę to naprawić? Dlatego wielcy chrześcijanie ważne decyzje podejmowali zawsze po rekolekcjach. Ale żeby usłyszeć, co Bóg ma nam do powiedzenia, trzeba wyłączyć to, co zagłusza ciszę. Wtedy dopiero możemy „ochłonąć, opamiętać się” (se recoligere), i „odzyskać” (re-colligo) sens i cel życia.
Rekolekcje to „ćwiczenia”, a ćwiczenia są nierozerwalnie związane z czynem. I znów sięgnijmy do św. Jana Apostoła, który mówi: „Jeśliby ktoś mówił: Miłuję Boga, a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi” (1 J 4, 20). Rekolekcje więc to także czas praktykowania miłości bliźniego. Wejście w siebie musi łączyć się z realizacją tego przykazania np. poprzez pojednanie w rodzinie, małżeństwie, z sąsiadami, kolegami w zakładzie pracy. Czynem rekolekcyjnym może być także np. wspólna kolacja przy świecach (a nie przy telewizorze), kiedy członkowie rodziny wreszcie ze sobą porozmawiają, na co tak często nie mają czasu w codziennym zabieganiu. Trzeba tylko wygospodarować ten czas, aby „ponownie zająć się” (re-colo!) swoją rodziną, „podarować sobie” czas nie tylko na wysłuchanie nauk, ale na praktyczne „ćwiczenia” w miłości.
I na koniec rzecz bardzo ważna: rekolekcje to także czas, by „odzyskać” (re-colligo) czystość duszy w sakramencie pojednania. Dobrze wiedzą o tym proboszczowie, skoro na ten właśnie czas zapraszają tylu spowiedników. Warto się do tej rekolekcyjnej spowiedzi dobrze przygotować przez dobry szczegółowy rachunek sumienia, zadośćuczynienie i pojednanie się z tymi, których przez moje grzechy skrzywdziłem oraz mocne postanowienie poprawy. Spowiednik czasem (zwłaszcza wtedy, kiedy już dłużej siedzi w konfesjonale) może być zmęczony, ale muszę pamiętać, że za jego pośrednictwem spotykam się z Bogiem, który odpuszcza mi grzechy. A przy okazji – warto też pomodlić się przed spowiedzią za księdza, który będzie mnie spowiadał, o potrzebne mu światło Ducha Świętego, żeby mógł mi dobrze pomóc, rozeznać, doradzić.
Zbliża się czas adwentowych rekolekcji. Wykorzystajmy je dobrze, aby „ochłonąć” „pozbierać się” i „odzyskać” to, co w codziennym zabieganiu zgubiliśmy.
Ks. Tomasz Opaliński
"Niedziela" Edycja płocka 49/2003

*********************************************

MODLITWA
O DOBRE PRZYGOTOWANIE
DO REKOLEKCJI ADWENTOWYCH

Dobry i Miłosierny Boże!
Prosimy Cię o błogosławieństwo dla Rekolekcji Adwentowych, które rozpoczną się w naszej parafii, aby stały się zbawiennym okresem i zbliżyły nas wszystkich do Ciebie. Ty chcesz, aby wszyscy ludzie doszli do poznania prawdy i zostali zbawieni. Dlatego z wielką ufnością wołamy do Ciebie słowami Twojego Syna: „Przyjdź Królestwo Twoje”. Napełnij nas pragnieniem ratowania nie tylko własnej duszy, ale też zbawienia naszych braci i sióstr, wszystkich naszych bliźnich, którzy noszą w godności natury ludzkiej Twój obraz i Twoje błogosławieństwo. Panie, pozwól, Ks. rekolekcjoniście, głosić słowo Twoje z odwagą św. Pawła, podczas gdy Ty będziesz wyciągał ojcowską rękę nad swoim ludem, aby uzdrawiać, leczyć i wzmacniać go Łaską. Maryjo, Czerwińska Wspomożycielko ! sprowadź na Rekolekcje Adwentowe te dzieci Boże, które zapomniały o swojej godności i roztrwoniły dobra uzyskane na Chrzcie Świętym. Prowadź wszystkich do zbawienia. Amen.
Opr. na podst. Parafii Luzino

Od niedzieli 30 listopada w Kościele rozpoczynamy Adwent (łac. adventus – przyjście), okres przypominający oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Jednocześnie jest to czas poprzedzający pamiątkę pierwszego przyjścia – Wcielenia, czyli Narodzin Jezusa Chrystusa.
Pragniemy Was drodzy Parafianie i Pielgrzymi zaprosić do wspólnotowego przeżywania okresu adwentu w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą.

• W Pierwszą Niedzielę Adwentu 30 listopada, poświęcenie opłatków na stół wigilijny. Możliwość nabycia świecy wigilijnej "Cartias"
• Msze Święte ku czci Matki Bożej - roraty: wtorek i sobota o godzinie 7.00 oraz środa i piątek o godzinie 18.00 .
• w sobotę 6 grudnia, zapraszamy na Wieczernik Modlitwy, który rozpoczniemy o godzinie 10.30.
• W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny,/poniedziałek/ Msze Św. o godz. 7.00,10.00 oraz 18.00.
• Rekolekcje Adwentowe w naszym Sanktuarium rozpoczynamy w Trzecią Niedzielę Adwentu, czyli 14 grudnia. Rekolekcje będą trwały do wtorku 16 grudnia a głosić je będzie ks. Leszek Ruciński – salezjanin z Sokołowa Podlaskiego.
***************************************************************************
LITANIA NA ADWENT
Kyrie, elejson! Chryste, elejson! Kyrie, elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże…
Duchu Święty, Boże…
Święta Trójco, Jedyny Boże…
Jezu, Słowo Przedwiecznego Ojca, przez które wszystko się stało…
Jezu, Odwieczne Słowo, które w czasie Ciałem się stało…
Jezu, Mesjaszu obiecany w dawnym Przymierzu…
Jezu, Mesjaszu obiecany przez proroctwa i oznajmiony przez Aniołów…
Jezu, upragniony przez narody..
Jezu, Zbawicielu wysłany na ten świat przez Ojca…
Jezu, Zbawicielu oznajmiony przez Ducha Świętego…
Jezu, Synu Maryi Panny…
Jezu, który stając się człowiekiem uczyniłeś nas uczestnikami Boskiej natury..
Jezu, nasze zbawienie i nadziejo..
Jezu, nasz Emmanuelu, czyli Boże z nami…

Bądź nam miłościw, przepuść nam, Jezu
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas Jezu

Od wszelkiego złego, wybaw nas, Jezu
Od wszelkich grzechów…
Od zatwardziałego i fałszywego serca …
Od wszelkich złych nałogów…
Od wszelkiej złości…
Od złej śmierci i potępienia…
Przez Twoje święte przyjście…
Przez świętą tajemnicę Wcielenia Twego…
W dzień sądu…

My grzeszni, prosimy Cię, wysłuchaj nas Jezu
Abyś nas zechciał uwolnić od naszych grzechów…
Abyś zechciał przygotować w nas godne dla Ciebie mieszkanie…
Abyśmy zawsze mogli się cieszyć jedynie w Tobie…
Abyś nas zechciał zawsze bronić i osłaniać ramieniem Twojej mocy…
Abyś nas uczynił współdziedzicami Twojego Królestwa…

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami

P: Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę.
W: Niech jak deszcz spłynie z obłoków.

Módlmy się:
Boże, Ty widzisz z jaką wiarą oczekujemy Świąt Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy przygotowali nasze serca i z radoscią mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego Zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Amen.


Adwentowa modlitwa
W adwentowym czekaniu
gdy przycichł świat cały:
uwielbiam Cię, Jezu,
Panie godzien chwały.

Uwielbiam Cię: w myśli,
w modlitwie i w śpiewie.
Oddaję Ci, Jezu,
dziś samego siebie.

Chcę Ci przygotować
w sercu swoim drogę,
bo tęsknię za Tobą,
mym Panem i Bogiem.

Zobacz - adwentowe płoną
dla Ciebie lampiony.
Przyjdź więc Panie Jezu
i bądź uwielbiony!


/Alina Paul/
*****************************************
Jezu Chryste - modlitwa na adwent

Jezu Chryste,
który jesteś drogą, prawdą i życiem.
Wołam do Ciebie: Jezu, Synu Boga Najwyższego,
Ciebie anioł Gabriel zwiastował Maryi Dziewicy:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Ty jesteś Świętym Boga,
Twoją obecnością rozradował się Jan Chrzciciel w łonie Elżbiety,
daj całemu światu radość zbawienia:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Zbawicielu,
anioł objawił Twoje imię Józefowi,
mężowi sprawiedliwemu:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Światłości świata,
Ciebie oczekiwał Symeon i wszyscy sprawiedliwi:
przybądź i króluj na wieki nad swoim ludem.
Jezu, Wschodzie, który nigdy się nie kończysz,
Ciebie zapowiedział Zachariasz jako przychodzącego z wysoka,
przybądź i oświeć tych, którzy trwają w nieznajomości Ciebie.
Amen.

-------------------------
Adwentowe zwyczaje religijne

Msza św. roratnia

Msza święta roratnia wzięła swoją nazwę od pierwszych słów antyfony na wejście: „Rorate coeli, desuper et nubes pluant justum". Jest to modlitwa proroka Izajasza, błagająca Boga o rychłe przyjście Zbawiciela.

Od XII wieku znana jest w Polsce adwentowa Msza św. ku czci Matki Bożej, zwana roratami. Podczas tej Mszy na ołtarzu oprócz świec mszalnych pali się świecę roratnią, przewyższającą pozostałe świece i przewiązaną białą wstążką, symbolizującą Matkę Bożą, która jako gwiazda zaranna, jutrzenka poprzedziła przyjście na świat prawdziwej Światłości - Chrystusa.
Dawniej paliło się sześć świec, a roratnia była siódmą, i wyobrażały one siedem stanów przygotowujących się na spotkanie Chrystusa. symbolizującą Matkę Bożą, która jako gwiazda zaranna, jutrzenka poprzedziła przyjście na świat prawdziwej Światłości - Chrystusa.

Wieniec adwentowy

Ten niemiecki zwyczaj znany jest w Polsce od ponad 160 lat.
Na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece, symbolizujące cztery niedziele adwentowe, które najczęściej są koloru szat liturgicznych poszczególnych niedziel, tzn. trzy koloru fioletowego i jedna koloru różowego (III niedziela zwana jest „Gaudete" od pierwszych słów antyfony na wejście w czasie liturgii Mszy św.; Flp 4,4.5 ). Świece mogą być również koloru czerwonego lub innego wyrażającego radość oczekiwania. Tak przygotowany wieniec może być umieszczony na tacy i ustawiony na stole lub zawieszony na czterech wstążkach u sufitu. Świece w wieńcu mogą palić się w czasie modlitwy rodziny, a także w czasie wspólnych spotkań i posiłków.
Cala rodzina gromadząc się w kolejne niedziele adwentu przy wspólnej modlitwie zapala kolejne świece jako znak czuwania i gotowości na przyjście Jezusa.

Wspólna modlitwa adwentowa

Dawniej cały Adwent starano się przeżywać we wspólnocie nie tylko rodzinnej, ale też i sąsiedzkiej. Gromadzono się by wspólnie odmawiać modlitwę różańcową, śpiewać pieśni adwentowe, a także pieśni o tematyce obyczajowej, które wzywały do życia zgodnego z Bożymi przykazaniami. Czytano Pismo Święte, żywoty świętych i książki budujące wiarę.

Dobre uczynki adwentowe

Pobożni katolicy wiedzieli, że trzeba przed Panem stanąć z dobrymi uczynkami, dlatego starano się podczas Adwentu wzajemnie sobie pomagać, szczególnie ludziom starszym i biednym.
Rozważano w ciszy swoje życie, zastanawiano się nad nim, nie brakowało też cichej modlitwy. Starsi, szczególnie dziadkowie, opowiadali dzieciom, wnukom, jak to było dawniej, jakie były tradycje, zwyczaje; przypominali też dzieje naszej Ojczyzny.

Spowiedź adwentowa

Warto w naszej polskiej tradycji kultywować niektóre piękne zwyczaje, zwłaszcza udział w roratach; trzeba skorzystać z rekolekcji adwentowych i sakramentu pokuty, przystępować do Komunii św. Możemy też we wspólnocie rodzinnej śpiewać pieśni adwentowe, razem modlić się i czytać Pismo Święte lub książki religijne i na ich temat rozmawiać. Warto też wyciszyć się, zrezygnować choć trochę ze słuchania muzyki czy oglądania telewizji i w adwencie uczynić więcej dobrego niż to zwykle czynimy.

Izajasz:

Prorok starotestamentowy. Jego imię oznacza „Zbawieniem jest Jahwe” lub „Jahwe, zbaw!”. Urodził się około 765 r. przed Chr. w szanowanej rodzinie jerozolimskiej. Wszechstronnie wykształcony, utalentowany pisarz. Bóg powołał go na proroka w 739 r. przed Chr. Misję tę spełniał przez ponad 40 lat. Poniósł śmierć męczeńską za panowania bezbożnego króla Manassesa (699-643 przed Chr.).

Jan Chrzciciel
Syn kapłana Zachariasza i krewnej Matki Bożej - Elżbiety. Jego narodziny zostały zapowiedziane przez anioła jako wydarzenie nadprzyrodzone, ponieważ rodzice byli w podeszłym wieku. Był prorokiem, który przygotowywał naród wybrany na przyjście Mesjasza, głosił bliski sąd Boży, wzywał do pokuty i nawrócenia. Przydomek „Chrzciciel” nawiązuje do chrztu, którego udzielał nad Jordanem tym, którzy się nawracali i wyznawali swoje grzechy. Został uwięziony przez Heroda Antypasa - tetrarchę Galilei - którego publicznie napiętnował za cudzołóstwo i na jego polecenie ścięty w więzieniu.

Adwent to oczekiwanie a nie świętowanie

Miejmy świadomość, że jest to czas naszego osobistego adwentu, osobistego oczekiwania na spotkanie z Panem. Umiejmy się wyciszyć, wejść w siebie i podejmować mądre, zgodne z wolą Bożą, decyzje.

Następuje coraz większa komercjalizacja świąt Bożego Narodzenia. Już od początku adwentu krzyczące reklamy supermarketów i domów towarowych - wzywają nas do zakupów i troski tylko o ten jeden wymiar przygotowania do świąt. Rozlegające się kolędy ze stoisk z płytami i kasetami tworzą już atmosferę świąteczną. Przyzwyczajamy się coraz bardziej do tego. Tymczasem jest to poważny problem. Bowiem często z komercjalizacją łączy się desakralizacja.

Również św. Mikołaj już kojarzy się raczej z Laponią, a nie z biskupem chrześcijańskim działającym na przełomie III i IV wieku w Azji Mniejszej.
PRL na kilkadziesiąt lat w ogóle zamieniła go na Dziadka Mroza.
Wogóle obecnie Mikołaj chodzi przez cały Adwent i to w różnych celach.

Duch Adwentu jest duchem nadziei i radosnego oczekiwania, ale nie świętowaniem z wyprzedzeniem. Nie jest łatwo utrzymać tego ducha w obliczu nacisków komercji, które przemieniły tygodnie przed Bożym Narodzeniem w istne szaleństwo zakupów i rozrywki. Powinniśmy przezwyciężać ten komercjalizm i lepiej rozumieć i przeżywać ten okres.

Na podstawie różnych źródeł internetowych, książki "Rytuał Rodzinny"

++++++++++++++++++++++++++++
Adwentowe oczekiwanie

Ksiądz prof. Janusz Pasierb pięknie napisał: „Adwent to świt. Adwent to daleki tłumny fryz pełen postaci i zdarzeń, nieczytelny i pozbawiony sensu, gdyby w Betlejem (...) nie narodziło się dziecko, któremu nadano imię Jezus, a którego matką była Maryja. Adwent to pustynia, na której widać wyniosłą postać odzianą w skórę wielbłąda. Adwent to nasze życie. Adwent to liturgia. (...) Adwent to czas przychodzenia Tego, który jest zawsze, znajomy i nieznajomy”.

Kolejny raz rozpoczynamy nowy rok liturgiczny i kościelny. „Adwent”, łacińskie „Adventus” - przyjście naszego Pana i Zbawiciela, którego nieustannie oczekujemy, wypatrujemy i na to spotkanie się przygotowujemy. Liturgia adwentowa wzywa nas do czuwania, abyśmy nie zmarnowali naszego życia. Adwent jest także czasem przygotowania na pamiątkę pierwszego przyjścia Jezusa Chrystusa na ziemię, tj. na Uroczystość Bożego Narodzenia. W czasie Adwentu szczególnie towarzyszy nam Najświętsza Maryja Panna, Patronka adwentowego czuwania. Adwentowe oczekiwanie, to czas radosnego oczekiwania, gdyż przychodzi nasz Zbawiciel i nasz Pan, pełen miłosierdzia i przebaczającej miłości.

„Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego, jak rosę” (Iz 45,8), modlimy się w Liturgii Godzin. Kościół chce, aby ciągle wzrastał w nas głód Jezusa, głód Jego przyjścia. Na miarę tego głodu, tego pragnienia, tego oczekiwania, by przyszedł i w święta Bożego Narodzenia znów się narodził, znów zamieszkał w naszych sercach. Jeżeli nie ma Adwentu, to nie ma właściwego przeżycia Bożego Narodzenia. Gdy dobrze i godnie nie przeżyjemy Adwentu i nie będziemy wypatrywać Jezusa, to Boże Narodzenie „przemknie obok nas”, nie zostawiając żadnego śladu w naszej duszy i w naszym sercu. Potrzeba nam, abyśmy zasłuchali się w głos Pana, bo lada moment może On przyjść, co więcej, już stoi u drzwi i kołacze. Jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną (Ap 3,20).

Ksiądz kard. Józef Ratzinger - Ojciec Św. Benedykt XVI rozważał: „Bóg jest dla nas prapoczątkiem, od którego pochodzimy i jest także przyszłością, ku której zmierzamy. Obecność Jego w świecie już się zaczęła. W sposób ukryty jest On już teraz obecny; ale ta obecność dopiero się zaczęła, jeszcze się nie wypełniła, jest w trakcie ciągłego stawania się”. Adwent to dzieje Boga i człowieka w przyszłości bliskiej i dalekiej, do której zmierzamy. Adwent to czas rozbudzenia i ciągłego pogłębiania w sobie świadomości o ukrytej obecności Boga. Adwent to czas oczekiwania Pana, czas naszej gotowości i nadziei. Nasze spotkanie z Chrystusem zaczyna się od „otwarcia drzwi naszego serca” Odkupicielowi. Nieustannie prosił o to i przypominał nam o tym Św. Jan Paweł II. Musimy zawierzyć nasze życie Bogu, zawierzyć na wzór Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa. Nie osiągniemy w życiu nic, jeśli zabraknie naszego osobistego spotkania z Bogiem na modlitwie, na medytacji i na adoracji Najświętszego Sakramentu. Musimy dobrze sobie to dziś uświadomić, bo jeżeli zabraknie naszej modlitwy i naszego zaproszenia dla Chrystusa, wówczas powtórzymy tę samą historię, tragedię „zamkniętych drzwi”, jak napisał św. Jan Ewangelista: „przyszło do swoich, a swoi Go nie przyjęli”.
Jeżeli nasze serca będą szczelnie przed Nim zamknięte, to choćby się nam później wydawało, że dobrze przeżyliśmy święta, niestety będzie to tylko jeszcze jeden pusty zwyczaj.

Niech wymowne słowa jakże pięknej i przejmującej pieśni adwentowej staną się naszą refleksją i osobistą modlitwą na tegoroczne adwentowe oczekiwanie:
„Kiedyś powróci Pan,
obiecał to, powróci w noc, gdy się nie czeka Nań.
Kiedyś powróci Pan,
obiecał to, niech twardy sen, nie zmorzy cię w tę noc.
Do Niego wołam w tęsknocie mej:
Boże, czy przyjdziesz już nocy tej?
Kiedyś powróci Pan, niech twardy sen, nie zmorzy cię w tę noc.

Niech świeci lampka twa,
byś drogę Mu do duszy swej jasno oświetlić mógł.
Niech lampka duszy twej,
wciąż jasno lśni, ażeby Pan odnalazł łatwo cię.
Do Niego wołam w tęsknocie mej:
Boże czy przyjdziesz już nocy tej?
Niech lampka duszy twej,
wciąż jasno lśni, by Pan odnalazł cię.

Czekaj Nań w sercu swym,
i nie łudź się, byś szczęście swe, mógł znaleźć poza Nim.
Czekaj Nań w sercu swym,
bo tylko z Nim dobroci blask rozjaśni dziś twój dom.
Do Niego wołam w tęsknocie mej:
Boże, czy przyjdziesz już nocy tej?
Czekaj Nań w sercu swym, by jasny był i dobry dziś twój dom”.

/o. Dariusz W. Andrzejewski CSSp/

Od I niedzieli Adwentu, 30 listopada 2014 roku, będziemy przeżywać w Kościele powszechnym Rok Życia Konsekrowanego. Obwieścił go Papież Franciszek w związku z 50. rocznicą ogłoszenia dekretu „Perfecte caritatis" Soboru Watykańskiego II. Dla osób konsekrowanych i nie tylko, czas ten staje się impulsem do odkrywania na nowo radości Ewangelii oraz do refleksji nad autentycznością naszych wyborów Boga w codzienności.

W Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą gdzie opiekę duszpasterską od roku 1923 sprawują Salezjanie /Societas Sancti Francisci Salesii (SDB) / oraz na terenie parafii posługują Siostry Służki NMP Niepokalanej /Congregatio Sororum Servularum B.M.V. Immaculatae/ od roku 1893 - pragniemy Rok Życia Konsekrowanego przeżywać jako szczególny czas łaski.
Matce Bożej wzorowej patronce wszelkiej formy życia konsekrowanego, pragniemy zawierzyć nasze życie konsekrowane , ponieważ “w Maryi jest cały Kościół idący razem: w miłości kogoś, kto idzie ku słabszemu; w nadziei kogoś, kto wie, że będzie miał towarzysza w swojej drodze, i wierze kogoś, kto ma specjalny dar dzielenia się z innym. W Maryi każdy z nas, naglony przez Ducha, przeżywa swoje powołanie do tego, by iść!”(List Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego “Radujcie się”, 13)
Prosimy Was Wszystkich o modlitwę w intencji owocnego przeżycia tego „Czasu Łaski” i zapewniamy również o wsparciu modlitewnym przed łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą.

*************************************************************************
Rok Życia Konsekrowanego ma też swoje logo.

Przedstawia ono gołębia utworzonego z napisanego w języku arabskim słowa „pokój". Ma to oznaczać, że powołanie do życia konsekrowanego jest przykładem powszechnego pojednania w Chrystusie. Gołąb unosi się nad symbolizującą harmonię elementów ludzkich i ponadnaturalnych mozaiką w formie wody. Tuż obok umieszczono trzy gwiazdy jako odniesienie do miłości trynitarnej. Z kolei nad skrzydłami gołębia unosi się wielościenny symbol globu oddający często podkreślaną przez papieża Franciszka mnogość kultur współczesnego świata. W logo umieszczono także dwa łacińskie napisy: „Życie konsekrowane w Kościele dzisiaj" (Vita consecrata in Ecclesia hodie) oraz „Ewangelia, Proroctwo, Nadzieja" (Evangelium, Prophetia, Spes)
+++
/Wyjaśnienie teologiczne Logo Roku Życia Konsekrowanego/

Życie konsekrowane w Kościele dzisiaj
Ewangelia, Proroctwo, Nadzieja

Gołąb podtrzymuje swoim skrzydłem wielościenny globus, kładąc się na wodach, z których wynurzają się trzy gwiazdy, osłonięte drugim skrzydłem.
Logo roku życia konsekrowanego w swojej symbolice wyraża podstawowe wartości życia konsekrowanego. Podkreśla ono „nieustanne działanie Ducha Świętego, który w ciągu wieków pomnaża bogactwa płynące z praktyki rad ewangelicznych poprzez liczne charyzmaty, a także w ten sposób sprawia, że w Kościele i w świecie, w czasie i przestrzeni nieustannie jest obecne misterium Chrystusa” (VC 5).
W tym znaku graficznym przestawiającym gołębia można dopatrzeć się arabskiego słowa oznaczającego Pokój. Jest to przypomnienie, że powołanie do życia konsekrowanego ma być przykładem powszechnego pojednania w Chrystusie.

Symbole

Gołąb nad wodami
Gołąb należy do klasycznej symboliki przedstawiającej działanie Ducha Świętego, źródło życia i natchnienie stwórcze. Jest to przypomnienie początków historii: na początku Duch Boży unosił się nad wodami (por Rdz 1,2). Gołąb, osiadający na morzu pełnym ukrytego życia, przypomina cierpliwą i ufną płodność, a znaki, które go otaczają, ukazują stwórcze i odnawiające działanie Ducha Świętego. Gołąb przywołuje również konsekrację ludzkiej natury Chrystusa w jego chrzcie.
Wody, utworzone z mozaiki, wskazują na złożoność i harmonię elementów ludzkich i kosmicznych, w których Duch Święty sprawia, że „jęczą i wzdychają” zgodnie z tajemniczym planem Boga (Rz 8,26-27), dążąc do otwartego i owocnego spotkania, prowadzącego do nowego stworzenia. Wśród fal historii gołąb przelatuje nad wodami potopu (Rdz 8,8-14). Osoby konsekrowane, od zawsze pielgrzymując między narodami pod sztandarem Ewangelii, przeżywają różnorodność charyzmatów i posług jako „dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej” (1 P 4,10); naznaczeni krzyżem Chrystusa aż do męczeństwa, wypełniają historię mądrością Ewangelii, Kościoła, który obejmuje i uzdrawia wszystko co ludzkie w Chrystusie.

Trzy gwiazdy
Przypominają tożsamość życia konsekrowanego w świecie, którą stanowi wyznanie Trójcy Świętej, znak braterstwa i posługa miłości. Wyrażają powiązanie i relacyjność miłości trynitarnej, którymi osoby konsekrowane starają się żyć na co dzień w świecie. Gwiazdy przypominają również potrójną złotą pieczęć, która w ikonografii bizantyjskiej ozdabia Maryję, całą Świętą, Matkę Boga, pierwszą Uczennicę Chrystusa, wzór i patronkę każdego życia konsekrowanego.

Wielościenny globus
Mały wielościenny symbol globu oznacza świat z różnorodnością narodów i kultur, jak mówi papież Franciszek (por. EG 236). Tchnienie Ducha Świętego podtrzymuje go i prowadzi w przyszłość. Wyraża zaproszenie skierowane do konsekrowanych mężczyzn i kobiet, „aby starali się być niosącymi Ducha (pneumatophóroi) – ludźmi prawdziwie duchowymi, będącymi ukrytym zaczynem historii” (VC 6).

Napis

Życie konsekrowane w Kościele dzisiaj
Ewangelia, Proroctwo, Nadzieja
Treść napisu kładzie kolejny nacisk na tożsamość i horyzonty, doświadczenie i ideały, łaskę i drogę, które życie konsekrowane przeżyło i nadal przeżywa w Kościele jako Ludzie Bożym, w pielgrzymce narodów i kultur ku przyszłości.

Ewangelia (Evangelium): wskazuje na podstawową zasadę życia konsekrowanego, którą jest „naśladowanie Chrystusa ukazane w Ewangelii” (PC 2a). Najpierw jako „żywa pamiątka życia i działania Jezusa” (VC 22), a następnie jako mądrość życia w świetle wielu rad zaproponowanych uczniom przez Mistrza (por. LG 42). Ewangelia daje ukierunkowującą mądrość i radość (por. EG 1).

Proroctwo (Prophetia): Przypomina proroczy charakter życia konsekrowanego, które jest „szczególną formą uczestnictwa w prorockiej funkcji Chrystusa, którego Duch Święty udziela całemu Ludowi Bożemu” (VC 84). Można mówić o prawdziwej posłudze prorockiej, która rodzi się ze Słowa i karmi się Słowem Bożym, przyjmowanym i przeżywanym w różnych okolicznościach życia. Funkcja ta wyraża się w odważnym napominaniu, w ogłaszaniu nowych „odwiedzin” Boga i w poszukiwaniu „nowych dróg realizacji Ewangelii w historii, w dążeniu do Królestwa Bożego” (VC 84).

Nadzieja (Spes): Przypomina ostateczne wypełnienie się chrześcijańskiego misterium. Żyjemy w czasach powszechnej niepewności i braku dalekosiężnych projektów. Nadzieja pokazuje swoją kruchość kulturową i społeczną, horyzont staje się ciemny, ponieważ „ślady Boga wydają się często zatarte” (VC 85). Życie konsekrowane cechuje ciągłe spojrzenie eschatologiczne: daje ono świadectwo o tym, że każda nadzieja będzie ostateczne spełniona i przemienia oczekiwanie w „misję, aby Królestwo rozszerzało się już tu i teraz” (VC 27). Życie konsekrowane jako znak nadziej staje się bliskością i miłosierdziem, parabolą przyszłości i wolnością od wszelkiego bałwochwalstwa.

Ożywieni miłością Bożą, rozlaną w sercach przez Ducha Świętego (por. Rz 5,5), osoby konsekrowane ogarniają świat i stają się pamięcią miłości trynitarnej, pośrednikami komunii i jedności, trwającymi na modlitwie wartownikami na skraju historii, solidarnymi z ludzkością w jej utrapieniach i cichym poszukiwaniu Ducha.

tekst oryginalny: Kongregacja Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego tłumaczenie: Tadeusz Bargiel OFMCapwyraża się zgodę na kopiowanie, w zamian prosimy o podania źródła: Dom Rekolekcyjny Braci Mniejszych Kapucynów w Tenczynie

*********************************************************************************
Na terenie diecezji płockiej posługują:

Zgromadzenia żeńskie

Albertynki - w Ciechanowie
Benedyktynki - w Sierpcu
Klaryski Kapucynki - w Przasnyszu
Siostry Matki Bożej Miłosierdzia - w Płocku i w Białej k. Płocka
Misjonarki Krwi Chrystusa - w Rogozinie
Misjonarki Świętej Rodziny - w Mławie
Pasjonistki - w Ciechanowie, Gostyninie, Goślicach, Płocku, Pułtusku, Sierpcu i Staroźrebach
Pasjonistki św. Pawła od Krzyża - w Przasnyszu
Pasterki od Opatrzności Bożej - w Rypinie
Służki - w Czerwińsku, Płocku, Pułtusku, Rokiciu, Skępem, Żurominie
Szarytki - w Obrytem, Płocku i Przasnyszu
Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych - w Zakroczymiu
W Diecezji Płockiej w październiku 2006 r. po raz pierwszy konsekrowano wdowy. To nowy model życia zakonnego. Po odpowiednim przygotowaniu teologicznym i formacyjnym, składają śluby życia w czystości. Zobowiązują się także do częstej modlitwy i poświęcaniu się dziełom miłosierdzia. Obecnie jest 12 wdów konsekrowanych.
+++
Zgromadzenia męskie

Bernardyni - w Skępem
Franciszkanie Konwentualni - w Wyszogrodzie
Kapucyni - w Zakroczymiu
Karmelici Trzewiczkowi - w Oborach
Pallotyni - w Sierpcu
Pasjoniści - w Przasnyszu
Salezjanie - w Czerwińsku i Płocku

**************************************************************
Modlitwa za osoby konsekrowane.

Boże, Ty dajesz natchnienie do dobrego i pomagasz je urzeczywistniać, prowadź droga wiecznego zbawienia naszych braci i siostry, którzy dla miłości Twojej porzucili wszystko i oddali się Tobie.
Spraw, aby naśladując Chrystusa wiernie wypełniali śluby oraz służyli Tobie i braciom w duchu ubóstwa i pokorze serca.
Spraw, aby mieli ducha jedności i zachęcając się wzajemnie do pełnienia dobrych uczynków, przez święte życie byli prawdziwymi świadkami Chrystusa.
Amen.

MODLITWA ŚW. JANA PAWŁA II ZA OSOBY KONSEKROWANE

Maryjo, wizerunku Kościoła-Oblubienicy bez zmarszczki i skazy, która naśladując Ciebie „zachowuje dziewiczo nienaruszoną wiarę, mocną nadzieję i szczerą miłość” - wspomagaj osoby konsekrowane w ich dążeniu do wieczystej i jedynej szczęśliwości.

Zawierzamy je Tobie, Dziewico Nawiedzenia, aby umiały wychodzić naprzeciw ludziom w potrzebie i nieść pomoc, a nade wszystko nieść im Jezusa. Naucz je głosić wielkie dzieła, jakich Bóg dokonuje w świecie, a wszystkie ludy wielbiły Twoje imię. Wspomagaj je w pracy dla dobra ubogich, głodnych, pozbawionych nadziei, ostatnich i tych wszystkich, którzy szczerym sercem szukają Twojego Syna.

Do Ciebie, Maryjo, która pragniesz duchowej i apostolskiej odnowy Twoich synów i córek przez miłość do Chrystusa i przez całkowite oddanie się Jemu. kierujemy z ufnością naszą modlitwę. Ty, która czyniłaś wolę Ojca. okazując gorliwość w posłuszeństwie, męstwo w ubóstwie, a w swym płodnym dziewictwie gotowość na przyjęcie życia, uproś Twego Boskiego Syna. aby ci. którzy otrzymali dar naśladowania Go przez swą konsekrację, umieli o Nim świadczyć swoim przemienionym życiem, podążając radośnie, wraz ze wszystkimi innymi braćmi i siostrami, ku niebieskiej ojczyźnie i ku światłu, które nie zna zmierzchu.

O to Cię prosimy, aby we wszystkich i we wszystkim został otoczony chwałą, błogosławieństwem i miłością Najwyższy Władca wszystkich rzeczy, którym jest Ojciec, Syn i Duch Święty. Amen


Modlitwa za kapłanów i osoby konsekrowane Papieża Benedykta XVI

Maryjo, któraś wspierała pierwszą wspólnotę, gdzie "wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie" (por. Dz 1, 14), do Ciebie się zwracamy, abyś pomagała Kościołowi w stawaniu się dla współczesnego świata ikoną Trójcy Świętej - wymownego znaku miłości Boga do wszystkich ludzi. Wstawiaj się za nami, aby ludowi chrześcijańskiemu nie zabrakło sług Bożej radości - kapłanów, którzy w jedności z ich biskupami, będą wiernie głosić Ewangelię i sprawować sakramenty, zatroszczą się o lud Boży i będą gotowi, by ewangelizować całą ludzkość.
Niech także wzrasta liczba osób konsekrowanych, które pójdą pod prąd, realizując rady ewangeliczne ubóstwa, czystości i posłuszeństwa i które w sposób profetyczny świadczyć będą o Chrystusie i o Jego wyzwalającym orędziu zbawienia.
Pomóż nam powiedzieć całym życiem: "Oto, Boże, idę pełnić Twoją wolę" (por. Hbr 10, 7).

******************************
Wyznanie wiary i modlitwa za osoby konsekrowane

P: Wielbimy Cię, nieskończony i wszechmocny Panie, który zawsze jesteś pośród nas obecny. Wielbimy Cię we wszystkich Twoich darach, a dziś w szczególny sposób wpatrujemy się w piękno powołania do życia konsekrowanego. Ty, mocą swego Ducha, wzbudzasz w sercach wielu swoich uczniów pragnienie pójścia tą drogą. Poprzez śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa jednoczą się one z Tobą i stają się na tym świecie świadkami rzeczywistości nie z tego świata. Swoją posługą wnoszą one niezastąpiony wkład w życie wszystkich wierzących. Wspierają małżonków i kapłanów, służą dziełu wychowania i posługują chorym, prowadzą działalność misyjną i wydawniczą. Widzimy ich wielkie zaangażowanie i dziękujemy Ci za wszelkie dobro, jakie wnoszą w życie świata. Dziś chcemy spojrzeć na ich drogę życia nie tyle przez pryzmat ich zewnętrznej aktywności, lecz lepiej odczytać znak, jakim oni są dla Kościoła przez sam fakt istnienia jako osoby konsekrowane. Pomóż nam, Jezu, lepiej zrozumieć co chcesz nam powiedzieć przez stworzenie w Kościele takiej drogi powołania.

Chwila ciszy, a po niej śpiew: Barka lub inny.

L1: Z Ewangelii według św. Łukasza (9,23): „Jezus mówił do wszystkich: «Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!».”

L2: Wierzymy, Panie Jezu, że jedyną drogą dojścia do pełnego zjednoczenia z Tobą jest odrzucenie wszystkiego, co temu zjednoczeniu przeszkadza. Mamy się zaprzeć samych siebie i naśladować Cię w całkowitym oddaniu się Ojcu i braciom, aż po krzyż. W ślubach, jakie składają osoby konsekrowane, wskazujesz nam trzy szczególne obszary duchowej walki. W nich najtrudniej zaprzeć się samego siebie i do końca Ciebie naśladować. Jest to sfera ubóstwa, posłuszeństwa i czystości. Dziękujemy ci za świadectwo życia wszystkich, którzy te śluby złożyli i je zachowują. Dziś chcemy wyznać wiarę w to, że każda z tych postaw, w pewien sposób odnosi się do nas wszystkich. Przyjmij, Jezu, nasze wyznanie wiary i umocnij nas na drodze naśladowania Ciebie.

Chwila ciszy, a po niej śpiew: Credo, credo. Amen lub Credo, Domine, credo. Wierzę, Panie mój, wierzę (melodia str. 33-34).

L3: Trudno się wyrzec, o Panie, wszelkiego przywiązania do dóbr tego świata. Nie zawsze udaje się nam osiągnąć pełną wolność wewnętrzną w zdobywaniu i posiadaniu ziemskich wartości. Zbytnio zajęci sprawami materialnymi nie dość mocno wierzymy w Twoje słowa: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem oni posiądą ziemię”. Nie zawsze też potrafimy wyznać prawdę, że Ty sam, o Jezu, jesteś największym skarbem naszego życia. Dziś chcemy naszą wiarę w Ciebie i Twoje słowa odnowić i indywidualnej modlitwie i wspólnym śpiewie.

Chwila ciszy, a po niej śpiew: Credo, credo. Amen lub Credo, Domine, credo. Wierzę, Panie mój, wierzę (melodia str. 33-34).

L1: Posłuszeństwo, którego znaczenie przypominasz nam przez świadectwo życia osób konsekrowanych, jest nie mniej trudne do realizacji w życiu, niż ubóstwo. Nasza skażona natura chce stawiać własne ja i swoją wolę ponad wszystko. Tak wiele kłótni i sporów rodzi się z tego, że jedna osoba chce narzucić swoją wolę innej. Nie zawsze Cię rozumiemy, o Jezu, gdy mówisz, że Twoim pokarmem jest pełnienie woli Ojca. Dziękując ci za przykład osób, które Cię wiernie naśladują, odnawiamy nasze wyznanie wiary w to, iż tylko droga posłuszeństwa Ojcu, jest drogą do pełni życia.

Chwila ciszy, a po niej śpiew: Credo, credo. Amen lub Credo, Domine, credo. Wierzę, Panie mój, wierzę (melodia str. 33-34).

L2: Wezwałeś, Jezu, niektórych uczniów, aby na swej drodze powołania złożyli ślub czystości. Jest on wyrazem tego, że z ciałem i duszą oddają się tylko Tobie. Ciebie nazywają Oblubieńcem. Nie mają ziemskich oblubieńców ani oblubienic. Swoim świadectwem umacniają wszystkich, aby wytrwali w czystości właściwej dla ich stanu życia. Dziękując Ci, Panie, za ten dar, chcemy wyznać wiarę, że Ty, o Panie, wszystkim dajesz siły do wiernego trwania na drodze czystości.

Chwila ciszy, a po niej śpiew: Credo, credo. Amen lub Credo, Domine, credo. Wierzę, Panie mój, wierzę (melodia str. 33-34).

P: Z głęboką wiarą, którą dziś na nowo wyznaliśmy, zwróćmy się do Boga w Trójcy Świętej Jedynego, polecając Mu wszystkie osoby konsekrowane. Jest to modlitwa bł. Jana Pawła II z adhortacji apostolskiej Vita consecrata (nr 111).

Po każdej części chwila ciszy, a potem śpiew aklamacji: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości lub inny śpiew.

L4: „Ojcze Święty, uświęć swoich synów i córki, którzy konsekrowali się Tobie dla chwały Twojego imienia. Wspomagaj ich swoją mocą, aby mogli świadczyć, że Ty jesteś początkiem wszystkiego, jedynym źródłem miłości i wolności. Dziękujemy Ci za dar życia konsekrowanego, które z wiarą szuka Ciebie, a pełniąc swoją powszechną misję, wzywa wszystkich, aby zmierzali ku Tobie”.

L5: „Jezu Zbawicielu, Słowo Wcielone, Ty powierzyłeś swoją drogę życia tym, których powołałeś: nadal przyciągaj do siebie ludzi, którzy będą dla współczesnego człowieka świadkami Twojego miłosierdzia, zapowiedzią Twojego powrotu, żywym znakiem dóbr przyszłego zmartwychwstania. Niech żadna próba nie oderwie ich od Twojej miłości!

L6: „Duchu Święty, Miłości rozlana w sercach, który umysłom udzielasz łaski i natchnienia, odwieczne Źródło życia, który doprowadzasz do końca misję Chrystusa przez różnorakie charyzmaty, prosimy Cię za wszystkie osoby konsekrowane. Napełnij ich serca głęboką pewnością, że zostały wybrane, aby kochać, wielbić i służyć. Pozwól im zaznać Twojej przyjaźni, napełnij je Twoją radością i pociechą, pomagaj im przezwyciężać chwile trudności i podnosić się po upadkach, uczyń je odblaskiem Boskiego piękna. Daj im odwagę podejmowania wyzwań naszych czasów i łaskę ukazywania ludziom dobroci i człowieczeństwa Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa”. Amen.


******************************************************************************************

Komunikat na rozpoczęcie Roku Życia Konsekrowanego
Drodzy Siostry i Bracia,
Z woli papieża Franciszka od pierwszej niedzieli Adwentu 2014 roku do 02 lutego roku 2016 w całym Kościele będzie trwał Rok Życia Konsekrowanego. Będzie on przeżywany pod hasłem: „Ewangelia, proroctwo, nadzieja – życie konsekrowane w Kościele dzisiaj”.
Ogłaszając ten Rok w listopadzie 2013 r. papież powiedział: „życie konsekrowane jest złożone, jest pełne łaski ale i grzeszności. W tym roku pragniemy uznać i wyznać nasze słabości, pragniemy też z mocą pokazać światu ile wśród nas jest świętości i żywotności. Jak wiele jest świętości ukrytej w naszych domach, klasztorach, ale przez to nie mniej owocnej, która sprawia, że konsekrowani są “żywymi ikonami Boga” po trzykroć Świętego.
W całym świecie żyje obecnie ok. 950 tys. osób konsekrowanych, czyli sióstr zakonnych, braci i ojców, osób należących do Instytutów Świeckich i do Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego. Warto sobie uświadomić że jest ich ponad dwa razy więcej niż kapłanów (410 tys.). Wszystkie te osoby oddają całych siebie na służbę Bogu i ludziom poprzez naśladowanie Jezusa na drodze rad ewangelicznych. Bez ich świadectwa i poświęcenia trudno sobie wyobrazić życie Kościoła. Mówił o tym 2 lutego 2013 roku papież Franciszek: Pomyślmy jednak, co by było, gdyby zabrakło sióstr zakonnych w szpitalach, na misjach, w szkołach. Wyobraźcie sobie Kościół bez sióstr zakonnych! Nie można sobie tego wyobrazić. One są tym darem, tym zaczynem, który prowadzi naprzód Lud Boży.
W Polsce mamy ok. 35 tys. osób konsekrowanych, a to oznacza, że co tysięczny Polak i Polka jest osobą konsekrowaną. Żyją obok nas i między nami. Od setek lat modlitwą, pracą i świadectwem ubogacają życie Kościoła i społeczeństwu. Tak bardzo wrośli w naszą codzienność, iż współcześnie prawie ich nie zauważamy. Niewiele też o nich słychać w mediach, a przecież prowadzone przez nich szpitale, domy opieki społecznej, szkoły i przedszkola, różnorakie dzieła charytatywne, służą nam i naszym rodzinom. Przecież tak wielu z nas korzysta z posługi sakramentalnej osób konsekrowanych, nawiedza prowadzone przez nich sanktuaria, czyta wydawane przez nich książki, słucha i ogląda zakonne media. Nikt z nas nie może też powiedzieć, iż nie jest dłużnikiem sióstr klauzurowych, które modlą się nieustannie i ofiarują swoje życie za nasze zbawienie.
Papież Franciszek dał nam wszystkim bardzo dobrą sposobność, byśmy na nowo odkryli wartość całkowitego poświęcenia się Bogu, którego świadkami są osoby konsekrowane. Byśmy także lepiej poznali życie i specyfikę powołania tych ludzi, którzy zrezygnowali z kariery, z założenia rodziny, dla większego dobra, jakim jest Bóg. Zachęcamy Was wszystkich, Bracia i Siostry, do większego zainteresowania się życiem osób konsekrowanych. Często blisko waszych domów jest jakiś klasztor, czy dom zakonny. Zainteresujcie się codziennością osób, które w nich żyją, nawiążcie z nimi osobisty kontakt, spróbujcie zrozumieć, dlaczego wybrali taką drogę. Pomoże to w głębszym zrozumieniu własnego powołania oraz odpowiedzialności za dar życia, który otrzymaliśmy wszyscy od Boga.
W ciągu najbliższego roku będzie też wiele wydarzeń, organizowanych po to, byśmy uświadomili sobie lepiej rolę osób konsekrowanych w Kościele. Będziemy mogli poznać bogactwo ich charyzmatów, niezwykłe życie świętych, różnorodność dzieł, które prowadzą. Niech to wszystko prowadzi nas do dziękczynienia Bogu, który nieustannie wzywa kobiety i mężczyzn, by świadectwem życia konsekrowanego potwierdzali głęboką myśl świętej karmelitanki Teresy z Avila, iż „temu, kto posiadł Boga, niczego nie braknie. Bóg sam wystarczy.”
Niech Rok Życia Konsekrowanego, który rozpoczniemy w pierwszą niedzielę adwentu, będzie również okazją do modlitwy za tych którzy realizują swe powołanie w zakonach w Instytutach Świeckich, czy w Indywidualnych Formach Życia Konsekrowanego. Niech będzie czasem modlitwy o nowe, święte powołania do służby Bogu i ludziom we wspólnocie Kościoła.

Bp Kazimierz Gurda,
Przewodniczący Komisji ds. Życia Konsekrowanego KEP

„Dzisiejszą Niedzielę Synodalną przeżywamy w każdej parafii Kościoła Płockiego przede wszystkim po to, aby to ważne dzieło objąć modlitwą całej naszej Diecezji, Waszą modlitwą, Umiłowani! Modlitwa jest najbardziej charakterystycznym sposobem życia Kościoła, tym, co nas odróżnia od reszty świata. Ludzie „światowi” nie potrafią się modlić, ludzie Kościoła natomiast wszystko rozpoczynają modlitwą prośby i modlitwą dziękczynną kończą. Chciałbym również, abyście dzięki tej Niedzieli Synod lepiej poznali, o Synodzie po prostu wiedzieli. Pragnę wreszcie, aby jego iskra jeszcze bardziej rozpaliła Waszą wiarę i miłość.”

Z takim przesłaniem zwraca się do Nas Pasterz naszej Diecezji Ks. Biskup Piotr Libera. Pragniemy zanosić w tym dniu nasze modlitwy w intencji trwającego 43 Synodu Diecezji Płockiej przez wstawiennictwo Matki Bożej Pocieszenia, królującej od ponad 400 lat w Sanktuarium w Czerwińsku nad Wisłą. Kustosz Sanktuarium Ks. Sławomir Goworek SDB uczestniczy w pracach synodalnych w Komisji ds. życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego.

*****************************************************************
MODLITWA ZA SYNOD DIECEZJI PŁOCKIEJ
Ojcze Przedwieczny, Ty w swoim Miłosierdziu mocą Ducha Świętego prowadzisz i ożywiasz cały Kościół – Oblubienicę Chrystusa. Prosimy Cię, odnów i uświęć przez dzieło 43. Synodu nasz Kościół Płocki. Umocnij biskupów Piotra i Romana, prezbiterów, osoby konsekrowane i wiernych świeckich zaangażowanych w dzieło Synodu. Pozwól odkryć
i zrealizować zamysły Twojej woli w czasach, w których żyjemy. Spraw, aby nowa ewangelizacja w Diecezji Płockiej wydała owoce świętości w życiu osobistym i rodzinnym, parafialnym, zakonnym i społecznym. Niech proces nowej ewangelizacji prowadzi do nawiązania osobistego kontaktu z Jezusem Chrystusem, który żyje w Kościele.
Tylko tam, gdzie Ty jesteś i działasz, Panie, jest nasza przyszłość. Dlatego, ufając Twojej miłości, oddajemy Ci wszystkie nasze zamiary i wysiłki. Wspieraj nas swoją pomocą i natchnieniem Twego Ducha w dobrym wykorzystaniu czasu Synodu. Prosimy Cię o to, Ojcze, przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. Amen.
Maryjo – Gwiazdo Nowej Ewangelizacji, św. Stanisławie Biskupie i Męczenniku, św. Stanisławie Kostko, św. Faustyno, bł. Biskupi Męczennicy Płoccy – módlcie się za nami.
***************************************************************************

LIST PASTERSKI BISKUPA PŁOCKIEGO PIOTRA LIBERY
NA NIEDZIELĘ CHRYSTUSA KRÓLA 2014 ROKU
OBCHODZONĄ W DIECEZJI PŁOCKIEJ JAKO NIEDZIELA SYNODALNA

Umiłowani Diecezjanie!
1. W swojej niedawnej adhortacji apostolskiej „Evangelii gaudium” Papież Franciszek z prostotą ukazuje, jak bliski każdemu człowiekowi, zwłaszcza ubogiemu i cierpiącemu, jest Król, którego uroczystość dzisiaj obchodzimy, i jak inne od świata współczesnej polityki jest Jego królestwo. Rozpoczęło się ono dzięki „tak” pokornej dziewczyny z małego kraju, zagubionego na peryferiach wielkiego imperium rzymskiego. Jej i nasz Król narodził się w stajni, między zwierzętami. Został ofiarowany w świątyni z dwoma gołębiami, stanowiącymi ofiarę ludzi, których nie było stać na to, by zapłacić za baranka. Dorastał w domu ciężko pracującego cieśli i własnymi rękami zarabiał na chleb. Uginających się pod brzemieniem cierpienia, dotkniętych ubóstwem zapewniał: „Błogosławieni jesteście ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże” (Łk 6, 20). W ostatnich słowach swego publicznego nauczania – słowach, które przed chwilą usłyszeliśmy - utożsamił się z nimi, mówiąc: „Byłem głodny, a daliście mi jeść; byłem spragniony, a daliście mi pić...”. Podczas całego swego ziemskiego życia nauczał, że miłosierdzie jest kluczem do nieba. Król naszych serc nigdy nie męczy się obdarowywaniem nas miłosierdziem, to nas męczy proszenie Go o miłosierdzie– kończy Ojciec święty.

2. Jesteśmy Kościołem, rodziną dzieci Bożych, którzy przemienili ten świat, naśladując takiego właśnie Króla: pokornego i cichego, miłosiernego i dźwigającego krzyż ludzkich grzechów. Nasz Kościół Płocki, który razem tworzymy, będzie od zbliżającego się Adwentu świętował Jubileusz swojego 940-lecia.
Jedną z oznak jego żywotności w ciągu wieków było bogate życie synodalne. Przeżyliśmy w tej ponad dziewięćsetletniej historii 42 synody. Od ostatniego, który blisko 30 lat temu zwołał biskup Zygmunt Kamiński, dokonało się wiele ważnych zmian w życiu Kościoła, Polski i świata. Przede wszystkim nasza Ojczyzna odzyskała i wciąż odzyskuje niepodległość. Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska zawarły konkordat. Do szkoły powróciło nauczanie religii, a do szpitali i koszar – księża kapelani. 7 i 8 czerwca 1991 roku św. Jan Paweł II pielgrzymował do Płocka. Rozkwitł kult Miłosierdzia Bożego, a Płock, w którym miało miejsce objawienie słynnego na cały świat wizerunku Jezusa Miłosiernego, stał się jednym z światowych ośrodków tego kultu. Cały lud Boży otrzymał Katechizm Kościoła Katolickiego. W roku dwutysięcznym obchodziliśmy Wielki Jubileusz Chrześcijaństwa. 5 kwietnia 2005 roku Jan Paweł II, opromieniony świętością jeden z największych papieży w dziejach, „odszedł do domu Ojca”. Już w trakcie trwania naszego Synodu z urzędu św. Piotra ustąpił jego następca – mądry i pokorny papież Benedykt XVI, który najpierw ogłosił Rok Kapłaństwa, a później Rok Wiary, dając mocny impuls dziełu nowej ewangelizacji. Kolejny Ojciec Święty – Papież Franciszek swoimi ciepłymi słowami i gestami miłości ujmuje cały współczesny świat.

3. Niestety, nie zabrakło w tych latach także negatywnych znaków czasu. Dominujący nurt kultury przybrał postać „nurtu dekonstrukcji”, który odmawia ludzkiemu rozumowi zdolności do znalezienia prawdy, traktuje wartości i normy religijne jako bezwartościowe, propaguje ideologię „ślepej ewolucji”, podważa zdroworozsądkowe widzenie tego, co naturalne, normalne, na przykład domagając się jakiegoś niepojętego „małżeństwa jednopłciowego”. W nurcie tym głosi się „pluralizm kulturowy” (multikulti), połączony z ostrą krytyką chrześcijańskiej wizji człowieka, małżeństwa i kultury, komercjalizuje się niedzielę, usuwa symbolikę chrześcijańską z przestrzeni publicznej.
Nic więc dziwnego, że papieże św. Jan Paweł II i Benedykt XVI nie przestawali powtarzać, że w Europie zmierzamy do „dyktatury relatywizmu”. Dyktatura ta, jak każda dyktatura, dąży do tego, aby dominować w mediach, w sztuce filmowej i rozmaitych lobby. Niechęć do wiary, nieznajomość chrześcijaństwa i nienawiść do Kościoła jej rzecznicy „wyssali z piersi matki” – na Zachodzie są oni często potomkami tzw. „pokolenia ‘68”, a u nas dawnych „aparatczyków”. Ludzie ci zazwyczaj dopatrują się w Kościele nienowoczesności, klerykalizmu, ciemnogrodu i antysemityzmu. Żadna głębsza wizja naszej wspólnoty nie przychodzi im nawet do głowy. Wciąż na nowo „odgrzewają” takie tematy, jak bogactwo Kościoła, rzekome „wtrącanie się” do polityki i nienadążanie za duchem czasów. Chętnie dzielą Kościół – swoimi stronnikami często czynią księży porzucających kapłaństwo albo balansujących na granicy posłuszeństwa.

4. Umiłowani Bracia i Siostry! Pan mówi do nas w dzisiejszym słowie Bożym: „Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne .... Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. W naszej Diecezji dokonujemy takiego „Bożego przeglądu”, odbywając 43. Synod Diecezjalny. Spoglądamy na nim w duchu wiary na te wszystkie znaki czasu, które wymieniłem – zarówno pozytywne, jak i negatywne. Porządkujemy prawodawstwo diecezjalne. Wykorzeniamy niewłaściwe zwyczaje czy praktyki. Odbyły się już cztery uroczyste Sesje synodalne, czyli modlitewne i kanonicznoprawne zebrania około trzystu pięćdziesięciu wybranych i powołanych przez biskupa „ojców i matek” synodalnych. Działają, choć niestety nie w każdej parafii, zespoły synodalne. Bardzo sprawnie pracuje Sekretariat Synodu i Komisja Główna. To 35-osobowe grono księży i świeckich co kilka miesięcy odbywa serie wielogodzinnych zebrań, podczas których przygotowuje się projekty dokumentów na Sesje synodalne. W tej chwili cała ta praca jest na ukończeniu – w najbliższą sobotę, 29 listopada na V uroczystej Sesji, w katedrze płockiej, przegłosujemy ostatnie dokumenty. Potem, w Niedzielę Palmową 2015 roku, odbędzie się Synod Młodych, na który już dzisiaj zapraszam dziewczęta i chłopców, interesujących się życiem swojego Kościoła. Następnie rozpocznie się przygotowywanie publikacji dokumentów końcowych. Synod zakończymy podczas obchodów Jubileuszu 940-lecia Diecezji w październiku przyszłego roku, w obecności pielgrzymującej ikony Matki Bożej Jasnogórskiej.

5. Dzisiejszą Niedzielę Synodalną przeżywamy w każdej parafii Kościoła Płockiego przede wszystkim po to, aby to ważne dzieło objąć modlitwą całej naszej Diecezji, Waszą modlitwą, Umiłowani! Modlitwa jest najbardziej charakterystycznym sposobem życia Kościoła, tym, co nas odróżnia od reszty świata. Ludzie „światowi” nie potrafią się modlić, ludzie Kościoła natomiast wszystko rozpoczynają modlitwą prośby i modlitwą dziękczynną kończą. Chciałbym również, abyście dzięki tej Niedzieli Synod lepiej poznali, o Synodzie po prostu wiedzieli. Pragnę wreszcie, aby jego iskra jeszcze bardziej rozpaliła Waszą wiarę i miłość. W Kościele, który jest zaczynem Królestwa Bożego, każdy powinien czuć się powołany do świadectwa. Świat wierzy dzisiaj tylko osobom, które niosą Ewangelię nie ze smutnym, zmęczonym czy urzędowym obliczem funkcjonariusza, ale z radosnym obliczem świadka! Świadka, który wie, czym jest miłosierdzie, bo sam tego miłosierdzia doświadczył! Świadka, który jest dumny z bycia człowiekiem wierzącym! Nie pozwólmy okradać się z tej dumy i z misyjnego entuzjazmu! Nie pozwólmy okradać się z radości ewangelizacji w naszych rodzinach, miejscach pracy i odpoczynku! – powtarzam za papieżem Franciszkiem.

6. Wielkimi krokami zbliża się Adwent, czas radosnego czuwania z Maryją, z całym Kościołem na przyjście Pana. Proszę Was przeżyjcie w tym czasie błogosławione rekolekcje, dobre dni skupienia. Niech jak najwięcej będzie takich, którzy w tym czasie powiedzą podczas sakramentu pokuty i pojednania: „Panie, znalazłem, znalazłam tysiąc sposobów, by uciec przed Twoją miłością, ale jestem tu znowu, by odnowić moje przymierze z Tobą. Wybaw mnie, Panie, weź mnie w swoje miłosierne ramiona” (por. EG 3). Ze skupieniem gromadźcie się na roratach wokół Maryi, przy symbolizującej jej obecność świecy adwentowej! Bądźmy też w tym szczególnym czasie świadkami Bożego obdarowania i z radością obdarowujmy innych ciepłem swojej dobroci i życzliwości. Na nasze całe dzieło adwentowe, na nasze wspólne dzieło synodalne, na radosne obchody Jubileuszu 940-lecia naszej Diecezji z serca Wam błogosławię: w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Płock, dnia 16 listopada 2014 r.
Wasz Biskup Piotr

******************************************************************

WPROWADZENIE DO MSZY ŚWIĘTEJ
Obchodzimy dzisiaj Niedzielę Chrystusa Króla, ostatnią niedzielę roku liturgicznego. Chrystus jest Królem, a zarazem sługą – sługą naszego zbawienia. Jest Królem, wjeżdżającym do Jerozolimy na osiołku – symbolu królestwa, które nie jest z tego świata. Królem, którego koroną są ciernie, a tronem krzyż. Królem, który – jak będziemy zwiastować w Prefacji – wciąż wnosi w świat nadzieję „królestwa prawdy i życia, królestwa świętości i łaski, królestwa sprawiedliwości, miłości i pokoju”. Niedzielę tę obchodzimy w całej naszej Diecezji jako Niedzielę Synodalną. To dlatego podczas każdej Mszy Świętej czytamy specjalny list pasterski naszego Biskupa Piotra i modlimy się za dzieło synodalne, któremu jako następca Apostołów przewodzi.
Synod jest instytucją znaną już w czasach apostolskich i oznacza w języku greckim „Kościół wyruszający wspólnie w drogę” – w drogę odnowienia swojej wierności Ewangelii, w drogę umocnienia jedności, w drogę nieodzownych reform. Włączmy się w tę drogę, przepraszając na początku tej Eucharystii za to, że nie zawsze – w rodzinie, w pracy, w szkole – czujemy się chrześcijanami; że niekiedy to słowo tak niewiele dla nas znaczy; że czasem nie potrafimy tworzyć radosnej, pełnej entuzjazmu wspólnoty wiary:
• Jezu Chryste – Królu Wszechświata, którego koroną była korona cierniowa, a my tak często szukamy próżnej chwały – zmiłuj się nad nami…
• Jezu Chryste – Królu Wszechświata, który krzyż miałeś za tron, a my tak często chcemy panować nad innymi i znaku krzyża się wstydzimy – zmiłuj się nad nami…
• Jezu Chryste – Królu Wszechświata, który w dzisiejszej Ewangelii utożsamiasz się z głodnymi, spragnionymi, chorymi i więzionymi, a nam tak często brakuje miłosierdzia, dobroci i współczucia – zmiłuj się nad nami…
MODLITWA WIERNYCH
Celebrans: W duchu serdecznej wiary, ufnej nadziei i wiernej miłości zanieśmy do Jezusa Chrystusa – Króla Wszechświata prośby Jego Kościoła, zgromadzonego na sprawowaniu Eucharystii:
1. Módlmy się za naszego papieża Franciszka, za naszego biskupa Piotra i za biskupa pomocniczego Romana, aby w duchu miłości i służby troszczyli się o jedność Kościoła i zaprowadzanie Królestwa Chrystusowego na ziemi.
2. Módlmy się za chrześcijan prześladowanych w: Syrii, Iraku, Pakistanie, Sudanie i Nigerii, aby – pośród swoich cierpień – mogli odczuć obiecaną im obecność Chrystusa Króla, cieszyli się naszą solidarnością, a także znaleźli skuteczną obronę ze strony przywódców wolnego świata.
3. Módlmy się za wszystkich chrześcijan naszej diecezji, abyśmy idąc za naszym cichym i pokornym Królem, nie ulegali duchowi tego świata - duchowi zobojętnienia i fałszywego pluralizmu.
4. Módlmy się za 43. Płocki Synod Diecezjalny, aby „odnawiając wszystko w Chrystusie”, był prawdziwie dziełem Ducha Świętego: jednoczył nas w jedną rodzinę dzieci Bożych, dodawał entuzjazmu w wierze i męstwa w świadectwie oraz wykorzeniał złe obyczaje.
5. Polecając w tej Eucharystii śp. ……………………………….., módlmy się za zmarłych – niech Chrystus, z którym byli zjednoczeni przez chrzest i codzienne dźwiganie krzyża, będzie dla nich miłosiernym Sędzią i przyjmie ich do wiecznego Królestwa zbawionych.
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy jako spadkobiercy blisko tysiącletnich dziejów Kościoła na tej ziemi, byli dumni z naszego chrześcijańskiego dziedzictwa, świadczyli o nim w swoich środowiskach życia i pracy i w ten sposób dalej je przekazywali.

Celebrans: modlitwa za 43 Synod Diecezji Płockiej – Ojcze Przedwieczny, Ty w swoim Miłosierdziu mocą Ducha Świętego prowadzisz i ożywiasz cały Kościół – Oblubienicę Chrystusa. Prosimy Cię, odnów i uświęć przez dzieło 43. Synodu nasz Kościół Płocki. Umocnij biskupów Piotra i Romana, prezbiterów, osoby konsekrowane i wiernych świeckich zaangażowanych w dzieło Synodu. Pozwól odkryć i zrealizować zamysły Twojej woli w czasach, w których żyjemy. Spraw, aby nowa ewangelizacja w Diecezji Płockiej wydała owoce świętości w życiu osobistym i rodzinnym, parafialnym, zakonnym i społecznym. Niech proces nowej ewangelizacji prowadzi do nawiązania osobistego kontaktu z Jezusem Chrystusem, który żyje w Kościele. Tylko tam, gdzie Ty jesteś i działasz, Panie, jest nasza przyszłość. Dlatego, ufając Twojej miłości, oddajemy Ci wszystkie nasze zamiary i wysiłki. Wspieraj nas swoją pomocą i natchnieniem Twego Ducha w dobrym wykorzystaniu czasu Synodu. Prosimy Cię o to, Ojcze, przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. Amen. Maryjo – Gwiazdo Nowej Ewangelizacji, św. Stanisławie Biskupie i Męczenniku, św. Stanisławie Kostko, św. Faustyno, bł. Biskupi Męczennicy Płoccy – módlcie się za nami.

ZARZĄDZENIE: List Pasterski Biskupa Płockiego, proszę odczytać wiernym w niedzielę 23 listopada, podczas wszystkich Mszy św., w ramach kazania. W czasie liturgii należy wykorzystać pozostałe teksty.
Płock, dnia 16 listopada 2014 r.
Ks. Mirosław Milewski
Wikariusz Generalny

Kuria Diecezjalna Płocka
Płock, dnia 18 listopada 2014 r.
Nr 2240/2014
***********************************************************************
Komisja ds. życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego
W nawiązaniu do dekretu zwołującego XLIII Synod Diecezji Płockiej z dnia 14 września 2012 r. (nr 2054/2012), niniejszym ustanawiam Komisję Synodalną ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w następującym składzie:

1. O. mgr Grzegorz Filipiuk, Przewodniczący Komisji
2. Ks. kan. dr Bogdan Czupryn, profesor WSD w Płocku
3. S. mgr Edyta Figura, służka, Skępe
4. Ks. mgr Sławomir Goworek, salezjanin, Czerwińsk
5. S. mgr Marzena Gutowska, służka, Pułtusk
6. S. mgr Emmanuela Kalinowska, pasjonistka, Pułtusk
7. S. Lucjana Kawińska, siostry MIłosierdzia, Płock
8. Ks. kan. dr Stanisław Kulesza, profesor WSD w Płocku
9. P. Adela Markowska, wdowa konsekrowana, Płock
10. P. Maria Owsik, wdowa konsekrowana, Płock
11. O. dr Tomasz Płonka, kapucyn, Zakroczym
12. S. mgr Justyna Rosińska, pasjonistka, Sierpc
13. S. mgr Gertruda Sienicka, pasjonistka, Sierpc
14. O. mgr Grzegorz Słowikowski, pasjonista, Przasnysz
15. Ks. mgr Stanisław Szestowicki, salezjanin, Płock
16. Ks. mgr Stanisław Zarosa, pallotyn, Sierpc

Zakres obowiązków Komisji określa Kodeks Prawa Kanonicznego, Instrukcja Kongregacji ds. Biskupów i Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów nt. Synodów diecezjalnych, Regulamin XLIII Synodu Diecezji Płockiej oraz Przewodniczący Synodu.
Wszystkim życzę obfitości światła Ducha Świętego i z serca błogosławię.

† Piotr Libera
Biskup Płocki
Notariusz
***********************************************************************
Przemówienie na Sesji Inauguracyjnej XLIII Synodu Diecezji Płockiej - 14.10.2012

Najdostojniejszy Księże Biskupie,
Umiłowani Członkowie 43. Synodu Diecezji Płockiej - Kapłani, Siostry Zakonne, Katolicy Świeccy,
Drodzy słuchacze Katolickiego Radia Płock oraz widzowie TV Odnowa,

Witaliśmy się już serdecznie w Katedrze. Program dalszej części Sesji inaugurującej nasz Synod jest bogaty, dlatego pozwólcie, że w tym momencie podziękuję Wam tylko, że zechcieliście włączyć się w nasze Gremium – Gremium Matek i Ojców 43. Synodu Diecezji Płockiej i wskażę najważniejsze przesłanki naszego Synodu oraz nasze główne zadania.

Dlaczego Synod?

Przypomnę, że ostatni, 42 Synod naszej Diecezji, rozpoczynał się ćwierć wieku temu u progu odzyskania niepodległości i działania Kościoła w wolnej Ojczyźnie, gdy Biskupem Płockim był biskup Zygmunt Kamiński, późniejszy metropolita szczecińsko-kamieński. Ćwierć wieku, to spory szmat czasu! Zakończył się wiekopomny pontyfikat Błogosławionego Jana Pawła II. Rozkwitł kult Miłosierdzia Bożego, a Płock, w którym miało miejsce Objawienie słynnego na cały świat wizerunku Jezusa Miłosiernego i związanego z nim przesłania, stał się jednym z centrów tego kultu. Zostały promulgowane znaczące dokumenty, wśród których wyróżnić należy Katechizm Kościoła Katolickiego, a także jego naszą, bardzo udaną, „adaptację diecezjalną” – „Katechizm Płocki”. Kościół w Polsce odbył II Synod Plenarny (1991-1999). Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska zawarły Konkordat. Polska weszła do Unii Europejskiej. Rozwinęło się życie samorządowe. Do polskiej szkoły powróciło nauczanie religii. Niestety, jest także sporo zjawisk negatywnych, do której należy zaliczyć „pełzającą sekularyzacja”, która zaczyna już mieć swoje struktury. Mówiłem o tym w Katedrze, nie będę tu już zatem owych zjawisk i struktur analizował.
Wszystkie te wydarzenia, zjawiska – pozytywne i negatywne - pociągnęły za sobą znaczne zmiany w życiu Kościoła i Ojczyzny. Zwołując 43. Synod Kościoła Płockiego chcemy wintegrować je w życie i prawodawstwo diecezjalne. Czujemy też potrzebę dokonania rzetelnej analizy wskazań, które Bł. Jan Paweł II dał naszemu Kościołowi i społeczeństwu podczas pamiętnej pielgrzymki do Płocka 7-8 VI 1991 roku. Przede wszystkim zaś włączamy się w ten sposób w program nowej ewangelizacji i Rok Wiary, ogłoszone przez Papieża Benedykta XVI. Synod, to nasz podstawowy sposób, powiedziałbym nawet – płocki styl przeżywania Roku Wiary, więcej – jego kontynuacji w przyszłości. To dlatego hasłem Synodu są słowa Ojca Świętego Benedykta XVI: „Gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość”, zaczerpnięte z jego homilii, wygłoszonej przed pięciu laty w sanktuarium Mariazell w Austrii. Jest to arcygłęboki tekst, streszczający niejako istotę chrześcijaństwa i ukazujący podstawowy wymiar, trapiącego Europę kryzysu. Pozwólcie, że zacytuję ten fragment:
„Bóg nie przychodzi do nas z siłą zewnętrzną, lecz przychodzi z niemocą swojej miłości, która stanowi Jego siłę. Daje się w nasze ręce. Prosi o naszą miłość. Wzywa nas, żebyśmy także stali się małymi, żebyśmy zeszli ze swoich tronów i uczyli się być jak dzieci przed Bogiem. Proponuje, byśmy mówili do Niego "Ty". Prosi, żebyśmy Mu zaufali, ucząc się w ten sposób trwania w prawdzie i miłości. Dzieciątko Jezus przypomina nam oczywiście także o wszystkich dzieciach na świecie, w których pragnie wyjść nam naprzeciw. O dzieciach, które żyją w nędzy, wykorzystywanych jako żołnierze, które nigdy nie mogły doświadczyć miłości rodziców; o dzieciach chorych i cierpiących, ale także o tych radosnych i zdrowych. Europa stała się uboga w dzieci: chcemy wszystkiego dla nas samych i może nie mamy zbyt dużego zaufania do przyszłości. Ale ziemia zostanie pozbawiona przyszłości dopiero wtedy, gdy wygasną siły ludzkiego serca i rozumu oświecanego przez serce - gdy oblicze Boga nie zajaśnieje już nad ziemią. Tam, gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość”.

Główne zadania

Mówiłem o nich 16 września w Rypinie, w gronie przedstawicieli Parafialnych Rad Duszpasterskich, zgromadzonych na swoim pierwszym (bardzo udanym, dodam) diecezjalnym spotkaniu: „Zwołując Synod, pragnę nawiązać do wspaniałej tradycji synodalnej naszej diecezji. Uważam także, że jest on najlepszą formą współodpowiedzialności wszystkich za wiarę i w ten sposób doskonale wpisuje się w program Roku Wiary. Będziemy pochylać się nad wszystkimi żywotnymi sprawami życia nią: od kolędy, przez wizytację biskupią, po kształt katechezy i mediów diecezjalnych”. Inaczej mówiąc, główne zadanie Synodu upatruję w rozbudzeniu entuzjazmu wiary (Rok wiary), „przebudzeniu” Kościoła diecezjalnego, wyjściu rozmaitych wspólnot z izolacji, pokonaniu antagonizmów i przeżyciu mocy Ducha Świętego przez tych, którzy utracili odwagę bycia Kościołem. Będziemy przyglądać się naszej dotychczasowej tradycji, praktyce i prawodawstwu, związanym z każdym z wielkich tematów, które wpisane są w nazwy poszczególnych Komisji. Nie chcemy przy tym tworzyć sztucznych powtórek (Kodeksu, Synodu Plenarnego itp.), a tylko :

• przypomnieć to, co cenne,
• uświadomić zapomniane,
• usuwać nieaktualne,
• poprawiać niedoskonałe,
• tam, gdzie to konieczne, wprowadzać nowe.

Jak wskazuje grecka nazwa „syn-hodos”, Synod jest wyruszeniem w drogę, niejako poruszeniem Kościoła diecezjalnego, aby lepiej, głębiej – niemal dokładnie tak, jak jest na pielgrzymce – poczuć się wspólnotą Chrystusa i jego świadkami, poczuć się siostrami i braćmi „w drodze” oraz wspomóc Biskupa w jego posługiwaniu pasterskim, sakramentalnym i nauczycielskim. Każda z Komisji, do których należycie, będzie miała za zadanie wypracowanie dokumentu synodalnego w zakresie tematyki, którą Wam zlecono. W dokumencie tym przedstawicie najpierw opis sytuacji w Diecezji w tym zakresie: nasze dziedzictwo, doświadczenia, przeszkody, trudności, a przede wszystkim inicjatywy, pomysły, ciekawe rozwiązania. W drugiej części - w postaci krótkich, zwięzłych statutów – przedstawicie, co Synod nasz w danej materii nakazuje, zarządza, zaleca bądź postuluje.

Obok tego, każda Komisja będzie musiała – wciąż w swoim zakresie - przejrzeć dotychczasowe prawodawstwo diecezjalne, a więc statuty instytucji, zarządzenia, dekrety, instrukcje, wzory pism i tam, gdzie będzie to konieczne, uzupełnić je czy też zmienić. Statuty niektórych instytucji czy instrukcje trzeba będzie stworzyć.
Owoce Waszych prac będą sukcesywnie przesyłane do zespołów synodalnych, pracujących w parafiach, stowarzyszeniach i wspólnotach Diecezji. Będą się one z nimi zapoznawać oraz dawać swoje propozycje zmian i uzupełnień. Sekretariat i Komisja Główna będą cały ten materiał analizować i wnosić – po odpowiednim uporządkowaniu – na obrady i pod głosowanie na kolejnych (4,5) sesjach synodalnych. Waszym ścisłym obowiązkiem jest uczestniczenie w tych sesjach. Będę więc Was - Drodzy Bracia Kapłani i wszystkich Państwa, serdecznie zapraszał – pierwsza taka Sesja odbędzie się, mam nadzieję, pod koniec lutego w dobrze ogrzanej, a więc ciepłej nie tylko duchowo, Katedrze Płockiej.
Czeka nas zatem bardzo poważna, ale też piękna praca. Mam nadzieję, że nie będzie trwała zbyt długo, maksymalnie dwa lata. Mam też nadzieję, że będzie to Synod zarówno prawny, a więc porządkujący pewne rzeczy, jak też pastoralny, co oznacza, że pogłębi najpierw naszą miłość do Kościoła – jego nauki i prawa, a dalej pozwoli pogłębić ją przynajmniej u tych kilku tysięcy osób, zaangażowanych w zespoły synodalne w Diecezji.
Szczęść Boże!

Nawiedzenie Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w Czerwińsku nad Wisłą odbędzie się 10 marca /czwartek/ 2016 roku. Zapraszamy Parafian i Pielgrzymów do duchowego zaangażowania się w przygotowanie tak ważnego wydarzenia.


ZAŁOŻENIA I ZADANIA NAWIEDZENIA
OBRAZU MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ

1. Nawiedzenie Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w diecezji to czas, w którym wierni mogą złożyć swoje życie – troski i radości – przed łaskawym Obliczem Matki i Królowej oraz nabrać sił do pracy nad sobą. Nawiedzenie ma dopełnić dzieła Jasnogórskich Ślubów Narodu i przygotować do dobrego przeżycia 1050-lecia chrztu Polski oraz do 940 rocznicy założenia biskupstwa w Płocku. Będziemy też dziękować Bogu za duchowe owoce 43 Synodu Diecezji Płockiej.

2. Przez Nawiedzenie Obrazu ma się dokonać rzeczywiste spotkanie Maryi z całą rodziną diecezjalną. Owocem tego spotkania powinien być wzrost wiary, odrodzenie religijno-moralne, umocnienie więzi duchowej z Kościołem, rozbudzenie ducha i aktywności apostolskiej wśród wiernych. Nawiedzenie to także okazja do osobistego i wspólnotowego wyznania Chrystusa przed ludźmi, manifestacji wiary w Boga, do ukazania jedności Kościoła i oddania szczególnej czci Najświętszej Maryi Pannie jako Matce Chrystusa i Kościoła, Królowej Polski i Pani Jasnogórskiej.

3. Nawiedzenie Obrazu Jasnogórskiego będzie przebiegać w Diecezji Płockiej pod hasłem: Z Maryją ewangelizujemy Kościół Płocki. Hasło to uwydatnia i wyznacza szczegółowy cel i sposób przeżycia Nawiedzenia Obrazu Maryjnego, którego specyfiką jest nowa ewangelizacja. Realizacja tego hasła powinna się dokonywać poprzez:
- przepowiadanie i słuchanie Słowa Bożego w kościele,
- nawrócenie przez spotkanie z Bożym Miłosierdziem w sakramencie pokuty,
- odnowione i gorliwe uczestnictwo w liturgii,
- przekazywanie i przyswajanie prawd wiary i zasad moralnych na katechezie,
- podawanie i poznawanie prawd religijnych i zasad chrześcijańskich w domu rodzinnym,
- nauczanie i praktykowanie żywej wiary i ducha ewangelicznego w życiu osobistym i rodzinnym, środowiskowym i parafialno-społecznym.
Nawiedzenie rodzin parafialnych przez Obraz Świętej Bożej Rodzicielki powinno przebiegać w atmosferze duchowego nawrócenia i pojednania z Bogiem i ludźmi, w nadziei „powrotu do domu Ojca” tych wszystkich, których wiara i więź z Kościołem uległy osłabieniu, a nawet zerwaniu. Ważnym elementem nawiedzenia powinno być poczucie wdzięczności całego Kościoła Płockiego wobec Chrystusa i Maryi za roztaczanie opieki nad całą diecezją przez 940 lat jej istnienia.

TERMINARZ
Peregrynacja Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej

DEKANAT WYSZOGRÓD

Grodziec / Radzikowo - 07.03.2014 r. Poniedziałek
Żukowo - 08.03.2016 r. Wtorek
Kobylniki - 09.03.2016 r. Środa
Czerwińsk - 10.03.2016 r. Czwartek
Rębowo - 11.03.2016 r. Piątek
Wyszogród - 12.03.2016 r. Sobota
Orszymowo - 13.03.2016 r. Niedziela
Mała Wieś - 14.03.2016 r. Poniedziałek

********************************************
Hymn Peregrynacji
BŁĘKITNE ROZWIŃMY SZTANDARY

1. Błękitne rozwińmy sztandary,
Czas strząsnąć zwątpienia już pleśń
Niech w sercach zagorze znicz wiary!
I gromka niech ozwie się pieśń!
Spod znaku Maryi rycerski my huf!
Błogosław nam, Chryste, na bój!
Stajemy jak ojce, by służyć Ci znów!
My Polska, my naród, lud Twój!

2. Już świta! Już grają pobudki!
Już Jezus przybliża się ku nam!
Żyj, święta radości! Precz smutki!
Pan idzie i pierzcha w cień kłam!
Pan idzie! Słoneczność rozlewa się w krąg!
Pan idzie na świata siąść tron!
Drży szatan, wysuwa mu berło się z rąk!
Słyszycie? Zwycięstwa gra dzwon!
Spod znaku...

3. O, Bogarodzico Dziewico!
Tchnij siły w mariański ten zew!
Z otwartą stajemy przyłbicą!
I serca Ci niesiem i krew!
Siać miłość będziemy wśród burzy i słot!
W zwycięski Ty powiedź nas szlak!
A gdy nam tchu będzie i mocy już brak,
Do nieba pokieruj nasz lot!
Spod znaku...

www.youtube.com/watch?v=T2oXlUaIyJM

*****************************************************
Biskup Płocki Piotr Libera z dniem 11 listopada 2014 r. zatwierdził „Instrukcję duszpasterską o Nawiedzeniu Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w Diecezji Płockiej 2015-2016”.

http://www.diecezjaplocka.pl/dla-wiernych/aktualnosci/112014/instrukcja-duszpasterska-o-nawiedzeniu-obrazu-matki-boskiej-czestochowskiej-w-diecezji-plockiej-2015-2016
*****************************************************
Ewentualne propozycje Darów Duchowych – co każdy z nas może ofiarować Bogu i Jasnogórskiej Pani

• Codzienne czytanie i rozważanie fragmentów Pisma Świętego;
• Postanowienia modlitewne – Różaniec, Koronka do Miłosierdzia Bożego, inne modlitwy;
• Troska o religijne wychowanie dzieci;
• Postanowienia formacyjne – życie sakramentalne, pierwsze piątki, pierwsze soboty, rekolekcje itp.;
• Przyrzeczenia abstynenckie – od alkoholu, nikotyny, narkotyków, gier komputerowych i czasopism o treściach niezgodnych z moralnością chrześcijańską itp. (wyłożyć Księgę Postanowień Abstynenckich, a w przypadku jej braku koniecznie założyć);
• Uczynki miłosierdzia chrześcijańskiego, np. pomoc potrzebującym, duchowa adopcja dziecka poczętego itp.;
• Udział w okresowych nabożeństwach;
• Modlitwa za Ojczyznę;
• Czytanie czasopism i książek katolickich;
• Przynależność do wspólnot kościelnych w swojej parafii;
• Założenie nowych Kół Żywego Różańca (np.: na wioskach, ulicach miast, szkół).

*************************************************************************
Litania dziękczynna do Matki Boskiej Częstochowskiej

Matko Boska Częstochowska, Zwycięska Królowo Polski!
Stajemy przed Tobą Matko nasza, która patrzysz od sześciu
wieków z Cudownego Obrazu na Jasnej Górze w głębię serc
i dusz naszych. Ty z miłością pochylasz się nad polską ziemią.
Jesteś dla Narodu naszego niepojętym Znakiem łaski Boga,
przecennym darem Ojca niebieskiego. Dana jako pomoc ku obronie
Narodu naszego, trwasz wiernie i zwycięsko pośród nas.
Obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła wyjednujesz nam moce
Boże przez długie wieki.
Za to, że jesteś od sześciu wieków na Jasnej Górze, dziękujemy Ci Jasnogórska Pani
Za to, że prowadzisz nas bezpieczną drogą do swojego Syna,
Za to, ze obecnością swoją ubogacasz Kościół w Polsce,
Za to, że uratowałaś wiarę i chrześcijańską kulturę Narodu,
Za to, że Ojczyznę naszą za swoje Królestwo obrałaś,
Za to, że jesteś nam szczególną pomocą i światłem na progu trzeciego Tysiąclecia,
Za to, że bronisz nas przed zalewem zobojętnienia, niewiary i ateizmu,
Za to, że jesteś Matką i Wychowawczynią młodych pokoleń,
Za to, że stałaś się ideałem i wzorem polskiej kobiety,
Za to, że byłaś nam mocą Zwycięstwa w walce o wolność,
Za to, że wspierałaś nas nieustannie w latach doświadczeń i niewoli,
Za to, że wzywasz nas do odpowiedzialności za Kościół w Milenijnym Akcie Oddania,
Za to, że jednoczysz w miłości i wierności nasze małżeństwa i rodziny,
Za to, że wezwałaś nas do odnowy życia w Jasnogórskich ślubach Narodu,
Za to, że czuwasz nad nami przez Twój Jasnogórski Obraz w świątyniach i w domach rodzinnych,
Za to, ze jesteś dla nas Bramą Niebios.

Módlmy się: Błogosławiona Bogarodzico Wspomożycielko, racz przyjąć ten korny hołd naszej wdzięczności. Ogrom twojego przez wieki wstawiennictwa i otrzymane łaski budzą w nas nadzieję i pragnienie dalszej wierności Tobie, którą nieustannie nam przykazujesz: "Cokolwiek wam każe mój Syn - czyńcie".

Posłuszni Twojemu wezwaniu stajemy do pomocnej służby Kościołowi w rozwijaniu Chrystusowego Królestwa w Ojczyźnie naszej i świecie.
Pragniemy wraz z tobą wielbić bez końca Tego, który uczynił Ci tak wielkie rzeczy, że Błogosławioną zwą Cię wszystkie pokolenia. Jemu Cześć i Chwała na wieki. Amen.

************************************************
Modlitwa do Matki Boskiej Częstochowskiej

O najwspanialsza królowo nieba i ziemi Najświętsza Maryjo Częstochowska! Oto ja niegodny sługa Twój, staje przed Tobą; wznosząc błagalnie ręce do Ciebie - i z głębi serca mego wołam: O Matko najlitościwsza! Ratuj mnie, bo tylko w Tobie moja nadzieja; jeżeli Ty mnie nie wysłuchasz, do kogóż pójdę? Wiem, droga Matko, że serce Twoje pełne litości wzruszy się moim błaganiem i wysłucha mnie w mojej potrzebie, gdyż wszechmoc Boska w Twoim ręku spoczywa, której Swego upodobania. A więc Maryjo! Błagam Cię powstań i użyj Swej potężnej mocy, rozpraszając wszystkie cierpienia moje, wlewając błogi balsam do mej zbolałej duszy. O najszlachetniejsza Pocieszycielko wszystkich strapionych; a więc i moja szczególna Opiekunko. Wprawdzie czuję to dobrze w głębi duszy, że dla grzechów moich niegodzien jestem, abyś mi miłosierdzie świadczyła, lecz błagam Cię, o droga Matko! Nie patrz na mnie przez owe grzechy moje, ale spojrzyj przez zasługi najmilszego Syna Twego i przez Jego Najświętszą krew, którą przelał za mnie na haniebnym krzyżu; pomnij o najmilsza Matko, na te cierpienia, jakich Sarna doznałaś, stojąc pod krzyżem i na wpółumarła patrząc na śmierć drogiego Syna Twego. A zatem, przez pamięć na to wszystko, o Matko! Nie odmów mej pokornej prośbie, ale ją łaskawie wysłuchaj, a będąc przez Ciebie pocieszonym, wdzięcznym sercem wielbić Cię będę aż do śmierci. Amen.
****************************************************************
Modlitwy do Matki Bożej Jasnogórskiej

Jasnogórska Matko Kościoła,
z chórami Aniołów i Świętych naszych Patronów
klękamy w pokorze u stóp Twego tronu.
Ty od wieków jaśniejesz cudami i łaskami na Jasnej Górze
- stolicy Twego miłosierdzia.
Wejrzyj w nasze serca,
które Ci przynoszą hołdy czci i oddanej miłości.
Rozbudź wśród nas serca świętych,
kształtuj prawdziwych apostołów wiary,
umacniaj miłość do Kościoła świętego,
wyjednaj nam upragnione łaski...
Matko o zranionym obliczu,
składam w Twe ręce siebie i wszystkie drogie mi osoby.
Tobie ufam,
liczę na Twe orędownictwo u Syna
ku chwale Boga w Trójcy Jedynego.
Amen.

- Zdrowaś Maryjo... (3x)
- Pod Twoją obronę...
- Pani nasza Jasnogórska, módl się za nami (3x)


Matko Boża Częstochowska! Przenajświętsza Królowo Polski!
Spójrz na nas, Twoje grzeszne dzieci, i wysłuchaj naszych próśb.
Ty, która z miłością pochylasz się nad polską ziemią,
czuwaj nad nami przez Twój jasnogórski obraz.
Ty, która niezmiennie wskazujesz na Syna Twego, Jezusa Chrystusa,
chroń nas od ateizmu i wzmacniaj nasz Kościół.
Ty, która jesteś dla nas Bramą Niebios, trwaj przy nas wiecznie,
oddalając wojny, niegodziwości i wszelkie zło tego świata.
Ty, która wstawiasz się za nami u Boga Ojca, broń naszych rodzin,
by świadczyły o miłości i dobru.
Piękna Czarna Madonno z Jasnej Góry! Zanosimy do Ciebie
nasze prośby, chyląc czoło w uwielbieniu.
Chwała Ci, Zwycięska Pani, po wsze czasy. Amen


Panno święta, Matko Boża Częstochowska!
Oto do stóp Twoich upadam, pod opiekę się Twoją uciekam,
przyjmij mnie, błagam Cię i osłoń płaszczem swej dobroci.
Czuję, żem nie godzien (na) Twych względów,
żem wskutek grzechów moich bardzo się oddalił (a) od Ciebie,
proszę Cię przez Krew najdroższą, którą za mnie wylał Syn Twój
Jezus Chrystus, nie odtrącaj mnie od siebie.
Ponawiam przed Tobą wszystkie dobre postanowienia,
które uczyniłem (am) w życiu moim, wsparty (a) pomocą Twoją przyrzekam,
że w nich wytrwam aż do śmierci. Racz przyjąć, Panno święta,
ten akt oddania się mego Tobie i wyjednaj mi u Syna Twego,
Jezusa Chrystusa, wiarę żywą, przywiązanie niewzruszone do świętego
katolickiego Kościoła, nadzieję mocną, miłość wielką, szlachetną i stateczną.
O Maryjo Częstochowska, od lat przeszło 600 w tym Obrazie cudami słynąca,
proszę Cię pokornie, ażebym czcząc Twój cudowny wizerunek,
godzien(a) był(a) zasłużyć na oglądanie Ciebie w krainie niebios,
o łaskawa i miłosierna Pani.
Bądź zawsze Matką moją, o Maryjo Częstochowska,
jak ja pragnę być Twoim dzieckiem.
*********************************************************************